| Pole | KOD | Znaczenie kodu |
|---|
| Zamierzone efekty kształcenia | TR_1A_B06_U01 | Student potrafi dokonać doboru właściwej metody i rozwiązać zadania inżynierskie z zakresu statyki, kinematyki i dymaniki. |
|---|
| Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | TR_1A_U10 | potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne |
|---|
| TR_1A_U16 | potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla transportu, oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia |
| Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | T1A_U08 | potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski |
|---|
| T1A_U09 | potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne |
| T1A_U15 | potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia |
| Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | InzA_U01 | potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski |
|---|
| InzA_U02 | potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne |
| InzA_U07 | potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia |
| Cel przedmiotu | C-2 | Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz płaskich i przestrzennych układów, będących w równowadze. |
|---|
| C-4 | Ukształtowanie umiejętności wyznaczania równań ruchu bryły sztywnej, na którą działaję znane są siły. |
| C-3 | Ukształtowanie umiejetności opisu ruchu punktu oraz bryły sztywnej. |
| Treści programowe | T-A-1 | Uwalnianie ciał od więzów. Równowaga układów zbieżnych: płaskich i przestrzennych. Równowaga dowolnego płaskiego układu sił. Równowaga płaskich układów sił z tarciem. Równowaga dowolnego przetrzennego układu sił. Środki ciężkości. |
|---|
| T-W-1 | Podstawowe pojęcia i zasady statyki. Więzy i ich reakcje. Zbieżne układy sil: płaskie i przestrzenne. Moment siły względem punktu i moment siły względem osi. Pary siił na płaszczyznie. Dowolny płaski układ sił. Tarcie ślizgowe, toczne i tarcie w cięgnach. Pary sił w przestrzeni. Dowplny przestrzenny układ sił. Środki ciężkości. |
| T-A-3 | Dynamika punktu materialnego: równania różniczkowe ruchu, zasada d'Alemberta. Drgania punktu materialnego: swobodne i wymaszone. Zasada równoważności energii kinetycznej i pracy. Praca i moc. Zasada zachowania energii mechanicznej. Zasada zachowania pędu i krętu układu punktów materialnych i bryły sztywnej. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej wokóół stałej osi. Reakcje dynamiczne. Dynamika ruchu płaskiego bryły sztywnej |
| T-W-2 | Kinematyka punktu w prostokątnym układzie współrzędnych: równania ruchu, toru i drogi, prędkość i przyspieszenie. Ruch punktu w krzywoliniowym układzie współrzędnych: przyspieszenie normalne i styczne. Ruch bryły sztywnej: stopnie swobody, twierdzenie o predkosciach dwóch punktów bryły. Ruch postępowy i obrotowy bryły wokół stałej osi. Ruch płaski bryły. Ruch kulisty i ogólny bryły. Ruch złożony: przyspieszenie Coriolisa. |
| T-W-3 | Dynamika: pojęcia podstawowe, pierwsze idrugie zadanie dynamiki, zasada d'alemberta. Dynamika punktu w ruchu względnym. Drgania punktu materialnego: swobodne, tłumione i wymuszone. Praca, moc i energia. Zasady dynamiki punktu materialnego: zasada pędu, kręu i energii. Geometria mas: środek masy, momenty bezwładnosci. Dynamika układu punktów materialnych: ruch środka masy, zasady pędu i krętu, zasada energii kinetycznej. Dynamika bryły sztywnej w ruchu obrotowym wokół stałej osi, w ruchu płaskim, w ruchu kulistym i ogólnym. |
| T-A-2 | Kinematyka punktu: obliczanie toru, drogi, prędkości i przyspieszenia. Kinematyka bryły wokół stałej osi: prędkości i przyspieszenia, składanie ruchów obrotowych. Ruch płaski: pole prędkości. Ruch złożony punktu. |
| Metody nauczania | M-1 | Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych |
|---|
| M-2 | Ćwiczenia audytoryjne: rozwiązywanie przkładowych zadań przy tablicy przy aktywnym udziale studentów |
| Sposób oceny | S-2 | Ocena podsumowująca: Kolokwia z danej partii materiału (ćwiczenia) |
|---|
| S-1 | Ocena formująca: Wskazywanie braków wiedzy i umiejętności w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych |
| Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
|---|
| 2,0 | Student nie przyswoił wiedzy z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. |
| 3,0 | Student posiada podstawowe umiejętności z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu jedynie typowych zadań |
| 3,5 | Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0 |
| 4,0 | Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. Potrafi bezbłędnie wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu typowych zadań; ma trudności z rozwiązywaniem zadań niestandardowych |
| 4,5 | Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4,0 a 5,0 |
| 5,0 | Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. Potrafi rozwiązywać zadania niestandardowe. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza omówiony zakres materiału |