Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Biotechnologia (N1)

Sylabus przedmiotu Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Biotechnologia
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Immunologii, Mikrobiologii i Chemii Fizjologicznej
Nauczyciel odpowiedzialny Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL7 10 1,00,29zaliczenie
wykładyW7 8 1,50,42egzamin
ćwiczenia audytoryjneA7 5 0,50,29zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Student powinien posiadać podstwową wiedzę z zakresu mikrobiologii oraz immunologii

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?2
T-A-2Szczepionki przyszłości.1
T-A-3Negatywne aspekty stosowania szczepionek.1
T-A-4Kalendarze szczepień.1
5
laboratoria
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.1
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.3
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.3
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.3
10
wykłady
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.2
T-W-2Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.1
T-W-3Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.1
T-W-4Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.1
T-W-5Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.1
T-W-6Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.1
T-W-7Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.1
8

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach.5
A-A-2Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.10
15
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.10
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.17
A-L-3Udzia w konsultacjach.3
30
wykłady
A-W-1Obecność na wykładach15
A-W-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu20
A-W-3Przygotowanie się do zaliczenia wykładów15
A-W-4Samodzielne studiowanie tematyki wykładów10
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BT_1A_BT-N-C26_W03
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
BT_1A_W19C-3, C-1, C-2, C-4, C-5T-L-4, T-L-2, T-L-1, T-L-3, T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-2, T-W-4, T-W-6M-2, M-1S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BT_1A_BT-N-C26_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
BT_1A_U04, BT_1A_U10C-3, C-1, C-2, C-4, C-5T-L-4, T-L-2, T-L-1, T-L-3, T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-2, T-W-4, T-W-6M-2, M-1S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BT_1A_BT-N-C26_K01
Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwage ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
BT_1A_K04

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
BT_1A_BT-N-C26_W03
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
BT_1A_BT-N-C26_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
2,0Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,0Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,5Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
5,0Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu

Literatura podstawowa

  1. Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., Wakcynologia, Wydawnictwo α-medica Press, Bielsko-Biała, 2007
  2. Mrożek-Budzyn D., Wakcynologia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała, 2009
  3. Roitt I., Brostoff J., Male D., Immunologia, Wydawnictwo Medyczne Słotwinski Verlag, Brema, 1998
  4. Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W, Immunologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

  1. Kayser F.H., Bienz K.A., Eckert J., Zinkernagel R.M., Mikrobiologia lekarska, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?2
T-A-2Szczepionki przyszłości.1
T-A-3Negatywne aspekty stosowania szczepionek.1
T-A-4Kalendarze szczepień.1
5

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.1
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.3
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.3
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.3
10

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.2
T-W-2Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.1
T-W-3Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.1
T-W-4Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.1
T-W-5Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.1
T-W-6Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.1
T-W-7Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.1
8

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach.5
A-A-2Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.10
15
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.10
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.17
A-L-3Udzia w konsultacjach.3
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obecność na wykładach15
A-W-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu20
A-W-3Przygotowanie się do zaliczenia wykładów15
A-W-4Samodzielne studiowanie tematyki wykładów10
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaBT_1A_BT-N-C26_W03student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBT_1A_W19Posiada wiedzę na temat wpływu czynników patogennych oraz rozumie zasady regulacji odpornościowej i zasady diagnostyki immunologicznej.
Cel przedmiotuC-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programoweT-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-W-5Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-3Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-2Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-4Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-6Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
Metody nauczaniaM-2Dyskusja dydaktyczna
M-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaBT_1A_BT-N-C26_U01Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBT_1A_U04Wykorzystuje wiedzę z zakresu mikrobiologii i immunologii; posiada umiejętność hodowli drobnoustrojów; posiada umiejętność rozumienia mechanizmów warunkujących zjadliwość drobnoustrojów, potrafi scharakteryzować wybrane choroby zakaźne; rozumie funkcjonowanie układu odpornościowego; umie stosować odpowiednie techniki diagnostyczne.
BT_1A_U10Posługuje się kluczowymi pojęciami z zakresu biotechnologii; zna i ocenia znaczenie biotechnologii w różnych dziedzinach życia oraz w tworzeniu nowych i pozyskiwaniu istniejących substancji biologicznie aktywnych; zna podstawe zagadnienia z farmakologii i farmakokinetyki leków; potrafi zaprojektować linie biotechnologiczne oraz wykorzystywać różne urządzenia i aparaturę badawczą w biotechnologii; zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z osiągnięć biotechnologii; zna zagadnienia związane z biobezpieczeństwem.
Cel przedmiotuC-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programoweT-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-W-5Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-3Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-2Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-4Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-6Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
Metody nauczaniaM-2Dyskusja dydaktyczna
M-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,0Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,5Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
5,0Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaBT_1A_BT-N-C26_K01Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwage ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBT_1A_K04Wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracy własnej i innych; ma świadomość wpływu biotechnologii na kształtowanie i stan środowiska naturalnego oraz zdrowie człowieka.