Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo (S2)
specjalność: Drogi, Ulice i Lotniska

Sylabus przedmiotu Dynamika i stateczność:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Budownictwo
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Dynamika i stateczność
Specjalność Konstrukcje Budowlane i Inżynierskie
Jednostka prowadząca Katedra Teorii Konstrukcji
Nauczyciel odpowiedzialny Radosław Iwankiewicz <riwankiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Hanna Weber <Hanna.Weber@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
projektyP2 15 1,30,44zaliczenie
wykładyW2 30 1,70,56egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Kursy z dziedziny matematyki wg I stopnia kształcenia
W-2Mechanika Budowli

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Umiejętność zapisywania równań ruchu dla układów liniowych o jenym i wielu stopniach swobody z wykorzystaniem drugiego Prawa Newtona, zasady momentu pędu i równań Lagrange'a oraz wyznaczania częstości własnej dla układów o jednym stopniu swobody.
C-2Umiejętność formułowania i rozwiązywania zagadnienia własnego (wyznaczania częstości własnej i wektorów własnych) dla układów o wielu stopniach swobody.
C-3Umiejętność określania odpowiedzi układów liniowych o jednym i wielu stopniach swobody na wymuszenia harmoniczne i nieokresowe.
C-4Umiejętność formułowania zagadnienia wyboczenia i wyznaczania obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z różnymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wycznaczanie częstości drgań własnych.2
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.3
T-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.5
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.1
T-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.4
15
wykłady
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.3
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.6
T-W-3Równania Lagrange'a.2
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.8
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.3
T-W-6Stabilność położeń równowagi.3
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).5
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-1Udział w ćwiczeniach projektowych15
A-P-2Samodzielna praca studenta15
A-P-3Samodzielne wykonanie zadań projektowych10
40
wykłady
A-W-1Udział w wykładach30
A-W-2Samodzielna praca studenta15
A-W-3Przygotowanie do egzaminu5
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny
M-2Rozwiązywanie zadań i realizacja projektów

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena ćwiczeń projektowych
S-2Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_2A_KBI/D/08_W01
Student jest w stanie opracować proste modele matematyczne do analizy drgań i sformułować zagadnienie wyboczenia.
B_2A_W01C-1, C-4, C-3, C-2T-P-1, T-P-3, T-P-2, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-P-5, T-W-5, T-W-1, T-W-7, T-P-4M-1, M-2S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_2A_KBI/D/08_U01
Student umie rozwiązać numerycznie zagadnienie własne i równania ruchu w zakresie drgań. Student umie rozwiązać równanie stateczności.
B_2A_U01C-2, C-1, C-3, C-4T-P-3, T-P-2, T-P-5, T-P-4, T-W-1, T-W-2, T-W-5, T-W-3, T-W-4, T-W-7, T-P-1, T-W-6M-1, M-2S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_2A_KBI/D/08_K01
Student wykazuje zdolność do tworzenia planu podjętego projektu badawczego/obliczeniowego, wykonania go i dotrzymania terminów.
B_2A_K01C-3, C-1, C-4, C-2T-P-1, T-P-3, T-P-4, T-P-2, T-W-3, T-W-5, T-W-4, T-W-2, T-W-6, T-W-7, T-W-1, T-P-5M-2, M-1S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
B_2A_KBI/D/08_W01
Student jest w stanie opracować proste modele matematyczne do analizy drgań i sformułować zagadnienie wyboczenia.
2,0
3,0Student posiada niezbędną wiedzę na temat matematycznych narzędzi wykorzystywanych do analizy drgań i zagadnienia sprężystej stateczności.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
B_2A_KBI/D/08_U01
Student umie rozwiązać numerycznie zagadnienie własne i równania ruchu w zakresie drgań. Student umie rozwiązać równanie stateczności.
2,0
3,0Student wykazuje umiejętność numerycznego rozwiązywania równań występujących w zagadnieiach drgań i sprężystej stateczności oraz potrafi interpretować wyniki.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
B_2A_KBI/D/08_K01
Student wykazuje zdolność do tworzenia planu podjętego projektu badawczego/obliczeniowego, wykonania go i dotrzymania terminów.
2,0
3,0Student potrafi opracować plan pracy (harmonogram) dla podjętego projektu badawczego/obliczeniowego.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. J. Langer, Dynamika Budowli, Wyd. PWr, Wrocław, 1980
  2. R. Ciesielski, A. Gomuliński, Z. Kacprzyk, Z. J. Kawecki, J. Langer, G. Rakowski, Z. Reipert, M. Witkowski, Mechanika budowli. Ujęcie komputerowe. Tom 2., Arkady, Warszawa, 1992
  3. T.Chmielewski, Z.Zembaty, Podstawy dynamiki budowli, Arkady, 1998
  4. Z.Waszczyszyn, Wybrane zagadnienia stateczności konstrukcji, Z.N.Ossolińskich, 1983
  5. R.W.Clough, J.Penzien, Dynamics of Structures, McGraw Hill, 1982
  6. Z.Waszczyszyn, C.Cichoń, M.Radwańska, Stability of Structures by Finite Elements Methods, Elsevier, 1994
  7. K.-J.Bathe, Finite Element Procedures, Prentice Hall, 1996
  8. R. Lewandowski, Dynamika Konstrukcji Budowlanych, WPP, 2006
  9. J. Misiak, Stateczność konstrukcji prętowych, PWN, 1990

Literatura dodatkowa

  1. S.S. Rao, Mechanical Vibrations, Addison-Wesley, 1995, 3rd edition
  2. R. Rykaluk, Zagadnienia stateczności konstrukcji metalowych, DWE, 2012
  3. R. Lewandowski, Redukcja drgań konstrukcji budowlanych, PWN, 2014

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wycznaczanie częstości drgań własnych.2
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.3
T-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.5
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.1
T-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.4
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.3
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.6
T-W-3Równania Lagrange'a.2
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.8
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.3
T-W-6Stabilność położeń równowagi.3
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).5
30

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1Udział w ćwiczeniach projektowych15
A-P-2Samodzielna praca studenta15
A-P-3Samodzielne wykonanie zadań projektowych10
40
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Udział w wykładach30
A-W-2Samodzielna praca studenta15
A-W-3Przygotowanie do egzaminu5
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_2A_KBI/D/08_W01Student jest w stanie opracować proste modele matematyczne do analizy drgań i sformułować zagadnienie wyboczenia.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_2A_W01Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i innych obszarów nauki, przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu budownictwa
Cel przedmiotuC-1Umiejętność zapisywania równań ruchu dla układów liniowych o jenym i wielu stopniach swobody z wykorzystaniem drugiego Prawa Newtona, zasady momentu pędu i równań Lagrange'a oraz wyznaczania częstości własnej dla układów o jednym stopniu swobody.
C-4Umiejętność formułowania zagadnienia wyboczenia i wyznaczania obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z różnymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
C-3Umiejętność określania odpowiedzi układów liniowych o jednym i wielu stopniach swobody na wymuszenia harmoniczne i nieokresowe.
C-2Umiejętność formułowania i rozwiązywania zagadnienia własnego (wyznaczania częstości własnej i wektorów własnych) dla układów o wielu stopniach swobody.
Treści programoweT-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wycznaczanie częstości drgań własnych.
T-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.
T-W-3Równania Lagrange'a.
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.
T-W-6Stabilność położeń równowagi.
T-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Rozwiązywanie zadań i realizacja projektów
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny
S-1Ocena formująca: Ocena ćwiczeń projektowych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student posiada niezbędną wiedzę na temat matematycznych narzędzi wykorzystywanych do analizy drgań i zagadnienia sprężystej stateczności.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_2A_KBI/D/08_U01Student umie rozwiązać numerycznie zagadnienie własne i równania ruchu w zakresie drgań. Student umie rozwiązać równanie stateczności.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_2A_U01Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
Cel przedmiotuC-2Umiejętność formułowania i rozwiązywania zagadnienia własnego (wyznaczania częstości własnej i wektorów własnych) dla układów o wielu stopniach swobody.
C-1Umiejętność zapisywania równań ruchu dla układów liniowych o jenym i wielu stopniach swobody z wykorzystaniem drugiego Prawa Newtona, zasady momentu pędu i równań Lagrange'a oraz wyznaczania częstości własnej dla układów o jednym stopniu swobody.
C-3Umiejętność określania odpowiedzi układów liniowych o jednym i wielu stopniach swobody na wymuszenia harmoniczne i nieokresowe.
C-4Umiejętność formułowania zagadnienia wyboczenia i wyznaczania obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z różnymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
Treści programoweT-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.
T-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.
T-W-3Równania Lagrange'a.
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).
T-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wycznaczanie częstości drgań własnych.
T-W-6Stabilność położeń równowagi.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Rozwiązywanie zadań i realizacja projektów
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny
S-1Ocena formująca: Ocena ćwiczeń projektowych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student wykazuje umiejętność numerycznego rozwiązywania równań występujących w zagadnieiach drgań i sprężystej stateczności oraz potrafi interpretować wyniki.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_2A_KBI/D/08_K01Student wykazuje zdolność do tworzenia planu podjętego projektu badawczego/obliczeniowego, wykonania go i dotrzymania terminów.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_2A_K01Potrafi profesjonalnie zdefiniować, sklasyfikować i zastosować priorytety służące realizacji podjętego zadania inżynierskiego
Cel przedmiotuC-3Umiejętność określania odpowiedzi układów liniowych o jednym i wielu stopniach swobody na wymuszenia harmoniczne i nieokresowe.
C-1Umiejętność zapisywania równań ruchu dla układów liniowych o jenym i wielu stopniach swobody z wykorzystaniem drugiego Prawa Newtona, zasady momentu pędu i równań Lagrange'a oraz wyznaczania częstości własnej dla układów o jednym stopniu swobody.
C-4Umiejętność formułowania zagadnienia wyboczenia i wyznaczania obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z różnymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
C-2Umiejętność formułowania i rozwiązywania zagadnienia własnego (wyznaczania częstości własnej i wektorów własnych) dla układów o wielu stopniach swobody.
Treści programoweT-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wycznaczanie częstości drgań własnych.
T-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.
T-W-3Równania Lagrange'a.
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.
T-W-6Stabilność położeń równowagi.
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.
T-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
Metody nauczaniaM-2Rozwiązywanie zadań i realizacja projektów
M-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny
S-1Ocena formująca: Ocena ćwiczeń projektowych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student potrafi opracować plan pracy (harmonogram) dla podjętego projektu badawczego/obliczeniowego.
3,5
4,0
4,5
5,0