Wydział Architektury - Architektura (S1)
Sylabus przedmiotu Statyka i mechanika budowli:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Architektura | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier architekt | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Statyka i mechanika budowli | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Projektowania Architektonicznego | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Olga Kopczyńska <okopczynska.zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 7,0 | ECTS (formy) | 7,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | fizyka, matematyka |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz założeniami w statyce i wytrzymałości materiałów i nabywa wiedzę niezbędną do rozumienia przedmiotów w zakresie konstrukcji wykładanych na kolejnych semestrach |
| C-2 | Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach, ramach, kratownicach |
| C-3 | Wykształcenie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych figur płaskich: momenty statyczne, środek ciężkości, momenty bezwładności, główne środkowe osie bezwładności i główne momenty bezwładności |
| C-4 | Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| projekty | ||
| T-P-1 | Zasady pracy na ćwiczeniach, wymagania, literatura. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metoda przekrojów | 2 |
| T-P-2 | Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach: plan Cremony | 2 |
| T-P-3 | Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich | 3 |
| T-P-4 | Wyznaczanie połozenia osi głównych centralnych i momentów bezwładnosci dla figur płaskich | 4 |
| T-P-5 | Zginanie proste | 4 |
| T-P-6 | Zginanie ze ścinaniem | 2 |
| T-P-7 | kolokwium nr 1 | 2 |
| T-P-8 | zginanie ukośne | 3 |
| T-P-9 | Ściskanie mimośrodowe prętów krępych | 2 |
| T-P-10 | Rdzeń przekroju | 2 |
| T-P-11 | kolokwium nr 2 | 2 |
| T-P-12 | Ściskanie mimośrodowe z wyboczeniem | 2 |
| 30 | ||
| projekty | ||
| T-P-1 | Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje.Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił | 2 |
| T-P-2 | Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych | 2 |
| T-P-3 | Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych | 2 |
| T-P-4 | Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych | 2 |
| T-P-5 | Kolokwium - statyka. Wyznaczanie reakcji podpór, sił wewnętrznym N, T, M w belkach przegubowych | 2 |
| T-P-6 | Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych | 2 |
| T-P-7 | Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach metoda wycinania wezłów | 1 |
| T-P-8 | Kolokwium - statyka. Wyznaczanie sił wewnętrznym N, T, M w ramach statycznie wyznaczalnych | 2 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Wprowadzeniu do przedmiotu, podstawowe założenia teorii konstrukcji | 1 |
| T-W-2 | Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony | 1 |
| T-W-3 | Schematy układów prętowych, węzły, podpory | 1 |
| T-W-4 | Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił. | 1 |
| T-W-5 | Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów. | 1 |
| T-W-6 | Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa) | 2 |
| T-W-7 | Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe) | 1 |
| T-W-8 | Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych | 2 |
| T-W-9 | Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych | 1 |
| T-W-10 | Układy ramowe trójprzegubowe, wykresy sił wewnętrznych | 1 |
| T-W-11 | Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony. | 2 |
| T-W-12 | Przeprowadzenie testu | 1 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Geometria figur płaskich: środek ciężkości, osie główne centralne, momenty bezwładności przekrojów. | 2 |
| T-W-2 | Stan naprężenia i stan odkształcenia, prawo Hooke’a. | 1 |
| T-W-3 | Zasady projektowania konstrukcji: metoda stanów granicznych (SGN). | 1 |
| T-W-4 | Rozciąganie i ściskanie osiowe - wymiarowanie konstrukcji | 2 |
| T-W-5 | Zginanie proste, zginanie ze ścinaniem belki o przekrojach złożonych | 2 |
| T-W-6 | Zginanie ukośne. | 1 |
| T-W-7 | Ściskanie i rozciąganie mimośrodowe, rdzeń przekroju | 2 |
| T-W-8 | Wyboczenie prętów osiowo ściskanych. | 3 |
| T-W-9 | Wytrzymałość złożona. | 1 |
| 15 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| projekty | ||
| A-P-1 | uczestnictwo w zajęciach | 26 |
| A-P-2 | teoretyczne przygotowanie do ćwiczeń | 10 |
| A-P-3 | samodzielne rozwiązywanie zadań | 12 |
| A-P-4 | Przygotowanie do kolokwiów | 8 |
| A-P-5 | uczestnictwo w kolokwium | 4 |
| 60 | ||
| projekty | ||
| A-P-1 | uczestnictwo w zajęciach | 11 |
| A-P-2 | samodzielne rozwiązywanie zadań | 22 |
| A-P-3 | udział w konsultacjach | 2 |
| A-P-4 | przygotowanie do kolokwiów | 21 |
| A-P-5 | udział w kolokwium | 4 |
| 60 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | uczestnictwo w wykładach - sem. 1 | 14 |
| A-W-2 | Studia literaturowe, bieżace utrwalanie wiedzy | 45 |
| A-W-3 | udział w teście | 1 |
| 60 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w wykładach - sem. 2 | 15 |
| A-W-2 | Studiowanie literaturowe i bieżące utrwalanie wiedzy | 10 |
| A-W-3 | Przygotowanie do egzaminu | 5 |
| 30 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny |
| M-2 | Ćwiczenia projektowe |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: test (wykłady) - sem. 1 |
| S-2 | Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 1 |
| S-3 | Ocena podsumowująca: egzamin pisemny |
| S-4 | Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 2 |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| AU_1A_S1/B.2/11_W08 Student zna i rozumie problemy statyczne i wytrzymałościowe zwiiązane z obiektem budowlanym. | AU_1A_W08 | — | — | C-4, C-2, C-3, C-1 | T-P-3, T-P-1, T-P-7, T-P-6, T-P-2, T-P-4, T-W-10, T-W-12, T-W-8, T-W-7, T-W-6, T-W-4, T-W-1, T-W-9, T-W-3, T-W-5, T-W-2, T-W-11, T-P-12, T-P-10, T-P-9, T-P-1, T-P-2, T-P-6, T-P-4, T-P-3, T-P-8, T-P-5, T-W-6, T-W-8, T-W-4, T-W-9, T-W-3, T-W-1, T-W-5, T-W-2, T-W-7 | M-2, M-1 | S-3, S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| AU_1A_S1/B.2/11_U13 Student potrafi sporządzać wykresy sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach - sem. 1 Student umie sporządzić charakterystykę geometryczną prostych przekrojów oraz potrafi wstępnie zwymiarować przekrój przy danych zjawiskach wytrzymałościowych - sem. 2 | AU_1A_U13 | — | — | C-4, C-2, C-3, C-1 | T-P-3, T-P-1, T-P-7, T-P-6, T-P-8, T-P-5, T-P-2, T-P-4, T-W-10, T-W-8, T-W-7, T-W-6, T-W-4, T-W-1, T-W-9, T-W-3, T-W-5, T-W-2, T-W-11, T-P-12, T-P-10, T-P-9, T-P-1, T-P-2, T-P-6, T-P-4, T-P-3, T-P-8, T-P-5, T-W-6, T-W-8, T-W-4, T-W-9, T-W-3, T-W-1, T-W-5, T-W-2, T-W-7 | M-2, M-1 | S-3, S-2, S-4, S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| AU_1A_S1/B.2/11_K03 Student jest przygotowany do podjęcia współpracy z konstruktorem i rozumie przesłanki konstrukcyjnej komponety projektowania | AU_1A_K03 | — | — | C-4, C-2, C-3, C-1 | T-P-3, T-P-1, T-P-7, T-P-6, T-P-2, T-P-4, T-W-10, T-W-8, T-W-7, T-W-6, T-W-4, T-W-1, T-W-9, T-W-3, T-W-5, T-W-2, T-W-11, T-P-12, T-P-10, T-P-9, T-P-1, T-P-2, T-P-6, T-P-4, T-P-3, T-P-8, T-P-5, T-W-6, T-W-8, T-W-4, T-W-9, T-W-3, T-W-1, T-W-5, T-W-2, T-W-7 | M-2, M-1 | S-3, S-2, S-4, S-1 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| AU_1A_S1/B.2/11_W08 Student zna i rozumie problemy statyczne i wytrzymałościowe zwiiązane z obiektem budowlanym. | 2,0 | sem 1 - student nie zna zasad sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; sem. 2 - student nie zna zasad wymiarowania elementów konstrukcji; |
| 3,0 | sem. 1 - zna w 60% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; sem. 2 - student zna w 60% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych; | |
| 3,5 | sem. 1 - student zna w 70% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; sem. 2 - student zna w 70% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych; | |
| 4,0 | sem. 1 - student zna w 80% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student zna w 80% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, potrafi interpretować uzyskane wyniki; | |
| 4,5 | sem. 1 - student zna w 90% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student zna w 90% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, potrafi interpretować uzyskane wyniki; | |
| 5,0 | zna w 100% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student zna w 100% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, potrafi interpretować uzyskane wyniki; |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| AU_1A_S1/B.2/11_U13 Student potrafi sporządzać wykresy sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach - sem. 1 Student umie sporządzić charakterystykę geometryczną prostych przekrojów oraz potrafi wstępnie zwymiarować przekrój przy danych zjawiskach wytrzymałościowych - sem. 2 | 2,0 | sem. 1 - student nie umie wyznaczać sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych; sem. 2 - student nie umie wstępnie zwymiarować elementów konstrukcji; |
| 3,0 | sem. 1 - student umie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych, lecz popełnia drobne błędy merytoryczne i rachunkowe; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, lecz popełnia pojedyncze błędy merytoryczne i rachunkowe; | |
| 3,5 | sem. 1 - student umie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych, lecz popełnia drobne błędy rachunkowe; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, lecz popełnia pojedyncze błędy rachunkowe; | |
| 4,0 | sem. 1 - student umie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych bez popełniania błędów; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych bez popełniania błędów; | |
| 4,5 | sem. 1 - student umie bezbłędnie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych i potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych bez popełniania błędów i potrafi zinterpretować uzyskane wyniki; | |
| 5,0 | sem. 1 - student umie bezbłędnie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych i potrafi interpretować uzyskane wyniki; zna teoretyczne podstawy zastosowania uzyskanych wyników; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych bez popełniania błędów i potrafi zinterpretować uzyskane wyniki; wykazuje wiedzę w zakresie doboru odpowiednich wymiarów przekroju; |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| AU_1A_S1/B.2/11_K03 Student jest przygotowany do podjęcia współpracy z konstruktorem i rozumie przesłanki konstrukcyjnej komponety projektowania | 2,0 | student nie rozumie pracy konstrukcji i nie jest komunikatywny w zakresie mechaniki i kształtowania konstrukcji; |
| 3,0 | student rozumie pracę konstrukcji w stopniu podstawowym, posługuje się pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji; | |
| 3,5 | student rozumie pracę konstrukcji w stopniu podstawowym, dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji; | |
| 4,0 | student dobrze rozumie pracę konstrukcji i dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji; | |
| 4,5 | student dobrze rozumie pracę konstrukcji, bardzo dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji i samodzielnie dokonuje prób kształtowania elementów konstrukcyjnych; | |
| 5,0 | student bardzo dobrze rozumie pracę konstrukcji, bardzo dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji i samodzielnie dokonuje prób kształtowania elementów konstrukcyjnych; |
Literatura podstawowa
- Cywiński Z., Mechanika budowli w zadaniach, PWN, Warszawa, 2008
- Gawkowska L., Wytrzymałoęć materiałów, przykłady obliczeń, Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie, Szczecin, 2010, IV
- Grabowski J., Iwanczewska A., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2006
- Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1986
- Kolendowicz T., Mechanika budowli dla architektów, Arkady, Warszawa, 1994
- Przewłócki J., Górski J., Podstawy mechaniki budowl, Arkady, Warszawa, 2008
- Pyrak S., Szulborski K., Mechanika konstrukcji dla architektów, Arkady, Warszawa, 1994
- Witkowski M., Zbiór zadan z mechaniki budowli, O.W.P.W., Warszawa, 2002
Literatura dodatkowa
- Bogucki W., Zyburtowicz M., Tablice do projektowania konstrukcji metalowych, Arkady, Warszawa, 2006