Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Architektury - Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia (S1)

Sylabus przedmiotu Projektowanie architektoniczno-rzeźbiarskie:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Projektowanie architektoniczno-rzeźbiarskie
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Sztuk Wizualnych
Nauczyciel odpowiedzialny Monika Szpener <mszpener@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
projektyP1 30 2,01,00zaliczenie
projektyP2 30 2,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Poszerzona wiedza w zakresie sztuk plastycznych zwłaszcza rzeźby, aranżacji przestrzennych i zjawisk, zaliczenie semestu 5.
W-2Gotowość do podejmowania samodzielnych decyzji kompozycyjnych i realizacyjnych.
W-3Zdolności manualne potrzebne do realizacji zadań plastycznych. Podstawowa umiejętności posługiwania się językiem plastycznym. Podstawowe rozumienie pojęć i terminów plastycznych: perspektywa, konstrukcja, kompozycja statyczna i dynamiczna, technika, forma. Umiejętność obserwacji natury - modela.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Celem zajęć jest rozwijanie i kształtowanie umiejętności świadomego budowania kompozycji stukturalych-rzeźbiarskich, przestrzenych. Budowania relacji elementów.
C-2Zagadnienia odczytywania ruchu, układu przestrzennego w stopniu zaawansowanym. Orientuje studenta w środkach ekspresji plastycznej i wzbogaca jego umiejętności warsztatowe.
C-3Student umie samodzielnie zastosować technikę tradycyjnej - plastycznej prezentacji przestrzennej projektu. Orientuje się w zaawansowanych metodach modelowania.
C-4Student jest zdolny do twórczego myślenia, wytwarza pomysły, potrafi świadomie budować kompozycje trówymiarowe.
C-5Zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z kompozycją na płaszczyźnie i w przestrzeni.
C-6Rozwijanie indywidualnych predyspozycji w procesie odwzorowywania zastanych układów przestrzennych
C-7Rozwijanie wrażliwości w procesie twórczym wynikającym bezpośrednio z obserwacji natury.
C-8Doskonalenie umiejętności konstruowania i odkrywania wartości w różnych sytuacjach z otoczenia.
C-9Zaznajomienie z konstrukcją i formą ludzkiego ciała z uwzględnieniem proporcji i funkcji.
C-10Rozwijanie indywidualnych predyspozycji rzeźbiarskich w wybranej technice
C-11Umiejętność posługiwania się formą przestrzenną w celu zaprezentowania własnego projektu. Umiejętność szybkiego przedstawienia układu przestrzennego kompozycyjnego/sytuacyjnego – szkic rzeźbiarski

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-1Synergia zjawisk Zadania: 1. Wyobrażenie , metamorfoza, skojarzenie, Posługiwanie się elementami fizycznymi i iluzyjnymi (np. negatyw, pozytyw). Poszukiwanie własnych środków Do wyboru: a. portret - ciało b. geometria form c. ruch - kinertyka30
30
projekty
T-P-1Układ przestrzenny komponowany na płaszczyźnie „MODUŁY” Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne. Problem: -Proporcja, relacja skali, wielkości elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny. -Światłocień /światło czynnikiem kreującymi destruującym formę. -Kompozycja /otwarta, zamknięta, dynamiczna, statyczna. -Badanie możliwości budowania kompozycji z elementów powtarzalnych. -Analiza wartości przestrzennych wynikająca z opracowania modułu. -Rozwijanie plastycznego myślenia i przestrzennego postrzegania. (format pracy 50x50cm, materiał: papier – brystol)30
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-11 uczestnictwo w zajęciach 30 2 Praca własna 3060
60
projekty
A-P-11 Uczestnictwo w zajęciach 30 2 Praca własna 3060
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład problemowy.
M-2Ćwiczenia labolatoryjne.
M-3Pokaz połączony z przeżyciem.
M-4Wstęp do tematu/ zadania - objaśnienie; pokaz praktycznego działania; obserwacja z natury; korekta; ćwiczenie przedmiotowe.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Umiejętności związane z warsztatem rzeźbiarskim.
S-2Ocena formująca: Uzyskanie odpowiedniej sprawności w budowaniu materiałowych kompozycji trójwymiarowych strukturalnych, wieloelementowych. Różnorodność łączeń. Bogaty język plastyczny.Wrażliwość i intuicja.
S-3Ocena formująca: Spektrum szeroko rozumianej sztuki. Działania w zakresie dyscyplin plastycznych.
S-4Ocena formująca: Świadomość konstruowania idei plastycznych.
S-5Ocena formująca: Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/B/06_W01
WiO_1A_W11 ma wiedzę w zakresie technik warsztatowych i realizacji prac artystycznych związanych z architekturą wnętrz i ogrodów
PAWiO_1A_W11C-8, C-9, C-10, C-7, C-1, C-2, C-3, C-4, C-6, C-11, C-5T-P-1M-1, M-2, M-3, M-4S-2, S-3, S-5, S-1, S-4

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/B/06_U01
praktycznie stosuje zasady kształtowania form przestrzennych w różnym kontekście i skali
PAWiO_1A_U10C-8, C-9, C-10, C-7, C-1, C-2, C-3, C-4, C-6, C-11, C-5T-P-1, T-P-1M-1, M-2, M-3, M-4S-2, S-3, S-5, S-1, S-4

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/B/06_K01
jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej
PAWiO_1A_K08C-8, C-9, C-10, C-7, C-1, C-2, C-3, C-4, C-6, C-11, C-5T-P-1, T-P-1M-1, M-2, M-3, M-4S-2, S-3, S-5, S-1, S-4

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/B/06_W01
WiO_1A_W11 ma wiedzę w zakresie technik warsztatowych i realizacji prac artystycznych związanych z architekturą wnętrz i ogrodów
2,0Nie opanował w stopniu zadowalającym zagadnień odczytywania formy, budowania sruktur, kompozycji i zjawisk językiem i warsztatem plastycznym
3,0Opanował na poziomie podstawowym odczytywanie formy rzeźbirskiej. Umie rozeznać pojęcia:struktura, zbiór, zespół, system, negatyw-pozytyw.Przekształca na język sztuki zjawiska. Ujawnia twórcze myślenie.
3,5Umie formułować idee artystyczne. Orientuje się w środkach ekspresji. Twórczo realizuje przedstawione zadania.
4,0Swiadomie kostruuje kompozycje trójwymiarowe. Jest zorientowany w tendencjach sztuki nowoczesnej w tym w rzeźbie. Ma łatwość formowania idei artystycznych.
4,5W sposób wyróżniający realizuje postawione zadania, umie definiować zjawiska, buduje stryktury. Rozpoznaje relacje przestrzenne, umie je określić.
5,0Student posiada warsztat twórczy. Buduje idee artystyczne i świadomie je realizuje.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/B/06_U01
praktycznie stosuje zasady kształtowania form przestrzennych w różnym kontekście i skali
2,0Nie opanował w stopniu zadowalającym zagadnień odczytywania formy, budowania sruktur, kompozycji i zjawisk językiem i warsztatem plastycznym
3,0Opanował na poziomie podstawowym odczytywanie formy rzeźbirskiej. Umie rozeznać pojęcia:struktura, zbiór, zespół, system, negatyw-pozytyw.Przekształca na język sztuki zjawiska. Ujawnia twórcze myślenie.
3,5Umie formułować idee artystyczne. Orientuje się w środkach ekspresji. Twórczo realizuje przedstawione zadania.
4,0Swiadomie kostruuje kompozycje trójwymiarowe. Jest zorientowany w tendencjach sztuki nowoczesnej w tym w rzeźbie. Ma łatwość formowania idei artystycznych.
4,5W sposób wyróżniający realizuje postawione zadania, umie definiować zjawiska, buduje stryktury. Rozpoznaje relacje przestrzenne, umie je określić.
5,0Student posiada warsztat twórczy. Buduje idee artystyczne i świadomie je realizuje.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/B/06_K01
jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej
2,0Nie opanował w stopniu zadowalającym zagadnień odczytywania formy, budowania sruktur, kompozycji i zjawisk językiem i warsztatem plastycznym
3,0Opanował na poziomie podstawowym odczytywanie formy rzeźbirskiej. Umie rozeznać pojęcia:struktura, zbiór, zespół, system, negatyw-pozytyw.Przekształca na język sztuki zjawiska. Ujawnia twórcze myślenie.
3,5Umie formułować idee artystyczne. Orientuje się w środkach ekspresji. Twórczo realizuje przedstawione zadania.
4,0Swiadomie kostruuje kompozycje trójwymiarowe. Jest zorientowany w tendencjach sztuki nowoczesnej w tym w rzeźbie. Ma łatwość formowania idei artystycznych.
4,5W sposób wyróżniający realizuje postawione zadania, umie definiować zjawiska, buduje stryktury. Rozpoznaje relacje przestrzenne, umie je określić.
5,0Student posiada warsztat twórczy. Buduje idee artystyczne i świadomie je realizuje.

Literatura podstawowa

  1. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna
  2. Tony Richardson, Nikos Stangos, Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej
  3. Simblet Sarah, Anatomia dla artystów, Arkady, W-wa, 2007
  4. Ernst Gombrich, Sztuka i złudzenie, PIW, W-wa, 1981
  5. W. Kandyński, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa, 1986
  6. Tessing, Techniki Rysunku, WAF, W-wa, 1982

Literatura dodatkowa

  1. Literatura o sztuce ogólnodostępna, Katalogi, foldery, albumy, filmy
  2. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, PWN, 2011
  3. John Berger, Sposoby widzenia, Aletheia, Warszawa, 2009

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Synergia zjawisk Zadania: 1. Wyobrażenie , metamorfoza, skojarzenie, Posługiwanie się elementami fizycznymi i iluzyjnymi (np. negatyw, pozytyw). Poszukiwanie własnych środków Do wyboru: a. portret - ciało b. geometria form c. ruch - kinertyka30
30

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Układ przestrzenny komponowany na płaszczyźnie „MODUŁY” Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne. Problem: -Proporcja, relacja skali, wielkości elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny. -Światłocień /światło czynnikiem kreującymi destruującym formę. -Kompozycja /otwarta, zamknięta, dynamiczna, statyczna. -Badanie możliwości budowania kompozycji z elementów powtarzalnych. -Analiza wartości przestrzennych wynikająca z opracowania modułu. -Rozwijanie plastycznego myślenia i przestrzennego postrzegania. (format pracy 50x50cm, materiał: papier – brystol)30
30

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-11 uczestnictwo w zajęciach 30 2 Praca własna 3060
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-11 Uczestnictwo w zajęciach 30 2 Praca własna 3060
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/B/06_W01WiO_1A_W11 ma wiedzę w zakresie technik warsztatowych i realizacji prac artystycznych związanych z architekturą wnętrz i ogrodów
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_W11ma wiedzę w zakresie technik warsztatowych i realizacji prac artystycznych związanych z architekturą wnętrz i ich otoczenia
Cel przedmiotuC-8Doskonalenie umiejętności konstruowania i odkrywania wartości w różnych sytuacjach z otoczenia.
C-9Zaznajomienie z konstrukcją i formą ludzkiego ciała z uwzględnieniem proporcji i funkcji.
C-10Rozwijanie indywidualnych predyspozycji rzeźbiarskich w wybranej technice
C-7Rozwijanie wrażliwości w procesie twórczym wynikającym bezpośrednio z obserwacji natury.
C-1Celem zajęć jest rozwijanie i kształtowanie umiejętności świadomego budowania kompozycji stukturalych-rzeźbiarskich, przestrzenych. Budowania relacji elementów.
C-2Zagadnienia odczytywania ruchu, układu przestrzennego w stopniu zaawansowanym. Orientuje studenta w środkach ekspresji plastycznej i wzbogaca jego umiejętności warsztatowe.
C-3Student umie samodzielnie zastosować technikę tradycyjnej - plastycznej prezentacji przestrzennej projektu. Orientuje się w zaawansowanych metodach modelowania.
C-4Student jest zdolny do twórczego myślenia, wytwarza pomysły, potrafi świadomie budować kompozycje trówymiarowe.
C-6Rozwijanie indywidualnych predyspozycji w procesie odwzorowywania zastanych układów przestrzennych
C-11Umiejętność posługiwania się formą przestrzenną w celu zaprezentowania własnego projektu. Umiejętność szybkiego przedstawienia układu przestrzennego kompozycyjnego/sytuacyjnego – szkic rzeźbiarski
C-5Zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z kompozycją na płaszczyźnie i w przestrzeni.
Treści programoweT-P-1Układ przestrzenny komponowany na płaszczyźnie „MODUŁY” Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne. Problem: -Proporcja, relacja skali, wielkości elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny. -Światłocień /światło czynnikiem kreującymi destruującym formę. -Kompozycja /otwarta, zamknięta, dynamiczna, statyczna. -Badanie możliwości budowania kompozycji z elementów powtarzalnych. -Analiza wartości przestrzennych wynikająca z opracowania modułu. -Rozwijanie plastycznego myślenia i przestrzennego postrzegania. (format pracy 50x50cm, materiał: papier – brystol)
Metody nauczaniaM-1Wykład problemowy.
M-2Ćwiczenia labolatoryjne.
M-3Pokaz połączony z przeżyciem.
M-4Wstęp do tematu/ zadania - objaśnienie; pokaz praktycznego działania; obserwacja z natury; korekta; ćwiczenie przedmiotowe.
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Uzyskanie odpowiedniej sprawności w budowaniu materiałowych kompozycji trójwymiarowych strukturalnych, wieloelementowych. Różnorodność łączeń. Bogaty język plastyczny.Wrażliwość i intuicja.
S-3Ocena formująca: Spektrum szeroko rozumianej sztuki. Działania w zakresie dyscyplin plastycznych.
S-5Ocena formująca: Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie.
S-1Ocena formująca: Umiejętności związane z warsztatem rzeźbiarskim.
S-4Ocena formująca: Świadomość konstruowania idei plastycznych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie opanował w stopniu zadowalającym zagadnień odczytywania formy, budowania sruktur, kompozycji i zjawisk językiem i warsztatem plastycznym
3,0Opanował na poziomie podstawowym odczytywanie formy rzeźbirskiej. Umie rozeznać pojęcia:struktura, zbiór, zespół, system, negatyw-pozytyw.Przekształca na język sztuki zjawiska. Ujawnia twórcze myślenie.
3,5Umie formułować idee artystyczne. Orientuje się w środkach ekspresji. Twórczo realizuje przedstawione zadania.
4,0Swiadomie kostruuje kompozycje trójwymiarowe. Jest zorientowany w tendencjach sztuki nowoczesnej w tym w rzeźbie. Ma łatwość formowania idei artystycznych.
4,5W sposób wyróżniający realizuje postawione zadania, umie definiować zjawiska, buduje stryktury. Rozpoznaje relacje przestrzenne, umie je określić.
5,0Student posiada warsztat twórczy. Buduje idee artystyczne i świadomie je realizuje.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/B/06_U01praktycznie stosuje zasady kształtowania form przestrzennych w różnym kontekście i skali
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_U10praktycznie stosuje zasady kształtowania form przestrzennych w różnym kontekście i skali
Cel przedmiotuC-8Doskonalenie umiejętności konstruowania i odkrywania wartości w różnych sytuacjach z otoczenia.
C-9Zaznajomienie z konstrukcją i formą ludzkiego ciała z uwzględnieniem proporcji i funkcji.
C-10Rozwijanie indywidualnych predyspozycji rzeźbiarskich w wybranej technice
C-7Rozwijanie wrażliwości w procesie twórczym wynikającym bezpośrednio z obserwacji natury.
C-1Celem zajęć jest rozwijanie i kształtowanie umiejętności świadomego budowania kompozycji stukturalych-rzeźbiarskich, przestrzenych. Budowania relacji elementów.
C-2Zagadnienia odczytywania ruchu, układu przestrzennego w stopniu zaawansowanym. Orientuje studenta w środkach ekspresji plastycznej i wzbogaca jego umiejętności warsztatowe.
C-3Student umie samodzielnie zastosować technikę tradycyjnej - plastycznej prezentacji przestrzennej projektu. Orientuje się w zaawansowanych metodach modelowania.
C-4Student jest zdolny do twórczego myślenia, wytwarza pomysły, potrafi świadomie budować kompozycje trówymiarowe.
C-6Rozwijanie indywidualnych predyspozycji w procesie odwzorowywania zastanych układów przestrzennych
C-11Umiejętność posługiwania się formą przestrzenną w celu zaprezentowania własnego projektu. Umiejętność szybkiego przedstawienia układu przestrzennego kompozycyjnego/sytuacyjnego – szkic rzeźbiarski
C-5Zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z kompozycją na płaszczyźnie i w przestrzeni.
Treści programoweT-P-1Synergia zjawisk Zadania: 1. Wyobrażenie , metamorfoza, skojarzenie, Posługiwanie się elementami fizycznymi i iluzyjnymi (np. negatyw, pozytyw). Poszukiwanie własnych środków Do wyboru: a. portret - ciało b. geometria form c. ruch - kinertyka
T-P-1Układ przestrzenny komponowany na płaszczyźnie „MODUŁY” Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne. Problem: -Proporcja, relacja skali, wielkości elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny. -Światłocień /światło czynnikiem kreującymi destruującym formę. -Kompozycja /otwarta, zamknięta, dynamiczna, statyczna. -Badanie możliwości budowania kompozycji z elementów powtarzalnych. -Analiza wartości przestrzennych wynikająca z opracowania modułu. -Rozwijanie plastycznego myślenia i przestrzennego postrzegania. (format pracy 50x50cm, materiał: papier – brystol)
Metody nauczaniaM-1Wykład problemowy.
M-2Ćwiczenia labolatoryjne.
M-3Pokaz połączony z przeżyciem.
M-4Wstęp do tematu/ zadania - objaśnienie; pokaz praktycznego działania; obserwacja z natury; korekta; ćwiczenie przedmiotowe.
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Uzyskanie odpowiedniej sprawności w budowaniu materiałowych kompozycji trójwymiarowych strukturalnych, wieloelementowych. Różnorodność łączeń. Bogaty język plastyczny.Wrażliwość i intuicja.
S-3Ocena formująca: Spektrum szeroko rozumianej sztuki. Działania w zakresie dyscyplin plastycznych.
S-5Ocena formująca: Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie.
S-1Ocena formująca: Umiejętności związane z warsztatem rzeźbiarskim.
S-4Ocena formująca: Świadomość konstruowania idei plastycznych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie opanował w stopniu zadowalającym zagadnień odczytywania formy, budowania sruktur, kompozycji i zjawisk językiem i warsztatem plastycznym
3,0Opanował na poziomie podstawowym odczytywanie formy rzeźbirskiej. Umie rozeznać pojęcia:struktura, zbiór, zespół, system, negatyw-pozytyw.Przekształca na język sztuki zjawiska. Ujawnia twórcze myślenie.
3,5Umie formułować idee artystyczne. Orientuje się w środkach ekspresji. Twórczo realizuje przedstawione zadania.
4,0Swiadomie kostruuje kompozycje trójwymiarowe. Jest zorientowany w tendencjach sztuki nowoczesnej w tym w rzeźbie. Ma łatwość formowania idei artystycznych.
4,5W sposób wyróżniający realizuje postawione zadania, umie definiować zjawiska, buduje stryktury. Rozpoznaje relacje przestrzenne, umie je określić.
5,0Student posiada warsztat twórczy. Buduje idee artystyczne i świadomie je realizuje.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/B/06_K01jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_K08jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej
Cel przedmiotuC-8Doskonalenie umiejętności konstruowania i odkrywania wartości w różnych sytuacjach z otoczenia.
C-9Zaznajomienie z konstrukcją i formą ludzkiego ciała z uwzględnieniem proporcji i funkcji.
C-10Rozwijanie indywidualnych predyspozycji rzeźbiarskich w wybranej technice
C-7Rozwijanie wrażliwości w procesie twórczym wynikającym bezpośrednio z obserwacji natury.
C-1Celem zajęć jest rozwijanie i kształtowanie umiejętności świadomego budowania kompozycji stukturalych-rzeźbiarskich, przestrzenych. Budowania relacji elementów.
C-2Zagadnienia odczytywania ruchu, układu przestrzennego w stopniu zaawansowanym. Orientuje studenta w środkach ekspresji plastycznej i wzbogaca jego umiejętności warsztatowe.
C-3Student umie samodzielnie zastosować technikę tradycyjnej - plastycznej prezentacji przestrzennej projektu. Orientuje się w zaawansowanych metodach modelowania.
C-4Student jest zdolny do twórczego myślenia, wytwarza pomysły, potrafi świadomie budować kompozycje trówymiarowe.
C-6Rozwijanie indywidualnych predyspozycji w procesie odwzorowywania zastanych układów przestrzennych
C-11Umiejętność posługiwania się formą przestrzenną w celu zaprezentowania własnego projektu. Umiejętność szybkiego przedstawienia układu przestrzennego kompozycyjnego/sytuacyjnego – szkic rzeźbiarski
C-5Zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z kompozycją na płaszczyźnie i w przestrzeni.
Treści programoweT-P-1Synergia zjawisk Zadania: 1. Wyobrażenie , metamorfoza, skojarzenie, Posługiwanie się elementami fizycznymi i iluzyjnymi (np. negatyw, pozytyw). Poszukiwanie własnych środków Do wyboru: a. portret - ciało b. geometria form c. ruch - kinertyka
T-P-1Układ przestrzenny komponowany na płaszczyźnie „MODUŁY” Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne. Problem: -Proporcja, relacja skali, wielkości elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny. -Światłocień /światło czynnikiem kreującymi destruującym formę. -Kompozycja /otwarta, zamknięta, dynamiczna, statyczna. -Badanie możliwości budowania kompozycji z elementów powtarzalnych. -Analiza wartości przestrzennych wynikająca z opracowania modułu. -Rozwijanie plastycznego myślenia i przestrzennego postrzegania. (format pracy 50x50cm, materiał: papier – brystol)
Metody nauczaniaM-1Wykład problemowy.
M-2Ćwiczenia labolatoryjne.
M-3Pokaz połączony z przeżyciem.
M-4Wstęp do tematu/ zadania - objaśnienie; pokaz praktycznego działania; obserwacja z natury; korekta; ćwiczenie przedmiotowe.
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Uzyskanie odpowiedniej sprawności w budowaniu materiałowych kompozycji trójwymiarowych strukturalnych, wieloelementowych. Różnorodność łączeń. Bogaty język plastyczny.Wrażliwość i intuicja.
S-3Ocena formująca: Spektrum szeroko rozumianej sztuki. Działania w zakresie dyscyplin plastycznych.
S-5Ocena formująca: Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie.
S-1Ocena formująca: Umiejętności związane z warsztatem rzeźbiarskim.
S-4Ocena formująca: Świadomość konstruowania idei plastycznych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie opanował w stopniu zadowalającym zagadnień odczytywania formy, budowania sruktur, kompozycji i zjawisk językiem i warsztatem plastycznym
3,0Opanował na poziomie podstawowym odczytywanie formy rzeźbirskiej. Umie rozeznać pojęcia:struktura, zbiór, zespół, system, negatyw-pozytyw.Przekształca na język sztuki zjawiska. Ujawnia twórcze myślenie.
3,5Umie formułować idee artystyczne. Orientuje się w środkach ekspresji. Twórczo realizuje przedstawione zadania.
4,0Swiadomie kostruuje kompozycje trójwymiarowe. Jest zorientowany w tendencjach sztuki nowoczesnej w tym w rzeźbie. Ma łatwość formowania idei artystycznych.
4,5W sposób wyróżniający realizuje postawione zadania, umie definiować zjawiska, buduje stryktury. Rozpoznaje relacje przestrzenne, umie je określić.
5,0Student posiada warsztat twórczy. Buduje idee artystyczne i świadomie je realizuje.