Wydział Ekonomiczny - Ekonomia (N1)
specjalność: Handel zagraniczny
Sylabus przedmiotu Wykorzystanie modeli decyzyjnych w gospodarce:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Ekonomia | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | licencjat | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Wykorzystanie modeli decyzyjnych w gospodarce | ||
| Specjalność | Analityka gospodarcza | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Zastosowań Matematyki w Ekonomii | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Joanna Perzyńska <joanna.perzynska@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Wymagana znajomość podstawowych zagadnień z matematyki wyższej, ekonometrii oraz ogólna wiedza ekonomiczna |
| W-2 | Wymagana umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym Excel |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zdobycie wiedzy o modelach decyzyjnych oraz umiejętności ich budowania i rozwiązywania |
| C-2 | Zdobycie umiejętności programowania matematycznego w warunkach niepewności i ryzyka |
| C-3 | Wskazanie możliwości zastosowania modeli decyzyjnych w gospodarce |
| C-4 | Zdobycie umiejętności posługiwania się programami komputerowymi służącymi do optymalizacji modeli decyzyjnych |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Budowa i rozwiązywanie modeli decyzyjnych. | 1 |
| T-L-2 | Optymalizacja wybranych zagadnień gospodarczych (wybór asortymentu produkcji, problem diet, transport żywności). | 1 |
| T-L-3 | Analiza wrażliwości rozwiązań optymalnych modeli deterministycznych. | 1 |
| T-L-4 | Rozwiązywanie zadań programowania stochastycznego w warunkach niepewności (kryterium Walda, Savage'a, Bayesa, Hurwicza). | 1 |
| T-L-5 | Sterowanie produkcją za pomocą programowania dynamicznego. | 1 |
| T-L-6 | Kolokwium. | 1 |
| 6 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Etapy budowy modelu decyzyjnego. | 1 |
| T-W-2 | Analiza postoptymalizacyjna rozwiązań optymalnych modeli deterministycznych. | 2 |
| T-W-3 | Klasyfikacja zadań programowania stochastycznego (modele z losową funkcją celu, z losowymi ograniczeniami). | 2 |
| T-W-4 | Planowanie decyzji gospodarczych za pomocą modeli teorii gier. | 1 |
| T-W-5 | Programowanie dynamiczne (podstawowe pojęcia, zasada Bellmana, matematyczny model sterowania). | 1 |
| T-W-6 | Modelowanie wielokryterialne (podstawowe pojęcia, modele substytucyjne, modele niesubstytucyjne). | 2 |
| 9 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych. | 6 |
| A-L-2 | Studiowanie literatury. | 3 |
| A-L-3 | Uczestnictwo w laboratoriach. | 6 |
| A-L-4 | Przygotowanie do kolokwium. | 10 |
| 25 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Studiowanie literatury | 5 |
| A-W-2 | Uczestnictwo w wykładach | 9 |
| A-W-3 | Przygotowanie do egzaminu | 9 |
| A-W-4 | Egzamin | 2 |
| 25 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Ćwiczenia laboratoryjne polegające na budowaniu i rozwiązywaniu modeli decyzyjnych przy użyciu wybranych programów komputerowych |
| M-2 | Wykład informacyjno-problemowy w postaci multimedialnej prezentacji |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Kolokwium sprawdzające umiejętność budowania i rozwiązywania modeli decyzyjnych |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Egzamin sprawdzający wiedzę teoretyczną obejmującą treści programowe wykładów |
| S-3 | Ocena formująca: Ocena aktywności podczas zajęć |
| S-4 | Ocena formująca: Ocena rozwiązywania zadań podczas zajęć (indywidualnie oraz w zespole) |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| E_1A_D1/14_W01 Student zna rolę i miejsce programowania matematycznego w podejmowaniu decyzji gospodarczych oraz zna etapy modelowania decyzyjnego. | E_1A_W01, E_1A_W07, E_1A_W12 | — | C-1, C-3 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-5, T-W-6 | M-2 | S-2 |
| E_1A_D1/14_W02 Student zna popularne pakiety programowania matematycznego i arkusz kalkulacyjny Excel oraz wie jak wykorzystać te narzędzia do rozwiazywania modeli decyzyjnych. | E_1A_W07, E_1A_W06, E_1A_W12 | — | C-1, C-2 | T-L-2, T-W-5, T-W-6 | M-1 | S-1 |
| E_1A_D1/14_W03 Student posiada wiedzę o budowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych. | E_1A_W07, E_1A_W06, E_1A_W10 | — | C-1, C-2 | T-W-1, T-W-2, T-W-6 | M-1 | S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| E_1A_D1/14_U01 Student potrafi budować, rozwiązywać i interpretować matematyczne modele decyzyjne programowania liniowego i dynamicznego. | E_1A_U02, E_1A_U06, E_1A_U07, E_1A_U09, E_1A_U16 | — | C-1, C-3, C-4 | T-W-2, T-W-5 | M-1 | S-1, S-4 |
| E_1A_D1/14_U02 Student potrafi budować, rozwiązywać i interpretować matematyczne modele decyzyjne programowania stochastycznego. | E_1A_U02, E_1A_U03, E_1A_U04, E_1A_U06, E_1A_U07, E_1A_U09 | — | C-1, C-3, C-4 | T-W-3, T-W-4, T-W-6 | M-1 | S-1, S-4 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| E_1A_D1/14_K01 Student opanował zasady samodzielnego rozwiązywania problemów | E_1A_K01, E_1A_K04 | — | C-1, C-3 | T-L-4, T-L-2 | M-1 | S-3, S-4 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| E_1A_D1/14_W01 Student zna rolę i miejsce programowania matematycznego w podejmowaniu decyzji gospodarczych oraz zna etapy modelowania decyzyjnego. | 2,0 | Student nie zna roli i miejsca programowania matematycznego w podejmowaniu decyzji gospodarczych oraz nie zna etapów modelowania decyzyjnego. |
| 3,0 | Student słabo zna rolę i miejsce programowania matematycznego w podejmowaniu decyzji gospodarczych, zna tylko niektóre etapy modelowania decyzyjnego. | |
| 3,5 | Student zna rolę i miejsce programowania matematycznego w podejmowaniu decyzji gospodarczych, zna tylko niektóre etapy modelowania decyzyjnego. | |
| 4,0 | Student zna rolę i miejsce programowania matematycznego w podejmowaniu decyzji gospodarczych, zna większość etapów modelowania decyzyjnego. | |
| 4,5 | Student zna rolę i miejsce programowania matematycznego w podejmowaniu decyzji gospodarczych, zna wszystkie etapy modelowania decyzyjnego. | |
| 5,0 | Student zna rolę i miejsce programowania matematycznego w podejmowaniu decyzji gospodarczych, zna wszystkie etapy modelowania decyzyjnego oraz je analizuje. | |
| E_1A_D1/14_W02 Student zna popularne pakiety programowania matematycznego i arkusz kalkulacyjny Excel oraz wie jak wykorzystać te narzędzia do rozwiazywania modeli decyzyjnych. | 2,0 | Student nie zna narzędzi arkusza kalkulacyjnego Excel i nie wie w jaki sposób wykorzystać je do rozwiązywania zadań programowania liniowego. |
| 3,0 | Student zna narzędzia arkusza kalkulacyjnego Excel i wie (z pomocą prowadzącego zajęcia) w jaki sposób wykorzystać je do rozwiązywania zadań programowania liniowego. | |
| 3,5 | Student zna narzędzia arkusza kalkulacyjnego Excel i wie jak samodzielnie wykorzystać je do rozwiązywania zadań programowania matematycznego. | |
| 4,0 | Student zna narzędzia arkusza kalkulacyjnego Excel i kilka modułów poznanych pakietów programowania matematycznego oraz wie (z pomocą prowadzącego) jak wykorzystać je do rozwiązywania zadań programowania matematycznego. | |
| 4,5 | Student zna narzędzia arkusza kalkulacyjnego Excel i moduły poznanych pakietów programowania matematycznego oraz wie jak samodzielnie wykorzystać je do rozwiązywania zadań programowania matematycznego. | |
| 5,0 | Student wie jak posługiwać się wszystkimi modułami poznanych pakietów programowania matematycznego, potrafi samodzielnie zaproponować zastosowanie odpowiednich narzędzi, umie ocenić ich przydatność do badania prawidłowości gospodarczych. | |
| E_1A_D1/14_W03 Student posiada wiedzę o budowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych. | 2,0 | Student nie posiada wiedzy o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych. |
| 3,0 | Student posiada wiedzę o konstruowaniu niektórych modeli decyzyjnych ale nie wie jak je rozwiązać. | |
| 3,5 | Student posiada wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych i wie jak niektóre rozwiązać. | |
| 4,0 | Student posiada wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych i zna metody ich rozwiązywania. | |
| 4,5 | Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych, zna metody ich rozwiązywania i interpretację. | |
| 5,0 | Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych, zna metody ich rozwiązywania i interpretację oraz wie jak przeprowadza się analizę postoptymalizacyjną. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| E_1A_D1/14_U01 Student potrafi budować, rozwiązywać i interpretować matematyczne modele decyzyjne programowania liniowego i dynamicznego. | 2,0 | Student nie umie wykorzystać do rozwiązywania modeli programowania liniowego i liniowo-dynamicznego arkusza kalkulacyjnego Excel. |
| 3,0 | Student umie wykorzystać (z pomocą prowadzącego) arkusz kalkulacyjny Excel do rozwiązywania modeli programowania liniowego i liniowo-dynamicznego. | |
| 3,5 | Student umie wykorzystać arkusz kalkulacyjny Excel do rozwiązywania modeli programowania liniowego i liniowo-dynamicznego. | |
| 4,0 | Student umie wykorzystać arkusz kalkulacyjny Excel i niektóre moduły popularnych pakietów programowania matematycznego do rozwiązywania optymalizacyjnych modeli liniowych i dynamicznych. | |
| 4,5 | Student umie wykorzystać arkusz kalkulacyjny Excel i niektóre moduły popularnych pakietów programowania matematycznego do rozwiązywania optymalizacyjnych modeli liniowych i dynamicznych. Potrafi zinterpretować otrzymane wyniki. | |
| 5,0 | Student umie wykorzystać arkusz kalkulacyjny Excel i niektóre moduły popularnych pakietów programowania matematycznego do rozwiązywania optymalizacyjnych modeli liniowych i dynamicznych. Potrafi zinterpretować otrzymane wyniki i wykorzystać je do podejmowania decyzji gospodarczych. | |
| E_1A_D1/14_U02 Student potrafi budować, rozwiązywać i interpretować matematyczne modele decyzyjne programowania stochastycznego. | 2,0 | Student nie potrafi konstruować modeli programowania stochastycznego. |
| 3,0 | Student potrafi konstruować modele programowania stochastycznego. | |
| 3,5 | Student potrafi konstruować modele programowania stochastycznego i z pomocą prowadzącego rozwiązywać je, wykorzystując do tego celu moduły popularnych pakietów programowania matematycznego. | |
| 4,0 | Student potrafi budować modele programowania stochastycznego i rozwiązywać je, wykorzystując do tego celu moduły popularnych pakietów programowania matematycznego. | |
| 4,5 | Student potrafi budować modele programowania stochastycznego i rozwiązywać je, wykorzystując do tego celu moduły popularnych pakietów programowania matematycznego. Potrafi zinterpretować otrzymane wyniki. | |
| 5,0 | Student potrafi budować modele programowania stochastycznego i rozwiązywać je, wykorzystując do tego celu moduły popularnych pakietów programowania matematycznego. Potrafi zinterpretować otrzymane wyniki wykorzystać je do podejmowania decyzji gospodarczych.. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| E_1A_D1/14_K01 Student opanował zasady samodzielnego rozwiązywania problemów | 2,0 | Student nie opanował zasad samodzielnego rozwiązywania problemów badawczych. |
| 3,0 | Student potrafi przeprowadzić samodzielnie indywidualne badanie operacyjne, a z pomocą nauczyciela zorganizować grupową prezentację. | |
| 3,5 | Student potrafi przeprowadzić samodzielnie indywidualne badanie operacyjne i zorganizować grupową prezentację. | |
| 4,0 | Student opanował zasady pracy indywidualnej oraz zespołowej, potrafi samodzielnie zorganizować i przeprowadzić indywidualną lub grupową prezentację, z pomocą nauczyciela potrafi identyfikować metody i narzędzia potrzebne do rozwiązania zdefiniowanego problemu oraz wykorzystać poznane moduły pakietów programowania matematycznego. | |
| 4,5 | Student opanował zasady pracy indywidualnej oraz zespołowej, potrafi samodzielnie zorganizować i przeprowadzić indywidualną lub grupową prezentację, potrafi identyfikować metody i narzędzia potrzebne do rozwiązania zdefiniowanego problemu, wykorzystać poznane moduły pakietów programowania matematycznego a także dokonać wstępnej analizy uzyskanych wyników. | |
| 5,0 | Student opanował zasady pracy indywidualnej oraz zespołowej, potrafi samodzielnie zorganizować i przeprowadzić indywidualną lub grupową prezentację, identyfikować metody i narzędzia potrzebne do rozwiązania zdefiniowanego problemu, wykorzystać poznane moduły pakietów programowania matematycznego oraz dokonać wszechstronnej analizy uzyskanych wyników. |
Literatura podstawowa
- Trzaskalik T., Modelowanie preferencji a ryzyko, Wydawnictwo Naukowe AE, Katowice, 2003
- Kukuła K., Badania operacyjne w przykładach i zadaniach, Wydanie IV, PWN, Warszawa, 2015
- Szapiro T., Decyzje menedżerskie z Excelem, PWE, Warszawa, 2000
Literatura dodatkowa
- Trzaskalik T., Badania operacyjne z komputerem, Wydawnictwo Naukowe UŁ, Łódź, 1998
- Hozer J., Zastosowanie programowania matematycznego w ekonomii, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin, 1998
- Guzik B., Ekonometria i badania operacyjne, Wydawnictwo Naukowe AE, Poznań, 1999
- Krawiec B., Metody optymalizacji w rolnictwie, PWN, Łódź, 1991
- Hiller F.S., Lieberman G.J., Introduction to operational research, McGraw-Hill, 2021, 11