Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska - Inżynieria środowiska (S1)

Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Inżynieria środowiska
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Geometria wykreślna
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Projektowania Architektonicznego
Nauczyciel odpowiedzialny Alicja Świtalska <Alicja.Switalska@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA2 30 2,00,41zaliczenie
wykładyW2 15 1,00,59zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wymagane są wiadomości podstawowe z planimetrii i stereometrii (zakres szkoły średniej), definicje,pewniki,twierdzenia.Umiejętność szkicowania odręcznego.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.2
T-A-2Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.2
T-A-3Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.3
T-A-4Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.2
T-A-5Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do plaszczyzny, wzajemne położenie prostych i płaszczyzn.2
T-A-6Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.2
T-A-7Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.3
T-A-8Transformacje:rodzaje i zastosowania.3
T-A-9Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.3
T-A-10Przekroje wielościanów.2
T-A-11Punkty przebicia wielościanów prosta.2
T-A-12Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.2
T-A-13Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych. Konstrukcje krzywych płaskich występujacych w danych powierzchniach.2
30
wykłady
T-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).1
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą1
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.1
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.1
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.1
T-W-6Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.1
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.1
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.1
T-W-9Obroty i kłady.1
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.1
T-W-11Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.1
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.1
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.1
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.1
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.1
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-A-2Opracowanie zestawów zadań do wykonania w domu.10
A-A-3Przygotowanie się do 2 kolokwiów8
A-A-4Konsultacje.2
50
wykłady
A-W-1Obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach.15
A-W-2Wykonywanie rysunków i ich opis5
A-W-3Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie. Zrozumienie i przyswojenie wiedzy podanej na wykładzie.4
A-W-4Konsultacje.2
26

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
S-2Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IS_1A_S1/B/09_W01
Zna rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rozumie zasady stosowania konstrukcji geometrycznych do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii.
IS_1A_W02C-1T-W-1, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-11, T-W-6, T-W-10M-1S-2, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IS_1A_S1/B/09_U01
Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno-budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np. odległości między elementami w przestrzeni, wielkości przekrojów, wielkości elementów pokazanych w rzutach. Potrafi odczytać rzuty topograficzne.
IS_1A_U03C-1T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-W-1, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-10M-1S-2, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IS_1A_S1/B/09_K01
Jest gotów do wykorzystania w praktyce zdobytej wiedzy z geometrii wykreślnej. Jest aktywny. Wykazuje się właściwą organizacją pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.
IS_1A_K01C-1T-A-1, T-A-2, T-A-4, T-A-3, T-W-1, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-11, T-W-6, T-W-10M-1S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IS_1A_S1/B/09_W01
Zna rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rozumie zasady stosowania konstrukcji geometrycznych do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii.
2,0
3,0Zna rodzaje rzutów i zasady rzutowania. Zna przynajmniej jedną metodę rozwiązania zadania z geometrii wykreślnej
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IS_1A_S1/B/09_U01
Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno-budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np. odległości między elementami w przestrzeni, wielkości przekrojów, wielkości elementów pokazanych w rzutach. Potrafi odczytać rzuty topograficzne.
2,0
3,0Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie popełnia istotnych błędów merytorycznych. Stosuje tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest wykonany starannie, opis jest niejednoznaczny lub go brak.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IS_1A_S1/B/09_K01
Jest gotów do wykorzystania w praktyce zdobytej wiedzy z geometrii wykreślnej. Jest aktywny. Wykazuje się właściwą organizacją pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.
2,0
3,0Student jest gotów do samodzielnego wykonywania powierzonych mu zadań. Nie wykazuje jednak dużej aktywności, chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Lewandowski Zbigniew, Geometria wykreślna, PWN, Poznań, 1975
  2. Rachwał Tadeusz, Geometria wykreślna, PWN, Łódź, 1964
  3. Otto Edward i Franciszek, Podręcznik geometrii wykreślnej t.1, Warszawa, 1975
  4. Tomasz Bogaczyk,Teresa Romaszkiewicz-Białas, 13 Wykładów z geometrii wykreślnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008, Wydanie VI

Literatura dodatkowa

  1. Tadeusz Rachwał, Stefania Dwuraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej,t.I,Część I. Rzuty Cechowane Tekst + Atlas, PWN Łódź-Warszawa-Kraków, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964, wydanie drugie uzupełnione
  2. Tadeusz Rachwał, Stefania Dwuraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej,t.I,część II.Rzuty Monge`a Tekst+Rysunki, PWN Łódź-Warszawa-Kraków, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964, wydanie drugie uzupełnione
  3. Wiktor Jankowski, Geometria wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1984, Wyd.V

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.2
T-A-2Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.2
T-A-3Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.3
T-A-4Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.2
T-A-5Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do plaszczyzny, wzajemne położenie prostych i płaszczyzn.2
T-A-6Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.2
T-A-7Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.3
T-A-8Transformacje:rodzaje i zastosowania.3
T-A-9Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.3
T-A-10Przekroje wielościanów.2
T-A-11Punkty przebicia wielościanów prosta.2
T-A-12Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.2
T-A-13Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych. Konstrukcje krzywych płaskich występujacych w danych powierzchniach.2
30

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).1
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą1
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.1
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.1
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.1
T-W-6Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.1
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.1
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.1
T-W-9Obroty i kłady.1
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.1
T-W-11Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.1
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.1
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.1
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.1
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.1
15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-A-2Opracowanie zestawów zadań do wykonania w domu.10
A-A-3Przygotowanie się do 2 kolokwiów8
A-A-4Konsultacje.2
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach.15
A-W-2Wykonywanie rysunków i ich opis5
A-W-3Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie. Zrozumienie i przyswojenie wiedzy podanej na wykładzie.4
A-W-4Konsultacje.2
26
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIS_1A_S1/B/09_W01Zna rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rozumie zasady stosowania konstrukcji geometrycznych do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_W02Ma wiedzę w zakresie dyscyplin i kierunków studiów powiązanych z inżynierią środowiska, takich jak: ochrona środowiska, budownictwo, mechanika, geodezja, geologia.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.
Treści programoweT-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
T-W-9Obroty i kłady.
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
T-W-11Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.
T-W-6Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
Metody nauczaniaM-1Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru.
S-1Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Zna rodzaje rzutów i zasady rzutowania. Zna przynajmniej jedną metodę rozwiązania zadania z geometrii wykreślnej
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIS_1A_S1/B/09_U01Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno-budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np. odległości między elementami w przestrzeni, wielkości przekrojów, wielkości elementów pokazanych w rzutach. Potrafi odczytać rzuty topograficzne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_U03Potrafi samodzielnie planować i realizować proces uczenia się przez cale życie, a także motywować innych do stałego samodoskonalenia.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.
Treści programoweT-A-1Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.
T-A-2Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
T-A-3Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
T-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
T-W-9Obroty i kłady.
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
Metody nauczaniaM-1Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru.
S-1Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie popełnia istotnych błędów merytorycznych. Stosuje tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest wykonany starannie, opis jest niejednoznaczny lub go brak.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIS_1A_S1/B/09_K01Jest gotów do wykorzystania w praktyce zdobytej wiedzy z geometrii wykreślnej. Jest aktywny. Wykazuje się właściwą organizacją pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIS_1A_K01Jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy oraz ma świadomość jej znaczenia w procesie rozwiązywania szeregu problemów inżynierskich i technicznych.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.
Treści programoweT-A-1Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.
T-A-2Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
T-A-4Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
T-A-3Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
T-W-1Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).
T-W-8Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.
T-W-4Rzut cechowany wielościanów.
T-W-3Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
T-W-2Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
T-W-5Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
T-W-7Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
T-W-14Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
T-W-15Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
T-W-9Obroty i kłady.
T-W-13Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.
T-W-12Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
T-W-11Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.
T-W-6Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.
T-W-10Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
Metody nauczaniaM-1Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru.
S-1Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student jest gotów do samodzielnego wykonywania powierzonych mu zadań. Nie wykazuje jednak dużej aktywności, chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5
4,0
4,5
5,0