Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Architektura i urbanistyka (N2)

Sylabus przedmiotu Psychologia i percepcja kompozycji:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Architektura i urbanistyka
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister
Obszary studiów nauk technicznych
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Psychologia i percepcja kompozycji
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego
Nauczyciel odpowiedzialny Joanna Arlet <arlet@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Joanna Arlet <arlet@zut.edu.pl>, Aleksandra Satkiewicz-Parczewska <asparstudio@wp.pl>
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 9 1,00,50zaliczenie
projektyP1 18 1,00,50zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1posiada podstawową wiedzę zwiazaną z wykształceniem inzyniera architekta.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
C-3ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-1Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.2
T-P-2Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.2
T-P-3Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.2
T-P-4transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne2
T-P-5Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.2
T-P-6Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.2
T-P-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.2
T-P-8Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.2
T-P-9Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.2
18
wykłady
T-W-1Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta1
T-W-2Psychologia percepcji i definicja piękna1
T-W-3Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.1
T-W-4Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.1
T-W-5Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.1
T-W-6Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.1
T-W-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.1
T-W-8Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji1
T-W-9Psychologia kolorów, gra światła.1
9

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-1Wykonanie ćwiczenia na zajęciach2
A-P-2prezentacja i omówienie ćwiczenia na zajęciach4
A-P-3obserwacje w terenie, prezentacje wybranych przez studentów obiektów, omówienie ich percepcji i dyskusja10
A-P-4wybranie utworu muzycznego, aktywne słuchanie i wykonanie impresji graficznych i w kolorze, wykresu wrazeń, wykresu graficznego, transpozycji przestrzennej do tej muzyki6
A-P-5wykonanie ćwiczenia i zespołowa prezentacja wraz z dyskusją4
A-P-6opracowanie i i prezentacja na zajeciach wybranego zagadnienia dotyczacego psychologii architektury na zajeciach, dyskusja10
36
wykłady
A-W-1aktywna obecność na wykładach9
A-W-2Przyswojenie materiału podanego na wykładach.9
18

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
M-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
S-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
A_2A_B-IX/1_W1
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
A_2A_W43, A_2A_W44, A_2A_W53T2A_W02, T2A_W04, T2A_W08C-2, C-3, C-1T-W-1, T-W-5, T-W-4, T-W-9, T-W-6, T-W-8, T-W-3, T-W-2, T-W-7, T-P-5, T-P-9, T-P-1, T-P-4, T-P-6, T-P-7, T-P-8, T-P-3, T-P-2M-1, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
A_2A_B-IX/1_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
A_2A_U35T2A_U08, T2A_U11C-1, C-2, C-3T-P-2, T-P-5, T-P-1, T-P-9, T-P-4, T-P-6, T-P-8, T-P-7, T-P-3M-1, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
A_2A_B-IX/1_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
C-1, C-2, C-3T-W-7, T-W-4, T-W-6, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-9, T-W-8, T-W-1M-1, M-2S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
A_2A_B-IX/1_W1
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
2,0Nie orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, nie zna podstawowych praw percepcji.
3,0Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
3,5Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
4,0Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
4,5Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna dobrze prawa percepcji.
5,0Bardzo dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna bardzo dobrze prawa percepcji.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
A_2A_B-IX/1_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
2,0Nie potrafi poslugiwać się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,0Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,5Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
4,0Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
4,5Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
5,0Bardzo sprawnie posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
A_2A_B-IX/1_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
2,0Student nieaktywny , nieobowiązkowy.
3,0Student sumienny, współpracujący z zespołem.
3,5Student sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
4,0Student obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
4,5Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
5,0Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, bardzo dobrze współpracujący z zespołem.

Literatura podstawowa

  1. Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa, WAiF, Warszawa
  2. Bańka A., Psychologiczna struktura projektowa środowiska.Studium przestzreni architektonicznej., Wyd.Politechniki Poznańskiej, Poznań
  3. Lenartowicz J.K., O psychologii architektury, Politechnika Krakowska, Kraków
  4. Lenartowicz J.K., Słownik psychologii architektury dla studiujacych architekturę, Politechnika Krakowska, Kraków
  5. Satkiewicz-Parczewska A., Kompozycja architektoniczna a jej percepcja, Wyd. Politechnika Szczecińska IAiPP, Szczecin

Literatura dodatkowa

  1. Hochberg J.E., Percepcja, PWN, Warszawa
  2. Satkiewicz-Parczewska A., Rytm w architekturze jako główny element kompozycji na tle analogii z muzyką, Politechnika Szczecińska, Szzczecin
  3. Zimbardo Ph.G., Psychologia i życie, PWN, Warszawa, 2011

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.2
T-P-2Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.2
T-P-3Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.2
T-P-4transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne2
T-P-5Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.2
T-P-6Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.2
T-P-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.2
T-P-8Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.2
T-P-9Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.2
18

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta1
T-W-2Psychologia percepcji i definicja piękna1
T-W-3Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.1
T-W-4Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.1
T-W-5Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.1
T-W-6Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.1
T-W-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.1
T-W-8Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji1
T-W-9Psychologia kolorów, gra światła.1
9

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1Wykonanie ćwiczenia na zajęciach2
A-P-2prezentacja i omówienie ćwiczenia na zajęciach4
A-P-3obserwacje w terenie, prezentacje wybranych przez studentów obiektów, omówienie ich percepcji i dyskusja10
A-P-4wybranie utworu muzycznego, aktywne słuchanie i wykonanie impresji graficznych i w kolorze, wykresu wrazeń, wykresu graficznego, transpozycji przestrzennej do tej muzyki6
A-P-5wykonanie ćwiczenia i zespołowa prezentacja wraz z dyskusją4
A-P-6opracowanie i i prezentacja na zajeciach wybranego zagadnienia dotyczacego psychologii architektury na zajeciach, dyskusja10
36
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1aktywna obecność na wykładach9
A-W-2Przyswojenie materiału podanego na wykładach.9
18
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_B-IX/1_W1W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_W43zna zasady i elementy kompozycji architektonicznej, urbanistycznej
A_2A_W44w kompozycji rozumie powiązania przestrzenne i zagadnienia proporcji oraz skali (także: skali człowieka)
A_2A_W53zna obszary oddziaływania projektowania i planowa-nia na społeczeństwo i jakość życia jednostek (per-cepcja, ergonomia, potrzeby niepełnosprawnych)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W02ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T2A_W04ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W08ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_W03ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
C-3ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
C-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
Treści programoweT-W-1Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta
T-W-5Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-4Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.
T-W-9Psychologia kolorów, gra światła.
T-W-6Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
T-W-8Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji
T-W-3Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.
T-W-2Psychologia percepcji i definicja piękna
T-W-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.
T-P-5Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.
T-P-9Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.
T-P-1Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.
T-P-4transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne
T-P-6Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.
T-P-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.
T-P-8Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.
T-P-3Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.
T-P-2Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
M-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
S-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, nie zna podstawowych praw percepcji.
3,0Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
3,5Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
4,0Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
4,5Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna dobrze prawa percepcji.
5,0Bardzo dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna bardzo dobrze prawa percepcji.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_B-IX/1_U01W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówA_2A_U35przez pracę realizuje indywidualną postawę twórczą, którą manifestuje swój stosunek do rzeczywistości i współczesnej sztuki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T2A_U11potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_U01potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
C-3ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
Treści programoweT-P-2Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.
T-P-5Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.
T-P-1Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.
T-P-9Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.
T-P-4transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne
T-P-6Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.
T-P-8Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.
T-P-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.
T-P-3Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
M-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
S-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi poslugiwać się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,0Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,5Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
4,0Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
4,5Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
5,0Bardzo sprawnie posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaA_2A_B-IX/1_K01W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
C-3ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
Treści programoweT-W-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.
T-W-4Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.
T-W-6Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
T-W-3Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.
T-W-2Psychologia percepcji i definicja piękna
T-W-5Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-9Psychologia kolorów, gra światła.
T-W-8Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji
T-W-1Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
M-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
S-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny , nieobowiązkowy.
3,0Student sumienny, współpracujący z zespołem.
3,5Student sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
4,0Student obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
4,5Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
5,0Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, bardzo dobrze współpracujący z zespołem.