ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2012/2013 / Wydział Budownictwa i Architektury / Budownictwo - inżynier europejski (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo - inżynier europejski (S1)

Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Budownictwo - inżynier europejski
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Geometria wykreślna
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego
Nauczyciel odpowiedzialny	Lucyna Sypka <Lucyna.Sypka@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	1	30	2,0	0,56	egzamin
projekty	P	1	30	1,0	0,44	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagana jest wiedza na temat podstawowych pojęć geometrycznych - podstawy geometrii euklidesowej z zakresu szkoły średniej.Umiejętność szkicowania odręcznego.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.	2
T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.	2
T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.	2
T-P-5	Kolokwium Nr 1	2
T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.	2
T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.	2
T-P-10	Kolokwium Nr 2	2
T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.	2
T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.	2
T-P-14	Kolokwium Nr 3	2
T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.	2
		30
wykłady
T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.	2
T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą	2
T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.	2
T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.	2
T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.	2
T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.	2
T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-W-9	Obroty i kłady.	2
T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.	2
T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.	2
T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.	2
T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.	2
T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.	2
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Ćwiczenia projektowe polegają na : analizie problemów zawartych w zadanich i rozwiązywaniu zadań na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.	30
		30
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	30
A-W-2	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie.	20
A-W-3	Studiowanie literatury odnoszącej się do podanej partii materiału wykładowego.	10
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.

KOD

Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne

M-1

Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
OIZ_1A_C/20_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie. Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.	OIZ_1A_W02	T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07	InzA_W02	C-1	T-W-2, T-W-1, T-W-3, T-P-1, T-P-5, T-P-7, T-W-12, T-W-6, T-P-4, T-P-2, T-P-3, T-W-4, T-P-13, T-W-8, T-W-14, T-W-9, T-P-9, T-P-10, T-P-8, T-W-5, T-P-15, T-P-11, T-W-10, T-W-15, T-P-12, T-W-11, T-P-14, T-W-13, T-W-7, T-P-6	M-1	S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
OIZ_1A_C/20_U01 Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu.	OIZ_1A_U07, OIZ_1A_U11	T1A_U02, T1A_U07, T1A_U09, T1A_U13, T1A_U15, T1A_U16	InzA_U02, InzA_U05, InzA_U07, InzA_U08	C-1	T-W-14, T-P-11, T-P-8, T-P-7, T-P-10, T-W-15, T-P-13, T-P-3, T-W-6, T-P-2, T-P-6, T-W-13, T-W-9, T-P-12, T-P-15, T-W-10, T-W-3, T-W-7, T-W-11, T-P-9, T-P-4, T-W-1, T-P-1, T-P-14, T-W-8, T-W-5, T-W-2, T-W-12, T-W-4, T-P-5	M-1	S-2, S-1
OIZ_1A_C/20_U02 Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach.	OIZ_1A_U07, OIZ_1A_U11	T1A_U02, T1A_U07, T1A_U09, T1A_U13, T1A_U15, T1A_U16	InzA_U02, InzA_U05, InzA_U07, InzA_U08	C-1	T-P-7, T-P-5, T-P-4, T-P-6, T-P-12, T-P-11, T-P-13, T-P-14, T-P-10, T-P-9, T-P-8, T-P-15	M-1	S-2, S-1
OIZ_1A_C/20_U03 Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie.	OIZ_1A_U07, OIZ_1A_U11	T1A_U02, T1A_U07, T1A_U09, T1A_U13, T1A_U15, T1A_U16	InzA_U02, InzA_U05, InzA_U07, InzA_U08	C-1	T-W-8, T-W-14, T-W-15, T-P-7, T-P-14, T-W-11, T-P-12, T-W-12, T-P-15, T-W-9, T-P-8, T-P-6, T-P-11, T-P-9, T-P-13, T-W-6, T-W-10, T-P-10, T-W-7, T-W-13	M-1	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
OIZ_1A_C/20_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia.	OIZ_1A_K01	T1A_K01	—	C-1	T-P-4, T-P-3, T-W-14, T-P-13, T-W-2, T-W-3, T-W-13, T-P-10, T-P-5, T-P-6, T-W-8, T-P-11, T-W-10, T-P-1, T-W-5, T-W-7, T-P-9, T-P-7, T-W-12, T-W-1, T-P-12, T-P-2, T-W-9, T-W-4, T-P-14, T-P-8, T-P-15, T-W-15, T-W-6, T-W-11	M-1	S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
OIZ_1A_C/20_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie. Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.	2,0	Nie potrafi zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
	3,0	Potrafi rozwiazać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Potrafi rozwiazać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną metodę rozwiazania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Potrafi poprawnie rozwiazac zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
	4,5	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie.Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania.Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
	5,0	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i przejrzyście,właściwie opisany,charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
OIZ_1A_C/20_U01 Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu.	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.
OIZ_1A_C/20_U02 Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach.	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.
OIZ_1A_C/20_U03 Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie.	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
OIZ_1A_C/20_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia.	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
	3,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,5	Student wykonuje pracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
	4,5	Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.

Literatura podstawowa

Lewandowski Zbigniew, Geometria wykreślna, PWN, Poznań, 1975
Rachwał Tadeusz, Geometria wykreślna, PWN, Łódż, 1964
Otto Edward,Otto Franciszek, Podręcznik geometrii wykreślnej t.1, Warszawa, 1975
Bogaczyk Tomasz,Teresa Romaszkiewicz-Białas, 13 wykładów z geometrii wykreślnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008, Wyd.VI

Literatura dodatkowa

Tadeusz Rachwał , Stefania Dwurażna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej t.I,cz.I Rzuty cechowane Tekst+atlas, PWN, Zakład Graficzny PWN Łódż, 1964
Tadeusz Rachwał, Stefania Duraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreśłnej t I., cz.II Rzuty Monge^a Tekst+rysunki, PWN, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964
Wiktor Jankowski, Geometria Wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1984, Wyd.V

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.	2
T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.	2
T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.	2
T-P-5	Kolokwium Nr 1	2
T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.	2
T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.	2
T-P-10	Kolokwium Nr 2	2
T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.	2
T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.	2
T-P-14	Kolokwium Nr 3	2
T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.	2
		30

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.	2
T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą	2
T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.	2
T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.	2
T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.	2
T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.	2
T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-W-9	Obroty i kłady.	2
T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.	2
T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.	2
T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.	2
T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.	2
T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.	2
		30

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Ćwiczenia projektowe polegają na : analizie problemów zawartych w zadanich i rozwiązywaniu zadań na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.	30
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	30
A-W-2	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie.	20
A-W-3	Studiowanie literatury odnoszącej się do podanej partii materiału wykładowego.	10
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	OIZ_1A_C/20_W01	Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie. Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	OIZ_1A_W02	Zna zasady geometrii wykreślnej oraz rysunku technicznego dotyczące zapisu i odczytu rysunków architektonicznych, budowlanych, map geodezyjnych, geologicznych z wykorzystaniem CAD
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W01	ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_W02	ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T1A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-10	Kolokwium Nr 2
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-P-14	Kolokwium Nr 3
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
	3,0	Potrafi rozwiazać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Potrafi rozwiazać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną metodę rozwiazania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Potrafi poprawnie rozwiazac zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
	4,5	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie.Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania.Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
	5,0	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i przejrzyście,właściwie opisany,charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	OIZ_1A_C/20_U01	Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	OIZ_1A_U07	Potrafi zaprojektować wybrane elementy i proste konstrukcje inżynierskie oraz dokonać oceny rozwiązań istniejących
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	OIZ_1A_U11	Potrafi odczytać rysunki architektoniczne, budowlane oraz mapy geodezyjne i geologiczne. Potrafi sporządzić dokumentację graficzną w środowisku wybranych programów CAD
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U02	potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach
	T1A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	T1A_U13	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	T1A_U15	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	T1A_U16	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	InzA_U08	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-P-10	Kolokwium Nr 2
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.
	T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-P-14	Kolokwium Nr 3
	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	OIZ_1A_C/20_U02	Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	OIZ_1A_U07	Potrafi zaprojektować wybrane elementy i proste konstrukcje inżynierskie oraz dokonać oceny rozwiązań istniejących
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	OIZ_1A_U11	Potrafi odczytać rysunki architektoniczne, budowlane oraz mapy geodezyjne i geologiczne. Potrafi sporządzić dokumentację graficzną w środowisku wybranych programów CAD
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U02	potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach
	T1A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	T1A_U13	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	T1A_U15	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	T1A_U16	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	InzA_U08	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-P-14	Kolokwium Nr 3
	T-P-10	Kolokwium Nr 2
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	OIZ_1A_C/20_U03	Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	OIZ_1A_U07	Potrafi zaprojektować wybrane elementy i proste konstrukcje inżynierskie oraz dokonać oceny rozwiązań istniejących
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	OIZ_1A_U11	Potrafi odczytać rysunki architektoniczne, budowlane oraz mapy geodezyjne i geologiczne. Potrafi sporządzić dokumentację graficzną w środowisku wybranych programów CAD
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U02	potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach
	T1A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	T1A_U13	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	T1A_U15	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	T1A_U16	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	InzA_U08	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-P-14	Kolokwium Nr 3
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-P-10	Kolokwium Nr 2
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	OIZ_1A_C/20_K01	Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	OIZ_1A_K01	Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
	T-P-10	Kolokwium Nr 2
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-P-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.
	T-P-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-P-14	Kolokwium Nr 3
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
	3,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,5	Student wykonuje pracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
	4,5	Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.