Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Informatyki - Zarządzanie i inżynieria produkcji (S2)
specjalność: inżynieria finansowa

Sylabus przedmiotu Interakcja człowiek-komputer - Przedmiot obieralny I:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Zarządzanie i inżynieria produkcji
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów nauk technicznych
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Interakcja człowiek-komputer - Przedmiot obieralny I
Specjalność inżynieria systemów informacyjnych produkcji
Jednostka prowadząca Katedra Inżynierii Systemów Informacyjnych
Nauczyciel odpowiedzialny Jarosław Jankowski <Jaroslaw.Jankowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Adam Nowosielski <Adam.Nowosielski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 3 Grupa obieralna 2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 15 1,00,50zaliczenie
laboratoriaL1 15 1,00,50zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Podstawy języka HTML

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
C-2Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.4
T-L-2Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.4
T-L-3Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.5
T-L-4Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.2
15
wykłady
T-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.2
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.2
T-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.1
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.2
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.1
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.1
T-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.1
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.1
T-W-9Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.2
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.2
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2Opracowanie sprawozdań11
A-L-3Udział w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć2
28
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2Uzupełnienie wiiedzy z wykładów - źródła: literatura, portale internetowe5
A-W-3Udział w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć2
A-W-4Przygotowanie się do zaliczenia - praca wlasna5
27

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład z prezentacjami i przykładami
M-2Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
S-2Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_W02
Student zna podstawy teoretyczne tworzenia komunikatu i rozważania jego czterch poziomów: pragmatycznego, semantycznego, syntaktycznego i empirycznego. Znany jest mu zbiór czynników społecznych wpływających na budowanie mechanizmów komunikacji. Przekazywana jest podstawowa wiedza o receptorowym i efektorowym odbiorze bodźców z otoczenia przez człowieka i rozwiązaniach technicznych pozwalających na podobną współpracę z otoczeniem maszyny.
ZIP_2A_W08T2A_W08C-1, C-2T-L-4, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10M-1, M-2S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_U02
Potrafi zbudować poprawny przekaz (komunikat), który wywoła oczekiwane reakcje odbiorcy (użytkownika komputera).
ZIP_2A_U07T2A_U07C-2, C-1T-L-1, T-L-2, T-W-1, T-L-3, T-W-6, T-W-7, T-W-9, T-W-10, T-L-4, T-W-8, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5M-2, M-1S-1, S-2
ZIP_2A_D1/O/01-2_U03
Umie dobrać środki techniczne do zrealizowania okreslonych wymogów komunikacji.
ZIP_2A_U07T2A_U07C-2, C-1T-W-3, T-W-6, T-W-5, T-W-2, T-W-1, T-W-9, T-W-4, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-W-7, T-W-8, T-W-10M-2, M-1S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_K02
Ma świadomość budowania systemów komunikacji w ścisłym związku z grupą społeczną będącą adresatem danego rozwiązania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu.
ZIP_2A_K05T2A_K07C-1, C-2T-W-9, T-W-4, T-L-1, T-L-3, T-W-10, T-L-4, T-W-3, T-W-8, T-W-7, T-L-2, T-W-1, T-W-2, T-W-5, T-W-6M-1, M-2S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_W02
Student zna podstawy teoretyczne tworzenia komunikatu i rozważania jego czterch poziomów: pragmatycznego, semantycznego, syntaktycznego i empirycznego. Znany jest mu zbiór czynników społecznych wpływających na budowanie mechanizmów komunikacji. Przekazywana jest podstawowa wiedza o receptorowym i efektorowym odbiorze bodźców z otoczenia przez człowieka i rozwiązaniach technicznych pozwalających na podobną współpracę z otoczeniem maszyny.
2,0Nie zna podstawowych pojęć i metod interakcji człowiek-komputer
3,0Zna w stopniu dostatecznym pojęcia i metody interakcji człowiek-komputer
3,5Zna w stopniu dostatecznym podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
4,0Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Zna techniki pomiaru reakcji użytkowników.
4,5Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna techniki pomiaru reakcji użytkowników. Zna metody analityczne zorientowane na przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji.
5,0Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników. Zna zaawansowane metody analityczne zorientowane na przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_U02
Potrafi zbudować poprawny przekaz (komunikat), który wywoła oczekiwane reakcje odbiorcy (użytkownika komputera).
2,0Nie umie stosować metod pomiaru zachowań użytkowników
3,0Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer
3,5Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody podstawowe przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
4,0Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
4,5Umie stosować metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
5,0Umie stosować zaawansowane metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników.
ZIP_2A_D1/O/01-2_U03
Umie dobrać środki techniczne do zrealizowania okreslonych wymogów komunikacji.
2,0Nie umie stosować metod pomiaru zachowań użytkowników
3,0Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer
3,5Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody podstawowe przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
4,0Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
4,5Umie stosować metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
5,0Umie stosować zaawansowane metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_K02
Ma świadomość budowania systemów komunikacji w ścisłym związku z grupą społeczną będącą adresatem danego rozwiązania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu.
2,0Nie spełnia kryteriów dla oceny 3
3,0Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w obszarze interakcji człowiek-komputer.
3,5Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego w tym obszarze. Potrafi wskazać kluczowe technologie.
4,0Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.
4,5Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie. Aktywnie uzupełnia informacje w tym zakresie na podstawie najnowszych źródeł krajowych i zagranicznych. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.
5,0Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie i poszukuje nowych rozwiązań i technologii. Aktywnie uzupełnia informacje w tym zakresie na podstawie najnowszych źródeł krajowych i zagranicznych. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.

Literatura podstawowa

  1. Beynon-Davies P., Inżynieria systemów informacyjnych, WN-T, 1999, arszawa, 1999
  2. Chodowicz M., Inteligentny pulpit do realizacji interakcji dotykowej z użytkownikiem, Praca magisterska, Wydział Informatyki PS, Szczecin, 2006
  3. S. Krug, Przetestuj ją sam! Steve Krug o funkcjonalności stron internetowych, Helion, Warszawa, 2010

Literatura dodatkowa

  1. Alan Dix, Janet Finlay, Gregory Abowd, Russell Beale, Human–Computer Interaction, Prentice Hall, London, 2008
  2. Ben Shneiderman, Catherine Plaisant, Designing the User Interface: Strategies for Effective Human–Computer Interaction, Addison Wesley, NY, 2009

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.4
T-L-2Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.4
T-L-3Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.5
T-L-4Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.2
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.2
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.2
T-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.1
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.2
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.1
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.1
T-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.1
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.1
T-W-9Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.2
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.2
15

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2Opracowanie sprawozdań11
A-L-3Udział w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć2
28
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2Uzupełnienie wiiedzy z wykładów - źródła: literatura, portale internetowe5
A-W-3Udział w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć2
A-W-4Przygotowanie się do zaliczenia - praca wlasna5
27
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIP_2A_D1/O/01-2_W02Student zna podstawy teoretyczne tworzenia komunikatu i rozważania jego czterch poziomów: pragmatycznego, semantycznego, syntaktycznego i empirycznego. Znany jest mu zbiór czynników społecznych wpływających na budowanie mechanizmów komunikacji. Przekazywana jest podstawowa wiedza o receptorowym i efektorowym odbiorze bodźców z otoczenia przez człowieka i rozwiązaniach technicznych pozwalających na podobną współpracę z otoczeniem maszyny.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIP_2A_W08ma wiedzę niezbędną do rozumienia pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz pozwalającą na ich uwzględnianie w praktyce inżynierskiej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W08ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
C-2Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
Treści programoweT-L-4Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.
T-L-1Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.
T-L-2Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.
T-L-3Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.
T-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
T-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
T-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
T-W-9Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
Metody nauczaniaM-1Wykład z prezentacjami i przykładami
M-2Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.
S-1Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie zna podstawowych pojęć i metod interakcji człowiek-komputer
3,0Zna w stopniu dostatecznym pojęcia i metody interakcji człowiek-komputer
3,5Zna w stopniu dostatecznym podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
4,0Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Zna techniki pomiaru reakcji użytkowników.
4,5Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna techniki pomiaru reakcji użytkowników. Zna metody analityczne zorientowane na przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji.
5,0Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników. Zna zaawansowane metody analityczne zorientowane na przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIP_2A_D1/O/01-2_U02Potrafi zbudować poprawny przekaz (komunikat), który wywoła oczekiwane reakcje odbiorcy (użytkownika komputera).
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIP_2A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-2Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
C-1Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
Treści programoweT-L-1Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.
T-L-2Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.
T-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
T-L-3Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
T-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
T-W-9Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
T-L-4Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
T-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.
M-1Wykład z prezentacjami i przykładami
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
S-2Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie umie stosować metod pomiaru zachowań użytkowników
3,0Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer
3,5Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody podstawowe przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
4,0Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
4,5Umie stosować metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
5,0Umie stosować zaawansowane metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIP_2A_D1/O/01-2_U03Umie dobrać środki techniczne do zrealizowania okreslonych wymogów komunikacji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIP_2A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
Cel przedmiotuC-2Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
C-1Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
Treści programoweT-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
T-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
T-W-9Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
T-L-1Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.
T-L-2Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.
T-L-3Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.
T-L-4Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.
T-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.
M-1Wykład z prezentacjami i przykładami
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.
S-1Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie umie stosować metod pomiaru zachowań użytkowników
3,0Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer
3,5Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody podstawowe przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
4,0Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
4,5Umie stosować metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
5,0Umie stosować zaawansowane metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIP_2A_D1/O/01-2_K02Ma świadomość budowania systemów komunikacji w ścisłym związku z grupą społeczną będącą adresatem danego rozwiązania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIP_2A_K05rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w sposób powszechnie zrozumiały, informacji i opinii o rozwoju i osiągnięciach nauki w zakresie inżynierii produkcji
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_K07ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opnie w sposób powszechnie zrozumiały, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia
Cel przedmiotuC-1Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
C-2Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
Treści programoweT-W-9Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
T-L-1Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.
T-L-3Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
T-L-4Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.
T-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
T-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
T-L-2Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.
T-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
Metody nauczaniaM-1Wykład z prezentacjami i przykładami
M-2Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
S-2Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie spełnia kryteriów dla oceny 3
3,0Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w obszarze interakcji człowiek-komputer.
3,5Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego w tym obszarze. Potrafi wskazać kluczowe technologie.
4,0Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.
4,5Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie. Aktywnie uzupełnia informacje w tym zakresie na podstawie najnowszych źródeł krajowych i zagranicznych. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.
5,0Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie i poszukuje nowych rozwiązań i technologii. Aktywnie uzupełnia informacje w tym zakresie na podstawie najnowszych źródeł krajowych i zagranicznych. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.