Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Transport (S1)
specjalność: Inżynieria ruchu w transporcie

Sylabus przedmiotu Mechanika:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Transport
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Mechanika
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Logistyki i Ekonomiki Transportu
Nauczyciel odpowiedzialny Michał Czyński <Michal.Czynski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 6,0 ECTS (formy) 6,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA2 30 3,00,41zaliczenie
wykładyW2 45 3,00,59egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wiedza umiejętności z matematyki (w tym rachunku wektorowego i różniczkowego) oraz z fizyki

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi praweami statyki, kinematyki i dynamiki.
C-2Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz płaskich i przestrzennych układów, będących w równowadze.
C-3Ukształtowanie umiejetności opisu ruchu punktu oraz bryły sztywnej.
C-4Ukształtowanie umiejętności wyznaczania równań ruchu bryły sztywnej, na którą działaję znane są siły.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Uwalnianie ciał od więzów. Równowaga układów zbieżnych: płaskich i przestrzennych. Równowaga dowolnego płaskiego układu sił. Równowaga płaskich układów sił z tarciem. Równowaga dowolnego przetrzennego układu sił. Środki ciężkości.9
T-A-2Kinematyka punktu: obliczanie toru, drogi, prędkości i przyspieszenia. Kinematyka bryły wokół stałej osi: prędkości i przyspieszenia, składanie ruchów obrotowych. Ruch płaski: pole prędkości. Ruch złożony punktu.9
T-A-3Dynamika punktu materialnego: równania różniczkowe ruchu, zasada d'Alemberta. Drgania punktu materialnego: swobodne i wymaszone. Zasada równoważności energii kinetycznej i pracy. Praca i moc. Zasada zachowania energii mechanicznej. Zasada zachowania pędu i krętu układu punktów materialnych i bryły sztywnej. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej wokóół stałej osi. Reakcje dynamiczne. Dynamika ruchu płaskiego bryły sztywnej9
T-A-4Kolokwia zaliczeniowe3
30
wykłady
T-W-1Podstawowe pojęcia i zasady statyki. Więzy i ich reakcje. Zbieżne układy sil: płaskie i przestrzenne. Moment siły względem punktu i moment siły względem osi. Pary siił na płaszczyznie. Dowolny płaski układ sił. Tarcie ślizgowe, toczne i tarcie w cięgnach. Pary sił w przestrzeni. Dowplny przestrzenny układ sił. Środki ciężkości.15
T-W-2Kinematyka punktu w prostokątnym układzie współrzędnych: równania ruchu, toru i drogi, prędkość i przyspieszenie. Ruch punktu w krzywoliniowym układzie współrzędnych: przyspieszenie normalne i styczne. Ruch bryły sztywnej: stopnie swobody, twierdzenie o predkosciach dwóch punktów bryły. Ruch postępowy i obrotowy bryły wokół stałej osi. Ruch płaski bryły. Ruch kulisty i ogólny bryły. Ruch złożony: przyspieszenie Coriolisa.15
T-W-3Dynamika: pojęcia podstawowe, pierwsze idrugie zadanie dynamiki, zasada d'alemberta. Dynamika punktu w ruchu względnym. Drgania punktu materialnego: swobodne, tłumione i wymuszone. Praca, moc i energia. Zasady dynamiki punktu materialnego: zasada pędu, kręu i energii. Geometria mas: środek masy, momenty bezwładnosci. Dynamika układu punktów materialnych: ruch środka masy, zasady pędu i krętu, zasada energii kinetycznej. Dynamika bryły sztywnej w ruchu obrotowym wokół stałej osi, w ruchu płaskim, w ruchu kulistym i ogólnym.15
45

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-A-2Wykonywanie zadań domowych30
A-A-3Przygotowanie się do kolokwiów15
75
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach45
A-W-2Czytanie wskazanej literatury15
A-W-3Przygotowanie się do egzaminu i udział w egzaminie15
75

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych
M-2Ćwiczenia audytoryjne: rozwiązywanie przkładowych zadań przy tablicy przy aktywnym udziale studentów

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Wskazywanie braków wiedzy i umiejętności w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: Kolokwia z danej partii materiału (ćwiczenia)
S-3Ocena podsumowująca: Egzamin z wykładów.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TR_1A_B06_W01
Student posiada wiedzę ze statyki, kinematyki i dynamiki w zakresie przekazanym na zajęciach.
TR_1A_W02T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07InzA_W02C-1T-W-1, T-W-3, T-W-2M-1S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TR_1A_B06_U01
Student potrafi dokonać doboru właściwej metody i rozwiązać zadania inżynierskie z zakresu statyki, kinematyki i dymaniki.
TR_1A_U10, TR_1A_U16T1A_U08, T1A_U09, T1A_U15InzA_U01, InzA_U02, InzA_U07C-2, C-4, C-3T-A-1, T-W-1, T-A-3, T-W-2, T-W-3, T-A-2M-1, M-2S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
TR_1A_B06_W01
Student posiada wiedzę ze statyki, kinematyki i dynamiki w zakresie przekazanym na zajęciach.
2,0Student nie posiada podstawowej wiedzy z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki
3,0Student posiada jedynie podstawową wiedzę z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki ale nie potrafi dokonać jej efektywnej analizy
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student cały zakres materiału i potrafi określać związki przyczynowo-skutkowe
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4,0 a 5,0
5,0Student opanował cały zakres materiału. Potrafi go efektywnie prezentować, analizować, a także wykazuje zainteresowanie szerszą wiedzą z tego przedmiotu

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
TR_1A_B06_U01
Student potrafi dokonać doboru właściwej metody i rozwiązać zadania inżynierskie z zakresu statyki, kinematyki i dymaniki.
2,0Student nie przyswoił wiedzy z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki.
3,0Student posiada podstawowe umiejętności z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu jedynie typowych zadań
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. Potrafi bezbłędnie wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu typowych zadań; ma trudności z rozwiązywaniem zadań niestandardowych
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4,0 a 5,0
5,0Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. Potrafi rozwiązywać zadania niestandardowe. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza omówiony zakres materiału

Literatura podstawowa

  1. Leyko Jerzy, Mechanika ogólna. T1: Statyka i kinematyka, PWN, Warszawa, 2008
  2. Leyko Jerzy, Mechanika ogólna. T2: Dynamika, PWN, Warszawa, 2008
  3. Nizioł Józef, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2009

Literatura dodatkowa

  1. Bąk Roman, Stawinoga Alojzy, Mechanika dla niemechaników, WNT, Warszawa, 2009

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Uwalnianie ciał od więzów. Równowaga układów zbieżnych: płaskich i przestrzennych. Równowaga dowolnego płaskiego układu sił. Równowaga płaskich układów sił z tarciem. Równowaga dowolnego przetrzennego układu sił. Środki ciężkości.9
T-A-2Kinematyka punktu: obliczanie toru, drogi, prędkości i przyspieszenia. Kinematyka bryły wokół stałej osi: prędkości i przyspieszenia, składanie ruchów obrotowych. Ruch płaski: pole prędkości. Ruch złożony punktu.9
T-A-3Dynamika punktu materialnego: równania różniczkowe ruchu, zasada d'Alemberta. Drgania punktu materialnego: swobodne i wymaszone. Zasada równoważności energii kinetycznej i pracy. Praca i moc. Zasada zachowania energii mechanicznej. Zasada zachowania pędu i krętu układu punktów materialnych i bryły sztywnej. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej wokóół stałej osi. Reakcje dynamiczne. Dynamika ruchu płaskiego bryły sztywnej9
T-A-4Kolokwia zaliczeniowe3
30

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Podstawowe pojęcia i zasady statyki. Więzy i ich reakcje. Zbieżne układy sil: płaskie i przestrzenne. Moment siły względem punktu i moment siły względem osi. Pary siił na płaszczyznie. Dowolny płaski układ sił. Tarcie ślizgowe, toczne i tarcie w cięgnach. Pary sił w przestrzeni. Dowplny przestrzenny układ sił. Środki ciężkości.15
T-W-2Kinematyka punktu w prostokątnym układzie współrzędnych: równania ruchu, toru i drogi, prędkość i przyspieszenie. Ruch punktu w krzywoliniowym układzie współrzędnych: przyspieszenie normalne i styczne. Ruch bryły sztywnej: stopnie swobody, twierdzenie o predkosciach dwóch punktów bryły. Ruch postępowy i obrotowy bryły wokół stałej osi. Ruch płaski bryły. Ruch kulisty i ogólny bryły. Ruch złożony: przyspieszenie Coriolisa.15
T-W-3Dynamika: pojęcia podstawowe, pierwsze idrugie zadanie dynamiki, zasada d'alemberta. Dynamika punktu w ruchu względnym. Drgania punktu materialnego: swobodne, tłumione i wymuszone. Praca, moc i energia. Zasady dynamiki punktu materialnego: zasada pędu, kręu i energii. Geometria mas: środek masy, momenty bezwładnosci. Dynamika układu punktów materialnych: ruch środka masy, zasady pędu i krętu, zasada energii kinetycznej. Dynamika bryły sztywnej w ruchu obrotowym wokół stałej osi, w ruchu płaskim, w ruchu kulistym i ogólnym.15
45

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-A-2Wykonywanie zadań domowych30
A-A-3Przygotowanie się do kolokwiów15
75
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach45
A-W-2Czytanie wskazanej literatury15
A-W-3Przygotowanie się do egzaminu i udział w egzaminie15
75
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaTR_1A_B06_W01Student posiada wiedzę ze statyki, kinematyki i dynamiki w zakresie przekazanym na zajęciach.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTR_1A_W02ma wiedzę z zakresu fizyki, obejmującą mechanikę, termodynamikę, optykę, elektryczność i magnetyzm, fizykę jądrową oraz fizykę ciała stałego, w tym wiedzę niezbędną do: 1) pomiaru podstawowych wielkości fizycznych; 2) zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych występujących w przyrodzie; 3) analizowania zagadnień technicznych w oparciu o prawa fizyki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W01ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z podstawowymi praweami statyki, kinematyki i dynamiki.
Treści programoweT-W-1Podstawowe pojęcia i zasady statyki. Więzy i ich reakcje. Zbieżne układy sil: płaskie i przestrzenne. Moment siły względem punktu i moment siły względem osi. Pary siił na płaszczyznie. Dowolny płaski układ sił. Tarcie ślizgowe, toczne i tarcie w cięgnach. Pary sił w przestrzeni. Dowplny przestrzenny układ sił. Środki ciężkości.
T-W-3Dynamika: pojęcia podstawowe, pierwsze idrugie zadanie dynamiki, zasada d'alemberta. Dynamika punktu w ruchu względnym. Drgania punktu materialnego: swobodne, tłumione i wymuszone. Praca, moc i energia. Zasady dynamiki punktu materialnego: zasada pędu, kręu i energii. Geometria mas: środek masy, momenty bezwładnosci. Dynamika układu punktów materialnych: ruch środka masy, zasady pędu i krętu, zasada energii kinetycznej. Dynamika bryły sztywnej w ruchu obrotowym wokół stałej osi, w ruchu płaskim, w ruchu kulistym i ogólnym.
T-W-2Kinematyka punktu w prostokątnym układzie współrzędnych: równania ruchu, toru i drogi, prędkość i przyspieszenie. Ruch punktu w krzywoliniowym układzie współrzędnych: przyspieszenie normalne i styczne. Ruch bryły sztywnej: stopnie swobody, twierdzenie o predkosciach dwóch punktów bryły. Ruch postępowy i obrotowy bryły wokół stałej osi. Ruch płaski bryły. Ruch kulisty i ogólny bryły. Ruch złożony: przyspieszenie Coriolisa.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Egzamin z wykładów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie posiada podstawowej wiedzy z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki
3,0Student posiada jedynie podstawową wiedzę z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki ale nie potrafi dokonać jej efektywnej analizy
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student cały zakres materiału i potrafi określać związki przyczynowo-skutkowe
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4,0 a 5,0
5,0Student opanował cały zakres materiału. Potrafi go efektywnie prezentować, analizować, a także wykazuje zainteresowanie szerszą wiedzą z tego przedmiotu
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaTR_1A_B06_U01Student potrafi dokonać doboru właściwej metody i rozwiązać zadania inżynierskie z zakresu statyki, kinematyki i dymaniki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTR_1A_U10potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
TR_1A_U16potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla transportu, oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U01potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
InzA_U02potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
InzA_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-2Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz płaskich i przestrzennych układów, będących w równowadze.
C-4Ukształtowanie umiejętności wyznaczania równań ruchu bryły sztywnej, na którą działaję znane są siły.
C-3Ukształtowanie umiejetności opisu ruchu punktu oraz bryły sztywnej.
Treści programoweT-A-1Uwalnianie ciał od więzów. Równowaga układów zbieżnych: płaskich i przestrzennych. Równowaga dowolnego płaskiego układu sił. Równowaga płaskich układów sił z tarciem. Równowaga dowolnego przetrzennego układu sił. Środki ciężkości.
T-W-1Podstawowe pojęcia i zasady statyki. Więzy i ich reakcje. Zbieżne układy sil: płaskie i przestrzenne. Moment siły względem punktu i moment siły względem osi. Pary siił na płaszczyznie. Dowolny płaski układ sił. Tarcie ślizgowe, toczne i tarcie w cięgnach. Pary sił w przestrzeni. Dowplny przestrzenny układ sił. Środki ciężkości.
T-A-3Dynamika punktu materialnego: równania różniczkowe ruchu, zasada d'Alemberta. Drgania punktu materialnego: swobodne i wymaszone. Zasada równoważności energii kinetycznej i pracy. Praca i moc. Zasada zachowania energii mechanicznej. Zasada zachowania pędu i krętu układu punktów materialnych i bryły sztywnej. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej wokóół stałej osi. Reakcje dynamiczne. Dynamika ruchu płaskiego bryły sztywnej
T-W-2Kinematyka punktu w prostokątnym układzie współrzędnych: równania ruchu, toru i drogi, prędkość i przyspieszenie. Ruch punktu w krzywoliniowym układzie współrzędnych: przyspieszenie normalne i styczne. Ruch bryły sztywnej: stopnie swobody, twierdzenie o predkosciach dwóch punktów bryły. Ruch postępowy i obrotowy bryły wokół stałej osi. Ruch płaski bryły. Ruch kulisty i ogólny bryły. Ruch złożony: przyspieszenie Coriolisa.
T-W-3Dynamika: pojęcia podstawowe, pierwsze idrugie zadanie dynamiki, zasada d'alemberta. Dynamika punktu w ruchu względnym. Drgania punktu materialnego: swobodne, tłumione i wymuszone. Praca, moc i energia. Zasady dynamiki punktu materialnego: zasada pędu, kręu i energii. Geometria mas: środek masy, momenty bezwładnosci. Dynamika układu punktów materialnych: ruch środka masy, zasady pędu i krętu, zasada energii kinetycznej. Dynamika bryły sztywnej w ruchu obrotowym wokół stałej osi, w ruchu płaskim, w ruchu kulistym i ogólnym.
T-A-2Kinematyka punktu: obliczanie toru, drogi, prędkości i przyspieszenia. Kinematyka bryły wokół stałej osi: prędkości i przyspieszenia, składanie ruchów obrotowych. Ruch płaski: pole prędkości. Ruch złożony punktu.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych
M-2Ćwiczenia audytoryjne: rozwiązywanie przkładowych zadań przy tablicy przy aktywnym udziale studentów
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Kolokwia z danej partii materiału (ćwiczenia)
S-1Ocena formująca: Wskazywanie braków wiedzy i umiejętności w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie przyswoił wiedzy z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki.
3,0Student posiada podstawowe umiejętności z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu jedynie typowych zadań
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. Potrafi bezbłędnie wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu typowych zadań; ma trudności z rozwiązywaniem zadań niestandardowych
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4,0 a 5,0
5,0Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki. Potrafi rozwiązywać zadania niestandardowe. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza omówiony zakres materiału