ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2013/2014 / Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt / Zootechnika (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (S1)

Sylabus przedmiotu Chemia:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Zootechnika
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Chemia
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Immunologii, Mikrobiologii i Chemii Fizjologicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Dorota Jankowiak <dorota.jankowiak@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	1	15	1,0	0,41	zaliczenie
wykłady	W	1	15	2,0	0,59	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Znajomośc podstaw chemii ogólnej, nieorganicznej i organicznej z zakresu szkoły ponadgimnazialnej

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Opanowanie przez studenta kluczowych pojęć z zakresu chemii i nomenklatury chemicznej. Poszerzenie wiedzy z zakresu budowy atomu, konfiguracji elektronowej najważniejszych pierwiastków "życia" i typów wiązań chemicznych. Zrozumienie klasyfikacji i mechanizmów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Poznanie rodzajów izomerii związków organicznych oraz zrozumienie wpływu grup funkcyjnych na własciwości tych czasteczek. Opanowanie umiejętności przeprowadzenia prostych analiz i obliczeń chemicznych.

KOD

Cel modułu/przedmiotu

C-1

Opanowanie przez studenta kluczowych pojęć z zakresu chemii i nomenklatury chemicznej. Poszerzenie wiedzy z zakresu budowy atomu, konfiguracji elektronowej najważniejszych pierwiastków "życia" i typów wiązań chemicznych. Zrozumienie klasyfikacji i mechanizmów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Poznanie rodzajów izomerii związków organicznych oraz zrozumienie wpływu grup funkcyjnych na własciwości tych czasteczek. Opanowanie umiejętności przeprowadzenia prostych analiz i obliczeń chemicznych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Warunki zaliczenia ćwiczeń. Przepisy BHP. Sprzęt laboratoryjny. Podstawowe czynności laboratoryjne. Podstawy obliczeń chemicznych.	2
T-L-2	Reakcje charakterystyczne kationów [sodu, potasu, amonu, magnezu, wapnia, kobaltu(II), żelaza(II), żelaza(III), manganu(II), glinu, cynku, ołowiu(II), miedzi(II), srebra(I)] i anionów [chlorkowego, jodkowego, siarczanowego(IV i VI), fosforanowego(V), azotanowego (III i V), siarczkowych, szczawianowych, węglanowego]	4
T-L-3	METODY OCZYSZCZANIA I ROZDZIELANIA SUBSTANCJI. ROZTWORY WŁAŚCIWE Filtracja chemiczna. Ekstrakcja. Czynniki wpływające na przebieg procesu rozpuszczania (rozpuszczalność soli nieorganicznych, rozpuszczalność stałych substancji niepolarnych). Temperatura (rozpuszczalność soli nieorganicznych w wodzie, rozpuszczalność gazów).	2
T-L-4	SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNYCH I RÓWNOWAGA CHEMICZNA. DYSOCJACJA JONOWA Zależność szybkości reakcji od stężenia substancji reagujących (badanie kinetyki reakcji Landolta). Wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ katalizatora na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ wydzielania się produktów trudno rozpuszczalnych, łatwo rozpuszczalnych, słabo zdysocjowanych na równowagę reakcji chemicznych.	2
T-L-5	STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. WSKAŹNIKI pH. ROZTWORY BUFOROWE. Sprawdzanie odczynu wybranych roztworów. Naturalne wskaźniki (liście czerwonej kapusty, esencja herbaciana). Reakcje jonowe z utworzeniem słabych elektrolitów. Oznaczanie wartości pH roztworów z zastosowaniem pehametru. Otrzymywanie roztworów buforowych i badanie zależności ich pH od stosunku stężeń składników. Wpływ rozcieńczenia na pH roztworu buforowego i niezbuforowanego. Hydratacja kationów.	2
T-L-6	WPROWADZENIE DO CHEMII ORGANICZNEJ: Reakcje charakterystyczne głównych rodzajów związków chemii organicznej - węglowodory, alkohole, fenole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, aminokwasy	3
		15
wykłady
T-W-1	Struktura atomu. Cząstki elementarne. Jądro atomowe. Liczba atomowa (porządkowa) pierwiastka, względna masa atomowa. Izotopy, izobary i izotony. Budowa powłok elektronowych. Podpowłoki s, p, d, f ..... . Liczby kwantowe. Orbitale atomowe i ich rozmieszczenie przestrzenne. Konfiguracja elektronowa, zakaz Pauliego i reguła Hunda.	2
T-W-2	Prawo okresowości, układ okresowy pierwiastków a budowa atomu. Reguła oktetu. Orbitale molekularne. Wiązania sigma (δ) i wiązania (π). Hybrydyzacja orbitali atomowych. Wiązania chemiczne: jonowe, kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane – cząsteczka dipolowa, koordynacyjne, wodorowe i metaliczne. Siły van der Waalsa.	3
T-W-3	Zasady klasyfikacji reakcji chemicznych. Reakcje chemii nieorganicznej. Reakcje redox. Systematyka i nazewnictwo związków nieorganicznych.	2
T-W-4	Ogólna klasyfikacja związków organicznych. Izomeria związków organicznych. Mechanizmy i klasyfikacja reakcji organicznych. Kwasy i zasady w chemii organicznej – elektrofile i nukleofile.	4
T-W-5	Aklany i cykloalkany. Alkeny i alkiny. Węglowodory aromatyczne.Alkohole ii fenole . Klasyfikacja i nomenklatura. Właściwości fizyczne i chemiczne.	2
T-W-6	Związki karbonylowe: aldehydy i ketony. Kwasy karboksylowe i ich pochodne: Nazewnictwo zwyczajowe, systematyczne i struktura kwasów karboksylowych. Budowa, właściwości fizyczne i reaktywność. Kwasy karboksylowe jako produkty reakcji utleniania. Główne typy pochodnych kwasów karboksylowych.	2
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w ćwiczeniach	15
A-L-2	Konsultacje z prowadzącym ćwiczenia	2
A-L-3	Przygotowanie zagadnień teoretycznych związanych z tematyką bieżących ćwiczeń	8
A-L-4	zapoznanie się z metodyką i wymogami analiz chemicznych przwidzianych programie bieżących cwiczeń	5
		30
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach	15
A-W-2	Konsultacje z prowadzącym wykłady	2
A-W-3	Utrwalanie i uzupełnianie wiadomości dotyczących bieżącej tematyki wykładówi	9
A-W-4	Przygotowanie do zaliczenia całości materiału objętego programem wykładów	32
A-W-5	Pisemne zaliczenie wykładów	2
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny z prezentacją zagadnień teoretycznych
M-2	Pokaz multimedialny z objaśnieniami przy wykorzystaniu komputera i projektora
M-3	Praktyczne ćwiczenia laboratoryjne w grupach
M-4	Dyskusja dydaktyczna, rozwiązywanie problemów i interpretacja przy pomocy prowadzacego ćwiczenia otrzymanych wyników.
M-5	Konsultacje z prowadzącymi wykłady i ćwiczenia

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania teoretycznego studenta w zkresie tematyki bieżących ćwiczeń.
S-2	Ocena formująca: Na zakończenie poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych ocena przez prowadzacego zakresu i poprawności wykonanych przez zespól analiz, wyciągbiętych wniosków i, interpretacji otrzymanych wyników. Ocena punktowa w skali 0-5.
S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie treści wykładowych w formie testu wyboru. Na test składa się 50-60 pytań obejmujących wszystkie zagadnienia objęte programem wykładów.
S-4	Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie łącznej sumy punktów otrzymanych podczas poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnychoraz oceny znajomości zagadnień teoretycznych związanych z treścią ćwiczeń

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZO_1A_ZO-S-B2_W01 Student zna podstawową nomenklaturę chemiczną,zna i opisuje budowę atomu i podstawowe wiązania chemiczne wewnątz- i międzycząsteczkowe. Rozumie i wyjasnia związek między konfiguracją elektronowa i wlaściwościami danego pierwiastka oraz rodzajem tworzonych przez niego wizań chemicznych z innymi pierwiastkami.	ZO_1A_W01	R1A_W01	—	C-1	T-W-1, T-W-2	M-1, M-2, M-3, M-4, M-5	S-1, S-2, S-3, S-4
ZO_1A_ZO-S-B2_W02 Klasyfikuje i rozróżnia typy reakcji cząsteczek nieorganicznych i organicznych oraz wyjaśnia podstawy ich mechanizmu. Rozróżnia reakcje nieodwracalne od odwracalnych, rozumie istotę równowagii chemicznej reakcji odwracalnych, iloczynu jonowego wody i pH	ZO_1A_W01	R1A_W01	—	C-1	T-W-3, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-1, M-2, M-3, M-4, M-5	S-1, S-2, S-3, S-4
ZO_1A_ZO-S-B2_W03 Student zna główne klasy związków organicznych i ich podstawowe właściwości fizykochemiczne, łączy te właściwości z rodzajem grup funkcyjnych.i	ZO_1A_W01	R1A_W01	—	C-1	T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-L-6	—	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZO_1A_ZO-S-B2_U01 Student potrafi wykonywać proste analizy i obliczenia chemiczne zarowno stechiometryczne, jak i w zakresie stężeń procentowych oraz molowych.	ZO_1A_U07	R1A_U04	InzA_U03	C-1	T-W-1, T-L-1, T-L-3, T-L-4, T-L-5	M-3, M-4, M-5	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZO_1A_ZO-S-B2_K01 Potrafi pracowac w małych zespołach przy wykonywanianiu analiz chemicznych, potrafi dzielić się wiedza i umiejetnościami z innymi członkami zespołu i korzystać z wiedzy umijętności innych, czuje się odpowiedzialny za wynik pracy zespołu i osiagniętą przez niego ocenę.	ZO_1A_K01	R1A_K02, R1A_K04, R1A_K06, R1A_K08	InzA_K02	C-1	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-6	M-3	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZO_1A_ZO-S-B2_W01 Student zna podstawową nomenklaturę chemiczną,zna i opisuje budowę atomu i podstawowe wiązania chemiczne wewnątz- i międzycząsteczkowe. Rozumie i wyjasnia związek między konfiguracją elektronowa i wlaściwościami danego pierwiastka oraz rodzajem tworzonych przez niego wizań chemicznych z innymi pierwiastkami.	2,0
	3,0	Student zna w podstawowym zakresie nomenklaturę chemiczną i budowę atomu. Potrafi wymienić i scharakteryzować co najmniej połowę podstawowych wiązań chemicznych wewnątrz- i międzycząsteczkowych oraz podać przykłady czasteczek, w których występują.. W podstawowym stopniu i wyjasnia związek między konfiguracją elektronowa i wlaściwościami danego pierwiastka oraz rodzajem tworzonych przez niego wiązań chemicznych z innymi pierwiastkami.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0
ZO_1A_ZO-S-B2_W02 Klasyfikuje i rozróżnia typy reakcji cząsteczek nieorganicznych i organicznych oraz wyjaśnia podstawy ich mechanizmu. Rozróżnia reakcje nieodwracalne od odwracalnych, rozumie istotę równowagii chemicznej reakcji odwracalnych, iloczynu jonowego wody i pH	2,0
	3,0	Student wymienia wszystkie podstawowe typy reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Potrafi dla przynajmniej połowy z nich wyjaśnić ich podstawowy mechanizm oraz podać ich przykłady. Zna podstawowe różnice i przykłady reakcji nieodwracalnych i odwracalnych. W ogólnym, podstawowym zarysie wyjaśnia istotę równowagii chemicznej reakcji odwracalnych, iloczynu jonowego wody i pH.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0
ZO_1A_ZO-S-B2_W03 Student zna główne klasy związków organicznych i ich podstawowe właściwości fizykochemiczne, łączy te właściwości z rodzajem grup funkcyjnych.i	2,0
	3,0	Student zna przynajmniej ponad połowę głównych klas związków organicznych, potrafi w w podstawowym zakresie scharakteryzowac ich podstawowe właściwości fizykochemiczne, łączy te właściwości z rodzajem posiadanych grup funkcyjnych.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZO_1A_ZO-S-B2_U01 Student potrafi wykonywać proste analizy i obliczenia chemiczne zarowno stechiometryczne, jak i w zakresie stężeń procentowych oraz molowych.	2,0
	3,0	Student przy wydatnej pomocy prowadzącego zajęcia lub kolegów z zespołu potrafi wykonywać proste analizy i obliczenia chemiczne zarowno stechiometryczne, jak i w zakresie stężeń procentowych oraz molowych.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZO_1A_ZO-S-B2_K01 Potrafi pracowac w małych zespołach przy wykonywanianiu analiz chemicznych, potrafi dzielić się wiedza i umiejetnościami z innymi członkami zespołu i korzystać z wiedzy umijętności innych, czuje się odpowiedzialny za wynik pracy zespołu i osiagniętą przez niego ocenę.	2,0
	3,0	Student sporadycznie i tylko w stopniu podstawowym efektywnie pracuje w zespole. Efekty jego pracy w zespole są mierne i często reszta zespołu jest zmuszona do korekty jego niedociągnięć i błędów.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Literatura podstawowa

Fisher J., Arnold J.R.P., Chemia dla biologów - krótkie wykłady, Wydawnictwo naukowe PVN, Warszawa, 2008
Galasiński W, Chemia medyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2004
Pajdowski L, Chemia ogólna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002, IX
Patrick G, Chemia organiczna - krótkie wykłay, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2008

Literatura dodatkowa

Cox p.A., Chemia nieorganiczna - krótkie wykłady, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2006
Jones L., Atkins P.W., Chemia ogólna. T 1 i 2., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2011
Bielański A, podstawy chemii nieorganicznej, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2002
Masztalerz P, Chemia organiczna, Wydawnictwo Chemiczne, Wrocław, 2002

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Warunki zaliczenia ćwiczeń. Przepisy BHP. Sprzęt laboratoryjny. Podstawowe czynności laboratoryjne. Podstawy obliczeń chemicznych.	2
T-L-2	Reakcje charakterystyczne kationów [sodu, potasu, amonu, magnezu, wapnia, kobaltu(II), żelaza(II), żelaza(III), manganu(II), glinu, cynku, ołowiu(II), miedzi(II), srebra(I)] i anionów [chlorkowego, jodkowego, siarczanowego(IV i VI), fosforanowego(V), azotanowego (III i V), siarczkowych, szczawianowych, węglanowego]	4
T-L-3	METODY OCZYSZCZANIA I ROZDZIELANIA SUBSTANCJI. ROZTWORY WŁAŚCIWE Filtracja chemiczna. Ekstrakcja. Czynniki wpływające na przebieg procesu rozpuszczania (rozpuszczalność soli nieorganicznych, rozpuszczalność stałych substancji niepolarnych). Temperatura (rozpuszczalność soli nieorganicznych w wodzie, rozpuszczalność gazów).	2
T-L-4	SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNYCH I RÓWNOWAGA CHEMICZNA. DYSOCJACJA JONOWA Zależność szybkości reakcji od stężenia substancji reagujących (badanie kinetyki reakcji Landolta). Wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ katalizatora na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ wydzielania się produktów trudno rozpuszczalnych, łatwo rozpuszczalnych, słabo zdysocjowanych na równowagę reakcji chemicznych.	2
T-L-5	STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. WSKAŹNIKI pH. ROZTWORY BUFOROWE. Sprawdzanie odczynu wybranych roztworów. Naturalne wskaźniki (liście czerwonej kapusty, esencja herbaciana). Reakcje jonowe z utworzeniem słabych elektrolitów. Oznaczanie wartości pH roztworów z zastosowaniem pehametru. Otrzymywanie roztworów buforowych i badanie zależności ich pH od stosunku stężeń składników. Wpływ rozcieńczenia na pH roztworu buforowego i niezbuforowanego. Hydratacja kationów.	2
T-L-6	WPROWADZENIE DO CHEMII ORGANICZNEJ: Reakcje charakterystyczne głównych rodzajów związków chemii organicznej - węglowodory, alkohole, fenole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, aminokwasy	3
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Struktura atomu. Cząstki elementarne. Jądro atomowe. Liczba atomowa (porządkowa) pierwiastka, względna masa atomowa. Izotopy, izobary i izotony. Budowa powłok elektronowych. Podpowłoki s, p, d, f ..... . Liczby kwantowe. Orbitale atomowe i ich rozmieszczenie przestrzenne. Konfiguracja elektronowa, zakaz Pauliego i reguła Hunda.	2
T-W-2	Prawo okresowości, układ okresowy pierwiastków a budowa atomu. Reguła oktetu. Orbitale molekularne. Wiązania sigma (δ) i wiązania (π). Hybrydyzacja orbitali atomowych. Wiązania chemiczne: jonowe, kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane – cząsteczka dipolowa, koordynacyjne, wodorowe i metaliczne. Siły van der Waalsa.	3
T-W-3	Zasady klasyfikacji reakcji chemicznych. Reakcje chemii nieorganicznej. Reakcje redox. Systematyka i nazewnictwo związków nieorganicznych.	2
T-W-4	Ogólna klasyfikacja związków organicznych. Izomeria związków organicznych. Mechanizmy i klasyfikacja reakcji organicznych. Kwasy i zasady w chemii organicznej – elektrofile i nukleofile.	4
T-W-5	Aklany i cykloalkany. Alkeny i alkiny. Węglowodory aromatyczne.Alkohole ii fenole . Klasyfikacja i nomenklatura. Właściwości fizyczne i chemiczne.	2
T-W-6	Związki karbonylowe: aldehydy i ketony. Kwasy karboksylowe i ich pochodne: Nazewnictwo zwyczajowe, systematyczne i struktura kwasów karboksylowych. Budowa, właściwości fizyczne i reaktywność. Kwasy karboksylowe jako produkty reakcji utleniania. Główne typy pochodnych kwasów karboksylowych.	2
		15

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w ćwiczeniach	15
A-L-2	Konsultacje z prowadzącym ćwiczenia	2
A-L-3	Przygotowanie zagadnień teoretycznych związanych z tematyką bieżących ćwiczeń	8
A-L-4	zapoznanie się z metodyką i wymogami analiz chemicznych przwidzianych programie bieżących cwiczeń	5
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach	15
A-W-2	Konsultacje z prowadzącym wykłady	2
A-W-3	Utrwalanie i uzupełnianie wiadomości dotyczących bieżącej tematyki wykładówi	9
A-W-4	Przygotowanie do zaliczenia całości materiału objętego programem wykładów	32
A-W-5	Pisemne zaliczenie wykładów	2
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_1A_ZO-S-B2_W01	Student zna podstawową nomenklaturę chemiczną,zna i opisuje budowę atomu i podstawowe wiązania chemiczne wewnątz- i międzycząsteczkowe. Rozumie i wyjasnia związek między konfiguracją elektronowa i wlaściwościami danego pierwiastka oraz rodzajem tworzonych przez niego wizań chemicznych z innymi pierwiastkami.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZO_1A_W01	wykazuje ogólną wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki i fizyki oraz nauk pokrewnych dostosowaną do kierunku zootechnika
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_W01	ma podstawową wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki, fizyki i nauk pokrewnych dostosowaną do studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Opanowanie przez studenta kluczowych pojęć z zakresu chemii i nomenklatury chemicznej. Poszerzenie wiedzy z zakresu budowy atomu, konfiguracji elektronowej najważniejszych pierwiastków "życia" i typów wiązań chemicznych. Zrozumienie klasyfikacji i mechanizmów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Poznanie rodzajów izomerii związków organicznych oraz zrozumienie wpływu grup funkcyjnych na własciwości tych czasteczek. Opanowanie umiejętności przeprowadzenia prostych analiz i obliczeń chemicznych.
Treści programowe	T-W-1	Struktura atomu. Cząstki elementarne. Jądro atomowe. Liczba atomowa (porządkowa) pierwiastka, względna masa atomowa. Izotopy, izobary i izotony. Budowa powłok elektronowych. Podpowłoki s, p, d, f ..... . Liczby kwantowe. Orbitale atomowe i ich rozmieszczenie przestrzenne. Konfiguracja elektronowa, zakaz Pauliego i reguła Hunda.
Treści programowe	T-W-2	Prawo okresowości, układ okresowy pierwiastków a budowa atomu. Reguła oktetu. Orbitale molekularne. Wiązania sigma (δ) i wiązania (π). Hybrydyzacja orbitali atomowych. Wiązania chemiczne: jonowe, kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane – cząsteczka dipolowa, koordynacyjne, wodorowe i metaliczne. Siły van der Waalsa.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z prezentacją zagadnień teoretycznych
	M-2	Pokaz multimedialny z objaśnieniami przy wykorzystaniu komputera i projektora
	M-3	Praktyczne ćwiczenia laboratoryjne w grupach
	M-4	Dyskusja dydaktyczna, rozwiązywanie problemów i interpretacja przy pomocy prowadzacego ćwiczenia otrzymanych wyników.
	M-5	Konsultacje z prowadzącymi wykłady i ćwiczenia
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania teoretycznego studenta w zkresie tematyki bieżących ćwiczeń.
	S-2	Ocena formująca: Na zakończenie poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych ocena przez prowadzacego zakresu i poprawności wykonanych przez zespól analiz, wyciągbiętych wniosków i, interpretacji otrzymanych wyników. Ocena punktowa w skali 0-5.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie treści wykładowych w formie testu wyboru. Na test składa się 50-60 pytań obejmujących wszystkie zagadnienia objęte programem wykładów.
	S-4	Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie łącznej sumy punktów otrzymanych podczas poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnychoraz oceny znajomości zagadnień teoretycznych związanych z treścią ćwiczeń
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student zna w podstawowym zakresie nomenklaturę chemiczną i budowę atomu. Potrafi wymienić i scharakteryzować co najmniej połowę podstawowych wiązań chemicznych wewnątrz- i międzycząsteczkowych oraz podać przykłady czasteczek, w których występują.. W podstawowym stopniu i wyjasnia związek między konfiguracją elektronowa i wlaściwościami danego pierwiastka oraz rodzajem tworzonych przez niego wiązań chemicznych z innymi pierwiastkami.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_1A_ZO-S-B2_W02	Klasyfikuje i rozróżnia typy reakcji cząsteczek nieorganicznych i organicznych oraz wyjaśnia podstawy ich mechanizmu. Rozróżnia reakcje nieodwracalne od odwracalnych, rozumie istotę równowagii chemicznej reakcji odwracalnych, iloczynu jonowego wody i pH
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZO_1A_W01	wykazuje ogólną wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki i fizyki oraz nauk pokrewnych dostosowaną do kierunku zootechnika
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_W01	ma podstawową wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki, fizyki i nauk pokrewnych dostosowaną do studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Opanowanie przez studenta kluczowych pojęć z zakresu chemii i nomenklatury chemicznej. Poszerzenie wiedzy z zakresu budowy atomu, konfiguracji elektronowej najważniejszych pierwiastków "życia" i typów wiązań chemicznych. Zrozumienie klasyfikacji i mechanizmów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Poznanie rodzajów izomerii związków organicznych oraz zrozumienie wpływu grup funkcyjnych na własciwości tych czasteczek. Opanowanie umiejętności przeprowadzenia prostych analiz i obliczeń chemicznych.
Treści programowe	T-W-3	Zasady klasyfikacji reakcji chemicznych. Reakcje chemii nieorganicznej. Reakcje redox. Systematyka i nazewnictwo związków nieorganicznych.
	T-L-2	Reakcje charakterystyczne kationów [sodu, potasu, amonu, magnezu, wapnia, kobaltu(II), żelaza(II), żelaza(III), manganu(II), glinu, cynku, ołowiu(II), miedzi(II), srebra(I)] i anionów [chlorkowego, jodkowego, siarczanowego(IV i VI), fosforanowego(V), azotanowego (III i V), siarczkowych, szczawianowych, węglanowego]
	T-L-3	METODY OCZYSZCZANIA I ROZDZIELANIA SUBSTANCJI. ROZTWORY WŁAŚCIWE Filtracja chemiczna. Ekstrakcja. Czynniki wpływające na przebieg procesu rozpuszczania (rozpuszczalność soli nieorganicznych, rozpuszczalność stałych substancji niepolarnych). Temperatura (rozpuszczalność soli nieorganicznych w wodzie, rozpuszczalność gazów).
	T-L-4	SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNYCH I RÓWNOWAGA CHEMICZNA. DYSOCJACJA JONOWA Zależność szybkości reakcji od stężenia substancji reagujących (badanie kinetyki reakcji Landolta). Wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ katalizatora na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ wydzielania się produktów trudno rozpuszczalnych, łatwo rozpuszczalnych, słabo zdysocjowanych na równowagę reakcji chemicznych.
	T-L-5	STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. WSKAŹNIKI pH. ROZTWORY BUFOROWE. Sprawdzanie odczynu wybranych roztworów. Naturalne wskaźniki (liście czerwonej kapusty, esencja herbaciana). Reakcje jonowe z utworzeniem słabych elektrolitów. Oznaczanie wartości pH roztworów z zastosowaniem pehametru. Otrzymywanie roztworów buforowych i badanie zależności ich pH od stosunku stężeń składników. Wpływ rozcieńczenia na pH roztworu buforowego i niezbuforowanego. Hydratacja kationów.
	T-L-6	WPROWADZENIE DO CHEMII ORGANICZNEJ: Reakcje charakterystyczne głównych rodzajów związków chemii organicznej - węglowodory, alkohole, fenole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, aminokwasy
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z prezentacją zagadnień teoretycznych
	M-2	Pokaz multimedialny z objaśnieniami przy wykorzystaniu komputera i projektora
	M-3	Praktyczne ćwiczenia laboratoryjne w grupach
	M-4	Dyskusja dydaktyczna, rozwiązywanie problemów i interpretacja przy pomocy prowadzacego ćwiczenia otrzymanych wyników.
	M-5	Konsultacje z prowadzącymi wykłady i ćwiczenia
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania teoretycznego studenta w zkresie tematyki bieżących ćwiczeń.
	S-2	Ocena formująca: Na zakończenie poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych ocena przez prowadzacego zakresu i poprawności wykonanych przez zespól analiz, wyciągbiętych wniosków i, interpretacji otrzymanych wyników. Ocena punktowa w skali 0-5.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie treści wykładowych w formie testu wyboru. Na test składa się 50-60 pytań obejmujących wszystkie zagadnienia objęte programem wykładów.
	S-4	Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie łącznej sumy punktów otrzymanych podczas poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnychoraz oceny znajomości zagadnień teoretycznych związanych z treścią ćwiczeń
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student wymienia wszystkie podstawowe typy reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Potrafi dla przynajmniej połowy z nich wyjaśnić ich podstawowy mechanizm oraz podać ich przykłady. Zna podstawowe różnice i przykłady reakcji nieodwracalnych i odwracalnych. W ogólnym, podstawowym zarysie wyjaśnia istotę równowagii chemicznej reakcji odwracalnych, iloczynu jonowego wody i pH.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_1A_ZO-S-B2_W03	Student zna główne klasy związków organicznych i ich podstawowe właściwości fizykochemiczne, łączy te właściwości z rodzajem grup funkcyjnych.i
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZO_1A_W01	wykazuje ogólną wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki i fizyki oraz nauk pokrewnych dostosowaną do kierunku zootechnika
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_W01	ma podstawową wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki, fizyki i nauk pokrewnych dostosowaną do studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Opanowanie przez studenta kluczowych pojęć z zakresu chemii i nomenklatury chemicznej. Poszerzenie wiedzy z zakresu budowy atomu, konfiguracji elektronowej najważniejszych pierwiastków "życia" i typów wiązań chemicznych. Zrozumienie klasyfikacji i mechanizmów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Poznanie rodzajów izomerii związków organicznych oraz zrozumienie wpływu grup funkcyjnych na własciwości tych czasteczek. Opanowanie umiejętności przeprowadzenia prostych analiz i obliczeń chemicznych.
Treści programowe	T-W-4	Ogólna klasyfikacja związków organicznych. Izomeria związków organicznych. Mechanizmy i klasyfikacja reakcji organicznych. Kwasy i zasady w chemii organicznej – elektrofile i nukleofile.
	T-W-5	Aklany i cykloalkany. Alkeny i alkiny. Węglowodory aromatyczne.Alkohole ii fenole . Klasyfikacja i nomenklatura. Właściwości fizyczne i chemiczne.
	T-W-6	Związki karbonylowe: aldehydy i ketony. Kwasy karboksylowe i ich pochodne: Nazewnictwo zwyczajowe, systematyczne i struktura kwasów karboksylowych. Budowa, właściwości fizyczne i reaktywność. Kwasy karboksylowe jako produkty reakcji utleniania. Główne typy pochodnych kwasów karboksylowych.
	T-L-6	WPROWADZENIE DO CHEMII ORGANICZNEJ: Reakcje charakterystyczne głównych rodzajów związków chemii organicznej - węglowodory, alkohole, fenole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, aminokwasy
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania teoretycznego studenta w zkresie tematyki bieżących ćwiczeń.
	S-2	Ocena formująca: Na zakończenie poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych ocena przez prowadzacego zakresu i poprawności wykonanych przez zespól analiz, wyciągbiętych wniosków i, interpretacji otrzymanych wyników. Ocena punktowa w skali 0-5.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie treści wykładowych w formie testu wyboru. Na test składa się 50-60 pytań obejmujących wszystkie zagadnienia objęte programem wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student zna przynajmniej ponad połowę głównych klas związków organicznych, potrafi w w podstawowym zakresie scharakteryzowac ich podstawowe właściwości fizykochemiczne, łączy te właściwości z rodzajem posiadanych grup funkcyjnych.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_1A_ZO-S-B2_U01	Student potrafi wykonywać proste analizy i obliczenia chemiczne zarowno stechiometryczne, jak i w zakresie stężeń procentowych oraz molowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZO_1A_U07	Wykonuje pod kierunkiem opiekuna proste zadania badawcze, dotyczące szeroko rozumianych nauk o zwierzętach i wyciąga prawidłowe wnioski
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_U04	wykonuje pod kierunkiem opiekuna naukowego proste zadanie badawcze lub projektowe dotyczące szeroko rozumianego rolnictwa, prawidłowo interpretuje rezultaty i wyciąga wnioski
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U03	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
Cel przedmiotu	C-1	Opanowanie przez studenta kluczowych pojęć z zakresu chemii i nomenklatury chemicznej. Poszerzenie wiedzy z zakresu budowy atomu, konfiguracji elektronowej najważniejszych pierwiastków "życia" i typów wiązań chemicznych. Zrozumienie klasyfikacji i mechanizmów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Poznanie rodzajów izomerii związków organicznych oraz zrozumienie wpływu grup funkcyjnych na własciwości tych czasteczek. Opanowanie umiejętności przeprowadzenia prostych analiz i obliczeń chemicznych.
Treści programowe	T-W-1	Struktura atomu. Cząstki elementarne. Jądro atomowe. Liczba atomowa (porządkowa) pierwiastka, względna masa atomowa. Izotopy, izobary i izotony. Budowa powłok elektronowych. Podpowłoki s, p, d, f ..... . Liczby kwantowe. Orbitale atomowe i ich rozmieszczenie przestrzenne. Konfiguracja elektronowa, zakaz Pauliego i reguła Hunda.
	T-L-1	Warunki zaliczenia ćwiczeń. Przepisy BHP. Sprzęt laboratoryjny. Podstawowe czynności laboratoryjne. Podstawy obliczeń chemicznych.
	T-L-3	METODY OCZYSZCZANIA I ROZDZIELANIA SUBSTANCJI. ROZTWORY WŁAŚCIWE Filtracja chemiczna. Ekstrakcja. Czynniki wpływające na przebieg procesu rozpuszczania (rozpuszczalność soli nieorganicznych, rozpuszczalność stałych substancji niepolarnych). Temperatura (rozpuszczalność soli nieorganicznych w wodzie, rozpuszczalność gazów).
	T-L-4	SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNYCH I RÓWNOWAGA CHEMICZNA. DYSOCJACJA JONOWA Zależność szybkości reakcji od stężenia substancji reagujących (badanie kinetyki reakcji Landolta). Wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ katalizatora na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ wydzielania się produktów trudno rozpuszczalnych, łatwo rozpuszczalnych, słabo zdysocjowanych na równowagę reakcji chemicznych.
	T-L-5	STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. WSKAŹNIKI pH. ROZTWORY BUFOROWE. Sprawdzanie odczynu wybranych roztworów. Naturalne wskaźniki (liście czerwonej kapusty, esencja herbaciana). Reakcje jonowe z utworzeniem słabych elektrolitów. Oznaczanie wartości pH roztworów z zastosowaniem pehametru. Otrzymywanie roztworów buforowych i badanie zależności ich pH od stosunku stężeń składników. Wpływ rozcieńczenia na pH roztworu buforowego i niezbuforowanego. Hydratacja kationów.
Metody nauczania	M-3	Praktyczne ćwiczenia laboratoryjne w grupach
	M-4	Dyskusja dydaktyczna, rozwiązywanie problemów i interpretacja przy pomocy prowadzacego ćwiczenia otrzymanych wyników.
	M-5	Konsultacje z prowadzącymi wykłady i ćwiczenia
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Na zakończenie poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych ocena przez prowadzacego zakresu i poprawności wykonanych przez zespól analiz, wyciągbiętych wniosków i, interpretacji otrzymanych wyników. Ocena punktowa w skali 0-5.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student przy wydatnej pomocy prowadzącego zajęcia lub kolegów z zespołu potrafi wykonywać proste analizy i obliczenia chemiczne zarowno stechiometryczne, jak i w zakresie stężeń procentowych oraz molowych.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_1A_ZO-S-B2_K01	Potrafi pracowac w małych zespołach przy wykonywanianiu analiz chemicznych, potrafi dzielić się wiedza i umiejetnościami z innymi członkami zespołu i korzystać z wiedzy umijętności innych, czuje się odpowiedzialny za wynik pracy zespołu i osiagniętą przez niego ocenę.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZO_1A_K01	jest zdolny do pracy zarówno samodzielnej jak i w zespole oraz do kierowania zespołami ludzkimi w zakresie wyznaczania i kontroli zadań realizowanych w ramach zaplanowanych, rutynowych prac
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_K02	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
	R1A_K04	prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
	R1A_K06	ma świadomość ryzyka i potrafi ocenić skutki wykonywanej działalności w zakresie szeroko rozumianego rolnictwa i środowiska
	R1A_K08	potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_K02	potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotu	C-1	Opanowanie przez studenta kluczowych pojęć z zakresu chemii i nomenklatury chemicznej. Poszerzenie wiedzy z zakresu budowy atomu, konfiguracji elektronowej najważniejszych pierwiastków "życia" i typów wiązań chemicznych. Zrozumienie klasyfikacji i mechanizmów reakcji w chemii nieorganicznej i organicznej. Poznanie rodzajów izomerii związków organicznych oraz zrozumienie wpływu grup funkcyjnych na własciwości tych czasteczek. Opanowanie umiejętności przeprowadzenia prostych analiz i obliczeń chemicznych.
Treści programowe	T-L-1	Warunki zaliczenia ćwiczeń. Przepisy BHP. Sprzęt laboratoryjny. Podstawowe czynności laboratoryjne. Podstawy obliczeń chemicznych.
	T-L-2	Reakcje charakterystyczne kationów [sodu, potasu, amonu, magnezu, wapnia, kobaltu(II), żelaza(II), żelaza(III), manganu(II), glinu, cynku, ołowiu(II), miedzi(II), srebra(I)] i anionów [chlorkowego, jodkowego, siarczanowego(IV i VI), fosforanowego(V), azotanowego (III i V), siarczkowych, szczawianowych, węglanowego]
	T-L-3	METODY OCZYSZCZANIA I ROZDZIELANIA SUBSTANCJI. ROZTWORY WŁAŚCIWE Filtracja chemiczna. Ekstrakcja. Czynniki wpływające na przebieg procesu rozpuszczania (rozpuszczalność soli nieorganicznych, rozpuszczalność stałych substancji niepolarnych). Temperatura (rozpuszczalność soli nieorganicznych w wodzie, rozpuszczalność gazów).
	T-L-4	SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNYCH I RÓWNOWAGA CHEMICZNA. DYSOCJACJA JONOWA Zależność szybkości reakcji od stężenia substancji reagujących (badanie kinetyki reakcji Landolta). Wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ katalizatora na szybkość reakcji chemicznych. Wpływ wydzielania się produktów trudno rozpuszczalnych, łatwo rozpuszczalnych, słabo zdysocjowanych na równowagę reakcji chemicznych.
	T-L-6	WPROWADZENIE DO CHEMII ORGANICZNEJ: Reakcje charakterystyczne głównych rodzajów związków chemii organicznej - węglowodory, alkohole, fenole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, aminokwasy
Metody nauczania	M-3	Praktyczne ćwiczenia laboratoryjne w grupach
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania teoretycznego studenta w zkresie tematyki bieżących ćwiczeń.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Na zakończenie poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych ocena przez prowadzacego zakresu i poprawności wykonanych przez zespól analiz, wyciągbiętych wniosków i, interpretacji otrzymanych wyników. Ocena punktowa w skali 0-5.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student sporadycznie i tylko w stopniu podstawowym efektywnie pracuje w zespole. Efekty jego pracy w zespole są mierne i często reszta zespołu jest zmuszona do korekty jego niedociągnięć i błędów.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0