Wydział Budownictwa i Architektury - Wzornictwo (S1)
Sylabus przedmiotu Perspektywa i geometria wykreślna:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Wzornictwo | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | licencjat | ||
| Obszary studiów | sztuki | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Perspektywa i geometria wykreślna | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Piotr Arlet <Piotr.Arlet@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Znajomość elementarnych pojęć geometrycznych i konstrukcji, z zakresu i na poziomie kursu matematyki w szkole średniej, umiejętność posługiwania się podstawowymi przyborami geometrycznymi. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie z metodami odwzorowania i restytucji elementów przestrzeni. Geometryczne kształtowanie form z zastosowaniem wielościanów, brył i powierzchni. Umiejętność stosowania perspektywy i aksonometrii w konstruowaniu i wizualizacji obiektów geometrycznych. Rozwijanie wyobraźni przestrzennej. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| wykłady | ||
| T-W-1 | zasady odwzorowania perspektywicznego, elementy perspektywy, odwzorowanie punktów i prostych w różnych położeniach | 2 |
| T-W-2 | punkty podziału i mierzenia, zasady odmierzania odcinków w perspektywie, rysowanie drogi, torów, płotu, rzędu słupów | 2 |
| T-W-3 | posługiwanie się kładem w perspektywie, kreślenie prostokątów, kwadratów i trójkątów równobocznych leżących na płaszczyźnie podstawy; projekt posadzki | 2 |
| T-W-4 | obiekty przestrzenne obdarzone wysokością, regał z półkami na różnej wysokości w położeniu czołowym i bocznym | 2 |
| T-W-5 | proste elementy wyposażenia wnętrz w perspektywie: krzesło, stół, w położeniu czołowym i bocznym, obdarzone określonumi wymiarami | 2 |
| T-W-6 | wnętrze w perspektywie wraz z wyposażeniem | 2 |
| T-W-7 | perspektywa obiektów o charakterze architektonicznym wraz z elementami otoczenia | 2 |
| T-W-8 | okręgi w perspektywie, perspektywa stożka i walca w różnych położeniach | 2 |
| T-W-9 | zasada odwzorowania w rzutach Monge'a, obraz punktów, odcinków i płaszczyzn w różnych położeniach wgl. rzutni | 2 |
| T-W-10 | metoda transformacji połozenia, zasada i zastosowanie do róznych celów | 2 |
| T-W-11 | wyznaczanie krawędzi dwóch wielokątów w przestrzeni | 2 |
| T-W-12 | wielościany w rzutach: sześcian i czworościan w róznych ustawieniach względem rzutni | 2 |
| T-W-13 | pisemne zaliczenie wykładów | 2 |
| T-W-14 | planimetria: konstrukcje krzywych stożkowych, elipsy, paraboli, hiperboli | 2 |
| T-W-15 | powierzchnie obrotowe w rzutach: stożek i walec w róznych położeniach | 2 |
| 30 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w wykładach. Prowadzenie notatek i wykonywanie rysunków w trakcie wykładu. | 30 |
| A-W-2 | Przyswojenie bieżącej partii materiału. Uzupełnienie notatek oraz rysunków przy pomocy podanych podręczników. | 25 |
| A-W-3 | Przygotowanie do kolokwium zaliczającego. | 5 |
| 60 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład podający z wprowadzaniem znacznego udziału zagadnień problemowych, objaśnianie i wyjaśnianie z ograniczonym zastosowaniem konwersacji, pokaz z zastosowaniem technik komputerowych i audio |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Na bieżąco jest kontrolowana obecność i praca studentów na zajęciach. Studenci rozwiązują zadania w zeszytach, które muszą prowadzić z należytą starannością i które podlegają stałej kontroli prowadzącego. Decydujący wpływ na ocenę mają dwa arkusze rysunkowe, których samodzielne wykonanie pozwala ocenić nabytą wiedzę teoretyczną z przedmiotu i umiejętność jej zastosowania do praktycznego rozwiązywania problemów geometrycznych na zadany temat. |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy sprawdza wiedzę teoretyczną z geometrii przestrzennej-stereometrii. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Wz_1A_C11_W01 ma pogłębioną wiedzę w obszarze relacji człowiek-obiekt techniczny; zna kluczowe zagadnienia za zakresu prawidłowego projektowania otoczenia człowieka | Wz_1A_W03 | A1_W13 | C-1 | T-W-9, T-W-15, T-W-12, T-W-11, T-W-10, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-14 | M-1 | S-1 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Wz_1A_C11_U01 potrafi tworzyć komunikaty wizualne, w tym posiada umiejętności opracowania dokumentacji projektowej zarówno o charakterze koncepcyjnym, jak również wykonawczym | Wz_1A_U09 | A1_U19, A1_U20 | C-1 | T-W-9, T-W-15, T-W-12, T-W-11, T-W-10, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-14 | M-1 | S-1 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Wz_1A_C11_K01 Posiada niezbędne kompetencje do samodzielnego projektowania, wykorzystuje posiadaną wiedzę i umiejętności z zakresu rzutowania oraz perspektywy. Wie jak zapisać przyjęte rozwiązania geometryczne w formie poprawnych rysunków. | Wz_1A_K02 | A1_K02 | C-1 | T-W-9, T-W-15, T-W-12, T-W-11, T-W-10, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-14 | M-1 | S-1 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| Wz_1A_C11_W01 ma pogłębioną wiedzę w obszarze relacji człowiek-obiekt techniczny; zna kluczowe zagadnienia za zakresu prawidłowego projektowania otoczenia człowieka | 2,0 | Nie wie jak rozwiązać zadanie. |
| 3,0 | Wie jak rozwiązać zadanie. Zna jedną metodę rozwiązania zadania, w wielu szczegółach popełnił błędy,które znacząco rzutują na poprawność rozwiązania.Rysunek słabo czytelny. | |
| 3,5 | Wie jak rozwiązać zadanie.Trafnie dobrał metodę, lecz uzyskał tylko część rozwiązania.Rysunek niejednoznaczny. | |
| 4,0 | Wie jak rozwiązać zadanie,trafnie dobrał metodę.Popełnił nieliczne błędy,które rzutują na poprawność rozwiązania.Rysunek czytelny | |
| 4,5 | Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, lecz w kilku szczegółach popełnił błędy,które rzutują na poprawność rozwiązania.Rysunek czytelny. | |
| 5,0 | Wie jak rozwiązać zadanie, trafnie dobrał metodę, uzyskał rozwiązanie. Rysunek czytelny,posiada walory estetyczne, opis jednoznaczny. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| Wz_1A_C11_U01 potrafi tworzyć komunikaty wizualne, w tym posiada umiejętności opracowania dokumentacji projektowej zarówno o charakterze koncepcyjnym, jak również wykonawczym | 2,0 | Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki wiedzy. |
| 3,0 | Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma będów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest słabo czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak. | |
| 3,5 | Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma będów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak. | |
| 4,0 | Umie poprawnie rozwiązać zadanie, nie ma będów merytorycznych. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny. | |
| 4,5 | Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny. | |
| 5,0 | Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| Wz_1A_C11_K01 Posiada niezbędne kompetencje do samodzielnego projektowania, wykorzystuje posiadaną wiedzę i umiejętności z zakresu rzutowania oraz perspektywy. Wie jak zapisać przyjęte rozwiązania geometryczne w formie poprawnych rysunków. | 2,0 | Student apatyczny, pozbawiony energii, nie angażuje się, nie wykonuje poleceń. |
| 3,0 | Student niechętnie angażuje się we wspólną pracę, oczekuje sprawdzonych i gotowych rozwiązań. | |
| 3,5 | Student odnajduje swe miejsce w grupie, lecz jest dla niej obciążeniem. Inni wykonują część jego obowiązków. | |
| 4,0 | Student odnajduje swe miejsce w grupie i wypełnia przydzielony zakres obowiązków. Nie wykazuje dostatecznej inicjatywy w rozwiązywaniu problemów. | |
| 4,5 | Student posiada zdolności przywódcze. Poszukuje samodzielnie rozwiązań problemów. | |
| 5,0 | Student przejmuje przywództwo w grupie, dzieli pracę, pomaga słabszym. |
Literatura podstawowa
- Arlet P., Materiały pomocnicze do ćwiczeń z geometrii wykreślne, Wyd. Uczelniane PS, Szczecin, 2004
- Majewski Mieczysław, Geometria wykreślna, t. 1., 2. i 3., Wyd. Uczelniane PS, Szczecin, 1980
- Majewski M., Perspektywa z konstrukcjami cieni dla studentów architektury, Wyd. Uczelniane PS, Szczecin, 1998
Literatura dodatkowa
- Otto E, Geometria Wykreślna, Czytelnik, Warszawa, 1950
- Szerszeń S., Nauka o rzutach, PWN, Warszawa, 1974