ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2013/2014 / Wydział Informatyki / Informatyka (S2) / systemy komputerowe i technologie mobilne / Sylabus przedmiotu - Budowanie aplikacji przemysłowych

Wydział Informatyki - Informatyka (S2)
specjalność: systemy komputerowe i technologie mobilne

Sylabus przedmiotu Budowanie aplikacji przemysłowych - Przedmiot obieralny III:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Informatyka
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Budowanie aplikacji przemysłowych - Przedmiot obieralny III
Specjalność	systemy komputerowe i technologie mobilne
Jednostka prowadząca	Katedra Architektury Komputerów i Telekomunikacji
Nauczyciel odpowiedzialny	Bogdan Olech <Bogdan.Olech@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Bogdan Olech <Bogdan.Olech@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	15	Grupa obieralna	1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	3	15	1,0	0,50	zaliczenie
laboratoria	L	3	15	1,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	W zakresie wiedzy w odniesieniu do warstwy fizycznej sysrtemu wymagany jest następujący zakres przedmiotowy: Elektronika, Elementy cyfrowe i układy logiczne, Technika cyfrowa, Systemy wbudowane.
W-2	W odniesieniu do zagadnień programowania wymagany jest następujący zakres przedmiotowy: Podstawy programowania, Inżynieria programowania, Architektura systemów komputerowych, Systemy operacyjne.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Podstawowa wiedza pozwalająca rozpoznać systemy aplikacji przemysłowych w ogóle, a także rozróżnić je między sobą w odniesieniu do specyfiki dziedziny ich implementacji.
C-2	Rozumienie zasad konstruowania w warstwie fizycznej oraz metod modelowania i syntezy wyższych poziomów abstrakcji zarówno w odniesieniu do sprzętu, jak i oprogramowania.
C-3	Opanowanie określonego zakresu umiejętności konfigurowania elementów aplikacji przemysłowej oraz modelowania i budowania oprogramowania.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Realizacja podstawowych zadań sterowania poprzez programowanie sterowników typu PLC.	3
T-L-2	Realizacja zadań sterowanie z użyciem sterowników pracujących w strukturze sieci.	2
T-L-3	Realizacja napędu typu servo.	2
T-L-4	Realizacja systemu wizji maszynowej.	2
T-L-5	Aplikacja interfejsu użytkownika.	2
T-L-6	Wykorzystanie sensorów pomiarowych.	2
T-L-7	Integracja złożonego systemu na bazie sprzętu i oprogramowania.	2
		15
wykłady
T-W-1	Klasyfikacja aplikacji przemysłowych: systemy automatyki i sterowania, mechatroniczne systemy produkcyjne, przemysł samochodowy i transportowy, systemy telekomunikacyjne.	2
T-W-2	Elementy wspólne aplikacji przemysłowych: system scentralizowany, system jednomodułowy, system rozproszony.	2
T-W-3	Metody modelowania i projektowania aplikacji przemysłowych: modelowanie na poziomie systemu, specyfika modelowania dla poszczególnych branży aplikacji przemysłowych.	2
T-W-4	Zagadnienia konstrukcyjne systemów aplikacji przemysłowej: konstrukcja mechaniczna, kryteria klimatyczne, kompatybilność elektromagnetyczna..	2
T-W-5	Redefiniowalność i re konfigurowalność systemu: modularność, skalowalność wydajności, redundancja niezawodnościowa, rekonfigurowalność sprzętowo-programowa.	2
T-W-6	Systemy sieciowe: problemy projektowania systemów sieciowych, dystrybucja zadań systemów sieciowych, sieci sensorowe przewodowe oraz bezprzewodowe, rozproszone pozyskiwanie i przetwarzanie sygnałów.	2
T-W-7	Budowanie oprogramowania: standardy systemów operacyjnych czasu rzeczywistego, planowanie zadań oraz gospodarowanie zasobami, działania zrównoleglone.	3
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Udział w zajęciach laboratoryjnych	15
A-L-2	Studia literaturowa w w zakresie tematycznym stosownie do bieżących zajęć laboratoryjnych	10
A-L-3	Udzał w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć	2
		27
wykłady
A-W-1	Udział w wykładzie	15
A-W-2	Samodzielna analiza problemów omawianych w ramach wykładu.	10
A-W-3	Udzał w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć	2
		27

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metoda podająca - wykład
M-2	Metoda praktyczna: ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, metoda projektów

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń laboratoryjnych; ocena formująca: sprawdziany pisemne i ustne wejściowe do ćwiczen, ocena jakości sprawozdań po odbytych ćwiczeniach.
S-2	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca - zaliczenie końcowe ustne.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
I_2A_D18/O5/3-1_W01 Studenci uzyskują wiedzę pozwalającą im na poruszanie się w dziedzinach różnorodnych aplikacji o charakterze przemysłowym. Dzięki temu mają możliwość szybkiego zaadoptowania się w różnych dziedzinach przemysłu, takich jak: telekomunikacja, automatyka przemysłowa, przemysł motoryzacyjny, maszyn produkcji itp.	I_2A_W06	T2A_W07	C-1, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6	M-1	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
I_2A_D18/O5/3-1_U01 Posiadając wiedzę o charakterze interdyscyplinarnym, podbudowana umiejętnością wykorzystania dowolnych narzędzi o charakterze informatycznym, potrafi dokonać właściwego doboru i narzędzi przydatnych do rozwiązania problemu inzynierskiego. Potrafi również poruszać się w środowisku technicznym oraz aktualizować swoją wiedzę w miarę obserwowanego postępu technicznego.	I_2A_U04, I_2A_U14, I_2A_U15, I_2A_U16	T2A_U05, T2A_U07, T2A_U12, T2A_U13, T2A_U16, T2A_U17, T2A_U18, T2A_U19	C-3	—	M-2	S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
I_2A_D18/O5/3-1_K01 Budowanie aplikacji przemysłowych ma charakter zespołowy, a efekty działań mają charakter szerszy, za sprawą zbioru użytkowników danej aplikacji.	I_2A_K01, I_2A_K02, I_2A_K04, I_2A_K05, I_2A_K06	T2A_K01, T2A_K02, T2A_K03, T2A_K04, T2A_K05, T2A_K06, T2A_K07	C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3	M-1	S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
I_2A_D18/O5/3-1_W01 Studenci uzyskują wiedzę pozwalającą im na poruszanie się w dziedzinach różnorodnych aplikacji o charakterze przemysłowym. Dzięki temu mają możliwość szybkiego zaadoptowania się w różnych dziedzinach przemysłu, takich jak: telekomunikacja, automatyka przemysłowa, przemysł motoryzacyjny, maszyn produkcji itp.	2,0	Brak elementarnej wiedzy.
	3,0	Elementarna wiedza w zakresie metod realizacji aplikacji przemysłowych.
	3,5	Elementarna wiedza przedmiotu zelementami wnioskowania.
	4,0	Podstawowa wiedza w zakresie metod realizacji aplikacji przemysłowych ze zdolnością wnioskowania, kojarzenia interdyscylinarnego i rozwiązywania podstawowych zadań problemowych.
	4,5	Znaczna wiedza przedmiotu ze zdolnością wnioskowania, kojarzenia interdyscyplinarnego i rozwiązywania zadań problemowych.
	5,0	Kompletna wiedza przedmiotu w zakresie wykładanycm, ze zdolnością wnioskowania, kojarzenia problemów, rozwiązywania zadań algorytmicznych, także ze zdolnością dokonywania oceny porównawczej oraz wartościującej.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
I_2A_D18/O5/3-1_U01 Posiadając wiedzę o charakterze interdyscyplinarnym, podbudowana umiejętnością wykorzystania dowolnych narzędzi o charakterze informatycznym, potrafi dokonać właściwego doboru i narzędzi przydatnych do rozwiązania problemu inzynierskiego. Potrafi również poruszać się w środowisku technicznym oraz aktualizować swoją wiedzę w miarę obserwowanego postępu technicznego.	2,0	Nie zdobył jakichkolwiek umiejętności praktycznych.
	3,0	Posiada minimalne umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych.
	3,5	Posiada umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych wraz z umiejętnością dokonywania odpowiednich testów weryfikujących.
	4,0	Posiada pełne umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych wraz z umiejętnością dokonywania odpowiednich testów weryfikujących. Potrafi zasymulować oraz dokonać syntezy komputerowej poziomu systemu dla systemu aplikacji przemysłowej.
	4,5	Posiada pełne umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych wraz z umiejętnością dokonywania odpowiednich testów weryfikujących. Potrafi zasymulować oraz dokonać sysntezy komputerowej poziomu systemu dla systemu aplikacji przemysłowej oraz dokonać oceny jakościowej i ilościowej.
	5,0	Posiada biegłe umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych wraz z umiejętnością dokonywania odpowiednich testów weryfikujących. Potrafi zasymulować oraz dokonać sysntezy komputerowej poziomu systemu dla systemu aplikacji przemysłowej oraz dokonać oceny jakościowej i ilościowej. Potrafi dokonać wyboru właściwego rozwiązania stosowanie do postawionego zadania.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
I_2A_D18/O5/3-1_K01 Budowanie aplikacji przemysłowych ma charakter zespołowy, a efekty działań mają charakter szerszy, za sprawą zbioru użytkowników danej aplikacji.	2,0	Nie wykazuje zaangażowania w poszerzaniu wiedzy i doskonaleniu umiejętności w zakresie techniki systemów aplikacji przemysłowych.
	3,0	Wykazuje elementarną skłonność do poprawiania swoich kompetencji w zakresie techniki systemów aplikacji przemysłowych jedynie z obawy o konsekwencje.
	3,5	Podnosi swój profesjonalizm w sposób jedynie zapewniający bieżące wykonywanie zadań.
	4,0	Podnosi swój profesjonalizm w sposób aktywny, w miarę przewidywanej konieczności.
	4,5	Podnosi swój profesjonalizm w sposób aktywny, przewidując z wyprzedzeniem kierunek działań.
	5,0	Podnosi swój profesjonalizm w sposób aktywny, przewidując z wyprzedzeniem kierunek działań. Dodatkowo, jest aktywny środowiskowo, wymienia doświadczenia w środowisku akademickim.

Literatura podstawowa

Richard Zurawski, Embedded System Handbook, CRC Taylor & Francis Group, 2006
Tammy Noergaard, Embedded System Architecture, Elsevier, 2005

Literatura dodatkowa

Wayene Wolf, High Performance Embedded Computing, Elsivier, 2007

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Realizacja podstawowych zadań sterowania poprzez programowanie sterowników typu PLC.	3
T-L-2	Realizacja zadań sterowanie z użyciem sterowników pracujących w strukturze sieci.	2
T-L-3	Realizacja napędu typu servo.	2
T-L-4	Realizacja systemu wizji maszynowej.	2
T-L-5	Aplikacja interfejsu użytkownika.	2
T-L-6	Wykorzystanie sensorów pomiarowych.	2
T-L-7	Integracja złożonego systemu na bazie sprzętu i oprogramowania.	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Klasyfikacja aplikacji przemysłowych: systemy automatyki i sterowania, mechatroniczne systemy produkcyjne, przemysł samochodowy i transportowy, systemy telekomunikacyjne.	2
T-W-2	Elementy wspólne aplikacji przemysłowych: system scentralizowany, system jednomodułowy, system rozproszony.	2
T-W-3	Metody modelowania i projektowania aplikacji przemysłowych: modelowanie na poziomie systemu, specyfika modelowania dla poszczególnych branży aplikacji przemysłowych.	2
T-W-4	Zagadnienia konstrukcyjne systemów aplikacji przemysłowej: konstrukcja mechaniczna, kryteria klimatyczne, kompatybilność elektromagnetyczna..	2
T-W-5	Redefiniowalność i re konfigurowalność systemu: modularność, skalowalność wydajności, redundancja niezawodnościowa, rekonfigurowalność sprzętowo-programowa.	2
T-W-6	Systemy sieciowe: problemy projektowania systemów sieciowych, dystrybucja zadań systemów sieciowych, sieci sensorowe przewodowe oraz bezprzewodowe, rozproszone pozyskiwanie i przetwarzanie sygnałów.	2
T-W-7	Budowanie oprogramowania: standardy systemów operacyjnych czasu rzeczywistego, planowanie zadań oraz gospodarowanie zasobami, działania zrównoleglone.	3
		15

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Udział w zajęciach laboratoryjnych	15
A-L-2	Studia literaturowa w w zakresie tematycznym stosownie do bieżących zajęć laboratoryjnych	10
A-L-3	Udzał w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć	2
		27

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Udział w wykładzie	15
A-W-2	Samodzielna analiza problemów omawianych w ramach wykładu.	10
A-W-3	Udzał w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć	2
		27

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	I_2A_D18/O5/3-1_W01	Studenci uzyskują wiedzę pozwalającą im na poruszanie się w dziedzinach różnorodnych aplikacji o charakterze przemysłowym. Dzięki temu mają możliwość szybkiego zaadoptowania się w różnych dziedzinach przemysłu, takich jak: telekomunikacja, automatyka przemysłowa, przemysł motoryzacyjny, maszyn produkcji itp.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	I_2A_W06	Posiada wiedzę o narzędziach sprzętowo-programowych wspomagających rozwiązywanie wybranych i złożonych problemów w różnych obszarach nauki i techniki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Podstawowa wiedza pozwalająca rozpoznać systemy aplikacji przemysłowych w ogóle, a także rozróżnić je między sobą w odniesieniu do specyfiki dziedziny ich implementacji.
Cel przedmiotu	C-2	Rozumienie zasad konstruowania w warstwie fizycznej oraz metod modelowania i syntezy wyższych poziomów abstrakcji zarówno w odniesieniu do sprzętu, jak i oprogramowania.
Treści programowe	T-W-1	Klasyfikacja aplikacji przemysłowych: systemy automatyki i sterowania, mechatroniczne systemy produkcyjne, przemysł samochodowy i transportowy, systemy telekomunikacyjne.
	T-W-2	Elementy wspólne aplikacji przemysłowych: system scentralizowany, system jednomodułowy, system rozproszony.
	T-W-3	Metody modelowania i projektowania aplikacji przemysłowych: modelowanie na poziomie systemu, specyfika modelowania dla poszczególnych branży aplikacji przemysłowych.
	T-W-4	Zagadnienia konstrukcyjne systemów aplikacji przemysłowej: konstrukcja mechaniczna, kryteria klimatyczne, kompatybilność elektromagnetyczna..
	T-W-5	Redefiniowalność i re konfigurowalność systemu: modularność, skalowalność wydajności, redundancja niezawodnościowa, rekonfigurowalność sprzętowo-programowa.
	T-W-6	Systemy sieciowe: problemy projektowania systemów sieciowych, dystrybucja zadań systemów sieciowych, sieci sensorowe przewodowe oraz bezprzewodowe, rozproszone pozyskiwanie i przetwarzanie sygnałów.
Metody nauczania	M-1	Metoda podająca - wykład
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca - zaliczenie końcowe ustne.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Brak elementarnej wiedzy.
	3,0	Elementarna wiedza w zakresie metod realizacji aplikacji przemysłowych.
	3,5	Elementarna wiedza przedmiotu zelementami wnioskowania.
	4,0	Podstawowa wiedza w zakresie metod realizacji aplikacji przemysłowych ze zdolnością wnioskowania, kojarzenia interdyscylinarnego i rozwiązywania podstawowych zadań problemowych.
	4,5	Znaczna wiedza przedmiotu ze zdolnością wnioskowania, kojarzenia interdyscyplinarnego i rozwiązywania zadań problemowych.
	5,0	Kompletna wiedza przedmiotu w zakresie wykładanycm, ze zdolnością wnioskowania, kojarzenia problemów, rozwiązywania zadań algorytmicznych, także ze zdolnością dokonywania oceny porównawczej oraz wartościującej.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	I_2A_D18/O5/3-1_U01	Posiadając wiedzę o charakterze interdyscyplinarnym, podbudowana umiejętnością wykorzystania dowolnych narzędzi o charakterze informatycznym, potrafi dokonać właściwego doboru i narzędzi przydatnych do rozwiązania problemu inzynierskiego. Potrafi również poruszać się w środowisku technicznym oraz aktualizować swoją wiedzę w miarę obserwowanego postępu technicznego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	I_2A_U04	Potrafi wybrać, krytycznie ocenić przydatność i zastosować metodę i narzędzia rozwiązania złożonego zadania inżynierskiego
	I_2A_U14	Ma umiejętność tworzenia interfejsów oraz wykorzystania różnych sposobów komunikacji międzysystemowej
	I_2A_U15	Ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą
	I_2A_U16	Potrafi określić kierunek dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U05	potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
	T2A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T2A_U12	potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów
	T2A_U13	ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą
	T2A_U16	potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań technicznych
	T2A_U17	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne
	T2A_U18	potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
	T2A_U19	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją, uwzględniającą aspekty pozatechniczne - zaprojektować złożone urządzenie, obiekt, system lub proces, związane z zakresem studiowanego kierunku studiów, oraz zrealizować ten projekt - co najmniej w części - używając właściwych metod, technik i narzędzi, w tym przystosowując do tego celu istniejące lub opracowując nowe narzędzia
Cel przedmiotu	C-3	Opanowanie określonego zakresu umiejętności konfigurowania elementów aplikacji przemysłowej oraz modelowania i budowania oprogramowania.
Metody nauczania	M-2	Metoda praktyczna: ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, metoda projektów
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń laboratoryjnych; ocena formująca: sprawdziany pisemne i ustne wejściowe do ćwiczen, ocena jakości sprawozdań po odbytych ćwiczeniach.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie zdobył jakichkolwiek umiejętności praktycznych.
	3,0	Posiada minimalne umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych.
	3,5	Posiada umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych wraz z umiejętnością dokonywania odpowiednich testów weryfikujących.
	4,0	Posiada pełne umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych wraz z umiejętnością dokonywania odpowiednich testów weryfikujących. Potrafi zasymulować oraz dokonać syntezy komputerowej poziomu systemu dla systemu aplikacji przemysłowej.
	4,5	Posiada pełne umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych wraz z umiejętnością dokonywania odpowiednich testów weryfikujących. Potrafi zasymulować oraz dokonać sysntezy komputerowej poziomu systemu dla systemu aplikacji przemysłowej oraz dokonać oceny jakościowej i ilościowej.
	5,0	Posiada biegłe umiejętności związane z konfigurowaniem i programowaniem typowych konfiguracji systemów aplikacji przemysłowych wraz z umiejętnością dokonywania odpowiednich testów weryfikujących. Potrafi zasymulować oraz dokonać sysntezy komputerowej poziomu systemu dla systemu aplikacji przemysłowej oraz dokonać oceny jakościowej i ilościowej. Potrafi dokonać wyboru właściwego rozwiązania stosowanie do postawionego zadania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	I_2A_D18/O5/3-1_K01	Budowanie aplikacji przemysłowych ma charakter zespołowy, a efekty działań mają charakter szerszy, za sprawą zbioru użytkowników danej aplikacji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	I_2A_K01	Ma świadomość organizacji własnego czasu pracy i jest zdeterminowany aby osiągnąć założone cele
	I_2A_K02	Świadomie rozumie potrzeby dokształcania i dzielenia się wiedzą
	I_2A_K04	Świadomie stosuje przepisy prawa dotyczące własności intelektualnej i przestrzega zasad etyki zawodowej
	I_2A_K05	Ma świadomość odpowiedzialności za kierowany zespół ludzi i za zadania realizowane wspólnie z tym zespołem
	I_2A_K06	Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
	T2A_K02	ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
	T2A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
	T2A_K04	potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
	T2A_K05	prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
	T2A_K06	potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
	T2A_K07	ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opnie w sposób powszechnie zrozumiały, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia
Cel przedmiotu	C-2	Rozumienie zasad konstruowania w warstwie fizycznej oraz metod modelowania i syntezy wyższych poziomów abstrakcji zarówno w odniesieniu do sprzętu, jak i oprogramowania.
Treści programowe	T-W-1	Klasyfikacja aplikacji przemysłowych: systemy automatyki i sterowania, mechatroniczne systemy produkcyjne, przemysł samochodowy i transportowy, systemy telekomunikacyjne.
	T-W-2	Elementy wspólne aplikacji przemysłowych: system scentralizowany, system jednomodułowy, system rozproszony.
	T-W-3	Metody modelowania i projektowania aplikacji przemysłowych: modelowanie na poziomie systemu, specyfika modelowania dla poszczególnych branży aplikacji przemysłowych.
Metody nauczania	M-1	Metoda podająca - wykład
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca - zaliczenie końcowe ustne.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie wykazuje zaangażowania w poszerzaniu wiedzy i doskonaleniu umiejętności w zakresie techniki systemów aplikacji przemysłowych.
	3,0	Wykazuje elementarną skłonność do poprawiania swoich kompetencji w zakresie techniki systemów aplikacji przemysłowych jedynie z obawy o konsekwencje.
	3,5	Podnosi swój profesjonalizm w sposób jedynie zapewniający bieżące wykonywanie zadań.
	4,0	Podnosi swój profesjonalizm w sposób aktywny, w miarę przewidywanej konieczności.
	4,5	Podnosi swój profesjonalizm w sposób aktywny, przewidując z wyprzedzeniem kierunek działań.
	5,0	Podnosi swój profesjonalizm w sposób aktywny, przewidując z wyprzedzeniem kierunek działań. Dodatkowo, jest aktywny środowiskowo, wymienia doświadczenia w środowisku akademickim.