Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Transport (S1)
specjalność: diagnostyka i urządzenia mechatroniczne pojazdów samochodowych
Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Transport | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | nauk technicznych, studiów inżynierskich | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Wytrzymałość materiałów | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Ryszard Kawiak <Ryszard.Kawiak@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 5,0 | ECTS (formy) | 5,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Wiedza i umiejętności z matematyki z zakresu programu liceum. |
| W-2 | Wiedza i umiejętności z fizyki z zakresu programu liceum. |
| W-3 | Wiedza i umiejętności z mechaniki. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i wielkościami stosowanymi w wytrzymałości materiałów. |
| C-2 | Omówienie przyczyn powstawania odkształceń i naprężeń. |
| C-3 | Zapoznanie studentów z podstawowymi warunkami wytrzymałościowymi i sztywnościowymi wykorzystywanymi w procesie projektowania elementów maszyn i konstrukcji. |
| C-4 | Zapoznanie studentów z podstawami stateczności prętów ściskanych (wyboczenie). |
| C-5 | Ukształtowanie umiejętności wyznaczania odkształceń, naprężeń, nośności i wymiarów elementów rozciąganych, ściskanych, ścinanych, skręcanych i zginanych. |
| C-6 | Ukształtowanie umiejętności wyznaczania sił i naprężeń krytycznych w prętach ściskanych. |
| C-7 | Zapoznanie studentów z podstawami wytrzymałości złożonej i ukształtowanie umiejętności wyznaczania wymiarów wałów jednocześnie skręcanych i zginanych. |
| C-8 | Zapoznanie studentów z metodą obliczeń wytrzymałościowych cienkościennych osiowo-symetrycznych zbiorników. |
| C-9 | Omówienie metod badania własności wytrzymałościowych materiałów. |
| C-10 | Ukształtowanie umiejętności korzystania z norm w czasie prowadzenia badań doświadczalnych oraz umiejętności opracowania i dyskusji wyników tych badań. |
| C-11 | Ukształtowania umiejętności opracowywania sprawozdań z badań wytrzymałościowych materiałów. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Obliczanie odkształceń, naprężeń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych. | 2 |
| T-A-2 | Obliczanie odkształceń i naprężeń wywołanych zmianą temperatur. | 1 |
| T-A-3 | Obliczanie odkształceń, naprężeń prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie niewyznaczalnych. | 1 |
| T-A-4 | Zastosowanie warunku wytrzymałościowego do obliczania elementów ścinanych. | 1 |
| T-A-5 | Obliczanie wskaźników wytrzymałości przekrojów. | 1 |
| T-A-6 | Zastosowanie warunku wytrzymałościowego i sztywnościowego do obliczania skręcanych elementów o przekroju osiowo-symetrycznym. | 2 |
| T-A-7 | Kolokwium z zakresu wytrzymałości elementów rozciąganych, ściskanych, ścinanych i skręcanych. | 1 |
| T-A-8 | Zastosowanie warunku wytrzymałościowego na zginanie do obliczania belek. | 2 |
| T-A-9 | Obliczanie sił i naprężeń krytycznych dla prętów ściskanych siłą poosiową. | 1 |
| T-A-10 | Obliczenia wytrzymałościowe wałów jednocześnie zginanych i skręcanych | 2 |
| T-A-11 | Kolokwium z zakresu zginania, wyboczenia i wytrzymałości złożonej. | 1 |
| 15 | ||
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Zajęcia wprowadzające: regulamin laboratorium, normy, ogólna charakterystyka materiałów, obciążeń, maszyn wytrzymałościowych. | 1 |
| T-L-2 | Statyczna próba rozciągania. | 2 |
| T-L-3 | Pomiar twardości sposobami Brinella, Vickersa i Rockwella. | 2 |
| T-L-4 | Próba udarności sposobem Charpy'ego. | 1 |
| T-L-5 | Statyczna próba ściskania oraz próba ścinania technologicznego. | 1 |
| T-L-6 | Kolokwium dotyczące prób rozciągania, twardości, udarności. ściskania i ścinania. | 1 |
| T-L-7 | Wyznaczanie sił krytycznych dla prętów ściskanych siłą poosiową. | 1 |
| T-L-8 | Wznaczanie odkształceń (naprężeń) metodą tensometrii oporowej. | 2 |
| T-L-9 | Badanie wytrzymałości zmęczeniowej metodą Wohlera. | 2 |
| T-L-10 | Wybrane próby technologiczne. | 1 |
| T-L-11 | Kolokwium z zakresu wyboczenia, pomiarów tensometrycznych, wytrzymałości zmęczeniowej i prób technologicznych. | 1 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Wiadomości wstępne: podstawowe pojęcia, podstawy wytrzymałości materiałów, siły wewnętrzne, naprężenia, odkształcenia. | 3 |
| T-W-2 | Rozciąganie i ściskanie prętów: warunki wytrzymałościowy i sztywnościowy na rozciąganie i ściskanie. | 3 |
| T-W-3 | Odkształcenia i naprężenia wywołane zmianą temperatyry. | 2 |
| T-W-4 | Ścinanie, naciski powierzchniowe: warunki wytrzymałościowe. | 2 |
| T-W-5 | Momenty bezwładności płaskich przekrojów brył: definicje momentu bezwładności i momentu odśrodkowego, twierdzenie Steinera, główne osie i momenty bezwładności. | 3 |
| T-W-6 | Skręcanie elementów maszyn o przekroju kołowym: warunki wytrzymałościowy i sztywnościowy na skręcanie. | 3 |
| T-W-7 | Zginanie belek: wykresy momentów zginających i sił tnących, wskaźnik wytrzymałości przekroju, warunek wytrzymałościowych na zginanie. | 3 |
| T-W-8 | Ugięcia belek: ugięcie kątowe i liniowe belki, różniczkowe równanie osi ugiętej belki, warunki brzegowe. | 2 |
| T-W-9 | Wyboczenie prętów sciskanych siłą osiowa: naprężenia krytyczne w przypadku wyboczenia sprężystego i sprężysto-plastycznego. | 3 |
| T-W-10 | Wytężenie materiałów: stan naprężenia, stan odkształcenia, wytężenie, naprężenia redukowane, hipotezy wytężeniowe. | 2 |
| T-W-11 | Wybrane przypadki wytrzymałości złożonej: mimośrodowe zginanie, jednoczesne zginanie ze skręcaniem. | 2 |
| T-W-12 | Zbiorniki cienkościenne osiowosymetryczne. | 2 |
| 30 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Uczestniczenie w ćwiczeniach. | 15 |
| A-A-2 | Rozwiązywanie zadań ze wskazanych zbiorów zadań. | 12 |
| A-A-3 | Przygotowanie się do sprawdzianów i kolokwiów. | 12 |
| 39 | ||
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Uczestniczenie w ćwiczeniach laboratoryjnych. | 15 |
| A-L-2 | Opracowanie sprawozdań z wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych. | 20 |
| A-L-3 | Przygotowanie się do kolokwiów. | 5 |
| 40 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestniczenie w wykładach. | 30 |
| A-W-2 | Czytanie wskazanej literatury. | 22 |
| A-W-3 | Przygotowanie się do egzaminu. | 20 |
| 72 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny. |
| M-2 | Objaśnienia. |
| M-3 | Ćwiczenia problemowe. |
| M-4 | Ćwiczenia laboratoryjne. |
| M-5 | Z użyciem maszyn dydaktycznych. |
| M-6 | Pokaz. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Na podstawie identyfikacji braków w wiedzy i umiejętnościach, prowadzonej w czasie ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych. |
| S-2 | Ocena formująca: Na podstawie sprawdzianów. |
| S-3 | Ocena podsumowująca: Na podstawie wyników kolokwiów. |
| S-4 | Ocena podsumowująca: Na podstawie wyniku egzaminu pisemnego i ustnego. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| T_1A_B20_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: - wymienić i objaśnić podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów, - nazwać i definiować podstawowe wielkości wytrzymałości materiałów, - omówić zjawiska zachodzące w elementach maszyn i konstrukcji pod wpływem obciążeń, - rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń w elementach maszyn i konstrukcji, - objaśniać sposób wyznaczania sił i momentów wewnętrznych (siły rozciągające, ściskające i ścinające, momenty zginające i skręcające), - podać i omówić warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe, - zaproponować sposób wyznaczania odkształceń, naprężeń (w tym redukowanych i krytycznych), wymiarów i nośności elementów maszyn i konstrukcji, - omówić problem wytrzymałości cienkościennych zbiorników. | T_1A_W02, T_1A_W03 | T1A_W01, T1A_W03, T1A_W04 | — | C-1, C-2, C-3, C-4, C-9, C-7, C-8 | — | M-1, M-2, M-3, M-4, M-5, M-6 | S-4 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| T_1A_B20_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: - korzystać z literatury i wskazanych źródeł, - dobrać i zastosować odpowiednią metodę rozwiązania zadania wytrzymałościowego z zakresu tematów zrealizowanych na wykładach, - obliczać odkształcenia i naprężenia w prętach rozciąganych i ściskanych układów statycznie wyznaczalnych i niewyznaczalnych, wyznaczać wymiary tych prętów, - obliczać odkształcenia i naprężenia cieplne elementów maszyn i konstrukcji, - wyznaczać wymiary elementów zginanych i skręcanych, - wyznaczać wymiary wałów jednocześnie skręcanych i zginanych, - obliczać siły krytyczne dla prętów ściskanych siłą poosiową, - dobrać próbki do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać podstawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych. | T_1A_U01, T_1A_U04 | T1A_U01, T1A_U05 | — | C-1, C-2, C-3, C-5, C-4, C-6, C-9, C-7, C-10, C-8, C-11 | — | M-1, M-2, M-3, M-4, M-5, M-6 | S-1, S-2, S-3, S-4 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| T_1A_B20_K01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: - świadomość ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów dla procesu projektowania elementów maszyn i konstrukcji (pojazdów samochodowych), - świadomość w wyborze odpowiednich metod rozwiązywania zadań wytrzymałości materiałów, - dbałość o poprawność wykonywanych działań, - zdolność do oceny otrzymywanych wyników, - otwartość na współpracy niezbędną przy większych projektach, - zorientowanie na ciągłe poszerzanie własnej wiedzy i umiejętności. | T_1A_K01, T_1A_K03 | T1A_K01, T1A_K03, T1A_K04 | — | C-1, C-2, C-3, C-5, C-4, C-6, C-9, C-7, C-10, C-8, C-11 | — | M-1, M-2, M-3, M-4, M-5, M-6 | S-4 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| T_1A_B20_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: - wymienić i objaśnić podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów, - nazwać i definiować podstawowe wielkości wytrzymałości materiałów, - omówić zjawiska zachodzące w elementach maszyn i konstrukcji pod wpływem obciążeń, - rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń w elementach maszyn i konstrukcji, - objaśniać sposób wyznaczania sił i momentów wewnętrznych (siły rozciągające, ściskające i ścinające, momenty zginające i skręcające), - podać i omówić warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe, - zaproponować sposób wyznaczania odkształceń, naprężeń (w tym redukowanych i krytycznych), wymiarów i nośności elementów maszyn i konstrukcji, - omówić problem wytrzymałości cienkościennych zbiorników. | 2,0 | Student nie zna podstawowych pojęć, wielkości i praw wytrzymałości materiałów, nie umie wykorzystać podstawowych narzędzi do rozwiązywania zadań. |
| 3,0 | Student zna większość podstawowych pojęć, wielkości i praw wytrzymałości materiałów, umie wykorzystać wybrane podstawowych narzędzi do rozwiązywania zadań. | |
| 3,5 | Student zna podstawowych pojęć, wielkości i praw wytrzymałości materiałów, stusuje właściwe narzędzia do rozwiązywania zadań, popełnia drobne błędy i pomyłki. | |
| 4,0 | Student zna podstawowe pojęcia, wielkości i prawa wytrzymałości materiałów, wykorzystuje w sposób poprawny wszystkie poznane narzędzia. | |
| 4,5 | Student zna podstawowe pojęcia, wielkości i prawa wytrzymałości materiałów, wykorzystuje w sposób poprawny wszystkie poznane w trakcie zajęć narzędzia, potrafi przeprowadzić dyskusję otrzymanych wyników. | |
| 5,0 | Student zna podstawowe pojęcia, wielkości i prawa wytrzymałości materiałów, potrafi wykorzystać wszystkie zaproponowane w trakcie zajęć narzędzia, potrafi porównać ich efektywność, a także samodzielnie identyfikować narzędzia potrzebne do rozwiązywania zadanego problemu z jednoczesnym uzasadnieniem wyboru, potrafi przeprowadzić dyskusję otrzymanych wyników. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| T_1A_B20_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: - korzystać z literatury i wskazanych źródeł, - dobrać i zastosować odpowiednią metodę rozwiązania zadania wytrzymałościowego z zakresu tematów zrealizowanych na wykładach, - obliczać odkształcenia i naprężenia w prętach rozciąganych i ściskanych układów statycznie wyznaczalnych i niewyznaczalnych, wyznaczać wymiary tych prętów, - obliczać odkształcenia i naprężenia cieplne elementów maszyn i konstrukcji, - wyznaczać wymiary elementów zginanych i skręcanych, - wyznaczać wymiary wałów jednocześnie skręcanych i zginanych, - obliczać siły krytyczne dla prętów ściskanych siłą poosiową, - dobrać próbki do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać podstawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych. | 2,0 | Student nie umie wykorzystać podstawowych narzędzi do rozwiazywania zadań wytrzymałości materiałów. |
| 3,0 | Student umie wykorzystać tylko niektóre z poznanych narzędzi do rozwiazywania zadań wytrzymałości materiałów, popełnia drobne pomyłki. | |
| 3,5 | Student umie poprawnie korzystać z wszystkich poznanych narzędzi w czasie rozwiazywania zadań wytrzymałości materiałów. | |
| 4,0 | Student umie korzystać w sposób optymalny z wszystkich poznanych narzedzi przy rozwiazywaniu zadań. | |
| 4,5 | Student umie korzystać w sposób optymalny z wszystkich poznanych narzedzi przy rozwiazywaniu zadań, potrafi przeprowadzić dyskusję wyników. | |
| 5,0 | Student umie korzystać w sposób optymalny z wszystkich poznanych narzedzi przy rozwiazywaniu zadań, potrafi przeprowadzić dyskusję wyników, oraz ocenić efektywność zastosowanych narzędzi. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| T_1A_B20_K01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: - świadomość ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów dla procesu projektowania elementów maszyn i konstrukcji (pojazdów samochodowych), - świadomość w wyborze odpowiednich metod rozwiązywania zadań wytrzymałości materiałów, - dbałość o poprawność wykonywanych działań, - zdolność do oceny otrzymywanych wyników, - otwartość na współpracy niezbędną przy większych projektach, - zorientowanie na ciągłe poszerzanie własnej wiedzy i umiejętności. | 2,0 | Srudent nie ma świadomości ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów w procesie projektowania elementów maszyn, nie ma dbałości o poprawność wykonywanych działań. |
| 3,0 | Srudent ma świadomości ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów w procesie projektowania elementów maszyn oraz świadomość znaczenia wyboru odpowiednich metod rozwiązywania zadań. | |
| 3,5 | Student spełnia wymagania na ocenę 3,0 i dodatkowo wykazuje dbałość o poprawność wykonywanych działań. | |
| 4,0 | Student spełnia wymagania na ocenę 3,5 i dodatkowo wykazuje zdolność do oceny otrzymywanych wyników. | |
| 4,5 | Student spełnia wymagania na ocenę 4,0 i dodatkowo wykazuje otwartość na współpracę w zespole. | |
| 5,0 | Student spełnia wymagania na ocenę 4,5 i dodatkowo jest zorientowany na ciągłe podnoszenie własnej wiedzy i umiejętności. |
Literatura podstawowa
- Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów., WNT, Warszawa, 1985, (i wydania późniejsze)
- Ostwald M., Podstawy wytrzymałości materiałów., WPP, Poznań, 1997, (i wydania późniejsze)
- Jastrzembski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów. (tom 1i 2), Arkady, Warszawa, 1986, (i wydania późniejsze)
Literatura dodatkowa
- Niezgodziński M. E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe., WNT, Warszawa, 1996, (i wydania późniejsze)
- Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 1999, (i wydania późniejsze
- Kurowski R., Parszewski Z, Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów., PWN, Warszawa, 1970, (i mwydania późniejsze)
- Lewiński J., Piekarski R., Wawrzyniak A., Witemberg-Perzyk D., Wytrzymałość materiałów w zadaniach., OW PW, Warszawa, 2009
- PKN, Normy PN, EN, ISO, PKN, Warszawa, 2012, (wydania obowiązujące)
- Bąk R., Burczyński T., Wytrzymałość materiałów z elementani ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa, 2001, (i wydania późniejsze)