Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Oceanotechnika (N2)
specjalność: Projektowanie i budowa obiektów oceanotechnicznych
Sylabus przedmiotu Filozofia nauki:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Oceanotechnika | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | magister | ||
Obszary studiów | nauk technicznych, studiów inżynierskich | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | Przedmiot humanistyczno-społeczny | ||
Przedmiot | Filozofia nauki | ||
Specjalność | przedmiot wspólny | ||
Jednostka prowadząca | Studium Nauk Humanistycznych i Pedagogicznych | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Dariusz Zienkiewicz <Dariusz.Zienkiewicz@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | |||
ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
Blok obieralny | 2 | Grupa obieralna | 2 |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Postawy filozofii |
W-2 | Podstawowa wiedza z zakresu fizyki i innych nauk przyrodniczych |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Znajomość podstawowych reguł wnioskowania obowiazujacych we współczesnych naukach przyrodniczych. Umiejętność wykorzystania tej wiedzy do racjonalnego myślenia w zakresie swoich zawodowych kompetencji. |
C-2 | Umiejętnośc analitycznego porównywania stanowisk, wskazywania na wady i zalety poszczególnych rozwiązań, dokonywania wyboru ze względu na przyjęte kryteria. |
C-3 | Umiejętnośc pracy w grupie i przejmowania roli lidera, umiejętność argumentowania i odpowiedzialnej obrony przyjętego stanowiska podczas dyskusji i gier dydaktycznych na ćwiczeniach. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
ćwiczenia audytoryjne | ||
T-A-1 | Indukcjonizm jako zdroworozsądkowy pogląd na naukę, a tzw. problem indukcji. Problem zalezności teorii od obserwacji. | 1 |
T-A-2 | Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji. | 2 |
T-A-3 | Czy falsyfikacjonizm adekwatnie opisuje złożoność sytuacji eksperymentalnych i decyzje badaczy? | 2 |
T-A-4 | Kuhnowskie paradygmaty jako opis nauk przyrodniczychi wynikająca z nich idea niewspółmierności teorii naukowych. | 2 |
T-A-5 | Rola kategorii prawdy we współczesnych teoriach nauk przyrodniczych. | 2 |
T-A-6 | Test zaliczeniowy. | 1 |
10 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata. | 2 |
T-W-2 | Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w. | 2 |
T-W-3 | Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią. | 2 |
T-W-4 | Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji. | 1 |
T-W-5 | Czy nauki biologiczne potrzebują Boga? Od ewolucjonizmu poprzez samolubny gen do metody in vitro. | 2 |
T-W-6 | Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki? | 1 |
10 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
ćwiczenia audytoryjne | ||
A-A-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 10 |
A-A-2 | Konsultacje | 2 |
A-A-3 | Przygotowanie bieżące do ćwiczeń i do testu zaliczeniowego | 13 |
25 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 10 |
A-W-2 | Konsultacje | 2 |
A-W-3 | Przygotowanie merytoryczne do zaliczenia wykładów | 13 |
25 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Wykład problemowy |
M-2 | Wykład konwersatoryjny |
M-3 | Ćwiczenia przedmiotowe |
M-4 | Dyskusja dydaktyczna |
M-5 | Gry dydaktyczne |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas ćwiczeń - punkty. |
S-2 | Ocena formująca: Punktacja za zespołowe przygotowanie się do dyskusji na ćwiczeniach, aktywność w grupie, współpraca, podział zadań, liderowanie. |
S-3 | Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas wykładu konwersatoryjnego. |
S-4 | Ocena podsumowująca: Test zaliczeniowy z ćwiczeń, rozmowa zaliczeniowa dotycząca wykładów. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
O_2A_A05-3_W01 Posiada wiedzę dotyczącą roli nauk przyrodniczych i ich miejsca w kulturze. Posiada wiedzę dotyczącą specyfiki myślenia naukowego. | O_2A_W07 | T2A_W02, T2A_W08 | InzA2_W03 | C-1, C-2 | T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6 | M-1, M-2, M-3 | S-1, S-3, S-4 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
O_2A_A05-3_U01 Potrafi przygotować w zespole, a następnie przedstawić na ćwiczeniach prezentację dotyczącą obranego stanowiska. Potrafi dyskutować przedstawiając zarówno mocne jak i słabe strony prezentowanego stanowiska w odniesieniu do stanowisk alternatywnych. Potrafi dyskutować stosując logicznie jak i merytorycznie uzasadnione argumenty, mając świadomość specyfiki myślenia naukowego. | O_2A_U02, O_2A_U04 | T2A_U02, T2A_U04 | InzA2_U01 | C-2, C-3 | T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6 | M-2, M-3, M-4, M-5 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
O_2A_A05-3_K01 Posiada kompetencje związane ze współpracą w grupie przygotowując się na ćwiczenia, dokonując selekcji materiału, a następnie dyskutując w zespole rozważane zagadnienia. Bierze odpowiedzialność za jakość dyskusji, wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; potrafi ocenić wykonanie zadania. | O_2A_K03, O_2A_K04, O_2A_K05 | T2A_K02, T2A_K03, T2A_K04 | InzA2_K01, InzA2_K02 | C-2, C-3 | T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6 | M-2, M-3, M-4, M-5 | S-1, S-2, S-3 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
O_2A_A05-3_W01 Posiada wiedzę dotyczącą roli nauk przyrodniczych i ich miejsca w kulturze. Posiada wiedzę dotyczącą specyfiki myślenia naukowego. | 2,0 | nie umie przedstawić roli nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego. |
3,0 | powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego. | |
3,5 | powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego. | |
4,0 | w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii. | |
4,5 | w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny. | |
5,0 | w sposób udokumentowany i zróżnicowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; w pełni charakteryzuje wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie i twórczo zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny. |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
O_2A_A05-3_U01 Potrafi przygotować w zespole, a następnie przedstawić na ćwiczeniach prezentację dotyczącą obranego stanowiska. Potrafi dyskutować przedstawiając zarówno mocne jak i słabe strony prezentowanego stanowiska w odniesieniu do stanowisk alternatywnych. Potrafi dyskutować stosując logicznie jak i merytorycznie uzasadnione argumenty, mając świadomość specyfiki myślenia naukowego. | 2,0 | nie czestniczy w pracy zespołu przygotowującego prezentację; nie bierze udziału w dyskusjach na ćwiczeniach. |
3,0 | w dyskusjach nie używa naukowej terminologii i popełnia błędy logiczne; aktywność w pracy zespołu umiarkowana. | |
3,5 | niekiedy w dyskusjach używa naukowej terminologii; nieliczne błędy logiczne; przejawia aktywność w pracy zespołu. | |
4,0 | potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; przejawia aktywność w pracy zespołu. | |
4,5 | potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest aktywny i odpowiedzialny za jej jakość. | |
5,0 | potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest liderem kreującym nowe pomysły i dbającym o jakość pracy zespołu. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
O_2A_A05-3_K01 Posiada kompetencje związane ze współpracą w grupie przygotowując się na ćwiczenia, dokonując selekcji materiału, a następnie dyskutując w zespole rozważane zagadnienia. Bierze odpowiedzialność za jakość dyskusji, wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; potrafi ocenić wykonanie zadania. | 2,0 | nie posiada kompetencji związanych ze współpracą w grupie; nie potrafi dokonać selekcji materiału; brak odpowiedzialności za jakość i terminowość wykonywanej pracy. |
3,0 | przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału przygotowując się na ćwiczenia w stopniu wystarczającym; sporadycznie bierze udział w dyskusji. | |
3,5 | przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału przygotowując się na ćwiczenia w stopniu wystarczającym; sporadycznie bierze udział w dyskusji; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. | |
4,0 | przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału przygotowując się na ćwiczenia – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. | |
4,5 | przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału przygotowując się na ćwiczenia – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; ocenia wykonanie zadania. | |
5,0 | przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału przygotowując się na ćwiczenia – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; bardzo dobrze wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie – chętnie podejmuje się roli lidera; ocenia wykonanie zadania; samodzielnie i w sposób twórczy inspiruje dyskusję i pracę zespołu. |
Literatura podstawowa
- Chalmers A., Czym jest to, co zwiemy nauką?, Siedmioróg, 1997
- Heller M., Filozofia nauki. Wprowadzenie, Petrus, 2011
- Penrose R., Droga do rzeczywistości. Wyczerpujący przewodnik po prawach rządzących Wszechświatem, Prószyński i S-ka, 2010
Literatura dodatkowa
- Greene B., Piękno wszechświata. Superstruny, ukryte wymiary i poszukiwania teorii ostatecznej, Prószyński i S-ka, 2005
- Marciszewski W., Sztuczna inteligencja, Znak, 1998