ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2013/2014 / Wydział Techniki Morskiej i Transportu / Transport (N2) / Transport żywności / Sylabus przedmiotu - Bezpieczeństwo konstrukcji jednostek pływających

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Transport (N2)
specjalność: Transport żywności

Sylabus przedmiotu Bezpieczeństwo konstrukcji jednostek pływających:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Transport
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Bezpieczeństwo konstrukcji jednostek pływających
Specjalność	Inżynieria floty morskiej
Jednostka prowadząca	Katedra Konstrukcji, Mechaniki i Technologii Okrętów
Nauczyciel odpowiedzialny	Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>, Tomasz Urbański <Tomasz.Urbanski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	2	10	1,0	0,41	zaliczenie
wykłady	W	2	20	1,0	0,59	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z matematyki
W-2	Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki
W-3	Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki konstrukcji

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami analizy wytrzymałości statycznej i dynamicznej kadłuba okrętowego oraz stateczności elementów konstrukcyjnych kadłuba.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Przeszkolenie BHP - stanowiskowe.	1
T-L-2	Analiza bezpieczenstwa plaskich układów kratowych pod wzgledem wytrzymałosciowym.	2
T-L-3	Analiza bezpieczenstwa przestrzennych układów kratowych pod względem wytrzymałościowym.	2
T-L-4	Analiza bezpieczenstwa ram plaskich pod wzgledem wytrzymałosciowym.	1
T-L-5	Analiza bezpieczenstwa ram przestrzennych pod wzgledem wytrzymałosciowym.	1
T-L-6	Analiza bezpieczenstwa belek zginanych pod wzgledem wytrzymałosciowym.	2
T-L-7	Zaliczenie formy zajęć.	1
		10
wykłady
T-W-1	Obciążenia w eksploatacji środków transportu wodnego.	1
T-W-2	Kryteria bezpieczeństwa wytrzymałościowego – stany eksploatacyjne i stany graniczne.	1
T-W-3	Płyty usztywnione, ortotropia konstrukcyjna, pas współpracujący poszycia, sposoby modelowania płyt usztywnionych.	2
T-W-4	Komputerowe wspomaganie oceny wytrzymałości konstrukcji - metoda elementów skończonych.	2
T-W-5	Wytrzymałość ogólna kadłuba – zginanie, ścinanie, skręcanie.	2
T-W-6	Wytrzymałość strefowa i lokalna, naprężenia pierwszego, drugiego i trzeciego rzędu, koncentracja naprężeń.	2
T-W-7	Stateczność elementów konstrukcyjnych: płyt i paneli usztywnionych; postacie wyboczenia, metody analizy.	3
T-W-8	Wytrzymałość zmęczeniowa elementów konstrukcyjnych kadłuba.	2
T-W-9	Naprężenia i deformacje technologiczne	1
T-W-10	Kolizje jednostek pływających, wejście na mieliznę i uderzenia w przeszkody, metody analizy, konsekwencje.	2
T-W-11	Zaliczenie formy zajęć	2
		20

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	10
A-L-2	Przygotowanie do zajęć	6
A-L-3	Opracowanie i analiza wyników	10
		26
wykłady
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	20
A-W-2	Przygotowanie do zaliczenia formy zajęć	5
		25

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-2	Metody problemowe: wykład problemowy.
M-3	Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena ciągła
S-2	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników pracy zaliczeniowej (wykłady).
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia laboratoryjne).

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TR_2A_D2-05_W01 ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających	TR_2A_W11	T2A_W03, T2A_W04	—	C-1	T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-1, M-2, M-3	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TR_2A_D2-05_U01 potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających	TR_2A_U09, TR_2A_U10	T2A_U08, T2A_U09, T2A_U11	InzA2_U01, InzA2_U02	C-1	T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-1, M-2, M-3	S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
TR_2A_D2-05_W01 ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających	2,0	nie ma wiedzy w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających
	3,0	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do rozwiązania problemów na podstawowym poziomie trudności.
	3,5	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności.
	4,0	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności.
	4,5	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności.
	5,0	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
TR_2A_D2-05_U01 potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających	2,0	Student nie potrafi przeprowadzać eksperymentów i symulacji wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających
	3,0	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - rozwiązywanie problemów na podstawowym poziomie trudności.
	3,5	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - rozwiązywanie problemów na średnim poziomie trudności.
	4,0	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - rozwiązywanie problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
	4,5	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - sformułowanie i rozwiązywanie problemów na średnim poziomie trudności.
	5,0	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - sformułowanie i rozwiązywanie problemów na zaawansowanym poziomie trudności.

Literatura podstawowa

Rakowski, G., Kasprzyk, Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005
Hughes, O.,F., Ship Structural Design, The Society of Naval Architects and Marine Engineers, Jersey City, New Jersey, 1988
Bai, Y., Marine Structural Design, Elsevier, Amsterdam, 2003

Literatura dodatkowa

Paik, J.,K., Thayamballi, A.,K., Ultimate limit state design of steel-plated structures, John Wiley and Sons, West Sussex, 2003

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Przeszkolenie BHP - stanowiskowe.	1
T-L-2	Analiza bezpieczenstwa plaskich układów kratowych pod wzgledem wytrzymałosciowym.	2
T-L-3	Analiza bezpieczenstwa przestrzennych układów kratowych pod względem wytrzymałościowym.	2
T-L-4	Analiza bezpieczenstwa ram plaskich pod wzgledem wytrzymałosciowym.	1
T-L-5	Analiza bezpieczenstwa ram przestrzennych pod wzgledem wytrzymałosciowym.	1
T-L-6	Analiza bezpieczenstwa belek zginanych pod wzgledem wytrzymałosciowym.	2
T-L-7	Zaliczenie formy zajęć.	1
		10

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Obciążenia w eksploatacji środków transportu wodnego.	1
T-W-2	Kryteria bezpieczeństwa wytrzymałościowego – stany eksploatacyjne i stany graniczne.	1
T-W-3	Płyty usztywnione, ortotropia konstrukcyjna, pas współpracujący poszycia, sposoby modelowania płyt usztywnionych.	2
T-W-4	Komputerowe wspomaganie oceny wytrzymałości konstrukcji - metoda elementów skończonych.	2
T-W-5	Wytrzymałość ogólna kadłuba – zginanie, ścinanie, skręcanie.	2
T-W-6	Wytrzymałość strefowa i lokalna, naprężenia pierwszego, drugiego i trzeciego rzędu, koncentracja naprężeń.	2
T-W-7	Stateczność elementów konstrukcyjnych: płyt i paneli usztywnionych; postacie wyboczenia, metody analizy.	3
T-W-8	Wytrzymałość zmęczeniowa elementów konstrukcyjnych kadłuba.	2
T-W-9	Naprężenia i deformacje technologiczne	1
T-W-10	Kolizje jednostek pływających, wejście na mieliznę i uderzenia w przeszkody, metody analizy, konsekwencje.	2
T-W-11	Zaliczenie formy zajęć	2
		20

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	10
A-L-2	Przygotowanie do zajęć	6
A-L-3	Opracowanie i analiza wyników	10
		26

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	20
A-W-2	Przygotowanie do zaliczenia formy zajęć	5
		25

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	TR_2A_D2-05_W01	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TR_2A_W11	ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą problemów niezawodności i bezpieczeństwa maszyn, obiektów i systemów technicznych w transporcie
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W03	ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W04	ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami analizy wytrzymałości statycznej i dynamicznej kadłuba okrętowego oraz stateczności elementów konstrukcyjnych kadłuba.
Treści programowe	T-W-2	Kryteria bezpieczeństwa wytrzymałościowego – stany eksploatacyjne i stany graniczne.
	T-W-3	Płyty usztywnione, ortotropia konstrukcyjna, pas współpracujący poszycia, sposoby modelowania płyt usztywnionych.
	T-W-4	Komputerowe wspomaganie oceny wytrzymałości konstrukcji - metoda elementów skończonych.
	T-W-5	Wytrzymałość ogólna kadłuba – zginanie, ścinanie, skręcanie.
	T-W-6	Wytrzymałość strefowa i lokalna, naprężenia pierwszego, drugiego i trzeciego rzędu, koncentracja naprężeń.
	T-W-7	Stateczność elementów konstrukcyjnych: płyt i paneli usztywnionych; postacie wyboczenia, metody analizy.
	T-W-8	Wytrzymałość zmęczeniowa elementów konstrukcyjnych kadłuba.
	T-W-9	Naprężenia i deformacje technologiczne
	T-W-10	Kolizje jednostek pływających, wejście na mieliznę i uderzenia w przeszkody, metody analizy, konsekwencje.
	T-L-2	Analiza bezpieczenstwa plaskich układów kratowych pod wzgledem wytrzymałosciowym.
	T-L-3	Analiza bezpieczenstwa przestrzennych układów kratowych pod względem wytrzymałościowym.
	T-L-4	Analiza bezpieczenstwa ram plaskich pod wzgledem wytrzymałosciowym.
	T-L-5	Analiza bezpieczenstwa ram przestrzennych pod wzgledem wytrzymałosciowym.
	T-L-6	Analiza bezpieczenstwa belek zginanych pod wzgledem wytrzymałosciowym.
Metody nauczania	M-1	Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
	M-2	Metody problemowe: wykład problemowy.
	M-3	Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników pracy zaliczeniowej (wykłady).
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	nie ma wiedzy w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających
	3,0	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do rozwiązania problemów na podstawowym poziomie trudności.
	3,5	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności.
	4,0	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności.
	4,5	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności.
	5,0	ma wiedzę w zakresie analizy bezpieczeństwa wytrzymałościowego jednostek pływających niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	TR_2A_D2-05_U01	potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TR_2A_U09	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	TR_2A_U10	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne, jak również formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i badawczymi
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T2A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne
	T2A_U11	potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA2_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami analizy wytrzymałości statycznej i dynamicznej kadłuba okrętowego oraz stateczności elementów konstrukcyjnych kadłuba.
Treści programowe	T-W-2	Kryteria bezpieczeństwa wytrzymałościowego – stany eksploatacyjne i stany graniczne.
	T-W-3	Płyty usztywnione, ortotropia konstrukcyjna, pas współpracujący poszycia, sposoby modelowania płyt usztywnionych.
	T-W-4	Komputerowe wspomaganie oceny wytrzymałości konstrukcji - metoda elementów skończonych.
	T-W-5	Wytrzymałość ogólna kadłuba – zginanie, ścinanie, skręcanie.
	T-W-6	Wytrzymałość strefowa i lokalna, naprężenia pierwszego, drugiego i trzeciego rzędu, koncentracja naprężeń.
	T-W-7	Stateczność elementów konstrukcyjnych: płyt i paneli usztywnionych; postacie wyboczenia, metody analizy.
	T-W-8	Wytrzymałość zmęczeniowa elementów konstrukcyjnych kadłuba.
	T-W-9	Naprężenia i deformacje technologiczne
	T-W-10	Kolizje jednostek pływających, wejście na mieliznę i uderzenia w przeszkody, metody analizy, konsekwencje.
	T-L-2	Analiza bezpieczenstwa plaskich układów kratowych pod wzgledem wytrzymałosciowym.
	T-L-3	Analiza bezpieczenstwa przestrzennych układów kratowych pod względem wytrzymałościowym.
	T-L-4	Analiza bezpieczenstwa ram plaskich pod wzgledem wytrzymałosciowym.
	T-L-5	Analiza bezpieczenstwa ram przestrzennych pod wzgledem wytrzymałosciowym.
	T-L-6	Analiza bezpieczenstwa belek zginanych pod wzgledem wytrzymałosciowym.
Metody nauczania	M-1	Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
	M-2	Metody problemowe: wykład problemowy.
	M-3	Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników pracy zaliczeniowej (wykłady).
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi przeprowadzać eksperymentów i symulacji wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających
	3,0	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - rozwiązywanie problemów na podstawowym poziomie trudności.
	3,5	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - rozwiązywanie problemów na średnim poziomie trudności.
	4,0	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - rozwiązywanie problemów na zaawansowanym poziomie trudności.
	4,5	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - sformułowanie i rozwiązywanie problemów na średnim poziomie trudności.
	5,0	Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i symulacje wytrzymałości elementów konstrukcyjnych jednostek pływających - sformułowanie i rozwiązywanie problemów na zaawansowanym poziomie trudności.