ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2014/2015 / Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt / Biotechnologia (S1) / Sylabus przedmiotu - Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Biotechnologia (S1)

Sylabus przedmiotu Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Biotechnologia
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Immunologii, Mikrobiologii i Chemii Fizjologicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Danuta Czernomysy-Furowicz <Danuta.Czernomysy-Furowicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	7	15	1,0	0,41	zaliczenie
wykłady	W	7	30	2,0	0,59	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Student powinien posiadać podstwową wiedzę z zakresu mikrobiologii oraz immunologii

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.	2
T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.	7
T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.	3
T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.	3
		15
wykłady
T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.	2
T-W-2	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.	2
T-W-3	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.	2
T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.	2
T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.	2
T-W-6	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.	2
T-W-7	Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?	2
T-W-8	Bioterapia cytokinami.	2
T-W-9	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.	2
T-W-10	Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.	2
T-W-11	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów	2
T-W-12	Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.	2
T-W-13	Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.	2
T-W-14	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.	2
T-W-15	Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.	1
T-W-16	Pisemne zaliczenie wykładów.	1
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-L-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.	12
A-L-3	Udzia w konsultacjach.	3
		30
wykłady
A-W-1	Obecność na wykładach	30
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	10
A-W-3	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów	10
A-W-4	Samodzielne studiowanie tematyki wykładów	10
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2	Dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BT_1A_BT-S-C17_W01 student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.	BT_1A_W19	R1A_W01, R1A_W04, R1A_W06	—	C-1, C-5, C-4, C-3, C-2	T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1	M-1, M-2	S-2, S-3, S-1
BT_1A_BT-S-C17_W02 Student zna podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów	BT_1A_W12	R1A_W05	—	C-1, C-5, C-4, C-3, C-2	T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1	M-1, M-2	S-2, S-3, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BT_1A_BT-S-C17_U01 Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu	BT_1A_U04, BT_1A_U10	R1A_U01, R1A_U02, R1A_U03, R1A_U04, R1A_U05, R1A_U06, R1A_U07	InzA_U01, InzA_U02, InzA_U03, InzA_U05, InzA_U06, InzA_U07, InzA_U08	C-1, C-5, C-4, C-3, C-2	T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1	M-1, M-2	S-2, S-3, S-1
BT_1A_BT-S-C17_U02 Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora	BT_1A_U08	R1A_U01, R1A_U04, R1A_U05, R1A_U06	InzA_U01, InzA_U03, InzA_U05, InzA_U07	C-1, C-5, C-4, C-3, C-2	T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1	M-1, M-2	S-2, S-3, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BT_1A_BT-S-C17_K01 Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.	BT_1A_K07	R1A_K01, R1A_K03	—	C-1, C-5, C-4, C-3, C-2	T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1	M-1, M-2	S-1
BT_1A_BT-S-C17_K02 Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii	BT_1A_K04	R1A_K05, R1A_K06	InzA_K01	C-1, C-5, C-4, C-3, C-2	T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1	M-1, M-2	S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
BT_1A_BT-S-C17_W01 student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.	2,0	Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
	3,0	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.
BT_1A_BT-S-C17_W02 Student zna podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów	2,0	Student nie zna podstaw immunologicznych związanych z produkcją biopreparatów, nie zna roli adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, nie zna zasad profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów
	3,0	Student wykazuje minimum wiedzy na temat roli adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zasad profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student wykazuje dogłębną wiedzę na temat podstaw immunologicznych związanych z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
BT_1A_BT-S-C17_U01 Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu	2,0	Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,0	Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,5	Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,0	Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,5	Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	5,0	Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
BT_1A_BT-S-C17_U02 Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora	2,0	Student nie interpretuje efektu immunologicznego i terapeutycznego podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
	3,0	Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora w dostateczny sposób
	3,5	Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora na średnim poziomie
	4,0	Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora na dobrym poziomie
	4,5	Student dobrze interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
	5,0	Student bardzo dobrze interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
BT_1A_BT-S-C17_K01 Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.	2,0	Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,0	Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
BT_1A_BT-S-C17_K02 Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii	2,0	Student nie postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, nie wykazuje dbałości o dobrostan zwierząt, nie ma świadomości konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
	3,0	Student w minimalnym stopniu postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0	Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii

Literatura podstawowa

Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., Wakcynologia, Wydawnictwo α-medica Press, Bielsko-Biała, 2007
Mrożek-Budzyn D., Wakcynologia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała, 2009
Roitt I., Brostoff J., Male D., Immunologia, Wydawnictwo Medyczne Słotwinski Verlag, Brema, 1998
Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W, Immunologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

Kayser F.H., Bienz K.A., Eckert J., Zinkernagel R.M., Mikrobiologia lekarska, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.	2
T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.	7
T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.	3
T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.	3
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.	2
T-W-2	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.	2
T-W-3	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.	2
T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.	2
T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.	2
T-W-6	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.	2
T-W-7	Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?	2
T-W-8	Bioterapia cytokinami.	2
T-W-9	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.	2
T-W-10	Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.	2
T-W-11	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów	2
T-W-12	Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.	2
T-W-13	Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.	2
T-W-14	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.	2
T-W-15	Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.	1
T-W-16	Pisemne zaliczenie wykładów.	1
		30

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-L-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.	12
A-L-3	Udzia w konsultacjach.	3
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Obecność na wykładach	30
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	10
A-W-3	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów	10
A-W-4	Samodzielne studiowanie tematyki wykładów	10
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BT_1A_BT-S-C17_W01	student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_W19	posiada wiedze na temat wpływu czynników patogennych oraz rozumie zasady regulacji odpornościowej i zasady diagnostyki immunologicznej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_W01	ma podstawową wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki, fizyki i nauk pokrewnych dostosowaną do studiowanego kierunku studiów
	R1A_W04	ma wiedzą ogólną o funkcjonowaniu organizmów żywych na różnych poziomach złożoności, przyrody nieożywionej oraz o technicznych zadaniach inżynierskich dostosowaną do studiowanego kierunku studiów
	R1A_W06	ma wiedzę o roli i znaczeniu środowiska przyrodniczego i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej oraz jego zagrożeniach
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programowe	T-W-12	Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
	T-W-13	Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
	T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
	T-W-2	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-3	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
	T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-6	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-W-7	Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
	T-W-8	Bioterapia cytokinami.
	T-W-9	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-10	Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
	T-W-11	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
	T-W-14	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
	T-W-15	Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
	3,0	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BT_1A_BT-S-C17_W02	Student zna podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_W12	wykazuje ogólną wiedzę związaną z wykorzystaniem procesów i metod biotechnologicznych w różnych gałęziach nauki i przemysłu
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_W05	wykazuje znajomość podstawowych metod, technik, technologii, narządzi i materiałów pozwalających wykorzystać i kształtować potencjał przyrody w celu poprawy jakości życia człowieka
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programowe	T-W-12	Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
	T-W-13	Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
	T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
	T-W-2	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-3	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
	T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-6	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-W-7	Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
	T-W-8	Bioterapia cytokinami.
	T-W-9	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-10	Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
	T-W-11	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
	T-W-14	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
	T-W-15	Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie zna podstaw immunologicznych związanych z produkcją biopreparatów, nie zna roli adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, nie zna zasad profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów
	3,0	Student wykazuje minimum wiedzy na temat roli adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zasad profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student wykazuje dogłębną wiedzę na temat podstaw immunologicznych związanych z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BT_1A_BT-S-C17_U01	Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_U04	Wykorzystuje wiedzę z zakresu mikrobiologii i immunologii; posiada umiejętność hodowli drobnoustrojów; posiada umiejętność rozumienia mechanizmów warunkujących zjadliwość drobnoustrojów, potrafi scharakteryzować wybrane choroby zakaźne; rozumie funkcjonowanie układu odpornościowego; umie stosować odpowiednie techniki diagnostyczne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_U10	Posługuje się kluczowymi pojęciami z zakresu biotechnologii; zna i ocenia znaczenie biotechnologii w różnych dziedzinach życia oraz w tworzeniu nowych i pozyskiwaniu istniejących substancji biologicznie aktywnych; zna podstawe zagadnienia z farmakologii i farmakokinetyki leków; potrafi zaprojektować linie biotechnologiczne oraz wykorzystywać różne urządzenia i aparaturę badawczą w biotechnologii; zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z osiągnięć biotechnologii; zna zagadnienia związane z biobezpieczeństwem.
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_U01	posiada umiejętność wyszukiwania, zrozumienia, analizy i wykorzystywania potrzebnych informacji pochodzących z różnych źródeł i w różnych formach właściwych dla studiowanego kierunku studiów
	R1A_U02	posiada umiejętność precyzyjnego porozumiewania się z różnymi podmiotami w formie werbalnej, pisemnej i graficznej
	R1A_U03	stosuje podstawowe technologie informatyczne w zakresie pozyskiwania i przetwarzania informacji z zakresu produkcji rolniczej i leśnej
	R1A_U04	wykonuje pod kierunkiem opiekuna naukowego proste zadanie badawcze lub projektowe dotyczące szeroko rozumianego rolnictwa, prawidłowo interpretuje rezultaty i wyciąga wnioski
	R1A_U05	dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk wpływających na produkcję, jakość żywności, zdrowie zwierząt i ludzi, stan środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz wykazuje znajomość zastosowania typowych technik i ich optymalizacji dostosowanych do studiowanego kierunku studiów
	R1A_U06	posiada zdolność podejmowania standardowych działań, z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów, rozwiązujących problemy w zakresie produkcji żywności, zdrowia zwierząt, stanu środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz technicznych zadań inżynierskich zgodnych ze studiowanym kierunku studiów
	R1A_U07	posiada znajomość wad i zalet podejmowanych działań mających na celu rozwiązywanie zaistniałych problemów zawodowych - dla nabrania doświadczenia i doskonalenia kompetencji inżynierskich
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA_U03	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
	InzA_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA_U06	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
	InzA_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	InzA_U08	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programowe	T-W-12	Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
	T-W-13	Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
	T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
	T-W-2	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-3	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
	T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-6	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-W-7	Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
	T-W-8	Bioterapia cytokinami.
	T-W-9	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-10	Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
	T-W-11	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
	T-W-14	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
	T-W-15	Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,0	Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,5	Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,0	Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,5	Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	5,0	Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BT_1A_BT-S-C17_U02	Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_U08	Zna i rozumie procesy chorobowe organizmów zwierzęcych; potrafi scharakteryzować konwencjonalne i alternatywne metody terapii chorób o różnym podłożu; ocenia znaczenie testów na zwierzętach w badaniach biomedycznych; potrafi wykorzystywać metody i urządzenia diagnostyczne.
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_U01	posiada umiejętność wyszukiwania, zrozumienia, analizy i wykorzystywania potrzebnych informacji pochodzących z różnych źródeł i w różnych formach właściwych dla studiowanego kierunku studiów
	R1A_U04	wykonuje pod kierunkiem opiekuna naukowego proste zadanie badawcze lub projektowe dotyczące szeroko rozumianego rolnictwa, prawidłowo interpretuje rezultaty i wyciąga wnioski
	R1A_U05	dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk wpływających na produkcję, jakość żywności, zdrowie zwierząt i ludzi, stan środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz wykazuje znajomość zastosowania typowych technik i ich optymalizacji dostosowanych do studiowanego kierunku studiów
	R1A_U06	posiada zdolność podejmowania standardowych działań, z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów, rozwiązujących problemy w zakresie produkcji żywności, zdrowia zwierząt, stanu środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz technicznych zadań inżynierskich zgodnych ze studiowanym kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA_U03	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
	InzA_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programowe	T-W-12	Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
	T-W-13	Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
	T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
	T-W-2	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-3	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
	T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-6	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-W-7	Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
	T-W-8	Bioterapia cytokinami.
	T-W-9	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-10	Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
	T-W-11	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
	T-W-14	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
	T-W-15	Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie interpretuje efektu immunologicznego i terapeutycznego podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
	3,0	Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora w dostateczny sposób
	3,5	Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora na średnim poziomie
	4,0	Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora na dobrym poziomie
	4,5	Student dobrze interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
	5,0	Student bardzo dobrze interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BT_1A_BT-S-C17_K01	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_K07	rozumie potrzebę ustawicznego aktualizowania posiadanej wiedzy; wykazuje zdolność kreatywnego propagowania wiedzy dotyczącej znaczenia biotechnologii w życiu człowieka;
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie
	R1A_K03	potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programowe	T-W-12	Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
	T-W-13	Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
	T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
	T-W-2	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-3	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
	T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-6	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-W-7	Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
	T-W-8	Bioterapia cytokinami.
	T-W-9	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-10	Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
	T-W-11	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
	T-W-14	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
	T-W-15	Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,0	Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BT_1A_BT-S-C17_K02	Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_K04	wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracy własnej i innych; ma świadomość wpływu biotechnologii na kształtowanie i stan środowiska naturalnego oraz zdrowie człowieka
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	R1A_K05	ma świadomość znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości, dobrostan zwierząt oraz kształtowanie i stan środowiska naturalnego
	R1A_K06	ma świadomość ryzyka i potrafi ocenić skutki wykonywanej działalności w zakresie szeroko rozumianego rolnictwa i środowiska
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_K01	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programowe	T-W-12	Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
	T-W-13	Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
	T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
	T-W-2	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-3	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
	T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-6	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-W-7	Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
	T-W-8	Bioterapia cytokinami.
	T-W-9	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-10	Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
	T-W-11	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
	T-W-14	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
	T-W-15	Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, nie wykazuje dbałości o dobrostan zwierząt, nie ma świadomości konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
	3,0	Student w minimalnym stopniu postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0	Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii