ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2014/2015 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Inżynieria materiałowa (N2) / przetwórstwo tworzyw polimerowych / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Inżynieria materiałowa (N2)
specjalność: przetwórstwo tworzyw polimerowych

Sylabus przedmiotu Metoda elementów skończonych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Inżynieria materiałowa
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Metoda elementów skończonych
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn
Nauczyciel odpowiedzialny	Konrad Konowalski <Konrad.Konowalski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	1	18	2,0	0,38	zaliczenie
wykłady	W	1	10	1,0	0,62	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagane jest zaliczenie następujących przedmiotów: Matematyka I, Mechanika I, Matematyka II, Mechanika II, Wytrzymałość Materiałów I, Wytrzymałość Materiałów II

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawami metody elementów skończonych
C-2	Celem kształcenia jest ukształtowanie umiejętności w zakresie tworzenia modeli obliczeniowych oraz obliczeń elementów maszyn w systemie MES NASTRAN

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Analiza statyczna płaskiej kratownicy	2
T-L-2	Analiza statyczna przestrzennej kratownicy	2
T-L-3	Tworzenie siatki elementów skończonych	2
T-L-4	Obliczenia wytrzymałościowe belki	2
T-L-5	Obliczanie sztywności sprężyny płaskiej	2
T-L-6	Wykorzystanie operacji boolowskich przy tworzeniu bryły	2
T-L-7	Wyboczenie	2
T-L-8	Analiza naprężeń termicznych	2
T-L-9	Sprawdzian	2
		18
wykłady
T-W-1	Wstęp. Modelowanie układów mechanicznych	1
T-W-2	Kratownica jako bezpośrednia ilustracja MES	1
T-W-3	Podstawowe równania teorii sprężystości ,stan naprężenia i stan odkształcenia w punkcie	1
T-W-4	Fizyczne związki między stanem naprężenia i odkształcenia, energia odkształcenia sprężystego	1
T-W-5	Zasada minimum całkowitej energii potencjalnej układu	1
T-W-6	Koncepcja metody elementów skończonych	1
T-W-7	Klasyfikacja elementów skończonych.Analiza elementu skończonego prętowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności	1
T-W-8	Analiza elementu skończonego belkowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności	1
T-W-9	Podział konstrukcji na elementy skończone, budowa globalnej macierzy sztywności układu, wyznaczenie obciążeń ekwiwalentnych	1
T-W-10	Warunki brzegowe i metody rozwiązywania układów równań	1
		10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i podanej literatury	18
A-L-2	Uczestnictwo w zajęciach	18
A-L-3	Udział w konsultacjach	10
A-L-4	Przygotowanie do sprawdzianów	6
A-L-5	Przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń lab.	9
		61
wykłady
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	10
A-W-2	Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury	9
A-W-3	Udział w konsultacjach	5
A-W-4	Przygotowanie do zaliczenia	4
A-W-5	Zaliczenie	2
		30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne ( tablica, rzutnik)
M-2	ćwiczenia laboratoryjne/ komputer z zainstalowanym programem MES, Nastran

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z 3-ch sprawdzianów
S-2	Ocena podsumowująca: Zaliczenie wykładów składa się z części pisemnej i części ustnej.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IM_2A_C04_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student uzyskuje podstawowe informacje dotyczące liniowej Teorii Sprężystości oraz Metody Elementów Skończonych	IM_2A_W01	T2A_W01, T2A_W02, T2A_W03, T2A_W04	C-1, C-2	T-W-1, T-L-1, T-L-2, T-W-2, T-W-3, T-L-3, T-W-4, T-L-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-L-5, T-W-8, T-L-6, T-W-9, T-L-7, T-W-10	M-1, M-2	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IM_2A_C04_U01 W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje umiejętność praktycznego wykorzystania MES w obliczeniach elementów maszyn	IM_2A_U07	T2A_U08, T2A_U15, T2A_U16, T2A_U17	C-1, C-2	T-W-1, T-L-1, T-W-2, T-L-2, T-W-3, T-L-3, T-W-4, T-L-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-L-5, T-L-6, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-L-7, T-L-8	M-1, M-2	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IM_2A_C04_K01 W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.	IM_2A_K01	T2A_K06	C-1, C-2	T-W-1, T-L-1, T-W-2, T-L-2, T-W-3, T-L-3, T-W-4, T-L-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-L-5, T-L-6, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-L-7, T-L-8	M-1, M-2	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IM_2A_C04_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student uzyskuje podstawowe informacje dotyczące liniowej Teorii Sprężystości oraz Metody Elementów Skończonych	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedniotu
	3,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Nie potrafi jej wykorzystac w obliczeniach .
	3,5	Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu posrednim miedzy ocena 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawowa wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ja wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudnosci z rozwiazywaniem zadan niestandardowych.
	4,5	Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu pośrednim między ocena 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Posiada umiejetnosc rozwiazywania zadan nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczajace poza przedstawiona tematyke

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IM_2A_C04_U01 W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje umiejętność praktycznego wykorzystania MES w obliczeniach elementów maszyn	2,0	Student nie potrafi wykorzystac wiedzy teoretycznej w praktyce. Student nie potrafi poprawnie posługiwać się programem MES NASTRAN.
	3,0	Student potrafi poprawnie posługiwać się programem MES NASTRAN, jednak czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach
	3,5	Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 3,0 a 4,0.
	4,0	Student potrafi poprawnie i samodzielnie posługiwać się programem MES NASTRAN Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 4,0 a 5,0.
	5,0	Student potrafi poprawnie i samodzielnie posługiwać się programem MES NASTRAN Wykazuje inicjatywe w stosowaniu własnych rozwiazań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IM_2A_C04_K01 W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.	2,0	Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
	3,0	Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Nie wykazuje checi współpracy z innymi studentami i prowadzacym zajecia.
	3,5	Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Z checia przyłacza sie do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzacym zajecia
	4,5	Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu w sposób podwyzszajacy jakosc zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedza wykraczajace poza ramy przedmiotu.

Literatura podstawowa

Rakowski G., Kacprzyk Z, Metoda elementów skończonych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005
Z. Rusiński, J. Czmochowski, T. Smolnicki, Zaawansowana metoda elementów skończonych w konstrukcjach nośnych., Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2000
Zienkiewicz O.C.:, Metoda elementów skończonych., Arkady, Warszawa, 1972
T. Łodygowski, W. Kąkol, Metoda elementów skończonych w wybranych zagadnieniach mechaniki konstrukcji inżynierskich, Skrypt Politechniki Poznańskiej, Poznań, 1994

Literatura dodatkowa

Gawroński W., Kruszewski J., Ostachowicz W., Tarnowski J., Wittbrodt E, Metoda elementów skończonych w dynamice konstrukcji., Arkady, Warszawa, 1984
Andrzej Jaworski, Metoda elementów skończonych w wytrzymałości konstrukcji, Politechniki Warszawskiej, Waeszawa, 1981
Klaus Jurgen Bathe, Finite Element Procedures, Prentice Hall, Englewood Cliffs, New Jersey 07632, 1996

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Analiza statyczna płaskiej kratownicy	2
T-L-2	Analiza statyczna przestrzennej kratownicy	2
T-L-3	Tworzenie siatki elementów skończonych	2
T-L-4	Obliczenia wytrzymałościowe belki	2
T-L-5	Obliczanie sztywności sprężyny płaskiej	2
T-L-6	Wykorzystanie operacji boolowskich przy tworzeniu bryły	2
T-L-7	Wyboczenie	2
T-L-8	Analiza naprężeń termicznych	2
T-L-9	Sprawdzian	2
		18

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wstęp. Modelowanie układów mechanicznych	1
T-W-2	Kratownica jako bezpośrednia ilustracja MES	1
T-W-3	Podstawowe równania teorii sprężystości ,stan naprężenia i stan odkształcenia w punkcie	1
T-W-4	Fizyczne związki między stanem naprężenia i odkształcenia, energia odkształcenia sprężystego	1
T-W-5	Zasada minimum całkowitej energii potencjalnej układu	1
T-W-6	Koncepcja metody elementów skończonych	1
T-W-7	Klasyfikacja elementów skończonych.Analiza elementu skończonego prętowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności	1
T-W-8	Analiza elementu skończonego belkowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności	1
T-W-9	Podział konstrukcji na elementy skończone, budowa globalnej macierzy sztywności układu, wyznaczenie obciążeń ekwiwalentnych	1
T-W-10	Warunki brzegowe i metody rozwiązywania układów równań	1
		10

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i podanej literatury	18
A-L-2	Uczestnictwo w zajęciach	18
A-L-3	Udział w konsultacjach	10
A-L-4	Przygotowanie do sprawdzianów	6
A-L-5	Przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń lab.	9
		61

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	10
A-W-2	Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury	9
A-W-3	Udział w konsultacjach	5
A-W-4	Przygotowanie do zaliczenia	4
A-W-5	Zaliczenie	2
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_2A_C04_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student uzyskuje podstawowe informacje dotyczące liniowej Teorii Sprężystości oraz Metody Elementów Skończonych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_2A_W01	Ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu modelowania i optymalizacji niezbędną do projektowania nowoczesnych i zaawansowanych materiałów i/lub procesów technologicznych i/lub wyrobów
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W01	ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W02	ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T2A_W03	ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W04	ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawami metody elementów skończonych
Cel przedmiotu	C-2	Celem kształcenia jest ukształtowanie umiejętności w zakresie tworzenia modeli obliczeniowych oraz obliczeń elementów maszyn w systemie MES NASTRAN
Treści programowe	T-W-1	Wstęp. Modelowanie układów mechanicznych
	T-L-1	Analiza statyczna płaskiej kratownicy
	T-L-2	Analiza statyczna przestrzennej kratownicy
	T-W-2	Kratownica jako bezpośrednia ilustracja MES
	T-W-3	Podstawowe równania teorii sprężystości ,stan naprężenia i stan odkształcenia w punkcie
	T-L-3	Tworzenie siatki elementów skończonych
	T-W-4	Fizyczne związki między stanem naprężenia i odkształcenia, energia odkształcenia sprężystego
	T-L-4	Obliczenia wytrzymałościowe belki
	T-W-5	Zasada minimum całkowitej energii potencjalnej układu
	T-W-6	Koncepcja metody elementów skończonych
	T-W-7	Klasyfikacja elementów skończonych.Analiza elementu skończonego prętowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności
	T-L-5	Obliczanie sztywności sprężyny płaskiej
	T-W-8	Analiza elementu skończonego belkowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności
	T-L-6	Wykorzystanie operacji boolowskich przy tworzeniu bryły
	T-W-9	Podział konstrukcji na elementy skończone, budowa globalnej macierzy sztywności układu, wyznaczenie obciążeń ekwiwalentnych
	T-L-7	Wyboczenie
	T-W-10	Warunki brzegowe i metody rozwiązywania układów równań
Metody nauczania	M-1	wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne ( tablica, rzutnik)
Metody nauczania	M-2	ćwiczenia laboratoryjne/ komputer z zainstalowanym programem MES, Nastran
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z 3-ch sprawdzianów
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Zaliczenie wykładów składa się z części pisemnej i części ustnej.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedniotu
	3,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Nie potrafi jej wykorzystac w obliczeniach .
	3,5	Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu posrednim miedzy ocena 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawowa wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ja wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudnosci z rozwiazywaniem zadan niestandardowych.
	4,5	Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu pośrednim między ocena 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Posiada umiejetnosc rozwiazywania zadan nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczajace poza przedstawiona tematyke

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_2A_C04_U01	W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje umiejętność praktycznego wykorzystania MES w obliczeniach elementów maszyn
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_2A_U07	Potrafi oceniać i porównać wyrób ze względu na zadane kryteria użytkowe z uwzględnieniem aspektów pozatechnicznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T2A_U15	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	T2A_U16	potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań technicznych
	T2A_U17	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne
Cel przedmiotu	C-1	Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawami metody elementów skończonych
Cel przedmiotu	C-2	Celem kształcenia jest ukształtowanie umiejętności w zakresie tworzenia modeli obliczeniowych oraz obliczeń elementów maszyn w systemie MES NASTRAN
Treści programowe	T-W-1	Wstęp. Modelowanie układów mechanicznych
	T-L-1	Analiza statyczna płaskiej kratownicy
	T-W-2	Kratownica jako bezpośrednia ilustracja MES
	T-L-2	Analiza statyczna przestrzennej kratownicy
	T-W-3	Podstawowe równania teorii sprężystości ,stan naprężenia i stan odkształcenia w punkcie
	T-L-3	Tworzenie siatki elementów skończonych
	T-W-4	Fizyczne związki między stanem naprężenia i odkształcenia, energia odkształcenia sprężystego
	T-L-4	Obliczenia wytrzymałościowe belki
	T-W-5	Zasada minimum całkowitej energii potencjalnej układu
	T-W-6	Koncepcja metody elementów skończonych
	T-W-7	Klasyfikacja elementów skończonych.Analiza elementu skończonego prętowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności
	T-L-5	Obliczanie sztywności sprężyny płaskiej
	T-L-6	Wykorzystanie operacji boolowskich przy tworzeniu bryły
	T-W-8	Analiza elementu skończonego belkowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności
	T-W-9	Podział konstrukcji na elementy skończone, budowa globalnej macierzy sztywności układu, wyznaczenie obciążeń ekwiwalentnych
	T-W-10	Warunki brzegowe i metody rozwiązywania układów równań
	T-L-7	Wyboczenie
	T-L-8	Analiza naprężeń termicznych
Metody nauczania	M-1	wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne ( tablica, rzutnik)
Metody nauczania	M-2	ćwiczenia laboratoryjne/ komputer z zainstalowanym programem MES, Nastran
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z 3-ch sprawdzianów
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Zaliczenie wykładów składa się z części pisemnej i części ustnej.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi wykorzystac wiedzy teoretycznej w praktyce. Student nie potrafi poprawnie posługiwać się programem MES NASTRAN.
	3,0	Student potrafi poprawnie posługiwać się programem MES NASTRAN, jednak czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach
	3,5	Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 3,0 a 4,0.
	4,0	Student potrafi poprawnie i samodzielnie posługiwać się programem MES NASTRAN Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 4,0 a 5,0.
	5,0	Student potrafi poprawnie i samodzielnie posługiwać się programem MES NASTRAN Wykazuje inicjatywe w stosowaniu własnych rozwiazań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_2A_C04_K01	W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_2A_K01	Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K06	potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
Cel przedmiotu	C-1	Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawami metody elementów skończonych
Cel przedmiotu	C-2	Celem kształcenia jest ukształtowanie umiejętności w zakresie tworzenia modeli obliczeniowych oraz obliczeń elementów maszyn w systemie MES NASTRAN
Treści programowe	T-W-1	Wstęp. Modelowanie układów mechanicznych
	T-L-1	Analiza statyczna płaskiej kratownicy
	T-W-2	Kratownica jako bezpośrednia ilustracja MES
	T-L-2	Analiza statyczna przestrzennej kratownicy
	T-W-3	Podstawowe równania teorii sprężystości ,stan naprężenia i stan odkształcenia w punkcie
	T-L-3	Tworzenie siatki elementów skończonych
	T-W-4	Fizyczne związki między stanem naprężenia i odkształcenia, energia odkształcenia sprężystego
	T-L-4	Obliczenia wytrzymałościowe belki
	T-W-5	Zasada minimum całkowitej energii potencjalnej układu
	T-W-6	Koncepcja metody elementów skończonych
	T-W-7	Klasyfikacja elementów skończonych.Analiza elementu skończonego prętowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności
	T-L-5	Obliczanie sztywności sprężyny płaskiej
	T-L-6	Wykorzystanie operacji boolowskich przy tworzeniu bryły
	T-W-8	Analiza elementu skończonego belkowego.Wyznaczenie funkcji kształtu, macierzy odkształceń, macierzy sztywności
	T-W-9	Podział konstrukcji na elementy skończone, budowa globalnej macierzy sztywności układu, wyznaczenie obciążeń ekwiwalentnych
	T-W-10	Warunki brzegowe i metody rozwiązywania układów równań
	T-L-7	Wyboczenie
	T-L-8	Analiza naprężeń termicznych
Metody nauczania	M-1	wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne ( tablica, rzutnik)
Metody nauczania	M-2	ćwiczenia laboratoryjne/ komputer z zainstalowanym programem MES, Nastran
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z 3-ch sprawdzianów
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Zaliczenie wykładów składa się z części pisemnej i części ustnej.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
	3,0	Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Nie wykazuje checi współpracy z innymi studentami i prowadzacym zajecia.
	3,5	Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Z checia przyłacza sie do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzacym zajecia
	4,5	Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu w sposób podwyzszajacy jakosc zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedza wykraczajace poza ramy przedmiotu.