Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (N1)

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów II:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Wytrzymałość materiałów II
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn
Nauczyciel odpowiedzialny Konrad Konowalski <Konrad.Konowalski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 5,0 ECTS (formy) 5,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL4 10 1,60,26zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA4 10 1,70,30zaliczenie
wykładyW4 10 1,70,44egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Zaliczone przedmioty: Matematyka I, Mechanika I, Wytrzymałość Materiałów I

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność i stateczność
C-2Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych
C-3Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń i badań wytrzymałościowych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu2
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki1
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-A-4Kolokwium nr11
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.1
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach1
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych1
T-A-8Kolokwium nr21
10
laboratoria
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali1
T-L-3Statyczna próba ściskania metali1
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.1
T-L-5Pomiary twardości1
T-L-6Sprawdzian nr11
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności1
T-L-8Wyboczenie.1
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych1
T-L-10Sprawdzian nr21
10
wykłady
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym2
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki1
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn1
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe1
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem1
T-W-6Wyboczenie1
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.1
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano2
10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury10
A-A-2uczestnictwo w zajęciach10
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych20
A-A-4Konsultacje u prowadzącego ćwiczenia10
50
laboratoria
A-L-1Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie literatury i norm20
A-L-2uczestnictwo w zajęciach10
A-L-3Opracowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych17
47
wykłady
A-W-1Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury10
A-W-2uczestnictwo w zajęciach10
A-W-3Udział w konsultacjach12
A-W-4Przygotowanie do egzaminu15
A-W-5Egzamin3
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1wykład informacyjny / typowe średki audiowizualne (tablica, rzutnik przeźroczy)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-2Ocena podsumowująca: Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z cwiczeń audytoryjnch i laboratoryjnych
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B11_W01
Student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości belek, zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste)		MBM_1A_W09, MBM_1A_W07T1A_W04, T1A_W05—C-3, C-2, C-1T-L-1, T-L-4, T-L-3, T-L-2, T-L-8, T-L-7, T-L-5, T-L-9, T-W-5, T-W-2, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-A-7, T-A-6, T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-5M-1, M-2, M-3S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B11_U01
Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, prętów słabo zakrzywionych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.		MBM_1A_U05T1A_U05InzA_U03C-3, C-2T-L-1, T-L-4, T-L-3, T-L-2, T-L-8, T-L-7, T-L-5, T-L-9, T-W-5, T-W-2, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-A-7, T-A-6, T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-5M-1, M-2, M-3S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B11_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.		MBM_1A_K01, MBM_1A_K03, MBM_1A_K06T1A_K01, T1A_K03, T1A_K06InzA_K02C-3, C-1T-L-1, T-L-4, T-L-3, T-L-2, T-L-8, T-L-7, T-L-5, T-L-9, T-W-1, T-W-5, T-W-2, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-A-7, T-A-6, T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-5M-1, M-2S-1, S-3, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B11_W01
Student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości belek, zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste)		2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedniotu.
3,0Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Nie potrafi jej wykorzystac w obliczeniach .
3,5Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu posrednim miedzy ocena 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawowa wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ja wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudnosci z rozwiazywaniem zadan niestandardowych.
4,5Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu pośrednim między ocena 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Posiada umiejetnosc rozwiazywania zadan nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczajace poza przedstawiona tematyke.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B11_U01
Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, prętów słabo zakrzywionych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.		2,0Student nie potrafi wykorzystac wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiazywac zadan z Wytrzymałości Materiałów
3,0Student potrafi poprawnie rozwiazywac zadania w sposób bierny, czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
3,5Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 3,0 a 4,0.
4,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywac zadania . Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 4,0 a 5,0.
5,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywac zadania. Wykazuje inicjatywe w stosowaniu własnych rozwiazań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B11_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.		2,0Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Nie wykazuje checi współpracy z innymi studentami i prowadzacym zajecia.
3,5Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Z checia przyłacza sie do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzacym zajecia
4,5Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu w sposób podwyzszajacy jakosc zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedza wykraczajace poza ramy przedmiotu.

Literatura podstawowa

  1. 1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z, Wytrzymałość materiałów t.1 i t.2, WNT, Warszawa, 2003
  2. 3. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T, Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 1996
  3. 3. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T, Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 1997
  4. 2. Banasiak M., Grossman K, Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2000
  5. 4. Rajfert T., Rżysko J, Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów, PWN, 1974
  6. KMPKM, Laboratorium Wytrzymałości Materiałów, http://kmpkm.zut.edu.pl/pub/Wytrzymalosc_Materialow/Laboratorium/, 2011

Literatura dodatkowa

  1. 1. R. Bąk, T. Burczyński, Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa, 2001
  2. 3. J. Zielnica, Wytrzymałość Materiałów, Wydawnictwa Politechniki Poznańskiej, 2006
  3. 2. Z.Brzoska, Wytrzymałość Materiałów, PWN, Warszawa, 1972

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu2
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki1
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-A-4Kolokwium nr11
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.1
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach1
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych1
T-A-8Kolokwium nr21
10

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali1
T-L-3Statyczna próba ściskania metali1
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.1
T-L-5Pomiary twardości1
T-L-6Sprawdzian nr11
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności1
T-L-8Wyboczenie.1
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych1
T-L-10Sprawdzian nr21
10

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym2
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki1
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn1
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe1
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem1
T-W-6Wyboczenie1
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.1
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano2
10

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury10
A-A-2uczestnictwo w zajęciach10
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych20
A-A-4Konsultacje u prowadzącego ćwiczenia10
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie literatury i norm20
A-L-2uczestnictwo w zajęciach10
A-L-3Opracowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych17
47
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury10
A-W-2uczestnictwo w zajęciach10
A-W-3Udział w konsultacjach12
A-W-4Przygotowanie do egzaminu15
A-W-5Egzamin3
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaMBM_1A_B11_W01Student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości belek, zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste)
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_W09ma podstawowa wiedzę i zna trendy rozwojowych w obszarach: konstrukcji maszyn, technologii, eksploatacji maszyn, energetyki oraz zarządzania
MBM_1A_W07ma szczegółową wiedzę w zakresie projektowania procesów kształtowania części maszyn i montażu maszyn o średnim stopniu złożoności
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W04ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W05ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-3Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń i badań wytrzymałościowych.
C-2Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych
C-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność i stateczność
Treści programoweT-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-3Statyczna próba ściskania metali
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-8Wyboczenie.
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności
T-L-5Pomiary twardości
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-6Wyboczenie
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny / typowe średki audiowizualne (tablica, rzutnik przeźroczy)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów
S-2Ocena podsumowująca: Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z cwiczeń audytoryjnch i laboratoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedniotu.
3,0Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Nie potrafi jej wykorzystac w obliczeniach .
3,5Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu posrednim miedzy ocena 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawowa wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ja wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudnosci z rozwiazywaniem zadan niestandardowych.
4,5Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu pośrednim między ocena 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Posiada umiejetnosc rozwiazywania zadan nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczajace poza przedstawiona tematyke.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaMBM_1A_B11_U01Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, prętów słabo zakrzywionych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_U05ma umiejętność samokształcenia - samodzielnego poszukiwania informacji i analizowania poznanych zagadnień
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U05ma umiejętność samokształcenia się
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U03potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
Cel przedmiotuC-3Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń i badań wytrzymałościowych.
C-2Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych
Treści programoweT-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-3Statyczna próba ściskania metali
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-8Wyboczenie.
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności
T-L-5Pomiary twardości
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-6Wyboczenie
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny / typowe średki audiowizualne (tablica, rzutnik przeźroczy)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów
S-2Ocena podsumowująca: Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z cwiczeń audytoryjnch i laboratoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wykorzystac wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiazywac zadan z Wytrzymałości Materiałów
3,0Student potrafi poprawnie rozwiazywac zadania w sposób bierny, czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
3,5Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 3,0 a 4,0.
4,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywac zadania . Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 4,0 a 5,0.
5,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywac zadania. Wykazuje inicjatywe w stosowaniu własnych rozwiazań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaMBM_1A_B11_K01W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
MBM_1A_K03potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
MBM_1A_K06potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
T1A_K03potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
T1A_K06potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_K02potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotuC-3Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń i badań wytrzymałościowych.
C-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność i stateczność
Treści programoweT-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-3Statyczna próba ściskania metali
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-8Wyboczenie.
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności
T-L-5Pomiary twardości
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-6Wyboczenie
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny / typowe średki audiowizualne (tablica, rzutnik przeźroczy)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów
S-2Ocena podsumowująca: Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z cwiczeń audytoryjnch i laboratoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Nie wykazuje checi współpracy z innymi studentami i prowadzacym zajecia.
3,5Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Z checia przyłacza sie do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzacym zajecia
4,5Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu w sposób podwyzszajacy jakosc zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedza wykraczajace poza ramy przedmiotu.