ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2014/2015 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Transport (S1) / organizacja transportu / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Transport (S1)
specjalność: organizacja transportu

Sylabus przedmiotu Automatyka:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Transport
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Automatyka
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Technologii Mechanicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Arkadiusz Parus <Arkadiusz.Parus@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Tomasz Osipowicz <Tomasz.Osipowicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	3	15	1,0	0,38	zaliczenie
wykłady	W	3	30	2,0	0,62	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Algebra i analiza matematyczna.
W-2	Fizyka (w zakresie szkoły średniej).

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami automatyki.
C-2	Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i regulacji.
C-3	Umiejętność doboru nastaw regulatora i wyznaczanie wskaźników stabilności.
C-4	Opanowanie teoretycznych i praktycznych umiejętności projektowania (syntezy i analizy) złożonych układów cyfrowych.
C-5	Zapoznanie z budową i działaniem sterowników PLC oraz opanowanie podstaw ich programowania.
C-6	Umiejętność swobodnego tworzenia programów sterujących dla sterowników PLC.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Badanie stabilności układów przeprowadzone w programie symulacyjnym.	4
T-L-2	Analiza kryteriów stabilności układów.	4
T-L-3	Budowa układów cyfrowych. Analiza funkcji przekaźnikowych przeprowadzona w programie do symulacji układów.	3
T-L-4	Analiza i badanie funkcji logicznych przeprowadzona w programie do symulacji układów.	4
		15
wykłady
T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki. Struktura funkcjonalna i elementy otwartych układów sterowania i zamkniętych układów regulacji, sprzężenie zwrotne. Typy układów regulacji – opis matematyczny. Cel regulacji i przykłady rzeczywistych układów regulacji. Typy obiektów i sygnałów w układach regulacji.	4
T-W-2	Metody opisu podstawowych elementów automatyki. Przekształcenie Laplace’a. Transmitancja operatorowa i częstotliwościowa, charakterystyki logarytmiczne. Odpowiedź skokowa i impulsowa.	4
T-W-3	Badanie stabilności i jakości regulacji. Kryterium stabilności Hurwitza i Nyquista. Charakterystyki podstawowych elementów. Schematy blokowe.	4
T-W-4	Podział regulatorów. Algorytmy regulacji. Wpływ położenia biegunów na jakość regulacji i stabilności. Reguły Zieglera-Nicholsona doboru nastaw regulatorów. Projektowanie układów regulacji, dobór struktury i nastaw regulatorów	4
T-W-5	Przewidywanie przyszłych stanów i procesów w automatyce. Przestrzeń fazowa.	3
T-W-6	Warianty techniczne realizacji układów regulacji – układy mechaniczne, pneumatyczne, elektryczne i mieszane. Pomiary wielkości fizycznych w obiektach i procesach (metody i stosowane środki techniczne). Urządzenia wykonawcze i nastawcze – przykładowe rozwiązania.	4
T-W-7	Układy automatyki cyfrowej. Elementy logiczne. Cyfrowe bloki funkcjonalne. Projektowanie układów przełączających. Projektowanie złożonych układów cyfrowych - przykłady. Struktura i zasada działania układu regulacji cyfrowej.	4
T-W-8	Sterowniki programowalne PLC (konstrukcja, zasady i języki programowania, zasady projektowania algorytmów sterownia).	3
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-L-2	Przygotowanie zakresu wiedzy wymaganej w ramach bieżącego ćwiczenia laboratoryjnego.	10
A-L-3	Analiza realizacji ćwiczenia laboratoryjnego i sprawozdawczość.	5
		30
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	30
A-W-2	Studium literaturowe.	7
A-W-3	Praca własna (powtórzenie poprzednich wykładów).	8
A-W-4	Przygotowanie do zaliczeń wykładów.	13
A-W-5	Udział w egzaminie.	2
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
M-2	Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
M-3	W odniesieniu do zajęć laboratoryjnych pokaz i demonstracja. Realizacja przez studentów ćwiczeń laboratoryjnych.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń laboratoryjnych; ocena formująca: sprawdziany pisemne i ustne wejściowe do ćwiczeń, ocena jakości po ćwiczeniowych.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
T_1A_C46_W01 W odniesieniu do wybranego punktu programu kierunku studiów: student powinien znać podstawowe pojęcia związane z automatyką, scharakteryzować budowę i działanie układu regulacji automatycznej, znać podstawowe techniki badań i projektowania układów regulacji, powinien scharakteryzować budowę i działanie układów regulacji cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem sterowników programowalnych PLC.	T_1A_W07	T1A_W02, T1A_W07	InzA_W02	C-3, C-4	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-W-1, T-W-7, T-W-6, T-W-4, T-W-8, T-W-2, T-W-3, T-W-5	M-3	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
T_1A_C46_U01 Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu regulacji, umie zbadać własności układu regulacji, dobrać regulator i jego nastawy, potrafi zaprojektować i zaimplementować złożony układ cyfrowy jak również algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC.	T_1A_U04, T_1A_U08	T1A_U05, T1A_U08, T1A_U09	InzA_U01, InzA_U02	C-3, C-4	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4	M-3	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
T_1A_C46_K01 Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.	T_1A_K01, T_1A_K03	T1A_K01, T1A_K03, T1A_K04	—	C-3, C-4	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4	M-3	S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
T_1A_C46_W01 W odniesieniu do wybranego punktu programu kierunku studiów: student powinien znać podstawowe pojęcia związane z automatyką, scharakteryzować budowę i działanie układu regulacji automatycznej, znać podstawowe techniki badań i projektowania układów regulacji, powinien scharakteryzować budowę i działanie układów regulacji cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem sterowników programowalnych PLC.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi kojarzyć i analizować nabytej wiedzy.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
T_1A_C46_U01 Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu regulacji, umie zbadać własności układu regulacji, dobrać regulator i jego nastawy, potrafi zaprojektować i zaimplementować złożony układ cyfrowy jak również algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC.	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych nie potrafi wyjaśnić sposobu działania i ma problem z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje podstawowe zadania. Popełnia błędy. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student umiejętnie kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny i potrafi interpretować uzyskane wyniki.
	4,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 4,0 a 5,0.
	5,0	Student bardzo dobrze kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi posiłkując się właściwymi technikami obliczeniowymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, jest aktywny i potrafi ocenić metodę i uzyskane wyniki.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
T_1A_C46_K01 Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.	2,0	Ujawnia brak zdyscyplinowania w trakcie słuchania i notowania wykładów. Przy wykonywaniu ćwiczeń praktycznych w zespołach nie angażuje się na rozwiązywanie zadań.
	3,0	Ujawnia mierne zaangażowanie się w pracy zespołowej przy rozwiązywaniu zadań problemowych, obliczeniowych czy symulacjach.
	3,5
	4,0	Ujawnia swą aktywną rolę w zespołowym przygotowywaniu prezentacji wyników, obliczeń czy przeprowadzonej symulacji.
	4,5
	5,0	Ujawnia własne dążenie do doskonalenia nabywanych umiejętności współpracy w zespole przy rozwiązywaniu postawionych problemów. Student czynnie uczestniczy w pracach zespołowych.

Literatura podstawowa

Urbaniak A., Podstawy automatyki, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2007, 978-83-7143-335-1
Greblicki W., Podstawy automatyki, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2006
Kowal J., Podstawy automatyki. T. 1, AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków, 2006, 83-7464-108-8
Horla D., Podstawy automatyki : ćwiczenia laboratoryjne, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2005, 83-7143-533-9
Gessing R., Podstawy automatyki, Politechnika Śląska, Gliwice, 2001, 83-88000-19-5

Literatura dodatkowa

A. Markowski, J. Kostro, A. Lewandowski, Automatyka w pytaniach i odpowiedziach, Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa, 1985
W. Findeisen, Poradnik inżyniera automatyka, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1973
Misiurewicz P., Układy automatyki cyfrowej, Wydaw. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1987, 83-02-01230-0
Legierski T., Kasprzyk J., Wyrwał J., Hajda J., Programowanie sterowników PLC., Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice, 1998

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Badanie stabilności układów przeprowadzone w programie symulacyjnym.	4
T-L-2	Analiza kryteriów stabilności układów.	4
T-L-3	Budowa układów cyfrowych. Analiza funkcji przekaźnikowych przeprowadzona w programie do symulacji układów.	3
T-L-4	Analiza i badanie funkcji logicznych przeprowadzona w programie do symulacji układów.	4
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki. Struktura funkcjonalna i elementy otwartych układów sterowania i zamkniętych układów regulacji, sprzężenie zwrotne. Typy układów regulacji – opis matematyczny. Cel regulacji i przykłady rzeczywistych układów regulacji. Typy obiektów i sygnałów w układach regulacji.	4
T-W-2	Metody opisu podstawowych elementów automatyki. Przekształcenie Laplace’a. Transmitancja operatorowa i częstotliwościowa, charakterystyki logarytmiczne. Odpowiedź skokowa i impulsowa.	4
T-W-3	Badanie stabilności i jakości regulacji. Kryterium stabilności Hurwitza i Nyquista. Charakterystyki podstawowych elementów. Schematy blokowe.	4
T-W-4	Podział regulatorów. Algorytmy regulacji. Wpływ położenia biegunów na jakość regulacji i stabilności. Reguły Zieglera-Nicholsona doboru nastaw regulatorów. Projektowanie układów regulacji, dobór struktury i nastaw regulatorów	4
T-W-5	Przewidywanie przyszłych stanów i procesów w automatyce. Przestrzeń fazowa.	3
T-W-6	Warianty techniczne realizacji układów regulacji – układy mechaniczne, pneumatyczne, elektryczne i mieszane. Pomiary wielkości fizycznych w obiektach i procesach (metody i stosowane środki techniczne). Urządzenia wykonawcze i nastawcze – przykładowe rozwiązania.	4
T-W-7	Układy automatyki cyfrowej. Elementy logiczne. Cyfrowe bloki funkcjonalne. Projektowanie układów przełączających. Projektowanie złożonych układów cyfrowych - przykłady. Struktura i zasada działania układu regulacji cyfrowej.	4
T-W-8	Sterowniki programowalne PLC (konstrukcja, zasady i języki programowania, zasady projektowania algorytmów sterownia).	3
		30

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-L-2	Przygotowanie zakresu wiedzy wymaganej w ramach bieżącego ćwiczenia laboratoryjnego.	10
A-L-3	Analiza realizacji ćwiczenia laboratoryjnego i sprawozdawczość.	5
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	30
A-W-2	Studium literaturowe.	7
A-W-3	Praca własna (powtórzenie poprzednich wykładów).	8
A-W-4	Przygotowanie do zaliczeń wykładów.	13
A-W-5	Udział w egzaminie.	2
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	T_1A_C46_W01	W odniesieniu do wybranego punktu programu kierunku studiów: student powinien znać podstawowe pojęcia związane z automatyką, scharakteryzować budowę i działanie układu regulacji automatycznej, znać podstawowe techniki badań i projektowania układów regulacji, powinien scharakteryzować budowę i działanie układów regulacji cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem sterowników programowalnych PLC.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	T_1A_W07	ma podstawową wiedzę w zakresie podstaw sterowania i automatyki, właściwą w zakresie pojazdów samochodowych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W02	ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T1A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-3	Umiejętność doboru nastaw regulatora i wyznaczanie wskaźników stabilności.
Cel przedmiotu	C-4	Opanowanie teoretycznych i praktycznych umiejętności projektowania (syntezy i analizy) złożonych układów cyfrowych.
Treści programowe	T-L-1	Badanie stabilności układów przeprowadzone w programie symulacyjnym.
	T-L-2	Analiza kryteriów stabilności układów.
	T-L-3	Budowa układów cyfrowych. Analiza funkcji przekaźnikowych przeprowadzona w programie do symulacji układów.
	T-L-4	Analiza i badanie funkcji logicznych przeprowadzona w programie do symulacji układów.
	T-W-1	Podstawowe pojęcia automatyki. Struktura funkcjonalna i elementy otwartych układów sterowania i zamkniętych układów regulacji, sprzężenie zwrotne. Typy układów regulacji – opis matematyczny. Cel regulacji i przykłady rzeczywistych układów regulacji. Typy obiektów i sygnałów w układach regulacji.
	T-W-7	Układy automatyki cyfrowej. Elementy logiczne. Cyfrowe bloki funkcjonalne. Projektowanie układów przełączających. Projektowanie złożonych układów cyfrowych - przykłady. Struktura i zasada działania układu regulacji cyfrowej.
	T-W-6	Warianty techniczne realizacji układów regulacji – układy mechaniczne, pneumatyczne, elektryczne i mieszane. Pomiary wielkości fizycznych w obiektach i procesach (metody i stosowane środki techniczne). Urządzenia wykonawcze i nastawcze – przykładowe rozwiązania.
	T-W-4	Podział regulatorów. Algorytmy regulacji. Wpływ położenia biegunów na jakość regulacji i stabilności. Reguły Zieglera-Nicholsona doboru nastaw regulatorów. Projektowanie układów regulacji, dobór struktury i nastaw regulatorów
	T-W-8	Sterowniki programowalne PLC (konstrukcja, zasady i języki programowania, zasady projektowania algorytmów sterownia).
	T-W-2	Metody opisu podstawowych elementów automatyki. Przekształcenie Laplace’a. Transmitancja operatorowa i częstotliwościowa, charakterystyki logarytmiczne. Odpowiedź skokowa i impulsowa.
	T-W-3	Badanie stabilności i jakości regulacji. Kryterium stabilności Hurwitza i Nyquista. Charakterystyki podstawowych elementów. Schematy blokowe.
	T-W-5	Przewidywanie przyszłych stanów i procesów w automatyce. Przestrzeń fazowa.
Metody nauczania	M-3	W odniesieniu do zajęć laboratoryjnych pokaz i demonstracja. Realizacja przez studentów ćwiczeń laboratoryjnych.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń laboratoryjnych; ocena formująca: sprawdziany pisemne i ustne wejściowe do ćwiczeń, ocena jakości po ćwiczeniowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi kojarzyć i analizować nabytej wiedzy.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	T_1A_C46_U01	Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu regulacji, umie zbadać własności układu regulacji, dobrać regulator i jego nastawy, potrafi zaprojektować i zaimplementować złożony układ cyfrowy jak również algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	T_1A_U04	ma umiejętność samokształcenia się, między innymi w celu podnoszenia kompetencji zawodowych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	T_1A_U08	potrafi dokonać analizy sygnałów stosując techniki analogowe i cyfrowe oraz odpowiednie narzędzia sprzętowe i programowe
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U05	ma umiejętność samokształcenia się
	T1A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotu	C-3	Umiejętność doboru nastaw regulatora i wyznaczanie wskaźników stabilności.
Cel przedmiotu	C-4	Opanowanie teoretycznych i praktycznych umiejętności projektowania (syntezy i analizy) złożonych układów cyfrowych.
Treści programowe	T-L-1	Badanie stabilności układów przeprowadzone w programie symulacyjnym.
	T-L-2	Analiza kryteriów stabilności układów.
	T-L-3	Budowa układów cyfrowych. Analiza funkcji przekaźnikowych przeprowadzona w programie do symulacji układów.
	T-L-4	Analiza i badanie funkcji logicznych przeprowadzona w programie do symulacji układów.
Metody nauczania	M-3	W odniesieniu do zajęć laboratoryjnych pokaz i demonstracja. Realizacja przez studentów ćwiczeń laboratoryjnych.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń laboratoryjnych; ocena formująca: sprawdziany pisemne i ustne wejściowe do ćwiczeń, ocena jakości po ćwiczeniowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych nie potrafi wyjaśnić sposobu działania i ma problem z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje podstawowe zadania. Popełnia błędy. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student umiejętnie kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny i potrafi interpretować uzyskane wyniki.
	4,5	Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 4,0 a 5,0.
	5,0	Student bardzo dobrze kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi posiłkując się właściwymi technikami obliczeniowymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, jest aktywny i potrafi ocenić metodę i uzyskane wyniki.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	T_1A_C46_K01	Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	T_1A_K01	rozumie potrzebę i zna możliwości dokształcania się i podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	T_1A_K03	ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz podporządkowania się zasadom pracy w zespole i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
	T1A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
	T1A_K04	potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
Cel przedmiotu	C-3	Umiejętność doboru nastaw regulatora i wyznaczanie wskaźników stabilności.
Cel przedmiotu	C-4	Opanowanie teoretycznych i praktycznych umiejętności projektowania (syntezy i analizy) złożonych układów cyfrowych.
Treści programowe	T-L-1	Badanie stabilności układów przeprowadzone w programie symulacyjnym.
	T-L-2	Analiza kryteriów stabilności układów.
	T-L-3	Budowa układów cyfrowych. Analiza funkcji przekaźnikowych przeprowadzona w programie do symulacji układów.
	T-L-4	Analiza i badanie funkcji logicznych przeprowadzona w programie do symulacji układów.
Metody nauczania	M-3	W odniesieniu do zajęć laboratoryjnych pokaz i demonstracja. Realizacja przez studentów ćwiczeń laboratoryjnych.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń laboratoryjnych; ocena formująca: sprawdziany pisemne i ustne wejściowe do ćwiczeń, ocena jakości po ćwiczeniowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Ujawnia brak zdyscyplinowania w trakcie słuchania i notowania wykładów. Przy wykonywaniu ćwiczeń praktycznych w zespołach nie angażuje się na rozwiązywanie zadań.
	3,0	Ujawnia mierne zaangażowanie się w pracy zespołowej przy rozwiązywaniu zadań problemowych, obliczeniowych czy symulacjach.
	3,5
	4,0	Ujawnia swą aktywną rolę w zespołowym przygotowywaniu prezentacji wyników, obliczeń czy przeprowadzonej symulacji.
	4,5
	5,0	Ujawnia własne dążenie do doskonalenia nabywanych umiejętności współpracy w zespole przy rozwiązywaniu postawionych problemów. Student czynnie uczestniczy w pracach zespołowych.