ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2015/2016 / Wydział Budownictwa i Architektury / Architektura i urbanistyka (S2) / Sylabus przedmiotu - Psychologia architektury i percepcja kompozycji

Wydział Budownictwa i Architektury - Architektura i urbanistyka (S2)

Sylabus przedmiotu Psychologia architektury i percepcja kompozycji:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Architektura i urbanistyka
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier architekt
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Psychologia architektury i percepcja kompozycji
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Historii i Teorii Architektury
Nauczyciel odpowiedzialny	Aleksandra Satkiewicz-Parczewska <asparstudio@wp.pl>
Inni nauczyciele	Aleksandra Satkiewicz-Parczewska <asparstudio@wp.pl>
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	1	15	1,0	0,50	zaliczenie
projekty	P	1	45	1,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	posiada podstawową wiedzę zwiazaną z wykształceniem inzyniera architekta.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
C-2	Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
C-3	ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Zapis mentalny wykres wrazeń - drogi dojscia z uczelni do domu z zazn. Punktów naj+ i naj -	3
T-P-2	opracowanie indywidualne zaobserwowanej manipulacji w architekturze	3
T-P-3	percepcja wybranego obiektu miasta Szczecina	12
T-P-4	transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne	12
T-P-5	projekt kolorystyki witrażowej ze wskazaniem jej emocjonalnego oddziaływania	6
T-P-6	studenckie prezentacje indywidualne	9
		45
wykłady
T-W-1	Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta	1
T-W-2	Emocjonalne oddziaływanie przestrzeni architektonicznej w aspekcie psychologii percepcji	1
T-W-3	PSYCHOLOGIA PERCEPCJI A PIĘKNO. / Definiowanie kompozycji dzieła sztuki w oparciu o ewolucję pojęcia piękna z punktu widzenia psychologii percepcji. Obiektywizm, subiektywizm a relacjonizm/	1
T-W-4	Kompozycja architektoniczna. Demonstracja formy najprostszej w świetle percepcji kompozycji architektonicznej	1
T-W-5	Budowa kompozycji architektonicznej, jej kanony i zasady w świetle percepcji kompozycji architektonicznej. Budowa kompozycji architektonicznej; 4 konwencje	1
T-W-6	Znaczenie działań interdyscyplinarnych w percepcji kompozycji; muzyka a architektura, znaczenie rytmu.	1
T-W-7	Wstęp do percepcji wizualnej w świetle psychologii architektury i koncepcji energii przestrzeni. DWUFAZOWOŚĆ PERCEPCJI: WRAŻENIE I RACJONALIZOWANIE /3-stopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza/. Koncepcja nakładania energetycznego „rastra” emocjonalnego, pobudzanie częstotliwości energii wspomnieniowych.	1
T-W-8	Percepcja wizualna, prawa, zasady, granice. Znaczenie warstwy obiektywnej i subiektywnej w percepcji.	1
T-W-9	Percepcja wizualna - Złudzenia wizualne a percepcja kompozycji architektonicznej	1
T-W-10	Psychologia kolorów.	1
T-W-11	Oddziaływanie kolorów ze szczególnym uwzględnieniem witraża	1
T-W-12	Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.	1
T-W-13	Postrzeganie przestrzeni zorientowanej /znaczenie postrzegania kierunków/ w percepcji architektury.	1
T-W-14	Architektura jutra w świetle teorii pól energetycznych i percepcji energii przestrzeni w nawiązaniu do teorii chaosu i fizyki kwantowej.	1
T-W-15	Manipulacje w architekturze.	1
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Wykonanie ćwiczenia na zajęciach	2
A-P-2	prezentacja i omówienie ćwiczenia na zajęciach	2
A-P-3	obserwacje w terenie, prezentacje wybranych przez studentów obiektów, omówienie ich percepcji i dyskusja	7
A-P-4	wybranie utworu muzycznego, aktywne słuchanie i wykonanie impresji graficznych i w kolorze, wykresu wrazeń, wykresu graficznego, transpozycji przestrzennej do tej muzyki	7
A-P-5	wykonanie ćwiczenia i zespołowa prezentacja wraz z dyskusją	6
A-P-6	opracowanie i i prezentacja na zajeciach wybranego zagadnienia dotyczacego psychologii architektury na zajeciach, dyskusja	6
		30
wykłady
A-W-1	aktywna obecność na wykładach	15
A-W-2	praca własna	15
		30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
M-2	ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.

KOD

Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne

M-1

Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.

M-2

ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
S-2	Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
A_2A_B-IX/1_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.	A_2A_W05, A_2A_W06, A_2A_W15	T2A_W02, T2A_W04, T2A_W08	InzA2_W03	C-1	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15	M-1	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
A_2A_B-IX/1_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.	A_2A_U01	T2A_U08, T2A_U11	InzA2_U01	C-2, C-3	T-P-1, T-P-2, T-P-3, T-P-6, T-P-5, T-P-4	M-1	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
A_2A_B-IX/1_K01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.	A_2A_K02	T2A_K02, T2A_K04	InzA2_K01	C-2, C-3	T-P-1, T-P-2, T-P-3, T-P-6, T-P-5, T-P-4	M-1	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
A_2A_B-IX/1_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.	2,0
	3,0	Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
A_2A_B-IX/1_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.	2,0
	3,0	Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
A_2A_B-IX/1_K01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.	2,0
	3,0	Student sumienny, współpracujący z zespołem.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Literatura podstawowa

Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa, WAiF, Warszawa
Bańka A., Psychologiczna struktura projektowa środowiska.Studium przestzreni architektonicznej., Wyd.Politechniki Poznańskiej, Poznań
Lenartowicz J.K., O psychologii architektury, Politechnika Krakowska, Kraków
Lenartowicz J.K., Słownik psychologii architektury dla studiujacych architekturę, Politechnika Krakowska, Kraków
Satkiewicz-Parczewska A., Kompozycja architektoniczna a jej percepcja, Wyd. Politechnika Szczecińska IAiPP, Szczecin

Literatura dodatkowa

Hochberg J.E., Percepcja, PWN, Warszawa
Satkiewicz-Parczewska A., Rytm w architekturze jako główny element kompozycji na tle analogii z muzyką, Politechnika Szczecińska, Szzczecin
Zimbardo Ph.G., Psychologia i życie, PWN, Warszawa, 2011

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Zapis mentalny wykres wrazeń - drogi dojscia z uczelni do domu z zazn. Punktów naj+ i naj -	3
T-P-2	opracowanie indywidualne zaobserwowanej manipulacji w architekturze	3
T-P-3	percepcja wybranego obiektu miasta Szczecina	12
T-P-4	transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne	12
T-P-5	projekt kolorystyki witrażowej ze wskazaniem jej emocjonalnego oddziaływania	6
T-P-6	studenckie prezentacje indywidualne	9
		45

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta	1
T-W-2	Emocjonalne oddziaływanie przestrzeni architektonicznej w aspekcie psychologii percepcji	1
T-W-3	PSYCHOLOGIA PERCEPCJI A PIĘKNO. / Definiowanie kompozycji dzieła sztuki w oparciu o ewolucję pojęcia piękna z punktu widzenia psychologii percepcji. Obiektywizm, subiektywizm a relacjonizm/	1
T-W-4	Kompozycja architektoniczna. Demonstracja formy najprostszej w świetle percepcji kompozycji architektonicznej	1
T-W-5	Budowa kompozycji architektonicznej, jej kanony i zasady w świetle percepcji kompozycji architektonicznej. Budowa kompozycji architektonicznej; 4 konwencje	1
T-W-6	Znaczenie działań interdyscyplinarnych w percepcji kompozycji; muzyka a architektura, znaczenie rytmu.	1
T-W-7	Wstęp do percepcji wizualnej w świetle psychologii architektury i koncepcji energii przestrzeni. DWUFAZOWOŚĆ PERCEPCJI: WRAŻENIE I RACJONALIZOWANIE /3-stopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza/. Koncepcja nakładania energetycznego „rastra” emocjonalnego, pobudzanie częstotliwości energii wspomnieniowych.	1
T-W-8	Percepcja wizualna, prawa, zasady, granice. Znaczenie warstwy obiektywnej i subiektywnej w percepcji.	1
T-W-9	Percepcja wizualna - Złudzenia wizualne a percepcja kompozycji architektonicznej	1
T-W-10	Psychologia kolorów.	1
T-W-11	Oddziaływanie kolorów ze szczególnym uwzględnieniem witraża	1
T-W-12	Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.	1
T-W-13	Postrzeganie przestrzeni zorientowanej /znaczenie postrzegania kierunków/ w percepcji architektury.	1
T-W-14	Architektura jutra w świetle teorii pól energetycznych i percepcji energii przestrzeni w nawiązaniu do teorii chaosu i fizyki kwantowej.	1
T-W-15	Manipulacje w architekturze.	1
		15

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Wykonanie ćwiczenia na zajęciach	2
A-P-2	prezentacja i omówienie ćwiczenia na zajęciach	2
A-P-3	obserwacje w terenie, prezentacje wybranych przez studentów obiektów, omówienie ich percepcji i dyskusja	7
A-P-4	wybranie utworu muzycznego, aktywne słuchanie i wykonanie impresji graficznych i w kolorze, wykresu wrazeń, wykresu graficznego, transpozycji przestrzennej do tej muzyki	7
A-P-5	wykonanie ćwiczenia i zespołowa prezentacja wraz z dyskusją	6
A-P-6	opracowanie i i prezentacja na zajeciach wybranego zagadnienia dotyczacego psychologii architektury na zajeciach, dyskusja	6
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	aktywna obecność na wykładach	15
A-W-2	praca własna	15
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	A_2A_B-IX/1_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	A_2A_W05	zna zasady i elementy kompozycji architektonicznej, urbanistycznej
	A_2A_W06	w kompozycji rozumie powiązania przestrzenne i zagadnienia proporcji oraz skali (także: skali człowieka)
	A_2A_W15	zna obszary oddziaływania projektowania i planowa-nia na społeczeństwo i jakość życia jednostek (per-cepcja, ergonomia, potrzeby niepełnosprawnych)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W02	ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T2A_W04	ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W08	ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_W03	ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce
Treści programowe	T-W-1	Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta
	T-W-2	Emocjonalne oddziaływanie przestrzeni architektonicznej w aspekcie psychologii percepcji
	T-W-3	PSYCHOLOGIA PERCEPCJI A PIĘKNO. / Definiowanie kompozycji dzieła sztuki w oparciu o ewolucję pojęcia piękna z punktu widzenia psychologii percepcji. Obiektywizm, subiektywizm a relacjonizm/
	T-W-4	Kompozycja architektoniczna. Demonstracja formy najprostszej w świetle percepcji kompozycji architektonicznej
	T-W-5	Budowa kompozycji architektonicznej, jej kanony i zasady w świetle percepcji kompozycji architektonicznej. Budowa kompozycji architektonicznej; 4 konwencje
	T-W-6	Znaczenie działań interdyscyplinarnych w percepcji kompozycji; muzyka a architektura, znaczenie rytmu.
	T-W-7	Wstęp do percepcji wizualnej w świetle psychologii architektury i koncepcji energii przestrzeni. DWUFAZOWOŚĆ PERCEPCJI: WRAŻENIE I RACJONALIZOWANIE /3-stopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza/. Koncepcja nakładania energetycznego „rastra” emocjonalnego, pobudzanie częstotliwości energii wspomnieniowych.
	T-W-8	Percepcja wizualna, prawa, zasady, granice. Znaczenie warstwy obiektywnej i subiektywnej w percepcji.
	T-W-9	Percepcja wizualna - Złudzenia wizualne a percepcja kompozycji architektonicznej
	T-W-10	Psychologia kolorów.
	T-W-11	Oddziaływanie kolorów ze szczególnym uwzględnieniem witraża
	T-W-12	Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
	T-W-13	Postrzeganie przestrzeni zorientowanej /znaczenie postrzegania kierunków/ w percepcji architektury.
	T-W-14	Architektura jutra w świetle teorii pól energetycznych i percepcji energii przestrzeni w nawiązaniu do teorii chaosu i fizyki kwantowej.
	T-W-15	Manipulacje w architekturze.
Metody nauczania	M-1	Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	A_2A_B-IX/1_U01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	A_2A_U01	przez pracę realizuje indywidualną postawę twórczą, którą manifestuje swój stosunek do rzeczywistości i współczesnej sztuki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T2A_U11	potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
Cel przedmiotu	C-2	Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
Cel przedmiotu	C-3	ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
Treści programowe	T-P-1	Zapis mentalny wykres wrazeń - drogi dojscia z uczelni do domu z zazn. Punktów naj+ i naj -
	T-P-2	opracowanie indywidualne zaobserwowanej manipulacji w architekturze
	T-P-3	percepcja wybranego obiektu miasta Szczecina
	T-P-6	studenckie prezentacje indywidualne
	T-P-5	projekt kolorystyki witrażowej ze wskazaniem jej emocjonalnego oddziaływania
	T-P-4	transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne
Metody nauczania	M-1	Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	A_2A_B-IX/1_K01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	A_2A_K02	rozumie pozatechniczne aspekty działalności projektowej i planistycznej, świadomie kształtuje wpływ inwestycji na szeroko rozumiane środowisko i relacje społeczne
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K02	ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
	T2A_K04	potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA2_K01	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotu	C-2	Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury
Cel przedmiotu	C-3	ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
Treści programowe	T-P-1	Zapis mentalny wykres wrazeń - drogi dojscia z uczelni do domu z zazn. Punktów naj+ i naj -
	T-P-2	opracowanie indywidualne zaobserwowanej manipulacji w architekturze
	T-P-3	percepcja wybranego obiektu miasta Szczecina
	T-P-6	studenckie prezentacje indywidualne
	T-P-5	projekt kolorystyki witrażowej ze wskazaniem jej emocjonalnego oddziaływania
	T-P-4	transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne
Metody nauczania	M-1	Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student sumienny, współpracujący z zespołem.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0