Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Inżynieria materiałowa (S2)
specjalność: biomateriały i materiały opakowaniowe
Sylabus przedmiotu Projektowanie kompozytów:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Inżynieria materiałowa | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
| Obszary studiów | nauk technicznych | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Projektowanie kompozytów | ||
| Specjalność | inżynieria kompozytów | ||
| Jednostka prowadząca | Instytut Technologii Mechanicznej | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Dariusz Grzesiak <Dariusz.Grzesiak@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 4,0 | ECTS (formy) | 4,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Wiedza, umiejętności i kompetencje w zakresie mechaniki technicznej, wytrzymałości materiałów, mechaniki kompozytów oraz konstrukcji kompozytowych |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studenta ze strukturą i zasadą działania zintegrowanych systemów wspomagających proces projektowania |
| C-2 | Omówienie metody elementów skończonych na zaawansowanym poziomie w zakresie mechaniki nieliniowej i dynamiki |
| C-3 | Opanowanie przez studenta technik posługiwania się zintegrowanym systemem wspomagającym proces projektowania |
| C-4 | Opanowanie przez studenta umiejętności wykorzystywania systemu metody elementów skończonych w analizach wytrzymałościowych konstrukcji w zakresie mechaniki nieliniowej i dynamiki |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Opanowanie umiejętności posługiwania się zintegrowanym systemem wspomagającym proces projektowania konstrukcji kompozytowych | 18 |
| T-L-2 | Analizy wytrzymałościowe konstrukcji kompozytowych (modele nieliniowe i dynamika) - laboratorium komputerowe | 12 |
| 30 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Zintegrowane systemy komputerowe wspomagające proces projektowania | 14 |
| T-W-2 | Analizy wytrzymałościowe konstrukcji kompozytowych - metoda elementów skończonych - w zakresie analiz mechaniki nieliniowej oraz dynamiki | 8 |
| T-W-3 | Analizy wytrzymałościowe struktur wielowarstwowych - poziom zaawansowany | 6 |
| T-W-4 | Niezawodność i bezpieczeństwo konstrukcji kompozytowych - poziom zaawansowany | 2 |
| 30 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-L-2 | Konsultacje | 2 |
| A-L-3 | Trening biegłości w modelowaniu konstrukcji kompozytowych | 28 |
| 60 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-W-2 | Przygotowanie do egzaminu | 26 |
| A-W-3 | Konsultacje | 2 |
| A-W-4 | Egzamin | 2 |
| 60 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Metody podające - wykład informacyjny |
| M-2 | Metody aktywizujące - analiza przypadków |
| M-3 | Metody praktyczne - ćwiczenia laboratoryjne |
| M-4 | Metody praktyczne - projektowanie |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: egzamin pisemny |
| S-2 | Ocena podsumowująca: egzamin ustny |
| S-3 | Ocena formująca: ocena ciągła |
| S-4 | Ocena podsumowująca: zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych - zaliczenie praktyczne |
| S-5 | Ocena podsumowująca: zaliczenie projektu |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| IM_2A_IK/01_W01 Student na zaawansowanym poziomie potrafi zdefiniować kryteria stawiane materiałom kompozytowym. | IM_2A_W06, IM_2A_W02, IM_2A_W04, IM_2A_W01 | T2A_W01, T2A_W02, T2A_W03, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W06, T2A_W07, T2A_W08, T2A_W09, T2A_W10, T2A_W11 | C-1, C-2 | T-W-2, T-W-4, T-W-3 | M-1 | S-1, S-2 |
| IM_2A_IK/01_W02 Student zna na zaawansowanym poziomie metodykę procesu projektowania materiałów kompozytowych oraz potrafi zdefiniować i przeprowadzić analizy wytrzymałościowe dla poszczególnych rodzajów wzmocnień. | IM_2A_W02, IM_2A_W04, IM_2A_W01 | T2A_W01, T2A_W02, T2A_W03, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W06, T2A_W07 | C-1 | T-W-1, T-W-2, T-W-4, T-W-3 | M-1 | S-1, S-2 |
| IM_2A_IK/01_W03 Student zna metodę elementów skończonych oraz potrafi zastosować ją w złożonych analizach wytrzymałościowych materiałów kompozytowych. | IM_2A_W02, IM_2A_W04, IM_2A_W01 | T2A_W01, T2A_W02, T2A_W03, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W06, T2A_W07 | C-2 | T-W-2, T-W-3 | M-1 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| IM_2A_IK/01_U01 Student potrafi zaprojektować materiał kompozytowy wykorzystując przy tym metody analiz metodą elementów skończonych. | IM_2A_U03, IM_2A_U02, IM_2A_U08, IM_2A_U16 | T2A_U02, T2A_U03, T2A_U04, T2A_U07, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U11, T2A_U12, T2A_U16, T2A_U17, T2A_U19 | C-4, C-3 | T-W-1, T-W-3, T-L-1, T-L-2 | M-4, M-3 | S-5, S-4, S-3 |
| IM_2A_IK/01_U02 Student potrafi zamodelować metodą elementów skończonych kompozytowe elementy konstrukcyjne. | IM_2A_U03, IM_2A_U02, IM_2A_U08, IM_2A_U16 | T2A_U02, T2A_U03, T2A_U04, T2A_U07, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U11, T2A_U12, T2A_U16, T2A_U17, T2A_U19 | C-4, C-3 | T-W-2, T-W-4, T-W-3, T-L-1, T-L-2 | M-4, M-3 | S-5, S-4, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| IM_2A_IK/01_K01 Student staje się odpowiedzialny i otwarty na zagadnienia związane z zastosowaniem materiałów kompozytowych w konstrukcjach różnego typu oraz ich wpływu na środowisko naturalne. | IM_2A_K01, IM_2A_K02, IM_2A_K03 | T2A_K01, T2A_K02, T2A_K05, T2A_K06, T2A_K07 | C-4, C-1, C-3, C-2 | T-W-1, T-W-2, T-W-4, T-W-3, T-L-1, T-L-2 | M-4, M-2, M-3 | S-5, S-4, S-3 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IM_2A_IK/01_W01 Student na zaawansowanym poziomie potrafi zdefiniować kryteria stawiane materiałom kompozytowym. | 2,0 | Student nie potrafi na zaawansowanym poziomie zdefiniować kryteriów stawianych materiałom konstrukcyjnym |
| 3,0 | Student potrafi na zaawansowanym poziomie zdefiniować kryteria stawiane materiałom konstrukcyjnym | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IM_2A_IK/01_W02 Student zna na zaawansowanym poziomie metodykę procesu projektowania materiałów kompozytowych oraz potrafi zdefiniować i przeprowadzić analizy wytrzymałościowe dla poszczególnych rodzajów wzmocnień. | 2,0 | Student nie zna na zaawansowanym poziomie metodyki procesu projektowania w tym nie zna zintegrowanych systemów wspomagających proces projektowania |
| 3,0 | Student zna na zaawansowanym poziomie metodykę procesu projektowania w tym zna zintegrowane systemy wspomagające proces projektowania | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IM_2A_IK/01_W03 Student zna metodę elementów skończonych oraz potrafi zastosować ją w złożonych analizach wytrzymałościowych materiałów kompozytowych. | 2,0 | Student nie zna metody elementów skończonych w zakresie analiz mechaniki nieliniowej oraz dynamiki |
| 3,0 | Student zna metodę elementów skończonych w zakresie analiz mechaniki nieliniowej oraz dynamiki | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IM_2A_IK/01_U01 Student potrafi zaprojektować materiał kompozytowy wykorzystując przy tym metody analiz metodą elementów skończonych. | 2,0 | Student nie potrafi zaprojektować urządzenia wykorzystując zintegrowane systemy wspomagające proces projektowania |
| 3,0 | Student potrafi zaprojektować urządzenia wykorzystując zintegrowane systemy wspomagające proces projektowania | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| IM_2A_IK/01_U02 Student potrafi zamodelować metodą elementów skończonych kompozytowe elementy konstrukcyjne. | 2,0 | Student nie potrafi zaprojektować urządzenia wykorzystując zaawansowane analizy wytrzymałościowe |
| 3,0 | Student potrafi zaprojektować urządzenia wykorzystując zaawansowane analizy wytrzymałościowe | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Literatura podstawowa
- Gerhard Pahl, Wolfgang Beitz, Nauka konstruowania, WNT, Warszawa, 1984
- Eugeniusz Rusiński, Metoda elementów skończonych COSMOS/M, Wydawnictwo komunikacji i Łączności, Warszawa, 1994, ISBN 83-206-1137-7
- Eugeniusz Rusiński, Jerzy Czmochowski, Tadeusz Smolnicki, Zaawansowana metoda elementów skończonych w konstrukcjach nośnych, Oficyna wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2000, ISBN 83-7085-458-3
Literatura dodatkowa
- Stanisław Ochelski, Metody doświadczalne mechaniki kompozytów konstrukcyjnych, WNT, Warszawa, 2004, ISBN 83-204-2890-4
- Wacław Królikowski, Polimerowe kompozyty konstrukcyjne, PWN, Warszawa, 2012, ISBN 978-83-01-16881-0