ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2015/2016 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Mechatronika (S1) / Sylabus przedmiotu - Badania doświadczalne urządzeń mechatronicznych

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechatronika (S1)

Sylabus przedmiotu Badania doświadczalne urządzeń mechatronicznych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Mechatronika
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Badania doświadczalne urządzeń mechatronicznych
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Technologii Mechanicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Marcin Chodźko <Marcin.Chodzko@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Andrzej Bodnar <Andrzej.Bodnar@zut.edu.pl>, Mirosław Pajor <Miroslaw.Pajor@zut.edu.pl>, Grzegorz Szwengier <Grzegorz.Szwengier@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	7	Grupa obieralna	1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	6	15	0,9	0,26	zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	6	15	1,1	0,30	zaliczenie
wykłady	W	6	30	2,0	0,44	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagane zaliczenie kursów poprzedzających: matematyka, mechanika, podstawy informatyka, dynamika ukłądów mechanicznych.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Nabycie wiedzy na temat metodyki prowadzenia badań doświadczalnych. Zaznajomienie się z nowoczesnymi metodami badawczymi, możliwościami sprzętu pomiarowego. Określenie ograniczeń poszczególnych metod badawczych. Zapoznanie sie z problemami i trudnościami, jakie można napotkac w trakcie prowadzenia badań.
C-2	Nabycie praktycznych umiejętności prowadzenia badań z użyciem nowoczesnych narzędzi pomiarowych. Umięjętność planowania eksperymentu, optymalizacji czasu oraz zasobów ludzkich. Nabycie umiejętności interpretowania uzyskiwanych rezultatów cząstkowych oraz końcowych. Umiejętnośc identyfikacji potencjalnych źródeł błędów.
C-3	Nabycie wiedzy oraz umiejętności rozwiązywania bardziej złożonych problemów z dziedziny statyki i dynamiki urządzeń mechanicznych. Zrozumienie procesu identyfikacji modeli.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Układanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.	4
T-A-2	Zapis modelu układu dynamicznego w różnych dziedzinach (czasu, częstotliwości, operatorowych). Zasady konwersji zapisu.	4
T-A-3	Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody.	4
T-A-4	Zagadnienie tłumienia drgań. Dostrajanie elementów dodatkowych. Elementy syntezy modalnej.	3
		15
laboratoria
T-L-1	Analiza błędów wprowadzanych przez próbkowanie i filtrację (aliasing, przeciek widma, błędy amplitudowe i przesunięcie fazowe).	1
T-L-2	Wyznaczanie funkcji korelacji, widm mocy, uśrednianie. Funkcja koherencji. Transmitancja.	1
T-L-3	Wyznaczanie transmitancji w warunkach zakłóceń przy sygnałach wejściowych harmonicznych i impulsowych.	2
T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.	2
T-L-5	Identyfikacja parametrów fizycznych modelu tocznego połączenia prowadnicowego obrabiarki na podstawie badań doświadczalnych statyki maszyny.	1
T-L-6	Identyfikacja parametrów fizycznych modeli podzespołów prowadnicowych oraz mechanizmu śrubowo-tocznego na podstawie badań doświadczalnych dynamiki zespołu posuwowego.	2
T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.	2
T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.	2
T-L-9	Estymacja parametrów modelu modalnego.	2
		15
wykłady
T-W-1	Analiza sygnałów – klasyfikacja sygnałów, zakłócenia i ich rodzaje, filtracja.	4
T-W-2	Wygładzanie przebiegów czasowych, usuwanie trendów, wpływ próbkowania i kwantyzacji. Tor pomiarowy.	2
T-W-3	Transformacje sygnałów (w dziedzinie czasu, częstotliwości i czasowo-częstotliwościowe). Badanie sygnałów niestacjonarnych.	4
T-W-4	Badania statyczne układów korpusowych maszyn – tworzenie tzw. modelu doświadczalnego obiektu.	4
T-W-5	Badania błędów geometrycznych obrabiarek i robotów – normy, przyrządy, metody.	4
T-W-6	Wyznaczanie sztywności statycznej połączeń prowadnicowych maszyn, optymalne planowanie eksperymentu, stanowisko pomiarowe, opracowanie wyników pomiarów.	4
T-W-7	Doświadczalna analiza modalna – podstawy teoretyczne analizy modalnej maszyn.	2
T-W-8	Eksperyment w analizie modalnej.	2
T-W-9	Identyfikacja modelu modalnego.	2
T-W-10	Eksploatacyjna analiza modalna.	2
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-A-2	Samodzielne rozwiązywanie problemów modelowania.	8
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia.	5
A-A-4	Konsultacje.	5
		33
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Konsultacje i zaliczenia.	5
A-L-3	Opracowywanie raportów z badań.	7
		27
wykłady
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Konsultacje	5
A-W-3	Studiowanie literatury	15
A-W-4	Przygotowywanie się do zaliczenia	10
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metoda podająca. Wykład informacyjny.
M-2	Metoda praktyczna. Ćwiczenia laboratoryjne.
M-3	Metoda praktyczna. Ćwiczenia przedmiotowe.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne w zakresie materiału zawartego w każdym z trzech bloków tematycznych.
S-2	Ocena formująca: Sprawdzenie opanowania materiału teoretycznego przed przystąpieniem do zajęć praktycznych.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena poprawności wykonania raportów z poszczególnych zajęć laboratoryjnych.
S-4	Ocena formująca: Ocena poprawności wykonywanych czynności w trakcie zajęć laboratoryjnych.
S-5	Ocena podsumowująca: Ocena umiejętności budowania modeli matematycznych z użyciem wybranych metod.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ME_1A_C08-2_W01 Efektem uczestniczenia studenta w zajęciach powinna być jego znajomość podstawowych pojęć z dziedziny doświadczalnictwa. Powinien zrozumieć, na czym polegają ograniczenia metod badawczych oraz w jaki sposób mozna przetwarzać i wykorzystywać wyniki eksperymentu.	ME_1A_W07, ME_1A_W06	T1A_W06, T1A_W07	InzA_W01, InzA_W02, InzA_W05	C-1	T-W-6, T-W-8, T-W-2, T-W-9, T-W-7, T-W-5, T-W-1, T-W-10, T-W-4, T-W-3, T-L-8, T-L-7, T-L-1, T-L-6, T-L-5, T-L-9, T-L-4, T-L-3, T-L-2	M-1	S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ME_1A_C08-2_U01 W wyniku uczestnictwa studenta w zajęciach powinien on nabyć umiejętności z zakresu manualnego posługiwania się sprzętem pomiarowym. Powinien umieć dobierać oraz podłączać i konfigurować elementy toru pomiarowego. Powinien również umieć analizować konstrukcję pod kątem doboru właściwej metody pomiarowej i zastosowania konkretnych typów przetworników pomiarowych.	ME_1A_U13, ME_1A_U08, ME_1A_U09, ME_1A_U06	T1A_U03, T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U14, T1A_U15	InzA_U01, InzA_U02, InzA_U06, InzA_U07	C-2, C-1	T-L-8, T-L-7, T-L-1, T-L-6, T-L-5, T-L-9, T-L-4, T-L-3, T-L-2	M-2	S-3, S-2
ME_1A_C08-2_U02 w wyniku uczestnictwa studenta w zajęciach audytoryjnych, powinien on potrafić właściwie wybrac jedną z dostępnych metod budowania modeli (fizycznych, matematycznych i innych). Powienien również zrozumieć jakie znaczenie ma proces modelowania i jaka istnieje zależność między modelami teoretycznymi a modelami doświadczalnymi.	ME_1A_U09, ME_1A_U06	T1A_U03, T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U15	InzA_U01, InzA_U02, InzA_U07	C-3	T-A-2, T-A-3, T-A-1, T-A-4	M-3	S-5

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ME_1A_C08-2_K01 Zajęcia laboratoryjne z użyciem precyzyjnego i niezwykle drogiego sprzętu pomiarowego wymuszą na studencie wyrobienie w sobie poczucia odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Niektóre z prac nie moga byc wykonywane samodzielnie, zatem wymusi to na studencie konieczność współpracy.	ME_1A_K02	T1A_K02	InzA_K01	C-2	T-L-8, T-L-7, T-L-1, T-L-6, T-L-5, T-L-9, T-L-4, T-L-3, T-L-2	M-2	S-4

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ME_1A_C08-2_W01 Efektem uczestniczenia studenta w zajęciach powinna być jego znajomość podstawowych pojęć z dziedziny doświadczalnictwa. Powinien zrozumieć, na czym polegają ograniczenia metod badawczych oraz w jaki sposób mozna przetwarzać i wykorzystywać wyniki eksperymentu.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Z trudem kojarzy elementy nabytej wiedzy. Czasem nie wie jak posiadaną wiedzę wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary i jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę w zakresie szerszym niż przewidziany dla przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary i jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ME_1A_C08-2_U01 W wyniku uczestnictwa studenta w zajęciach powinien on nabyć umiejętności z zakresu manualnego posługiwania się sprzętem pomiarowym. Powinien umieć dobierać oraz podłączać i konfigurować elementy toru pomiarowego. Powinien również umieć analizować konstrukcję pod kątem doboru właściwej metody pomiarowej i zastosowania konkretnych typów przetworników pomiarowych.	2,0	Student nie jest w stanie aktywnie uczestniczyć w zajęciach ze względu na kompletny brak wiedzy w danej dziedzinie.
	3,0	Wykonuje zlecone czynności praktyczne z licznymi pomyłkami. Nie stosuje poprawnych pojęć. Jego wnioski świadczą o nieopanowaniu do końca materiału teoretycznego.
	3,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
	4,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procedur badawczych. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków.
	4,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0.
	5,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia metod badawczych.
ME_1A_C08-2_U02 w wyniku uczestnictwa studenta w zajęciach audytoryjnych, powinien on potrafić właściwie wybrac jedną z dostępnych metod budowania modeli (fizycznych, matematycznych i innych). Powienien również zrozumieć jakie znaczenie ma proces modelowania i jaka istnieje zależność między modelami teoretycznymi a modelami doświadczalnymi.	2,0	Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich.
	3,0	Wykonuje zlecone czynności praktyczne lecz z pomyłkami. Nie stosuje poprawnych pojęć. Jego wnioski świadczą o nieopanowaniu do końca materiału teoretycznego.
	3,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
	4,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procesu modelowania. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków.
	4,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0
	5,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia stosowanych narzędzi

Literatura podstawowa

Kruszewski J., Wittbrodt E., Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym. T 1 – Zagadnienia liniowe., WNT, Warszawa, 1993
Giergiel J., Uhl T., Identyfikacja układów mechanicznych., PWN, Warszawa, 1990
Uhl T., Komputerowo wspomagana identyfikacja modeli konstrukcji mechanicznych., WNT, Warszawa, 1997
Marchelek K., Dynamika maszyn, WNT, Warszawa, 1991
D.J. Ewins, Modal Testing theory, practice and application, RSP, Hertforshire, 2000
Zieliński T.P., Cyfrowe przetwarzanie sygnałów, WKŁ, Warszawa, 2005
J. Dudziewicz, Podręcznik metrologii, WKŁ, Warszawa, 1988

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Układanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.	4
T-A-2	Zapis modelu układu dynamicznego w różnych dziedzinach (czasu, częstotliwości, operatorowych). Zasady konwersji zapisu.	4
T-A-3	Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody.	4
T-A-4	Zagadnienie tłumienia drgań. Dostrajanie elementów dodatkowych. Elementy syntezy modalnej.	3
		15

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Analiza błędów wprowadzanych przez próbkowanie i filtrację (aliasing, przeciek widma, błędy amplitudowe i przesunięcie fazowe).	1
T-L-2	Wyznaczanie funkcji korelacji, widm mocy, uśrednianie. Funkcja koherencji. Transmitancja.	1
T-L-3	Wyznaczanie transmitancji w warunkach zakłóceń przy sygnałach wejściowych harmonicznych i impulsowych.	2
T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.	2
T-L-5	Identyfikacja parametrów fizycznych modelu tocznego połączenia prowadnicowego obrabiarki na podstawie badań doświadczalnych statyki maszyny.	1
T-L-6	Identyfikacja parametrów fizycznych modeli podzespołów prowadnicowych oraz mechanizmu śrubowo-tocznego na podstawie badań doświadczalnych dynamiki zespołu posuwowego.	2
T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.	2
T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.	2
T-L-9	Estymacja parametrów modelu modalnego.	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Analiza sygnałów – klasyfikacja sygnałów, zakłócenia i ich rodzaje, filtracja.	4
T-W-2	Wygładzanie przebiegów czasowych, usuwanie trendów, wpływ próbkowania i kwantyzacji. Tor pomiarowy.	2
T-W-3	Transformacje sygnałów (w dziedzinie czasu, częstotliwości i czasowo-częstotliwościowe). Badanie sygnałów niestacjonarnych.	4
T-W-4	Badania statyczne układów korpusowych maszyn – tworzenie tzw. modelu doświadczalnego obiektu.	4
T-W-5	Badania błędów geometrycznych obrabiarek i robotów – normy, przyrządy, metody.	4
T-W-6	Wyznaczanie sztywności statycznej połączeń prowadnicowych maszyn, optymalne planowanie eksperymentu, stanowisko pomiarowe, opracowanie wyników pomiarów.	4
T-W-7	Doświadczalna analiza modalna – podstawy teoretyczne analizy modalnej maszyn.	2
T-W-8	Eksperyment w analizie modalnej.	2
T-W-9	Identyfikacja modelu modalnego.	2
T-W-10	Eksploatacyjna analiza modalna.	2
		30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-A-2	Samodzielne rozwiązywanie problemów modelowania.	8
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia.	5
A-A-4	Konsultacje.	5
		33

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Konsultacje i zaliczenia.	5
A-L-3	Opracowywanie raportów z badań.	7
		27

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Konsultacje	5
A-W-3	Studiowanie literatury	15
A-W-4	Przygotowywanie się do zaliczenia	10
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ME_1A_C08-2_W01	Efektem uczestniczenia studenta w zajęciach powinna być jego znajomość podstawowych pojęć z dziedziny doświadczalnictwa. Powinien zrozumieć, na czym polegają ograniczenia metod badawczych oraz w jaki sposób mozna przetwarzać i wykorzystywać wyniki eksperymentu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_1A_W07	Dysponuje wiedzą umożliwiającą dobór metod, technik, materiałów i narzędzi niezbędnych do rozwiązywania prostych problemów i zadań inżynierskich w zakresie projektowania układów mechatronicznych, technik programowania, doboru sterowania, układów pomiarowych i szybkiego prototypowania oraz technologii wytwarzania urządzeń mechatronicznych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_1A_W06	Ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń mechatronicznych, metodach diagnostyki ich awarii i stopnia zużycia oraz konserwacji.
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W06	ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
	T1A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_W01	ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
	InzA_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
	InzA_W05	zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie wiedzy na temat metodyki prowadzenia badań doświadczalnych. Zaznajomienie się z nowoczesnymi metodami badawczymi, możliwościami sprzętu pomiarowego. Określenie ograniczeń poszczególnych metod badawczych. Zapoznanie sie z problemami i trudnościami, jakie można napotkac w trakcie prowadzenia badań.
Treści programowe	T-W-6	Wyznaczanie sztywności statycznej połączeń prowadnicowych maszyn, optymalne planowanie eksperymentu, stanowisko pomiarowe, opracowanie wyników pomiarów.
	T-W-8	Eksperyment w analizie modalnej.
	T-W-2	Wygładzanie przebiegów czasowych, usuwanie trendów, wpływ próbkowania i kwantyzacji. Tor pomiarowy.
	T-W-9	Identyfikacja modelu modalnego.
	T-W-7	Doświadczalna analiza modalna – podstawy teoretyczne analizy modalnej maszyn.
	T-W-5	Badania błędów geometrycznych obrabiarek i robotów – normy, przyrządy, metody.
	T-W-1	Analiza sygnałów – klasyfikacja sygnałów, zakłócenia i ich rodzaje, filtracja.
	T-W-10	Eksploatacyjna analiza modalna.
	T-W-4	Badania statyczne układów korpusowych maszyn – tworzenie tzw. modelu doświadczalnego obiektu.
	T-W-3	Transformacje sygnałów (w dziedzinie czasu, częstotliwości i czasowo-częstotliwościowe). Badanie sygnałów niestacjonarnych.
	T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.
	T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.
	T-L-1	Analiza błędów wprowadzanych przez próbkowanie i filtrację (aliasing, przeciek widma, błędy amplitudowe i przesunięcie fazowe).
	T-L-6	Identyfikacja parametrów fizycznych modeli podzespołów prowadnicowych oraz mechanizmu śrubowo-tocznego na podstawie badań doświadczalnych dynamiki zespołu posuwowego.
	T-L-5	Identyfikacja parametrów fizycznych modelu tocznego połączenia prowadnicowego obrabiarki na podstawie badań doświadczalnych statyki maszyny.
	T-L-9	Estymacja parametrów modelu modalnego.
	T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.
	T-L-3	Wyznaczanie transmitancji w warunkach zakłóceń przy sygnałach wejściowych harmonicznych i impulsowych.
	T-L-2	Wyznaczanie funkcji korelacji, widm mocy, uśrednianie. Funkcja koherencji. Transmitancja.
Metody nauczania	M-1	Metoda podająca. Wykład informacyjny.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne w zakresie materiału zawartego w każdym z trzech bloków tematycznych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Z trudem kojarzy elementy nabytej wiedzy. Czasem nie wie jak posiadaną wiedzę wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary i jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę w zakresie szerszym niż przewidziany dla przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary i jej stosowania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ME_1A_C08-2_U01	W wyniku uczestnictwa studenta w zajęciach powinien on nabyć umiejętności z zakresu manualnego posługiwania się sprzętem pomiarowym. Powinien umieć dobierać oraz podłączać i konfigurować elementy toru pomiarowego. Powinien również umieć analizować konstrukcję pod kątem doboru właściwej metody pomiarowej i zastosowania konkretnych typów przetworników pomiarowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_1A_U13	Potrafi sformułować proste zadania inżynierskie oraz poprawnie ocenić przydatność różnych metod i narzędzi do ich rozwiązania.
	ME_1A_U08	Potrafi dobrać narzędzia pomiarowe, zaplanować i przeprowadzić badania doświadczalne oraz zinterpretować i ocenić uzyskane wyniki.
	ME_1A_U09	Potrafi rozwiązywać zadania inżynierskie metodami analitycznymi, symulacyjnymi i za pomocą eksperymentu.
	ME_1A_U06	Potrafi posługiwać się oprogramowaniem wspomagającym procesy projektowania, symulacji i badań układów mechanicznych, elektrycznych i mechatronicznych.
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U03	potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla studiowanego kierunku studiów, dobrze udokumentowane opracowanie problemów z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T1A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	T1A_U14	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
	T1A_U15	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA_U06	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
	InzA_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie praktycznych umiejętności prowadzenia badań z użyciem nowoczesnych narzędzi pomiarowych. Umięjętność planowania eksperymentu, optymalizacji czasu oraz zasobów ludzkich. Nabycie umiejętności interpretowania uzyskiwanych rezultatów cząstkowych oraz końcowych. Umiejętnośc identyfikacji potencjalnych źródeł błędów.
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie wiedzy na temat metodyki prowadzenia badań doświadczalnych. Zaznajomienie się z nowoczesnymi metodami badawczymi, możliwościami sprzętu pomiarowego. Określenie ograniczeń poszczególnych metod badawczych. Zapoznanie sie z problemami i trudnościami, jakie można napotkac w trakcie prowadzenia badań.
Treści programowe	T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.
	T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.
	T-L-1	Analiza błędów wprowadzanych przez próbkowanie i filtrację (aliasing, przeciek widma, błędy amplitudowe i przesunięcie fazowe).
	T-L-6	Identyfikacja parametrów fizycznych modeli podzespołów prowadnicowych oraz mechanizmu śrubowo-tocznego na podstawie badań doświadczalnych dynamiki zespołu posuwowego.
	T-L-5	Identyfikacja parametrów fizycznych modelu tocznego połączenia prowadnicowego obrabiarki na podstawie badań doświadczalnych statyki maszyny.
	T-L-9	Estymacja parametrów modelu modalnego.
	T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.
	T-L-3	Wyznaczanie transmitancji w warunkach zakłóceń przy sygnałach wejściowych harmonicznych i impulsowych.
	T-L-2	Wyznaczanie funkcji korelacji, widm mocy, uśrednianie. Funkcja koherencji. Transmitancja.
Metody nauczania	M-2	Metoda praktyczna. Ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena poprawności wykonania raportów z poszczególnych zajęć laboratoryjnych.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Sprawdzenie opanowania materiału teoretycznego przed przystąpieniem do zajęć praktycznych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie jest w stanie aktywnie uczestniczyć w zajęciach ze względu na kompletny brak wiedzy w danej dziedzinie.
	3,0	Wykonuje zlecone czynności praktyczne z licznymi pomyłkami. Nie stosuje poprawnych pojęć. Jego wnioski świadczą o nieopanowaniu do końca materiału teoretycznego.
	3,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
	4,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procedur badawczych. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków.
	4,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0.
	5,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia metod badawczych.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ME_1A_C08-2_U02	w wyniku uczestnictwa studenta w zajęciach audytoryjnych, powinien on potrafić właściwie wybrac jedną z dostępnych metod budowania modeli (fizycznych, matematycznych i innych). Powienien również zrozumieć jakie znaczenie ma proces modelowania i jaka istnieje zależność między modelami teoretycznymi a modelami doświadczalnymi.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_1A_U09	Potrafi rozwiązywać zadania inżynierskie metodami analitycznymi, symulacyjnymi i za pomocą eksperymentu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_1A_U06	Potrafi posługiwać się oprogramowaniem wspomagającym procesy projektowania, symulacji i badań układów mechanicznych, elektrycznych i mechatronicznych.
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U03	potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla studiowanego kierunku studiów, dobrze udokumentowane opracowanie problemów z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T1A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	T1A_U15	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotu	C-3	Nabycie wiedzy oraz umiejętności rozwiązywania bardziej złożonych problemów z dziedziny statyki i dynamiki urządzeń mechanicznych. Zrozumienie procesu identyfikacji modeli.
Treści programowe	T-A-2	Zapis modelu układu dynamicznego w różnych dziedzinach (czasu, częstotliwości, operatorowych). Zasady konwersji zapisu.
	T-A-3	Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody.
	T-A-1	Układanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.
	T-A-4	Zagadnienie tłumienia drgań. Dostrajanie elementów dodatkowych. Elementy syntezy modalnej.
Metody nauczania	M-3	Metoda praktyczna. Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób oceny	S-5	Ocena podsumowująca: Ocena umiejętności budowania modeli matematycznych z użyciem wybranych metod.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich.
	3,0	Wykonuje zlecone czynności praktyczne lecz z pomyłkami. Nie stosuje poprawnych pojęć. Jego wnioski świadczą o nieopanowaniu do końca materiału teoretycznego.
	3,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
	4,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procesu modelowania. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków.
	4,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0
	5,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia stosowanych narzędzi

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ME_1A_C08-2_K01	Zajęcia laboratoryjne z użyciem precyzyjnego i niezwykle drogiego sprzętu pomiarowego wymuszą na studencie wyrobienie w sobie poczucia odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Niektóre z prac nie moga byc wykonywane samodzielnie, zatem wymusi to na studencie konieczność współpracy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_1A_K02	Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_K02	ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_K01	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie praktycznych umiejętności prowadzenia badań z użyciem nowoczesnych narzędzi pomiarowych. Umięjętność planowania eksperymentu, optymalizacji czasu oraz zasobów ludzkich. Nabycie umiejętności interpretowania uzyskiwanych rezultatów cząstkowych oraz końcowych. Umiejętnośc identyfikacji potencjalnych źródeł błędów.
Treści programowe	T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.
	T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.
	T-L-1	Analiza błędów wprowadzanych przez próbkowanie i filtrację (aliasing, przeciek widma, błędy amplitudowe i przesunięcie fazowe).
	T-L-6	Identyfikacja parametrów fizycznych modeli podzespołów prowadnicowych oraz mechanizmu śrubowo-tocznego na podstawie badań doświadczalnych dynamiki zespołu posuwowego.
	T-L-5	Identyfikacja parametrów fizycznych modelu tocznego połączenia prowadnicowego obrabiarki na podstawie badań doświadczalnych statyki maszyny.
	T-L-9	Estymacja parametrów modelu modalnego.
	T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.
	T-L-3	Wyznaczanie transmitancji w warunkach zakłóceń przy sygnałach wejściowych harmonicznych i impulsowych.
	T-L-2	Wyznaczanie funkcji korelacji, widm mocy, uśrednianie. Funkcja koherencji. Transmitancja.
Metody nauczania	M-2	Metoda praktyczna. Ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób oceny	S-4	Ocena formująca: Ocena poprawności wykonywanych czynności w trakcie zajęć laboratoryjnych.