Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa - Florystyka
Sylabus przedmiotu Zasady kompozycji roślinnych:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Florystyka | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | podyplomowe |
| Tytuł zawodowy absolwenta | |||
| Obszary studiów | nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych | ||
| Profil | |||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Zasady kompozycji roślinnych | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Ogrodnictwa | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Piotr Salachna <Piotr.Salachna@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Agnieszka Zawadzińska <Agnieszka.Zawadzinska@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 14,0 | ECTS (formy) | 14,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Ogólne wiadomości o roślinach ozdobnych i zasadach kompozycji |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie słuchacza z zasadami kompozycji florystycznych |
| C-2 | Zapozanie słuchacza z historią kompozycji roślinnych |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Materiały stosowane w ikebanie. Zasady układania kwiatów według reguł ikebany. | 6 |
| T-L-2 | Sposób ułożenia elementów w kompozycji florystycznej. Równowaga wizualna. Łączenie elementów na zasadzie kontrastu i podobieństwa. Zasada hierarchii. Dominanta. Zasada ograniczania. Współdziałanie elementów kompozycji. | 18 |
| T-L-3 | Styl wegetatywny. Styl dekoracyjny. Styl formalny. Styl formalno – linearny. Styl wolny. Inne style kompozycji roślinnych. Czynniki wpływające na wybór stylu kompozycji roślinnej. | 16 |
| 40 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Dekoracje roślinne świata antycznego. Średniowieczne dekoracje roślinne. Renesansowe kompozycje roślinne. | 3 |
| T-W-2 | Barok i rokoko, dekoracyjność kompozycji roślinnych. Klasycystyczne kompozycje roślinne. Dekoracje roślinne w XIX wieku. Style w dekoracjach roślinnych XX wieku. Współczesne trendy florystyczne. | 4 |
| T-W-3 | Symbolika roślin. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze europejskiej. Znaczenie roślin w kulturze dalekiego Wschodu. Dzieje ikebany. Symbolika ikebany. Szkoły ikebany. Wpływ ikebany na roślinne kompozycje europejskie. Znaczenie roślin w obrzędach i zwyczajach w kulturze orientalnej. | 4 |
| T-W-4 | Pojęcie kompozycji florystycznej. Punkt. Linie geometryczne i naturalne. Forma podstawowa i wolna. Płaszczyzna. Podział płaszczyzny. Kontur. Struktura i faktura powierzchni. Bryła, wnętrze bryły. Proporcje: złoty podział, szereg Fibonaciego, format DIN, modyfikacje proporcji. Światło i cień. Głębia. | 4 |
| T-W-5 | Powstawanie barw. Widzenie barw. Koło barw. Właściwości barw. Sposób oddziaływania barw na człowieka. Systematyka barw. Zasady łączenia barw. Harmonia, kontrast barw. Relatywizm barw. Znaczenie barw. Wpływ oświetlenia na zmianę barwy. Symbolika barw. Rodzaje porządku. Struktura porządku. Rozproszenie elementów. Grupowanie. Stopniowanie. | 5 |
| 20 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Udział słuchacza w ćwiczeniach | 40 |
| A-L-2 | Samodzielne studiowanie literatury | 120 |
| A-L-3 | Przygotowanie do zaliczenia z ćwiczeń | 110 |
| 270 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Udział słuchacza w wykładach | 20 |
| A-W-2 | Samodzielne studiowanie tematyki wykładów | 70 |
| A-W-3 | Przygotowanie do egzaminu | 60 |
| 150 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Metody podające (wykład informacyjny, konwersatoryjny) |
| M-2 | Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna związana z wykładem) |
| M-3 | Metody eksponujące (ryciny, tablice, zdjęcia, kolekcje roślin ozdobnych, utrwalone okazy roślin, próbki materiałów i środków) |
| M-4 | Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne) |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: test |
| S-2 | Ocena formująca: sprawdzian pisemny |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| F_10A_03_W01 Słuchacz Studiów Podyplomowych charakteryzuje rozwój florystyki na przestrzeni dziejów. Opisuje społeczne znaczenie zawodu florysty w jego kulturowym rozwoju. Zna podstawowe reguły kompozycji roślinnej. Objaśnia czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych. | F_10A_W02 | — | C-1, C-2 | T-W-1, T-L-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-L-2, T-L-3 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-2 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| F_10A_03_U01 Słuchacz Studiów Podyplomowych rozpoznaje historyczne formy dekoracji roślinnych. Potrafi określić proporcję, dobrać barwy, ustalić zasady hierarchii w kompozycji. Rozpoznaje współczesne formy i style dekoracji roślinnych. Dobiera na zasadzie harmonii lub kontrastu elementy składowe kompozycji. Potrafi stosować zasady porządkowania w kompozycji. Wskazuje na współdziałanie cech plastycznych tworzywa i reguł kompozycyjnych w pracach florystycznych. | F_10A_U03 | — | C-1, C-2 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-2 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| F_10A_03_K01 Słuchacz Studiów Podyplomowych ma świadomość ważności samodoskonalenia, jest otwarty na nowości i wiedzę z zakresu florystyki. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. | F_10A_K01, F_10A_K02 | — | C-1, C-2 | T-W-1, T-L-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-L-2, T-L-3 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| F_10A_03_W01 Słuchacz Studiów Podyplomowych charakteryzuje rozwój florystyki na przestrzeni dziejów. Opisuje społeczne znaczenie zawodu florysty w jego kulturowym rozwoju. Zna podstawowe reguły kompozycji roślinnej. Objaśnia czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych. | 2,0 | |
| 3,0 | Słuchacz zna w stopniu dostatecznym reguły kompozycji roślinnej i objaśnia podstawowe czynniki kształtujące formy i style dekoracji roślinnych. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| F_10A_03_U01 Słuchacz Studiów Podyplomowych rozpoznaje historyczne formy dekoracji roślinnych. Potrafi określić proporcję, dobrać barwy, ustalić zasady hierarchii w kompozycji. Rozpoznaje współczesne formy i style dekoracji roślinnych. Dobiera na zasadzie harmonii lub kontrastu elementy składowe kompozycji. Potrafi stosować zasady porządkowania w kompozycji. Wskazuje na współdziałanie cech plastycznych tworzywa i reguł kompozycyjnych w pracach florystycznych. | 2,0 | |
| 3,0 | Słuchacz w stopniu dostatecznym potrafi określić proporcję, dobrać barwy, ustalić zasady hierarchii w kompozycji. Rozpoznaje podstawowe style dekoracji roślinnych. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| F_10A_03_K01 Słuchacz Studiów Podyplomowych ma świadomość ważności samodoskonalenia, jest otwarty na nowości i wiedzę z zakresu florystyki. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. | 2,0 | |
| 3,0 | Słuchacz w stopniu dostatecznym jest otwarty na nowości i wiedzę z zakresu florystyki. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Literatura podstawowa
- Conder J., Kwiaty Japonii i sztuka kompozycji kwiatowych, Universitas, Kraków, 2002
- Lersch G., Florystyczne podstawy komponowania: w oparciu o aranżacje kwiatowe, Polska Szkoła Florystyczna, Poznań, 2009
- Łukaszewska A., Skutnik E., Przewodnik florysty, SGGW, Warszawa, 2003
- Nizińska A., ABC Florystyki, Hortpress, Warszawa, 2008
- Nizińska A., Bukieciarstwo i dekoracje roślinne, Hortpress, Warszawa, 2004
- Walther B., Kompozycje kwiatowe, KDC, 2011
- Korzekwa G., Elementarz florystyki, Śląskie Centrum Kształcenia Florystycznego Firma "Synergia", Tychy, 2014
Literatura dodatkowa
- Wundermann I., Stobbe-Rosenstock F., Der Florist 1 Gestaltungslehre und floristisches Gestalten, Ulmer, Stuttgart, 1998