Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo (S2)
specjalność: Konstrukcje Budowlane i Inżynierskie

Sylabus przedmiotu WZK - Teatr:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Budownictwo
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot WZK - Teatr
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Studium Kultury
Nauczyciel odpowiedzialny Iwona Charkiewicz <Iwona.Charkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Iwona Charkiewicz <Iwona.Charkiewicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 1,0 ECTS (formy) 1,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 4 Grupa obieralna 2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW3 15 1,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

dla tego przedmiotu nie są określone wymagania wstępne

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta.
C-2Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej.
C-3Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych.
C-4Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta.
C-5Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
wykłady
T-W-1Początek i rozwój sceny ( scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII)2
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).2
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.2
T-W-4Dramaturgia XX wieku.2
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.2
T-W-6Teatr Telewizji.2
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.3
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach.15
A-W-2Student powinien dysponować wystarczającą wiedzą, aby swobodnie poruszać się w problematyce sztuki teatralnej oraz dostrzegać różne jej aspekty.15
30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-11. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_2A_A/04-b_W01
Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce.
C-1, C-2, C-3, C-4, C-5T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7M-1S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
B_2A_A/04-b_W01
Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce.
2,0
3,0Student posiada podstawową wiedzę dotyczącą teatru i zagadnień kultury
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Eli Rozik, Korzenie teatru, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011
  2. Margot Berthold, Historia teatru, Wydawnictwo Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 2009
  3. Uta Hagen, Szacunek dla aktorstwa, Wydawnictwo PWSFTv i T, 2010
  4. Marcin Siwiec, Teatr, Wydawnictwo Damidos, 2011

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Początek i rozwój sceny ( scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII)2
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).2
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.2
T-W-4Dramaturgia XX wieku.2
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.2
T-W-6Teatr Telewizji.2
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.3
15

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach.15
A-W-2Student powinien dysponować wystarczającą wiedzą, aby swobodnie poruszać się w problematyce sztuki teatralnej oraz dostrzegać różne jej aspekty.15
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_2A_A/04-b_W01Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce.
Cel przedmiotuC-1Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta.
C-2Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej.
C-3Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych.
C-4Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta.
C-5Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze.
Treści programoweT-W-1Początek i rozwój sceny ( scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII)
T-W-2Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu).
T-W-3Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego.
T-W-4Dramaturgia XX wieku.
T-W-5Aktor - zmiany na przestrzeni wieków.
T-W-6Teatr Telewizji.
T-W-7Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne.
Metody nauczaniaM-11. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student posiada podstawową wiedzę dotyczącą teatru i zagadnień kultury
3,5
4,0
4,5
5,0