| Pole | KOD | Znaczenie kodu |
|---|
| Zamierzone efekty kształcenia | PAWiO_1A_S1/B/04_K01 | jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej |
|---|
| Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | PAWiO_1A_K08 | jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej |
|---|
| Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | T1A_K02 | ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje |
|---|
| Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | InzA_K01 | ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje |
|---|
| Cel przedmiotu | C-1 | Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp. |
|---|
| Treści programowe | T-L-3 | Przeglądy śródsemestralne. |
|---|
| T-L-1 | Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania. |
| T-L-2 | Kompozycja układu przestrzennego.
Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy.
Problematyka:
-Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/.
-Światłocień /światło czynnikiem budującym formę, światło a destrukcja formy/.
Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych. |
| T-L-1 | Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania. |
| T-L-2 | Kompozycja układu przestrzennego.
Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy.
Problematyka:
-Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/.
-Kompozycja /otwarta, zamknięta/.
Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych. |
| T-L-3 | Człowiek.
Problematyka: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia. |
| T-L-4 | Zaliczenie przedmiotu. |
| T-L-2 | Kompozycja układu przestrzennego.
Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy.
Problematyka:
-Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/.
-Perspektywa /niski i wysoki horyzont/.
Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych. |
| T-L-1 | Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania. |
| T-L-4 | Zaliczenie przedmiotu. |
| T-L-3 | Układ przestrzenny zastany – plener
-Perspektywa we wnętrzu /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./
-Elementy przyrody /odniesienie się do aranżacji przestrzeni zewnętrznej/.
Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy. |
| Metody nauczania | M-1 | Wykład informacyjny
Wykład problemowy
Ćw. Przedmiotowe
Metoda projektów |
|---|
| Sposób oceny | S-1 | Ocena formująca: Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć.
Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie. |
|---|
| Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
|---|
| 2,0 | Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponuje własnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych w rysunku. |
| 3,0 | W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w rysunku. |
| 3,5 | Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył trójwymiarowych. W rysunku formy wyraża własnymi środkami zamierzone idee. |
| 4,0 | Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. Pogłębia wiedzę w zakresie form przestrzennych architektury wnętrza. Przejawia większą samodzielność artystyczną. Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. |
| 4,5 | Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swoje dokonania w zakresie rysunku o prace realizowane poza uczelnią. |
| 5,0 | Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania z zakresu innych dyscyplin artystycznych. |