Pole | KOD | Znaczenie kodu |
---|
Zamierzone efekty kształcenia | O_2A_D1-05_U01 | potrafi dokonać obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcyjnych obiektów oceanotechnicznych według przepisów i procedur obliczeniowych |
---|
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | O_2A_U19 | potrafi dokonać obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcyjnych obiektów oceanotechnicznych według przepisów i procedur obliczeniowych |
---|
O_2A_U09 | potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, uwzględniając ewentualne ich modyfikacje, do modelowania i projektowania elementów, układów, systemów, procesów, maszyn czy obiektów oceanotechnicznych przy pomocy odpowiednich narzędzi |
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | T2A_U07 | potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej |
---|
T2A_U08 | potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski |
T2A_U09 | potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne |
T2A_U10 | potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne |
T2A_U12 | potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów |
T2A_U15 | potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi |
T2A_U17 | potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne |
T2A_U18 | potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy |
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | InzA2_U01 | potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski |
---|
InzA2_U02 | potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne |
InzA2_U03 | potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne |
InzA2_U05 | potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi |
InzA2_U06 | potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów |
InzA2_U07 | potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia |
Cel przedmiotu | C-1 | Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami analizy wytrzymałości statycznej i zmęczeniowej kadłuba okrętowego oraz stateczności elementów konstrukcyjnych kadłuba. |
---|
Treści programowe | T-W-2 | Kryteria bezpieczeństwa wytrzymałościowego – stany eksploatacyjne i stany graniczne: stan graniczny użytkowania, nośności, zmęczenia, stan graniczny związany z następstwami wypadku. |
---|
T-W-9 | Naprężenia i deformacje technologiczne. |
T-W-4 | Wytrzymałość ogólna kadłuba – zginanie, ścinanie, skręcanie. |
T-W-6 | Stateczność płyt i paneli usztywnionych; postacie wyboczenia, metody analizy. |
T-W-10 | Kolizje jednostek pływających, wejście na mieliznę i uderzenia w przeszkody, metody analizy, konsekwencje. |
T-W-5 | Wytrzymałość strefowa i lokalna, naprężenia pierwszego, drugiego i trzeciego rzędu, koncentracja naprężeń. |
T-W-8 | Wytrzymałość zmęczeniowa elementów konstrukcyjnych kadłuba. |
T-W-3 | Płyty usztywnione, ortotropia konstrukcyjna, pas współpracujący poszycia, sposoby modelowania płyt usztywnionych. |
Metody nauczania | M-2 | Metody problemowe: wykład problemowy. |
---|
M-3 | Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe. |
M-1 | Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie. |
Sposób oceny | S-1 | Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników pracy zaliczeniowej (wykłady). |
---|
Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
---|
2,0 | Student nie potrafi dokonać obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcyjnych obiektów oceanotechnicznych według przepisów i procedur obliczeniowych. |
3,0 | Student nie potrafi dokonać obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcyjnych obiektów oceanotechnicznych według przepisów i procedur obliczeniowych na podstawowym poziomie trudności. |
3,5 | Student nie potrafi dokonać obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcyjnych obiektów oceanotechnicznych według przepisów i procedur obliczeniowych na średnim poziomie trudności. |
4,0 | Student nie potrafi dokonać obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcyjnych obiektów oceanotechnicznych według przepisów i procedur obliczeniowych na zaawansowanym poziomie trudności. |
4,5 | Student nie potrafi dokonać obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcyjnych obiektów oceanotechnicznych według przepisów i procedur obliczeniowych na zaawansowanym poziomie trudności, potrafi wykonać analizę wyników. |
5,0 | Student nie potrafi dokonać obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcyjnych obiektów oceanotechnicznych według przepisów i procedur obliczeniowych na zaawansowanym poziomie trudności, potrafi wykonać analizę wyników i zinterpretować wnioski. |