ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2017/2018 / Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt / Kynologia (S1) / Sylabus przedmiotu - Immunologia i immunoprofilaktyka weterynaryjna

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Kynologia (S1)

Sylabus przedmiotu Immunologia i immunoprofilaktyka weterynaryjna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Kynologia
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauki rolnicze, leśne i weterynaryjne, studia inżynierskie
Profil	praktyczny
Moduł	—
Przedmiot	Immunologia i immunoprofilaktyka weterynaryjna
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Immunologii, Mikrobiologii i Chemii Fizjologicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	5	10	0,8	0,30	zaliczenie
wykłady	W	5	10	0,8	0,30	zaliczenie
laboratoria	L	5	20	1,4	0,40	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Student powinien posiadać podstwową wiedzę z zakresu mikrobiologii oraz immunologii

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.	2
T-A-2	Przeciwciała monoklonalne	2
T-A-3	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.	2
T-A-4	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów	2
T-A-5	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.	2
		10
laboratoria
T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.	3
T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.	7
T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.	4
T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.	6
		20
wykłady
T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów.	2
T-W-2	Surowice odpornościowe.	2
T-W-3	Rodzaje szczepionek i szczepień	2
T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.	2
T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.	2
		10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Udział w zajęciach	10
A-A-2	Samodzielne studiowanie tematyki przedmiotu	5
A-A-3	Przygotowywanie się do dyskusji	5
A-A-4	Przygotowywanie się do prezentacji	4
		24
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	20
A-L-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.	10
A-L-3	Udzia w konsultacjach.	3
A-L-4	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	5
A-L-5	Przygotowanie się do zaliczenia ćwiczeń	4
		42
wykłady
A-W-1	Obecność na wykładach	10
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	5
A-W-3	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	4
A-W-4	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów	5
		24

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2	Dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
Kn_1P_B25_W01 student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.	Kn_1P_W07	—	—	C-1, C-2, C-3, C-4, C-5	T-L-1, T-W-1, T-L-2, T-W-2, T-L-3, T-W-3, T-W-4, T-L-4, T-W-5	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
Kn_1P_B25_U01 Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu	Kn_1P_U11	—	—	C-1, C-2, C-3, C-4, C-5	T-L-1, T-W-1, T-L-2, T-W-2, T-L-3, T-W-3, T-W-4, T-L-4, T-W-5	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
Kn_1P_B25_K01 Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.	Kn_1P_K03	—	—	C-1, C-2, C-3, C-4, C-5	T-L-1, T-W-1, T-L-2, T-W-2, T-L-3, T-W-3, T-W-4, T-L-4, T-W-5	M-1, M-2	S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
Kn_1P_B25_W01 student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.	2,0	Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
	3,0	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
Kn_1P_B25_U01 Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu	2,0	Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,0	Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,5	Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,0	Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,5	Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	5,0	Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
Kn_1P_B25_K01 Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.	2,0	Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,0	Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.

Literatura podstawowa

Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., Wakcynologia, Wydawnictwo α-medica Press, Bielsko-Biała, 2007
Mrożek-Budzyn D., Wakcynologia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała, 2009
Roitt I., Brostoff J., Male D., Immunologia, Wydawnictwo Medyczne Słotwinski Verlag, Brema, 1998
Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W, Immunologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

Kayser F.H., Bienz K.A., Eckert J., Zinkernagel R.M., Mikrobiologia lekarska, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.	2
T-A-2	Przeciwciała monoklonalne	2
T-A-3	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.	2
T-A-4	Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów	2
T-A-5	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.	2
		10

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.	3
T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.	7
T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.	4
T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.	6
		20

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów.	2
T-W-2	Surowice odpornościowe.	2
T-W-3	Rodzaje szczepionek i szczepień	2
T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.	2
T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.	2
		10

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Udział w zajęciach	10
A-A-2	Samodzielne studiowanie tematyki przedmiotu	5
A-A-3	Przygotowywanie się do dyskusji	5
A-A-4	Przygotowywanie się do prezentacji	4
		24

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	20
A-L-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.	10
A-L-3	Udzia w konsultacjach.	3
A-L-4	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	5
A-L-5	Przygotowanie się do zaliczenia ćwiczeń	4
		42

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Obecność na wykładach	10
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	5
A-W-3	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	4
A-W-4	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów	5
		24

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	Kn_1P_B25_W01	student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Kn_1P_W07	Ma podstawową wiedzę z zakresu biologii, mikrobiologii, immunologii i nauk pokrewnych dostosowaną do studiowanego kierunku
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programowe	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
	T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-W-2	Surowice odpornościowe.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-W-3	Rodzaje szczepionek i szczepień
	T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
	3,0	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	Kn_1P_B25_U01	Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Kn_1P_U11	Potrafi rozpoznać objawy najczęściej występujących jednostek chorobowych zwierząt domowych stosując w tym celu odpowiednie metody diagnostyczne; w zależności od wieku i stanu fizjologicznego zwierzęcia potrafi zastosować odpowiednie programy profilaktyki zdrowotnej
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programowe	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
	T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-W-2	Surowice odpornościowe.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-W-3	Rodzaje szczepionek i szczepień
	T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,0	Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,5	Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,0	Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,5	Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	5,0	Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	Kn_1P_B25_K01	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Kn_1P_K03	Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności oraz rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i osobistego
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programowe	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
	T-W-1	Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-W-2	Surowice odpornościowe.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-W-3	Rodzaje szczepionek i szczepień
	T-W-4	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-W-5	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,0	Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.