Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo (S2)
Sylabus przedmiotu Matematyka:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Budownictwo | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
| Obszary studiów | nauki techniczne, studia inżynierskie | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Matematyka | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Studium Matematyki | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Małgorzata Firmanty <Malgorzata.Firmanty@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Znajimość wybranych działów matematyki wyższej z kursów Matematyka 1 i Matematyka 2 wykładanych na studiach pierwszego stopnia Wydziału Budownictwa i Architektury. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Przekazanie studentowi rozszerzonej i pogłębionej wiedzy z matematyki wyższej w zakresie działów objętych przedmiotem. |
| C-2 | Wykształcenie u studenta umiejętności posługiwania się technikami i algorytmami obliczeniowymi niezbędnymi do rozwiązywania zadań inżynierskich. |
| C-3 | Ukształtowanie u studenta świadomości potrzeby uczenia się przez całe życie oraz odpowiedzialności za rzetelną pracę własną i podległego mu zespołu. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Pochodne cząstkowe funkcji złożonej i przekształcenia wyrażeń różniczkowych. | 2 |
| T-A-2 | Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego. | 3 |
| T-A-3 | Równania różniczkowe zwyczajne liniowe wyższych rzędów - metoda współczynników nieoznaczonych. | 2 |
| T-A-4 | Szeregi liczbowe | 2 |
| T-A-5 | Szeregi potęgowe. | 3 |
| T-A-6 | Szeregi Fouriera. | 3 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego: klasyfikacja równań, zagadnienie Cauchy'ego, równanie Laplace'a. | 5 |
| T-W-2 | Szeregi funkcyjne: szeregi potęgowe i szeregi Fouriera. | 6 |
| T-W-3 | Transformacja Fouriera, widmo amplituduwe i fazowe. | 4 |
| 15 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Uczestnictwo w zajeciach - rozwiązywanie zadań pod kierunkiem osoby prowadzącej ćwiczenia, spororządzanie notatek. | 15 |
| A-A-2 | Nauka własna - analizowanie zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach, samodzielne rozwiązywanie podobnych zadań, studiowanie literatury. | 8 |
| A-A-3 | Przygotowanie do dwóch sprawdzianów. | 5 |
| A-A-4 | Konsultacje z osobą prowadzącą ćwiczenia. | 2 |
| 30 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach - słuchanie wykładu i sporządzanie notatek. | 14 |
| A-W-2 | Nauka własna teorii z wykładu - przeanalizowanie treści, zrozumienie, zapamiętanie, studiowanie literatury. | 10 |
| A-W-3 | Przygotowanie do sprawdzianu z teorii podanej na wykładzie. | 4 |
| A-W-4 | Konsultacje z osobą prowadzącą wykład. | 1 |
| A-W-5 | Zaliczenie wykładu | 1 |
| 30 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny z objaśnieniami i przykładami. |
| M-2 | Ćwiczenia przedmiotowe - rozwiązywanie zadań rachunkowych i problemowych dotyczących treści wykładu. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Jeden pisemny sprawdzian z teorii podanej na wykładzie. |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Dwa pisemne sprawdziany z rozwiązywania zadań rachunkowych i problemowych. |
| S-3 | Ocena formująca: Bierząca ocena wiedzy, umiejętności i aktywności studena na ćwiczeniach. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| B_2A_B/01_W01 Studewnt zna podstawowe definicje, twierdzenia i algorytmy z wybranych działów matematyki wyższej realizowanych w ramach przedmiotu. | B_2A_W01 | — | — | C-1 | T-W-3, T-W-1, T-W-2 | M-1 | S-1 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| B_2A_B/01_U01 Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadań oraz problemów matematycznych i inżynierskich, z uwzględnieniem poprawności formuowań wiosków i ich interpretacji technicznej. | B_2A_U01, B_2A_U10 | — | — | C-2 | T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-6, T-A-5 | M-2 | S-2, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| B_2A_B/01_K01 Student rozumie potrzebę ciągłego kształcenia się oraz systemetycznej i uczciwej pracy. | B_2A_K02 | — | — | C-3 | T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-6, T-A-5, T-W-3, T-W-1, T-W-2 | M-1, M-2 | S-1, S-2, S-3 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| B_2A_B/01_W01 Studewnt zna podstawowe definicje, twierdzenia i algorytmy z wybranych działów matematyki wyższej realizowanych w ramach przedmiotu. | 2,0 | Student nie opanował podwstawowych definicji i twierdzeń omawianych w ramach przedmiotu. |
| 3,0 | Student zna wybrane definicje i twierdzenia oraz niktóre algorytmy obliczeniowe. | |
| 3,5 | Student zna prawie wszystkie podstawowe - definicje i twierdzenia, - niektóre z nich umie zilustrować przykładami, - niektóre algorytmy obliczeniowe. | |
| 4,0 | Student zna większość: - definicji z przykładami, - twierdzeń z ich interpretacją geometryczna, - algorytmów obliczeniowych. | |
| 4,5 | Student zna prawie wszystkie: - definicje wraz zprzykładami ilustrującymi je, - twierdzenia wraz z ich interpretacją geometryczną, - algorytmy obliczeniowe. | |
| 5,0 | Student zna prawie wszystkie: - definicje wraz z przykładami ilustrującymi je, - twierdzenia wraz z ich interpretacjągeometryczną, - dowody podstawowych twierdzeń, - algorytmy obliczeniowe. Stosuje swoją wiedzę w niektórych zadaniach problemowych. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| B_2A_B/01_U01 Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadań oraz problemów matematycznych i inżynierskich, z uwzględnieniem poprawności formuowań wiosków i ich interpretacji technicznej. | 2,0 | Student nie spełnia wymagań na ocenę 3,0. |
| 3,0 | Student potrafi rozwiązywać proste zadania z zakresu treści programowych i stosuje czytelny zapis. | |
| 3,5 | Student potrafi rozwiązywać większość zadań z zakresu treści programowych analogicznych do tych prezentowanych na wykładach i ćwiczeniach oraz prezentuje przejrzysty tok rozumowania przy ich zozwiązywaniu. | |
| 4,0 | Student potrafi rozwiązywać większość zadań z zakresu treści programowych stosując przy tym przejrzysty tok rozumowania. Potrafi weryfikować uzyskane wyniki. Stosuje specjalistyczny język matematyczny zapisu. | |
| 4,5 | Student potrafi rozwiązywać zadania z zakresu treści programowych, stosując prrzejrzysty tok rozumowania i specjalistyczny język matematyczny zapisu. Weryfikuje i interpretuje uzyskane wyniki. Prezentuje nowe ( spoza treści programowych ) metody rachunkowe. | |
| 5,0 | Student potrafi rozwiązywać zadania z zakresu treści programowych stosując: - przejrzysty tok rozumowania i specjalistyczny matematyczny język zapisu, - weryfikację i interpretację uzyskanych wyników, - nowe ( spoza treści programowych ) metody obliczeniowe. Potrafi poprowadzić merytoryczną dyskusję problemową. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| B_2A_B/01_K01 Student rozumie potrzebę ciągłego kształcenia się oraz systemetycznej i uczciwej pracy. | 2,0 | Student nie uczęszcza na ćwiczenia lub na kolokwiach pracuje nieuczciwie. |
| 3,0 | Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się w stopniu dostatecznym do zajęć. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. | |
| 3,5 | Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie w stopniu podstawowym do zajęć.Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. Wykazuje nieduży stopień zaangażowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach. | |
| 4,0 | Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie do zajęć. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie.Wykazuje duży stopień zaangażowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach. | |
| 4,5 | Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie do zajęć poszerzając swoją wiedzę o treści z literatury. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. Wykazuje wysoki stopień zaangażowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach. | |
| 5,0 | Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie do zajęć poszerzając swoją wiedzę o treści z literatury. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. Wykazuje bardzo wysoki stopień zaangżowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach. Przejmuje rolę lidera przy zespołowym rozwiązywaniu zadań i problemów. |
Literatura podstawowa
- E. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, Wyższa Szkoła Informaryki, Łódzź, 2002, 3
- J.M.Gelfand, S. W. Fomin, Rachunek wariacyjny, PWN, Warszawa, 1979, 4
- W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, PWN, Warszawa, 1999, 10, Część B
- W. Leksiński, W. Żakowski, Podręczniki akademickie, eit, Matematyka, WNT, Warszawa, 2005, Część IV
Literatura dodatkowa
- E. Otto, Matematyka dla wydziałów budownictwa i mechanicznych, PWN, Warszsawa, 1984, Części 1,2,3