Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Informatyki - Informatyka (S2)

Sylabus przedmiotu Historia informatyki:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Informatyka
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister
Obszary studiów nauki techniczne
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Historia informatyki
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Inżynierii Oprogramowania
Nauczyciel odpowiedzialny Sławomir Wernikowski <Slawomir.Wernikowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Włodzimierz Chocianowicz <Wlodzimierz.Chocianowicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 1,0 ECTS (formy) 1,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 20 Grupa obieralna 2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 15 1,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

dla tego przedmiotu nie są określone wymagania wstępne

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1zapoznanie studenta z historią rozwoju informatyki

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
wykłady
T-W-1Alan Turing i Claude Shannon. Mechaniczne maszyny matematyczne (abakus, suwak logarytmiczny, arytmometr Babbage'a, systemy Holleritha, Enigma). MS DOS oraz Windows 1, 2 i 3. Fortran.2
T-W-2John von Neumann. Architektury odmienne od „klasycznej” propozycji von Neumanna: pamięć trójkowa, Manchester Dataflow, komputery systoliczne, architektura Harvard, mikrokontrolery, komputery analogowe i hybrydowe. Systemy wsadowe i języki opisu pracy (IBM JCL). Cobol.2
T-W-3Konrad Zuse. Konstrukcje, które zmieniły świat: IBM S/360, PDP-11, mikroprocesory Intel 8080, 8048 i C51, Motorola 6800; klony zza „żelaznej kurtyny”: JS RIAD, SM-3, SM-4. Systemy RT-11/RSX-11 i potomkowie. Algol i potomkowie (Pascal, Simula, Algol 68)2
T-W-4Leon Łukaszewicz i Jacek Karpiński. Pamięć: -operacyjna (rury rtęciowe, przerzutniki lampowe, pamięć ferrytowa, przerzutniki półprzewodnikowe, memrystory); -masowa (bębny magnetyczne, dyski magnetyczne, taśmy magnetyczne); -„przenośna” (kasety magnetofonowe, dyskietki, CD i DVD). System OS/360 i potomkowie. Język PL/I i potomkowie (PL/M)2
T-W-5Edsger Dijkstra i Donald Knuth. Urządzenia wejścia/wyjścia (drukarki, czytniki kart, czytniki taśmy, taśma perforowana, karty perforowane, dalekopisy, terminale, mysz). System George 3. Język Ada.2
T-W-6Leonard Adleman i Richard Feynman. Rewolucja mikrokomputerowa (TRS-80, Commodore, Atari, Amstrad/Schneider, ZX-81, ZX-Spectrum, IBM/PC). System CP/M i potomkowie. Język Forth.2
T-W-7Steve Jobbs, Steve Wozniak i Bill Gates. Sieci rozległe – od ARPAnet do CloudComputing; wirusy, robaki, DOS, DDOS. System OS/2. Lisp i Prolog jako przedstawiciele rodziny języków nieimperatywnych.2
T-W-8Sprawdzian końcowy.1
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
wykłady
A-W-1Obecność na wykładach14
A-W-2Zaliczenie2
A-W-3Samodzielne studiowanie materiału i pogłębianie wiedzy.8
A-W-4Konsultacje4
28

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład problemowy.
M-2Wykład informacyjny
M-3Anegtoda.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Pisemny test zaliczeniowy.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_2A_A/05/02_W01
student ma wiedze w zakresie rozwoju informatyki
I_2A_W10C-1T-W-2, T-W-1, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7M-2, M-3, M-1S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_2A_A/05/02_W01
student ma wiedze w zakresie rozwoju informatyki
2,0
3,0student zna podstawowe fazy rozwoju informatyki
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Vicenç Torra, Od abaku do komputera. Algorytmy i obliczenia., BUKA Books Sławomir Chojnacki, Warszawa, 2012

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Alan Turing i Claude Shannon. Mechaniczne maszyny matematyczne (abakus, suwak logarytmiczny, arytmometr Babbage'a, systemy Holleritha, Enigma). MS DOS oraz Windows 1, 2 i 3. Fortran.2
T-W-2John von Neumann. Architektury odmienne od „klasycznej” propozycji von Neumanna: pamięć trójkowa, Manchester Dataflow, komputery systoliczne, architektura Harvard, mikrokontrolery, komputery analogowe i hybrydowe. Systemy wsadowe i języki opisu pracy (IBM JCL). Cobol.2
T-W-3Konrad Zuse. Konstrukcje, które zmieniły świat: IBM S/360, PDP-11, mikroprocesory Intel 8080, 8048 i C51, Motorola 6800; klony zza „żelaznej kurtyny”: JS RIAD, SM-3, SM-4. Systemy RT-11/RSX-11 i potomkowie. Algol i potomkowie (Pascal, Simula, Algol 68)2
T-W-4Leon Łukaszewicz i Jacek Karpiński. Pamięć: -operacyjna (rury rtęciowe, przerzutniki lampowe, pamięć ferrytowa, przerzutniki półprzewodnikowe, memrystory); -masowa (bębny magnetyczne, dyski magnetyczne, taśmy magnetyczne); -„przenośna” (kasety magnetofonowe, dyskietki, CD i DVD). System OS/360 i potomkowie. Język PL/I i potomkowie (PL/M)2
T-W-5Edsger Dijkstra i Donald Knuth. Urządzenia wejścia/wyjścia (drukarki, czytniki kart, czytniki taśmy, taśma perforowana, karty perforowane, dalekopisy, terminale, mysz). System George 3. Język Ada.2
T-W-6Leonard Adleman i Richard Feynman. Rewolucja mikrokomputerowa (TRS-80, Commodore, Atari, Amstrad/Schneider, ZX-81, ZX-Spectrum, IBM/PC). System CP/M i potomkowie. Język Forth.2
T-W-7Steve Jobbs, Steve Wozniak i Bill Gates. Sieci rozległe – od ARPAnet do CloudComputing; wirusy, robaki, DOS, DDOS. System OS/2. Lisp i Prolog jako przedstawiciele rodziny języków nieimperatywnych.2
T-W-8Sprawdzian końcowy.1
15

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obecność na wykładach14
A-W-2Zaliczenie2
A-W-3Samodzielne studiowanie materiału i pogłębianie wiedzy.8
A-W-4Konsultacje4
28
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_2A_A/05/02_W01student ma wiedze w zakresie rozwoju informatyki
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_2A_W10Ma poszerzoną wiedzę dotyczącą trendów rozwojowych i możliwości zastosowania informatyki w wybranych obszarach nauki i techniki
Cel przedmiotuC-1zapoznanie studenta z historią rozwoju informatyki
Treści programoweT-W-2John von Neumann. Architektury odmienne od „klasycznej” propozycji von Neumanna: pamięć trójkowa, Manchester Dataflow, komputery systoliczne, architektura Harvard, mikrokontrolery, komputery analogowe i hybrydowe. Systemy wsadowe i języki opisu pracy (IBM JCL). Cobol.
T-W-1Alan Turing i Claude Shannon. Mechaniczne maszyny matematyczne (abakus, suwak logarytmiczny, arytmometr Babbage'a, systemy Holleritha, Enigma). MS DOS oraz Windows 1, 2 i 3. Fortran.
T-W-3Konrad Zuse. Konstrukcje, które zmieniły świat: IBM S/360, PDP-11, mikroprocesory Intel 8080, 8048 i C51, Motorola 6800; klony zza „żelaznej kurtyny”: JS RIAD, SM-3, SM-4. Systemy RT-11/RSX-11 i potomkowie. Algol i potomkowie (Pascal, Simula, Algol 68)
T-W-4Leon Łukaszewicz i Jacek Karpiński. Pamięć: -operacyjna (rury rtęciowe, przerzutniki lampowe, pamięć ferrytowa, przerzutniki półprzewodnikowe, memrystory); -masowa (bębny magnetyczne, dyski magnetyczne, taśmy magnetyczne); -„przenośna” (kasety magnetofonowe, dyskietki, CD i DVD). System OS/360 i potomkowie. Język PL/I i potomkowie (PL/M)
T-W-5Edsger Dijkstra i Donald Knuth. Urządzenia wejścia/wyjścia (drukarki, czytniki kart, czytniki taśmy, taśma perforowana, karty perforowane, dalekopisy, terminale, mysz). System George 3. Język Ada.
T-W-6Leonard Adleman i Richard Feynman. Rewolucja mikrokomputerowa (TRS-80, Commodore, Atari, Amstrad/Schneider, ZX-81, ZX-Spectrum, IBM/PC). System CP/M i potomkowie. Język Forth.
T-W-7Steve Jobbs, Steve Wozniak i Bill Gates. Sieci rozległe – od ARPAnet do CloudComputing; wirusy, robaki, DOS, DDOS. System OS/2. Lisp i Prolog jako przedstawiciele rodziny języków nieimperatywnych.
Metody nauczaniaM-2Wykład informacyjny
M-3Anegtoda.
M-1Wykład problemowy.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Pisemny test zaliczeniowy.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0student zna podstawowe fazy rozwoju informatyki
3,5
4,0
4,5
5,0