ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2017/2018 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Mechanika i budowa maszyn (S1) / Sylabus przedmiotu - Badania doświadczalne maszyn technologicznych

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (S1)

Sylabus przedmiotu Badania doświadczalne maszyn technologicznych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Badania doświadczalne maszyn technologicznych
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Technologii Mechanicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Marcin Chodźko <Marcin.Chodzko@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Paweł Majda <Pawel.Majda@zut.edu.pl>, Arkadiusz Parus <Arkadiusz.Parus@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	8	Grupa obieralna	2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	7	15	0,8	0,38	zaliczenie
wykłady	W	7	30	2,2	0,62	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagane zaliczenie kursów poprzedzających: matematyka, mechanika, podstawy informatyki.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Nabycie wiedzy na temat metodyki prowadzenia badań doświadczalnych. Zaznajomienie się z nowoczesnymi metodami badawczymi, możliwościami sprzętu pomiarowego. Określenie ograniczeń poszczególnych metod badawczych. Zapoznanie sie z problemami i trudnościami, jakie można napotkac w trakcie prowadzenia badań.
C-2	Nabycie praktycznych umiejętności prowadzenia badań z użyciem nowoczesnych narzędzi pomiarowych. Umięjętność planowania eksperymentu, optymalizacji czasu oraz zasobów ludzkich. Nabycie umiejętności interpretowania uzyskiwanych rezultatów cząstkowych oraz końcowych. Umiejętnośc identyfikacji potencjalnych źródeł błędów.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Analiza błędów wprowadzanych przez próbkowanie i filtrację (aliasing, przeciek widma, błędy amplitudowe i przesunięcie fazowe).	1
T-L-2	Wyznaczanie funkcji koherencji, widm mocy, uśrednianie. Funkcja koherencji. Transmitancja.	1
T-L-3	Wyznaczanie transmitancji w warunkach zakłóceń przy sygnałach wejściowych harmonicznych i impulsowych.	2
T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.	2
T-L-5	Identyfikacja parametrów fizycznych modelu tocznego połączenia prowadnicowego obrabiarki na podstawie badań doświadczalnych statyki maszyny.	1
T-L-6	Identyfikacja parametrów fizycznych modeli podzespołów prowadnicowych oraz mechanizmu śrubowo-tocznego na podstawie badań doświadczalnych dynamiki zespołu posuwowego.	2
T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.	2
T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.	2
T-L-9	Estymacja parametrów modelu modalnego.	2
		15
wykłady
T-W-1	Analiza sygnałów – klasyfikacja sygnałów, zakłócenia i ich rodzaje, filtracja.	4
T-W-2	Wygładzanie przebiegów czasowych, usuwanie trendów, wpływ próbkowania i kwantyzacji.	2
T-W-3	Transformacje sygnałów (w dziedzinie czasu, częstotliwości i czasowo-częstotliwościowe), badanie sygnałów niestacjonarnych.	4
T-W-4	Badania statyczne układów korpusowych maszyn – tworzenie tzw. modelu doświadczalnego obiektu.	4
T-W-5	Badania błędów geometrycznych obrabiarek i robotów – normy, przyrządy, metody.	4
T-W-6	Wyznaczanie sztywności statycznej połączeń prowadnicowych maszyn, optymalne planowanie eksperymentu, stanowisko pomiarowe, opracowanie wyników pomiarów.	4
T-W-7	Doświadczalna analiza modalna – podstawy teoretyczne analizy modalnej maszyn.	2
T-W-8	Eksperyment w analizie modalnej.	2
T-W-9	Identyfikacja modelu modalnego.	2
T-W-10	Eksploatacyjna analiza modalna.	2
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Konsultacje i zaliczenia.	4
A-L-3	Opracowywanie raportów z badań.	5
		24
wykłady
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Konsultacje	10
A-W-3	Studiowanie literatury	10
A-W-4	Przygotowywanie się do zaliczenia	10
A-W-5	Samodzielne rozwiązywanie zadań problemowych.	5
		65

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metoda podająca. Wykład informacyjny.
M-2	Metoda praktyczna. Ćwiczenia laboratoryjne.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne w zakresie materiału zawartego w każdym z trzech bloków tematycznych.
S-2	Ocena formująca: Ocena formująca. Sprawdzenie opanowania materiału teoretycznego przed przystąpieniem do zajęć praktycznych.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena poprawności wykonania raportów z poszczególnych zajęć laboratoryjnych.
S-4	Ocena formująca: Ocena poprawności wykonywanych czynności w trakcie zajęć laboratoryjnych.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_C31-3_W01 Efektem uczestniczenia studenta w zajęciach powinna być jego znajomość podstawowych pojęć z dziedziny doświadczalnictwa. Powinien zrozumieć, na czym polegają ograniczenia metod badawczych oraz w jaki sposób mozna wykorzystywać wyniki eksperymentu.	MBM_1A_W05, MBM_1A_W01, MBM_1A_W04	—	—	C-1	T-W-1, T-W-10, T-W-9, T-W-8, T-W-7, T-W-6, T-W-5, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-L-7, T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-3, T-L-1, T-L-6, T-L-9, T-L-8	M-1	S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_C31-3_U01 W wyniku uczestnictwa studenta w zajęciach powinien on nabyć umiejętności z zakresu manualnego posługiwania się sprzętem pomiarowym. Powinien umieć dobierać oraz podłączać i konfigurować elementy toru pomiarowego. Powinien również umieć analizować konstrukcję pod kątem doboru właściwej metody pomiarowej i zastosowania konkretnych typów przetworników pomiarowych.	MBM_1A_U02, MBM_1A_U03, MBM_1A_U05, MBM_1A_U11, MBM_1A_U15, MBM_1A_U16	—	—	C-1, C-2	T-L-7, T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-3, T-L-1, T-L-6, T-L-9, T-L-8	M-2	S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_C31-3_K01 Zajęcia laboratoryjne z użyciem precyzyjnego i niezwykle drogiego sprzętu pomiarowego wymuszą na studencie wyrobienie w sobie poczucia odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Niektóre z prac nie moga byc wykonywane samodzielnie, zatem wymusi to na studencie konieczność współpracy.	MBM_1A_K02, MBM_1A_K03	—	—	C-2	T-L-7, T-L-4, T-L-8	M-2	S-4

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_C31-3_W01 Efektem uczestniczenia studenta w zajęciach powinna być jego znajomość podstawowych pojęć z dziedziny doświadczalnictwa. Powinien zrozumieć, na czym polegają ograniczenia metod badawczych oraz w jaki sposób mozna wykorzystywać wyniki eksperymentu.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Z trudem kojarzy elementy nabytej wiedzy. Czasem nie wie jak posiadaną wiedzę wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary i jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary i jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_C31-3_U01 W wyniku uczestnictwa studenta w zajęciach powinien on nabyć umiejętności z zakresu manualnego posługiwania się sprzętem pomiarowym. Powinien umieć dobierać oraz podłączać i konfigurować elementy toru pomiarowego. Powinien również umieć analizować konstrukcję pod kątem doboru właściwej metody pomiarowej i zastosowania konkretnych typów przetworników pomiarowych.	2,0	Student nie jest w stanie aktywnie uczestniczyć w zajęciach ze względu na kompletny brak wiedzy w danej dziedzinie.
	3,0	Wykonuje zlecone czynności praktyczne z licznymi pomyłkami. Nie stosuje poprawnych pojęć. Jego wnioski świadczą o nieopanowaniu do końca materiału teoretycznego.
	3,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
	4,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procedur badawczych. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków.
	4,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0.
	5,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia metod badawczych.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_C31-3_K01 Zajęcia laboratoryjne z użyciem precyzyjnego i niezwykle drogiego sprzętu pomiarowego wymuszą na studencie wyrobienie w sobie poczucia odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Niektóre z prac nie moga byc wykonywane samodzielnie, zatem wymusi to na studencie konieczność współpracy.	2,0
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Literatura podstawowa

Kruszewski J., Wittbrodt E., Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym. T 1 – Zagadnienia liniowe., WNT, Warszawa, 1993
Giergiel J., Uhl T., Identyfikacja układów mechanicznych., PWN, Warszawa, 1990
Uhl T., Komputerowo wspomagana identyfikacja modeli konstrukcji mechanicznych., WNT, Warszawa, 1997
Marchelek K., Dynamika maszyn, WNT, Warszawa, 1991
D.J. Ewins, Modal Testing theory, practice and application, RSP, Hertforshire, 2000
Zieliński T.P., Cyfrowe przetwarzanie sygnałów, WKŁ, Warszawa, 2005
J. Dudziewicz, Podręcznik metrologii, WKŁ, Warszawa, 1988

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Analiza błędów wprowadzanych przez próbkowanie i filtrację (aliasing, przeciek widma, błędy amplitudowe i przesunięcie fazowe).	1
T-L-2	Wyznaczanie funkcji koherencji, widm mocy, uśrednianie. Funkcja koherencji. Transmitancja.	1
T-L-3	Wyznaczanie transmitancji w warunkach zakłóceń przy sygnałach wejściowych harmonicznych i impulsowych.	2
T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.	2
T-L-5	Identyfikacja parametrów fizycznych modelu tocznego połączenia prowadnicowego obrabiarki na podstawie badań doświadczalnych statyki maszyny.	1
T-L-6	Identyfikacja parametrów fizycznych modeli podzespołów prowadnicowych oraz mechanizmu śrubowo-tocznego na podstawie badań doświadczalnych dynamiki zespołu posuwowego.	2
T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.	2
T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.	2
T-L-9	Estymacja parametrów modelu modalnego.	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Analiza sygnałów – klasyfikacja sygnałów, zakłócenia i ich rodzaje, filtracja.	4
T-W-2	Wygładzanie przebiegów czasowych, usuwanie trendów, wpływ próbkowania i kwantyzacji.	2
T-W-3	Transformacje sygnałów (w dziedzinie czasu, częstotliwości i czasowo-częstotliwościowe), badanie sygnałów niestacjonarnych.	4
T-W-4	Badania statyczne układów korpusowych maszyn – tworzenie tzw. modelu doświadczalnego obiektu.	4
T-W-5	Badania błędów geometrycznych obrabiarek i robotów – normy, przyrządy, metody.	4
T-W-6	Wyznaczanie sztywności statycznej połączeń prowadnicowych maszyn, optymalne planowanie eksperymentu, stanowisko pomiarowe, opracowanie wyników pomiarów.	4
T-W-7	Doświadczalna analiza modalna – podstawy teoretyczne analizy modalnej maszyn.	2
T-W-8	Eksperyment w analizie modalnej.	2
T-W-9	Identyfikacja modelu modalnego.	2
T-W-10	Eksploatacyjna analiza modalna.	2
		30

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Konsultacje i zaliczenia.	4
A-L-3	Opracowywanie raportów z badań.	5
		24

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Konsultacje	10
A-W-3	Studiowanie literatury	10
A-W-4	Przygotowywanie się do zaliczenia	10
A-W-5	Samodzielne rozwiązywanie zadań problemowych.	5
		65

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_1A_C31-3_W01	Efektem uczestniczenia studenta w zajęciach powinna być jego znajomość podstawowych pojęć z dziedziny doświadczalnictwa. Powinien zrozumieć, na czym polegają ograniczenia metod badawczych oraz w jaki sposób mozna wykorzystywać wyniki eksperymentu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_W05	ma szczegółową wiedzę dotyczącą konstrukcji oraz obliczeń maszyn i urządzeń o średnim stopniu złożoności
	MBM_1A_W01	ma wiedzę z matematyki na poziomie wyższym niezbędnym do ilościowego opisu i analizy problemów oraz rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	MBM_1A_W04	ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w kluczowych zagadnieniach kierunku MiBM takich jak: konstrukcja maszyn, techniki wytwarzania, metrologia, eksploatacja maszyn, energetyka oraz zna pojęcia w języku obcym na poziomie B2
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie wiedzy na temat metodyki prowadzenia badań doświadczalnych. Zaznajomienie się z nowoczesnymi metodami badawczymi, możliwościami sprzętu pomiarowego. Określenie ograniczeń poszczególnych metod badawczych. Zapoznanie sie z problemami i trudnościami, jakie można napotkac w trakcie prowadzenia badań.
Treści programowe	T-W-1	Analiza sygnałów – klasyfikacja sygnałów, zakłócenia i ich rodzaje, filtracja.
	T-W-10	Eksploatacyjna analiza modalna.
	T-W-9	Identyfikacja modelu modalnego.
	T-W-8	Eksperyment w analizie modalnej.
	T-W-7	Doświadczalna analiza modalna – podstawy teoretyczne analizy modalnej maszyn.
	T-W-6	Wyznaczanie sztywności statycznej połączeń prowadnicowych maszyn, optymalne planowanie eksperymentu, stanowisko pomiarowe, opracowanie wyników pomiarów.
	T-W-5	Badania błędów geometrycznych obrabiarek i robotów – normy, przyrządy, metody.
	T-W-4	Badania statyczne układów korpusowych maszyn – tworzenie tzw. modelu doświadczalnego obiektu.
	T-W-3	Transformacje sygnałów (w dziedzinie czasu, częstotliwości i czasowo-częstotliwościowe), badanie sygnałów niestacjonarnych.
	T-W-2	Wygładzanie przebiegów czasowych, usuwanie trendów, wpływ próbkowania i kwantyzacji.
	T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.
	T-L-2	Wyznaczanie funkcji koherencji, widm mocy, uśrednianie. Funkcja koherencji. Transmitancja.
	T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.
	T-L-5	Identyfikacja parametrów fizycznych modelu tocznego połączenia prowadnicowego obrabiarki na podstawie badań doświadczalnych statyki maszyny.
	T-L-3	Wyznaczanie transmitancji w warunkach zakłóceń przy sygnałach wejściowych harmonicznych i impulsowych.
	T-L-1	Analiza błędów wprowadzanych przez próbkowanie i filtrację (aliasing, przeciek widma, błędy amplitudowe i przesunięcie fazowe).
	T-L-6	Identyfikacja parametrów fizycznych modeli podzespołów prowadnicowych oraz mechanizmu śrubowo-tocznego na podstawie badań doświadczalnych dynamiki zespołu posuwowego.
	T-L-9	Estymacja parametrów modelu modalnego.
	T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.
Metody nauczania	M-1	Metoda podająca. Wykład informacyjny.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne w zakresie materiału zawartego w każdym z trzech bloków tematycznych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Z trudem kojarzy elementy nabytej wiedzy. Czasem nie wie jak posiadaną wiedzę wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary i jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary i jej stosowania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_1A_C31-3_U01	W wyniku uczestnictwa studenta w zajęciach powinien on nabyć umiejętności z zakresu manualnego posługiwania się sprzętem pomiarowym. Powinien umieć dobierać oraz podłączać i konfigurować elementy toru pomiarowego. Powinien również umieć analizować konstrukcję pod kątem doboru właściwej metody pomiarowej i zastosowania konkretnych typów przetworników pomiarowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_U02	potrafi porozumiewać się w środowisku inżynierów mechaników posługując się językiem technicznym, informacją opartą na grafice inżynierskiej, wykorzystując sieci komputerowe
	MBM_1A_U03	potrafi przygotować w języku polskim oraz obcym opracowanie wskazanego problemu z zakresu inżynierii mechanicznej w sposób komunikatywny i dobrze udokumentowany zgodnie z zasadami przyjętymi przy opracowaniu dokumentacji technicznej
	MBM_1A_U05	ma umiejętność samokształcenia - samodzielnego poszukiwania informacji i analizowania poznanych zagadnień
	MBM_1A_U11	ma umiejętności niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna i stosuje zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą
	MBM_1A_U15	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla obszaru inżynierii mechanicznej
	MBM_1A_U16	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym w zakresie właściwym dla inżynierii mechanicznej oraz wybrać i zastosować właściwą metodę wykonania oraz wybrać narzędzia
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie wiedzy na temat metodyki prowadzenia badań doświadczalnych. Zaznajomienie się z nowoczesnymi metodami badawczymi, możliwościami sprzętu pomiarowego. Określenie ograniczeń poszczególnych metod badawczych. Zapoznanie sie z problemami i trudnościami, jakie można napotkac w trakcie prowadzenia badań.
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie praktycznych umiejętności prowadzenia badań z użyciem nowoczesnych narzędzi pomiarowych. Umięjętność planowania eksperymentu, optymalizacji czasu oraz zasobów ludzkich. Nabycie umiejętności interpretowania uzyskiwanych rezultatów cząstkowych oraz końcowych. Umiejętnośc identyfikacji potencjalnych źródeł błędów.
Treści programowe	T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.
	T-L-2	Wyznaczanie funkcji koherencji, widm mocy, uśrednianie. Funkcja koherencji. Transmitancja.
	T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.
	T-L-5	Identyfikacja parametrów fizycznych modelu tocznego połączenia prowadnicowego obrabiarki na podstawie badań doświadczalnych statyki maszyny.
	T-L-3	Wyznaczanie transmitancji w warunkach zakłóceń przy sygnałach wejściowych harmonicznych i impulsowych.
	T-L-1	Analiza błędów wprowadzanych przez próbkowanie i filtrację (aliasing, przeciek widma, błędy amplitudowe i przesunięcie fazowe).
	T-L-6	Identyfikacja parametrów fizycznych modeli podzespołów prowadnicowych oraz mechanizmu śrubowo-tocznego na podstawie badań doświadczalnych dynamiki zespołu posuwowego.
	T-L-9	Estymacja parametrów modelu modalnego.
	T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.
Metody nauczania	M-2	Metoda praktyczna. Ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena formująca. Sprawdzenie opanowania materiału teoretycznego przed przystąpieniem do zajęć praktycznych.
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena poprawności wykonania raportów z poszczególnych zajęć laboratoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie jest w stanie aktywnie uczestniczyć w zajęciach ze względu na kompletny brak wiedzy w danej dziedzinie.
	3,0	Wykonuje zlecone czynności praktyczne z licznymi pomyłkami. Nie stosuje poprawnych pojęć. Jego wnioski świadczą o nieopanowaniu do końca materiału teoretycznego.
	3,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
	4,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procedur badawczych. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków.
	4,5	Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0.
	5,0	Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia metod badawczych.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_1A_C31-3_K01	Zajęcia laboratoryjne z użyciem precyzyjnego i niezwykle drogiego sprzętu pomiarowego wymuszą na studencie wyrobienie w sobie poczucia odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Niektóre z prac nie moga byc wykonywane samodzielnie, zatem wymusi to na studencie konieczność współpracy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_K02	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie praktycznych umiejętności prowadzenia badań z użyciem nowoczesnych narzędzi pomiarowych. Umięjętność planowania eksperymentu, optymalizacji czasu oraz zasobów ludzkich. Nabycie umiejętności interpretowania uzyskiwanych rezultatów cząstkowych oraz końcowych. Umiejętnośc identyfikacji potencjalnych źródeł błędów.
Treści programowe	T-L-7	Eksperyment modalny - test impulsowy.
	T-L-4	Doświadczalne wyznaczanie słabych ogniw konstrukcji maszyny ze względu na kryterium sztywności statycznej.
	T-L-8	Eksperyment modalny z użyciem wzbudnika elektrodynamicznego.
Metody nauczania	M-2	Metoda praktyczna. Ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób oceny	S-4	Ocena formująca: Ocena poprawności wykonywanych czynności w trakcie zajęć laboratoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0