| Pole | KOD | Znaczenie kodu |
|---|
| Zamierzone efekty kształcenia | KCh_1A_C02_U01 | Student potrafi wykorzystując różne źródła informacji dobrać odpowiednią metodę pomiarową wykorzystującą zjawisko dyfrakcji do zbadania określonych właściwości badanej substancji, interpretować uzyskane wyniki, ocenić przydatność zastosowanej metody badawczej do rozwiązania postawionego zadania i na tej podstawie wyciągać wnioski formułowane słownie lub w formie pisemnej |
|---|
| Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | KCh_1A_U07 | potrafi uczyć się samodzielnie |
|---|
| KCh_1A_U08 | potrafi w oparciu o różne źródła, wykorzystując podstawowe ujęcia teoretyczne, przygotować typowe prace pisemne w języku polskim oraz angielskim lub niemieckim dotyczące wybranych zagadnień z zakresu chemii i dyscyplin pokrewnych |
| KCh_1A_U15 | potrafi ocenić przydatność podstawowej aparatury pomiarowej i rutynowych metod służących do rozwiązania prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym w obszarze chemii oraz wybrać i zastosować właściwe rozwiązanie |
| KCh_1A_U01 | potrafi analizować problemy z zakresu chemii, w szczególności problemy o charakterze utylitarnym oraz znajdować ich rozwiązania w oparciu o poznane twierdzenia i metody |
| KCh_1A_U02 | potrafi wykonywać analizy ilościowe, szczególnie z wykorzystaniem metod chemicznych i fizycznych oraz formułować na tej podstawie wnioski jakościowe |
| KCh_1A_U03 | potrafi planować i przeprowadzać proste badania doświadczalne i symulacje komputerowe w zakresie chemii, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski |
| KCh_1A_U04 | potrafi wykorzystać metody numeryczne i analityczne do formułowania zadań, rozwiązania problemów matematycznych i inżynierskich oraz analizy uzyskanych danych pomiarowych; posiada umiejętność stosowania podstawowych pakietów oprogramowania oraz wybranych języków programowania |
| KCh_1A_U05 | potrafi ocenić istniejące rozwiązania techniczne w zakresie chemii oraz przygotować opracowanie określonego problemu o charakterze inżynierskim związanego z ich funkcjonowaniem i zaproponować sposoby jego rozwiązania |
| Cel przedmiotu | C-3 | Zapoznanie studentów z metodami badawczymi wykorzystującymi zjawisko dyfrakcji |
|---|
| C-1 | Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami w obszarze krystalografii i ciała stałego |
| C-2 | Zapoznanie studentów z metodami otrzymywania i właściwościami promieniowania rentgenowskiego |
| Treści programowe | T-W-6 | Typy struktur: A1, A3 i A2. Izomorfizm i polimorfizm. Przegląd struktur wybranych pierwiastków i związków chemicznych. Struktury pokrewne. |
|---|
| T-W-15 | Dyfrakcja neutronów i elektronów. Współczesna dyfraktometria. |
| T-W-13 | Wykorzystanie metod dyfrakcyjnych do badania ciekłych kryształów i mezoporowatych sit molekularnych. |
| T-W-4 | Otrzymywanie,i właściwości i zastosowanie promieniowania rentgenowskiego. Masowe współczynniki absorpcji. Zjawisko dyfrakcji. Wzór Bragga. Substancje krystaliczne i substancje amorficzne. Baza danych dyfraktogramów wzorcowych PDF ICDD. |
| T-W-1 | Definicja i podział krystalografii. Definicja ciała stałego. Właściwości fizyczne wektorowe i skalarne. Podstawowe pojęcia krystalografii. Budowa wewnętrzna kryształu idealnego. |
| T-W-2 | Układy krystalograficzne. Typy sieci Bravais´go. Węzeł, prosta sieciowa i płaszczyzna sieciowa. Wzory kwadratowe. |
| T-W-3 | Promienie atomowe i jonowe. Typy poliedrów koordynacyjnych. Morfologia i pokrój kryształów. Pomiar gęstości. Gęstość rentgenowska. |
| T-W-10 | Badanie typu roztworu stałego. Defekty liniowe , płaskie i objętościowe. |
| T-W-7 | Natężenie rentgenowskich refleksów dyfrakcyjnych. Rentgenowska ilościowa analiza fazowa. Rentgenowskie przystawki niskotemperaturowe, wysokotemperaturowe i wysokociśnieniowe. Badanie rozszerzalności termicznej i przemian fazowych. |
| T-W-8 | Powiar wielkości krystalitów i zniekształceń sieciowych. Mikroskopowa definicja ciała stałego. Symetria w budowie ciała stałego. Operacje symetrii - elementy symetrii. Gupy punktowe i grupy przestrzenne. |
| T-W-9 | Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne. Mikrodyfrakcja. Pomiar grubości cienkich warstw. Badanie tekstur. Rzeczywista budowa ciała stałego. Rodzaje defektów struktury. Defekty punktowe. Roztwory stałe. Nadstruktury. |
| T-W-11 | Związki niestechiometryczne. Lampy rentgenowskie z wirującą anodą. Promieniowanie synchrotronowe -otrzymywanie, właściwość, zastosowanie. Polski synchrotron. Dyfraktometr z dyspersją energii. |
| T-W-12 | Precyzyjny pomiar parametrów komórki elementarnej. Zjawisko dyfrakcji - równanie Maxa von Laue. Metody badania monokryształów. |
| T-W-14 | Badanie struktury ciał stałych. Generowanie teoretycznych dyfraktogramów. Zastosowanie metody Rietvelda do udokładniania struktur ciał stałych na podstawie dyfraktogramów proszkowych. Metody ab initio. |
| T-W-5 | Wskaźnikowanie dyfraktogramów proszkowych. Podział ciał stałych. Zwarte warstwy heksagonalne. Luki tetraedryczne i oktaedryczne. |
| Metody nauczania | M-1 | Wykład informacyjny, objaśnienie i wyjaśnienie |
|---|
| Sposób oceny | S-1 | Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne |
|---|
| Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
|---|
| 2,0 | |
| 3,0 | student potrafi korzystać z podstawowych żródeł informacji dotyczących krystalografii oraz budowy i właściwości ciała stałego oraz potrafi scharakteryzować budowę wskazanego obiektu wykorzystując aparat pojęciowy stosowany w krystalografii |
| 3,5 | |
| 4,0 | |
| 4,5 | |
| 5,0 | |