Wydział Elektryczny - Automatyka i robotyka (N3)
Sylabus przedmiotu Metody optymalizacji:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Automatyka i robotyka | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | trzeciego stopnia |
Stopnień naukowy absolwenta | doktor | ||
Obszary studiów | studia trzeciego stopnia | ||
Profil | |||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Metody optymalizacji | ||
Specjalność | przedmiot wspólny | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Marcin Ziółkowski <Marcin.Ziolkowski@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | |||
ECTS (planowane) | 1,0 | ECTS (formy) | 1,0 |
Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Zaawansowane metody matematyczne I |
W-2 | Zaawansowane metody matematyczne II |
W-3 | Matematyka, Fizyka, Elektrotechnika teoretyczna, Elektromagnetyzm |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Zapoznanie z numerycznymi metodami optymalizacyjnymi. |
C-2 | Ukształtowanie umiejętności doboru odpowiedniej metody optymalizacyjnej do problemu technicznego. |
C-3 | Ukształtowanie umiejętności implementacji metod optymalizacyjnych w wybranym języku programowania. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
wykłady | ||
T-W-1 | Wstęp - zagadnienia optymalizacji w technice. Klasyfikacja metod optymalizacyjnych. Sformułowanie przykładowego problemu optymalizacyjnego w elektromagnetyźmie. | 2 |
T-W-2 | Ewolucyjna optymalizacja jednokryterialna. Algorytmy genetyczne. | 2 |
T-W-3 | Ewolucyjna optymalizacja wielokryterialna - metoda ograniczonych kryteriów. | 1 |
T-W-4 | Ewolucyjna optymalizacja wielokryterialna - metoda sumy ważonych kryteriów. | 1 |
T-W-5 | Metody gradientowe. | 2 |
T-W-6 | Przykłady zagadnień odwrotnych w elektrotechnice. Dyskretyzacja równania całkowego. Regularyzacja Tikhonova. | 2 |
T-W-7 | Metody rozwiązywania źle postawionych zagadnień odwrotnych na przykładzie syntezy pola magnetycznego na osi solenoidu sekcyjnego. Weryfikacja rozwiązania metodą elementów skończonych. | 2 |
12 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
wykłady | ||
A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 12 |
A-W-2 | Praca własna, rozwiązywanie zadań domowych, przygotowanie do egzaminu. | 18 |
30 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Wykład problemowy. |
M-2 | Metody praktyczne z użyciem komputera. |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena podsumowująca: Egzamin ustny. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|
AR_3A_O7_W01 Ma wiedzę na zaawansowanym poziomie, o charakterze szczegółowym dla obszaru prowadzonych badań naukowych w zakresie Automatyki i robotyki, której źródłem są w szczególności publikacje naukowe, obejmującą najnowsze osiągnięcia nauki. | AR_3-_W02 | — | C-1 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-5, T-W-7 | M-2, M-1 | S-1 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|
AR_3A_O7_U01 Potrafi rozwiązywać złożone zadania i problemy w zakresie dyscypliny automatyka i robotyka, w tym zadania i problemy nietypowe, wykorzystując oryginalne metody, wnoszące wkład w rozwój danej dyscypliny naukowej. | AR_3-_U06 | — | C-2, C-3 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-5, T-W-7 | M-2, M-1 | S-1 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|
AR_3A_O7_K01 Przejawia inicjatywę w poszukiwaniu nowych idei w badaniach naukowych oraz innowacyjnych rozwiązań technologicznych , wykorzystujących wyniki najnowszych prac teoretycznych w dyscyplinie Automatyka i robotyka. | AR_3-_K03 | — | C-1 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-5, T-W-7 | M-2, M-1 | S-1 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
AR_3A_O7_W01 Ma wiedzę na zaawansowanym poziomie, o charakterze szczegółowym dla obszaru prowadzonych badań naukowych w zakresie Automatyki i robotyki, której źródłem są w szczególności publikacje naukowe, obejmującą najnowsze osiągnięcia nauki. | 2,0 | |
3,0 | Ma wiedzę na zaawansowanym poziomie, o charakterze podstawowym dla dyscypliny naukowej Automatyka i robotyka. | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
AR_3A_O7_U01 Potrafi rozwiązywać złożone zadania i problemy w zakresie dyscypliny automatyka i robotyka, w tym zadania i problemy nietypowe, wykorzystując oryginalne metody, wnoszące wkład w rozwój danej dyscypliny naukowej. | 2,0 | |
3,0 | Potrafi rozwiązywać złożone zadania i problemy w zakresie dyscypliny Elektrotechnika, w tym zadania i problemy nietypowe, wykorzystując oryginalne metody, wnoszące wkład w rozwój danej dyscypliny naukowej. | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
AR_3A_O7_K01 Przejawia inicjatywę w poszukiwaniu nowych idei w badaniach naukowych oraz innowacyjnych rozwiązań technologicznych , wykorzystujących wyniki najnowszych prac teoretycznych w dyscyplinie Automatyka i robotyka. | 2,0 | |
3,0 | Przejawia inicjatywę w poszukiwaniu nowych idei w badaniach naukowych oraz innowacyjnych rozwiązań technologicznych , wykorzystujących wyniki najnowszych prac teoretycznych w dyscyplinie Automatyka i robotyka. | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Literatura podstawowa
- Timothy Marler, A Study of Multi-Objective Optimization Methods for Engineering Applications, VDM Verlag, Saarbrucken, Niemcy, 2009
- Eldad Haber, Numerical Strategies for the Solution of Inverse Problems (rozprawa doktorska), Geophysics, The University of British Columbia, Vancouver, Kanada, 1997
- R. Haupt, S. Haupt, Practical Genetic Algorithms - wydanie drugie, John Wiley & Sons, Inc., Hoboken, New Jersey, USA, 2004
Literatura dodatkowa
- Marcin Ziółkowski, Analiza i synteza wybranych układów ekranujących pola elektromagnetyczne niskiej i średniej częstotliwości, Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Techologicznego w Szczecinie., Szczecin, 2011