ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2018/2019 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Inżynieria materiałowa (N1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Inżynieria materiałowa (N1)

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Inżynieria materiałowa
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Wytrzymałość materiałów
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn
Nauczyciel odpowiedzialny	Paweł Gutowski <Pawel.Gutowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	5,0	ECTS (formy)	5,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	2	10	1,5	0,26	zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	2	10	1,5	0,30	zaliczenie
wykłady	W	2	18	2,0	0,44	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Podstawy matematyki - w tym podstawy rachunku różniczkowego i całkowego
W-2	Ukończony kurs z mechaniki ogólnej w zakresie statyki.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych prostych układów prętowych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie oraz zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych w przypadku obciążeń złożonych.
C-2	Ukształtowanie umiejętnośći prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie oraz prowadzenia obliczeń wytrzymałościowych belek.
C-3	Praktyczne zapoznanie studentów z podstawowymi próbami wytrzymałościowymi i urządzeniami stosowanymi do ich przeprowadzania oraz ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych lub ściskanych.	1
T-A-2	Prawo Hooke'a dla osiowego stanu naprężenia. Rozwiązywanie układów prętowych statycznie wyznaczalnych - wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń przy rozciąganiu i ściskaniu.	1
T-A-3	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne, naprężenia termiczne i naprężenia montażowe.	1
T-A-4	Kolokwium nr 1	1
T-A-5	Analiza płaskiego stanu naprężenia - koło Mohra.	1
T-A-6	Uogólnione prawo Hooke'a. Ścinanie. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich.	1
T-A-7	Skręcanie prętów o przekroju kołowym. Układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.	1
T-A-8	Zginanie - wykresy sił tnących i momentów gnących.	1
T-A-9	Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyboczenie.	1
T-A-10	Kolokwium nr 2	1
		10
laboratoria
T-L-1	Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych)	1
T-L-2	Statyczna próba rozciągania metali	1
T-L-3	Próba statyczna ściskania metali. Próba udarności	1
T-L-4	Próba ścinania Pomiary twardości	1
T-L-5	Kolokwium nr 1	1
T-L-6	Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności	1
T-L-7	Wyboczenie	1
T-L-8	Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych Badanie metali na zmęczenie	1
T-L-9	Twierdzenie Maxvella. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej	1
T-L-10	Kolokwium nr 2	1
		10
wykłady
T-W-1	Wiadomości wstępne i podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Modele (materiału, elementu konstrukcyjnego i siły) - przyjmowane w wytrzymałości materiałów.	2
T-W-2	Zasada superpozycji. Zasada de Saint-Venanta. Koncentracja naprężeń. Prawo Hooke'a dla jednoosiowego stanu naprężenia.	1
T-W-3	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.	1
T-W-4	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne i naprężenia montażowe.	1
T-W-5	Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia. Przekroje główne, naprężenia główne.	1
T-W-6	Analiza jednoosiowego i dwuosiowego stanu naprężenia - Koło Mohra.	1
T-W-7	Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia, uogólnione prawo Hooke'a.	1
T-W-8	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania.	1
T-W-9	Momenty bezwładności figur płaskich.	1
T-W-10	Skręcanie prętów o przekroju kołowym	1
T-W-11	Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.	1
T-W-12	Wyboczenie sprężyste i niesprężyste.	2
T-W-13	Pojęcie wytężenia materiału. Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe.	2
T-W-14	Wytrzymałość złożona.	2
		18

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach.	10
A-A-2	Przygotowanie się do kolejnych ćwiczeń na podstawie wykładów i podanej literatury.	7
A-A-3	Praca samodzielna, samokształcenie się - rozwiązywanie zadań domowych zadanych przez prowadzącego ćwiczenia i zadań samodzielnie wybranych z podanych zbiorów zadań.	15
A-A-4	Przygotowanie do okresowych sprawdzianów i kolokwiów.	12
A-A-5	Konsultacje	1
		45
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo we wszystkich zajęciach laboratoryjnych	10
A-L-2	Przygotowanie do kolejnych ćwiczeń, opracowanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń, przygotowanie do kolokwiów.	35
		45
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach	18
A-W-2	Pogłębianie i porządkowanie swojej wiedzy na podstawie podanej literatury	20
A-W-3	Konsultacje	2
A-W-4	Przygotowanie do egzaminu	17
A-W-5	Egzamin końcowy	3
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady - metoda podająca - wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
M-2	Ćwiczenia audytoryjne - praktyczne rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie całej grupy.
M-3	Ćwiczenia laboratoryjne: a) pokaz i omówienie próby wytrzymałościowej przez prowadzącego zajęcia, b) pokaz i omówienie próby przez prowadzącego zajęcia i samodzielne prowadzenie dalszych badań przez studentów - pod nadzorem prowadzącego.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych oraz na podstawie przeprowadzonych sprawdzianów i oddanych prac domowych.
S-2	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych oraz na podstawie przeprowadzonych sprawdzianów i oddanych sprawozdań.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń audytoryjnych na podstawie przeprowadzonych dwóch pisemnych kolokwiów i dwóch sprawdzianów.
S-4	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie przeprowadzonych dwóch kolokwiów i oddanych sprawozdań.
S-5	Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej (105 min.) i odpowiedzi ustnej. Można do niego przystąpić dopiero po uzyskaniu zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IM_1A_C27_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie, skręcanie i zginanie oraz wiedzę stanowiącą podstawę prowadzenia analiz wytrzymałościowych w przypadku obciążeń złożonych.	IM_1A_W05, IM_1A_W12, IM_1A_W16	—	—	C-2	T-A-8, T-A-5, T-A-7, T-A-2, T-A-6, T-A-3, T-A-1, T-A-9, T-W-10, T-W-1, T-W-14, T-W-11, T-W-3, T-W-2, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-13, T-W-4, T-W-12, T-W-9, T-W-5	M-1, M-2	S-5, S-1, S-3
IM_1A_C27_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania.	IM_1A_W05, IM_1A_W12, IM_1A_W16	—	—	C-3	T-L-3, T-L-4, T-L-6, T-L-2, T-L-7, T-L-8, T-L-9	M-3	S-4, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IM_1A_C27_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie oraz powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe belek. Powinien także umieć przeprowadzić podstawowe próby wytrzymałościowe.	IM_1A_U01, IM_1A_U06, IM_1A_U13, IM_1A_U15, IM_1A_U16, IM_1A_U17, IM_1A_U19, IM_1A_U20	—	—	C-2, C-3	T-L-3, T-L-4, T-L-6, T-L-2, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-A-8, T-A-5, T-A-7, T-A-2, T-A-6, T-A-3, T-A-1, T-A-9, T-W-10, T-W-1, T-W-14, T-W-11, T-W-3, T-W-2, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-13, T-W-4, T-W-12, T-W-9, T-W-5	M-3, M-1, M-2	S-4, S-5, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IM_1A_C27_K01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie świadomość konieczności prowadzenia szczegółowych analiz wytrzymałościowych tworzonych i eksploatowanych obiektów i ich poszczególnych elementów	IM_1A_K02	—	—	C-2	T-L-3, T-L-4, T-L-2, T-L-8, T-A-8, T-A-7, T-A-2, T-A-6, T-A-3, T-A-1, T-A-9	M-3, M-1, M-2	S-4, S-5, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IM_1A_C27_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie, skręcanie i zginanie oraz wiedzę stanowiącą podstawę prowadzenia analiz wytrzymałościowych w przypadku obciążeń złożonych.	2,0	- Student nie potrafi opisać modelu materiału przyjmowanego w wytrzymałości materiałów. - Nie potrafi zdefiniować takich pojęć, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Nie potrafi zdefiniować warunkiów wytrzymałościowych dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Nie potrafi rozwiązać prostych, statycznie wyznaczalnych układów prętowych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. - Nie potrafi zdefiniować układu statycznie wyznaczalnego. - Nie potrafi zdefiniować prawa Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Nie zna twierdzenia Steinera dla figur płaskich. - Nie potrafi zdefiniować takich pojęć jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Nie potrafi opisać zjawiska wyboczenia. - Nie potrafi zdefiniować pojecia: naprężenie zredukowane.
	3,0	- Student potrafi opisać model materiału przyjmowany w wytrzymałości materiałów. - Ppotrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny. - Potrafi zdefiniować prawo Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Zna twierdzenie Steinera dla figur płaskich. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. - Potrafi zdefiniować pojecie: naprężenie zredukowane.
	3,5	- Student potrafi opisać model materiału przyjmowany w wytrzymałości materiałów. - Ppotrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny. - Potrafi zdefiniować prawo Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Zna zasadę de Saint-Venanta. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. - Zna twierdzenie Steinera dla figur płaskich. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Potrafi opisać tensor stanu naprężenia w naprężeniach głównych. - Potrafi opisać konstrukcję koła Mohra. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału. - Potrafi zdefiniować takie pojecia jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe.
	4,0	- Student potrafi opisać model materiału przyjmowany w wytrzymałości materiałów. - Ppotrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny. - Potrafi zdefiniować prawo Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Zna zasadę de Saint-Venanta. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. - Zna zasadę superpozycji i potrafi podać przykłady jej wykorzystania. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. - Zna twierdzenie Steinera dla figur płaskich. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Potrafi opisać tensor stanu naprężenia w naprężeniach głównych. - Potrafi opisać konstrukcję koła Mohra i na jego podstawie wyznaczyć zależności między napręzeniami głównymi a naprężeniami składowymi dla płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. - Potrafi wyjaśnić różnicę między pojęciami: smukłość pręta i smukłość graniczna. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału. - Potrafi zdefiniować takie pojecia jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnic dla jakich stanów naprężenia zachodzi konieczność obliczania napręzenia zredukowanego. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe. - Potrafi wymienić kilka znanych hipotez wytężeniowych. - Potrafi opisać hipotezę Hubera-Misesa.
	4,5	- Student potrafi opisać model materiału przyjmowany w wytrzymałości materiałów. - Ppotrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny. - Potrafi zdefiniować prawo Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Zna zasadę de Saint-Venanta. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. - Zna zasadę superpozycji i potrafi podać przykłady jej wykorzystania. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. Potrafi wyjaśnić przyczyny powstawania naprężeń termicznych i montażowych. - Zna twierdzenie Steinera dla figur płaskich. Potrafi objaśnić takie pojęcia jak: główne osie bezwładności, główne centralne osie bezwładności, główne momenty bezwładności, główne centralne momenty bezwładności. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Potrafi opisać tensor stanu naprężenia w naprężeniach głównych. - Potrafi opisać konstrukcję koła Mohra i na jego podstawie wyznaczyć zależności między napręzeniami głównymi a naprężeniami składowymi dla płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. - Potrafi wyjaśnić różnicę między pojęciami: smukłość pręta i smukłość graniczna. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału i efekt karbu. - Potrafi zdefiniować takie pojecia jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić dla jakich stanów naprężenia zachodzi konieczność obliczania napręzenia zredukowanego. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe. - Potrafi opisać takie hipotezy wytężeniowe jak: hipoteza Hubera-Misesa, hipoteza Treski-Coulomba, hipoteza de Saint-Venanta-Graschoffa.
	5,0	Wymagania takie jak na ocenę 4, 5 plus umiejętność krytycznej analizy prezentowanych wiadomości i umiejętność wskazywania przykładów ppraktycznego wykorzystania posiadanej wiedzy.
IM_1A_C27_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania.	2,0	- Student nie potrafi zdefiniować wskaźników wytrzymałościowych i innych wielkości wyznaczanych w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych.
	3,0	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby.
	3,5	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować wyniki badań.
	4,0	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki.
	4,5	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki. - Potrafi uzasadnić konieczność przeprowadzania danej próby/pomiaru dla rzeczywistych układów.
	5,0	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki. - Potrafi uzasadnić konieczność przeprowadzania danej próby/pomiaru dla rzeczywistych układów i omówić konsekwencje zaniechania przeprowadzenia takich badąń. - Potrafi omówić konsekwencje błędnego/niestarannego - niezgodnego z normami przygotowania próbek i urządzeń pomiarowych do badań na wynik pomiaru.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IM_1A_C27_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie oraz powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe belek. Powinien także umieć przeprowadzić podstawowe próby wytrzymałościowe.	2,0	- Student nie potrafi wyznaczyć sił wewnętrznych w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Nie potrafi rozwiązać prostych, statycznie wyznaczalnych układów prętowych pracujących na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Nie potrafi przeprowadzić obliczeń wytrzymałościowych dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Nie potrafi przeprowadzić obliczeń wytrzymałościowych dla prętów obciążonych momentami gnącymi.
	3,0	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi.
	3,5	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrznye w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi. - Potrafi napisać równania równowagi i związki geometryczne w przypadku prostych statycznie niewyznaczalnych układów prętowych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi napisać równania równowagi i związki geometryczne dla prostych statycznie niewyznaczalnych układów prętowych pracujących na skręcanie.
	4,0	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciaganie lub ściskanie. Potrafi obliczyć naprężenia termiczne i montazowe. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na skręcanie. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie.
	4,5	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciaganie lub ściskanie. Potrafi obliczyć napręzenia termiczne i montazowe. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na skręcanie. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie. - Potrafi zinterpretować uzyskane wyniki i przeprowadzić krytyczną analizę uzyskanego rozwiązania.
	5,0	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciaganie lub ściskanie. Potrafi obliczyć napręzenia termiczne i montazowe. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na skręcanie. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie. - Potrafi zinterpretować uzyskane wyniki i przeprowadzić krytyczną analizę uzyskanego rozwiązania. - Potrafi wskazać słaby punkt - słabe ogniwo analizowanego układu i zaproponować sposób jego eliminacji.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IM_1A_C27_K01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie świadomość konieczności prowadzenia szczegółowych analiz wytrzymałościowych tworzonych i eksploatowanych obiektów i ich poszczególnych elementów	2,0
	3,0
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Literatura podstawowa

Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 2011, t. 1 i t. 2
Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 1998
Orłoś Z., Doświadczalna analiza odkształceń i naprężeń, WNT, Warszawa, 1977
..., Polskie Normy, 2011, aktualnie obowiązujące

Literatura dodatkowa

Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1985, t.1 i t.2
Niezgodziński M. E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 1997
Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 1996

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych lub ściskanych.	1
T-A-2	Prawo Hooke'a dla osiowego stanu naprężenia. Rozwiązywanie układów prętowych statycznie wyznaczalnych - wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń przy rozciąganiu i ściskaniu.	1
T-A-3	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne, naprężenia termiczne i naprężenia montażowe.	1
T-A-4	Kolokwium nr 1	1
T-A-5	Analiza płaskiego stanu naprężenia - koło Mohra.	1
T-A-6	Uogólnione prawo Hooke'a. Ścinanie. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich.	1
T-A-7	Skręcanie prętów o przekroju kołowym. Układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.	1
T-A-8	Zginanie - wykresy sił tnących i momentów gnących.	1
T-A-9	Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyboczenie.	1
T-A-10	Kolokwium nr 2	1
		10

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych)	1
T-L-2	Statyczna próba rozciągania metali	1
T-L-3	Próba statyczna ściskania metali. Próba udarności	1
T-L-4	Próba ścinania Pomiary twardości	1
T-L-5	Kolokwium nr 1	1
T-L-6	Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności	1
T-L-7	Wyboczenie	1
T-L-8	Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych Badanie metali na zmęczenie	1
T-L-9	Twierdzenie Maxvella. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej	1
T-L-10	Kolokwium nr 2	1
		10

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wiadomości wstępne i podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Modele (materiału, elementu konstrukcyjnego i siły) - przyjmowane w wytrzymałości materiałów.	2
T-W-2	Zasada superpozycji. Zasada de Saint-Venanta. Koncentracja naprężeń. Prawo Hooke'a dla jednoosiowego stanu naprężenia.	1
T-W-3	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.	1
T-W-4	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne i naprężenia montażowe.	1
T-W-5	Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia. Przekroje główne, naprężenia główne.	1
T-W-6	Analiza jednoosiowego i dwuosiowego stanu naprężenia - Koło Mohra.	1
T-W-7	Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia, uogólnione prawo Hooke'a.	1
T-W-8	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania.	1
T-W-9	Momenty bezwładności figur płaskich.	1
T-W-10	Skręcanie prętów o przekroju kołowym	1
T-W-11	Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.	1
T-W-12	Wyboczenie sprężyste i niesprężyste.	2
T-W-13	Pojęcie wytężenia materiału. Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe.	2
T-W-14	Wytrzymałość złożona.	2
		18

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach.	10
A-A-2	Przygotowanie się do kolejnych ćwiczeń na podstawie wykładów i podanej literatury.	7
A-A-3	Praca samodzielna, samokształcenie się - rozwiązywanie zadań domowych zadanych przez prowadzącego ćwiczenia i zadań samodzielnie wybranych z podanych zbiorów zadań.	15
A-A-4	Przygotowanie do okresowych sprawdzianów i kolokwiów.	12
A-A-5	Konsultacje	1
		45

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo we wszystkich zajęciach laboratoryjnych	10
A-L-2	Przygotowanie do kolejnych ćwiczeń, opracowanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń, przygotowanie do kolokwiów.	35
		45

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach	18
A-W-2	Pogłębianie i porządkowanie swojej wiedzy na podstawie podanej literatury	20
A-W-3	Konsultacje	2
A-W-4	Przygotowanie do egzaminu	17
A-W-5	Egzamin końcowy	3
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_1A_C27_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie, skręcanie i zginanie oraz wiedzę stanowiącą podstawę prowadzenia analiz wytrzymałościowych w przypadku obciążeń złożonych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_1A_W05	Ma wiedzę w zakresie mechaniki i wytrzymałości materiałów obejmującą: 1) Statykę, kinematykę i dynamikę 2) Naprężenia, odkształcenia i przemieszczenia 3) Hipotezy wytrzymałościowe i mechanizmy pękania niezbędną do zrozumienia wytrzymałości materiałów konstrukcyjnych
	IM_1A_W12	Ma wiedzę w zakresie właściwości fizykochemicznych, mechanicznych i eksploatacyjnych materiałów niezbędną do doboru materiału do określonych wyrobów z uwzględnieniem pełnego cyklu ich życia
	IM_1A_W16	Ma podstawową wiedzę niezbędną do pracy w środowisku przemysłowym, rozumienia pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej; zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy
Cel przedmiotu	C-2	Ukształtowanie umiejętnośći prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie oraz prowadzenia obliczeń wytrzymałościowych belek.
Treści programowe	T-A-8	Zginanie - wykresy sił tnących i momentów gnących.
	T-A-5	Analiza płaskiego stanu naprężenia - koło Mohra.
	T-A-7	Skręcanie prętów o przekroju kołowym. Układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.
	T-A-2	Prawo Hooke'a dla osiowego stanu naprężenia. Rozwiązywanie układów prętowych statycznie wyznaczalnych - wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń przy rozciąganiu i ściskaniu.
	T-A-6	Uogólnione prawo Hooke'a. Ścinanie. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich.
	T-A-3	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne, naprężenia termiczne i naprężenia montażowe.
	T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych lub ściskanych.
	T-A-9	Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyboczenie.
	T-W-10	Skręcanie prętów o przekroju kołowym
	T-W-1	Wiadomości wstępne i podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Modele (materiału, elementu konstrukcyjnego i siły) - przyjmowane w wytrzymałości materiałów.
	T-W-14	Wytrzymałość złożona.
	T-W-11	Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.
	T-W-3	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.
	T-W-2	Zasada superpozycji. Zasada de Saint-Venanta. Koncentracja naprężeń. Prawo Hooke'a dla jednoosiowego stanu naprężenia.
	T-W-6	Analiza jednoosiowego i dwuosiowego stanu naprężenia - Koło Mohra.
	T-W-7	Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia, uogólnione prawo Hooke'a.
	T-W-8	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania.
	T-W-13	Pojęcie wytężenia materiału. Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe.
	T-W-4	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne i naprężenia montażowe.
	T-W-12	Wyboczenie sprężyste i niesprężyste.
	T-W-9	Momenty bezwładności figur płaskich.
	T-W-5	Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia. Przekroje główne, naprężenia główne.
Metody nauczania	M-1	Wykłady - metoda podająca - wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne - praktyczne rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie całej grupy.
Sposób oceny	S-5	Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej (105 min.) i odpowiedzi ustnej. Można do niego przystąpić dopiero po uzyskaniu zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych.
	S-1	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych oraz na podstawie przeprowadzonych sprawdzianów i oddanych prac domowych.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń audytoryjnych na podstawie przeprowadzonych dwóch pisemnych kolokwiów i dwóch sprawdzianów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	- Student nie potrafi opisać modelu materiału przyjmowanego w wytrzymałości materiałów. - Nie potrafi zdefiniować takich pojęć, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Nie potrafi zdefiniować warunkiów wytrzymałościowych dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Nie potrafi rozwiązać prostych, statycznie wyznaczalnych układów prętowych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. - Nie potrafi zdefiniować układu statycznie wyznaczalnego. - Nie potrafi zdefiniować prawa Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Nie zna twierdzenia Steinera dla figur płaskich. - Nie potrafi zdefiniować takich pojęć jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Nie potrafi opisać zjawiska wyboczenia. - Nie potrafi zdefiniować pojecia: naprężenie zredukowane.
	3,0	- Student potrafi opisać model materiału przyjmowany w wytrzymałości materiałów. - Ppotrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny. - Potrafi zdefiniować prawo Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Zna twierdzenie Steinera dla figur płaskich. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. - Potrafi zdefiniować pojecie: naprężenie zredukowane.
	3,5	- Student potrafi opisać model materiału przyjmowany w wytrzymałości materiałów. - Ppotrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny. - Potrafi zdefiniować prawo Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Zna zasadę de Saint-Venanta. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. - Zna twierdzenie Steinera dla figur płaskich. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Potrafi opisać tensor stanu naprężenia w naprężeniach głównych. - Potrafi opisać konstrukcję koła Mohra. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału. - Potrafi zdefiniować takie pojecia jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe.
	4,0	- Student potrafi opisać model materiału przyjmowany w wytrzymałości materiałów. - Ppotrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny. - Potrafi zdefiniować prawo Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Zna zasadę de Saint-Venanta. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. - Zna zasadę superpozycji i potrafi podać przykłady jej wykorzystania. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. - Zna twierdzenie Steinera dla figur płaskich. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Potrafi opisać tensor stanu naprężenia w naprężeniach głównych. - Potrafi opisać konstrukcję koła Mohra i na jego podstawie wyznaczyć zależności między napręzeniami głównymi a naprężeniami składowymi dla płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. - Potrafi wyjaśnić różnicę między pojęciami: smukłość pręta i smukłość graniczna. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału. - Potrafi zdefiniować takie pojecia jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnic dla jakich stanów naprężenia zachodzi konieczność obliczania napręzenia zredukowanego. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe. - Potrafi wymienić kilka znanych hipotez wytężeniowych. - Potrafi opisać hipotezę Hubera-Misesa.
	4,5	- Student potrafi opisać model materiału przyjmowany w wytrzymałości materiałów. - Ppotrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów rozciąganych i ściskanych osiowo oraz dla prętów skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny. - Potrafi zdefiniować prawo Hooke'a dla osiowego i złożonego stanu naprężenia. - Zna zasadę de Saint-Venanta. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. - Zna zasadę superpozycji i potrafi podać przykłady jej wykorzystania. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. Potrafi wyjaśnić przyczyny powstawania naprężeń termicznych i montażowych. - Zna twierdzenie Steinera dla figur płaskich. Potrafi objaśnić takie pojęcia jak: główne osie bezwładności, główne centralne osie bezwładności, główne momenty bezwładności, główne centralne momenty bezwładności. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia jak: tensor stanu naprężenia, naprężenie główne, przekrój główny. - Potrafi opisać tensor stanu naprężenia w naprężeniach głównych. - Potrafi opisać konstrukcję koła Mohra i na jego podstawie wyznaczyć zależności między napręzeniami głównymi a naprężeniami składowymi dla płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. - Potrafi wyjaśnić różnicę między pojęciami: smukłość pręta i smukłość graniczna. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału i efekt karbu. - Potrafi zdefiniować takie pojecia jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić dla jakich stanów naprężenia zachodzi konieczność obliczania napręzenia zredukowanego. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe. - Potrafi opisać takie hipotezy wytężeniowe jak: hipoteza Hubera-Misesa, hipoteza Treski-Coulomba, hipoteza de Saint-Venanta-Graschoffa.
	5,0	Wymagania takie jak na ocenę 4, 5 plus umiejętność krytycznej analizy prezentowanych wiadomości i umiejętność wskazywania przykładów ppraktycznego wykorzystania posiadanej wiedzy.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_1A_C27_W02	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_1A_W05	Ma wiedzę w zakresie mechaniki i wytrzymałości materiałów obejmującą: 1) Statykę, kinematykę i dynamikę 2) Naprężenia, odkształcenia i przemieszczenia 3) Hipotezy wytrzymałościowe i mechanizmy pękania niezbędną do zrozumienia wytrzymałości materiałów konstrukcyjnych
	IM_1A_W12	Ma wiedzę w zakresie właściwości fizykochemicznych, mechanicznych i eksploatacyjnych materiałów niezbędną do doboru materiału do określonych wyrobów z uwzględnieniem pełnego cyklu ich życia
	IM_1A_W16	Ma podstawową wiedzę niezbędną do pracy w środowisku przemysłowym, rozumienia pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej; zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy
Cel przedmiotu	C-3	Praktyczne zapoznanie studentów z podstawowymi próbami wytrzymałościowymi i urządzeniami stosowanymi do ich przeprowadzania oraz ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych
Treści programowe	T-L-3	Próba statyczna ściskania metali. Próba udarności
	T-L-4	Próba ścinania Pomiary twardości
	T-L-6	Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności
	T-L-2	Statyczna próba rozciągania metali
	T-L-7	Wyboczenie
	T-L-8	Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych Badanie metali na zmęczenie
	T-L-9	Twierdzenie Maxvella. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej
Metody nauczania	M-3	Ćwiczenia laboratoryjne: a) pokaz i omówienie próby wytrzymałościowej przez prowadzącego zajęcia, b) pokaz i omówienie próby przez prowadzącego zajęcia i samodzielne prowadzenie dalszych badań przez studentów - pod nadzorem prowadzącego.
Sposób oceny	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie przeprowadzonych dwóch kolokwiów i oddanych sprawozdań.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych oraz na podstawie przeprowadzonych sprawdzianów i oddanych sprawozdań.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	- Student nie potrafi zdefiniować wskaźników wytrzymałościowych i innych wielkości wyznaczanych w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych.
	3,0	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby.
	3,5	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować wyniki badań.
	4,0	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki.
	4,5	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki. - Potrafi uzasadnić konieczność przeprowadzania danej próby/pomiaru dla rzeczywistych układów.
	5,0	- Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań/próby. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki. - Potrafi uzasadnić konieczność przeprowadzania danej próby/pomiaru dla rzeczywistych układów i omówić konsekwencje zaniechania przeprowadzenia takich badąń. - Potrafi omówić konsekwencje błędnego/niestarannego - niezgodnego z normami przygotowania próbek i urządzeń pomiarowych do badań na wynik pomiaru.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_1A_C27_U01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie oraz powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe belek. Powinien także umieć przeprowadzić podstawowe próby wytrzymałościowe.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_1A_U01	Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
	IM_1A_U06	Ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych
	IM_1A_U13	Potrafi dobrać i wykorzystać materiał do warunków jego eksploatacji z uwzględnieniem aspektów ekonomicznych
	IM_1A_U15	Potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami do charakteryzowania materiału lub wyrobu
	IM_1A_U16	Potrafi dobrać metody i urządzenia do charakteryzowania materiału lub wyrobu
	IM_1A_U17	Potrafi wyspecyfikować charakterystyki i określić ich zakres niezbędny do oceny stanu materiału i wyrobu dla potrzeb projektowania, przetwórstwa i eksploatacji
	IM_1A_U19	Potrafi przedstawić otrzymane wyniki w formie liczbowej i graficznej, dokonać ich interpretacji i wyciągnąć właściwe wnioski
	IM_1A_U20	Potrafi stosować obowiązujące zasady i prawa w miejscu pracy i/lub nauki
Cel przedmiotu	C-2	Ukształtowanie umiejętnośći prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie oraz prowadzenia obliczeń wytrzymałościowych belek.
Cel przedmiotu	C-3	Praktyczne zapoznanie studentów z podstawowymi próbami wytrzymałościowymi i urządzeniami stosowanymi do ich przeprowadzania oraz ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych
Treści programowe	T-L-3	Próba statyczna ściskania metali. Próba udarności
	T-L-4	Próba ścinania Pomiary twardości
	T-L-6	Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności
	T-L-2	Statyczna próba rozciągania metali
	T-L-7	Wyboczenie
	T-L-8	Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych Badanie metali na zmęczenie
	T-L-9	Twierdzenie Maxvella. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej
	T-A-8	Zginanie - wykresy sił tnących i momentów gnących.
	T-A-5	Analiza płaskiego stanu naprężenia - koło Mohra.
	T-A-7	Skręcanie prętów o przekroju kołowym. Układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.
	T-A-2	Prawo Hooke'a dla osiowego stanu naprężenia. Rozwiązywanie układów prętowych statycznie wyznaczalnych - wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń przy rozciąganiu i ściskaniu.
	T-A-6	Uogólnione prawo Hooke'a. Ścinanie. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich.
	T-A-3	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne, naprężenia termiczne i naprężenia montażowe.
	T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych lub ściskanych.
	T-A-9	Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyboczenie.
	T-W-10	Skręcanie prętów o przekroju kołowym
	T-W-1	Wiadomości wstępne i podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Modele (materiału, elementu konstrukcyjnego i siły) - przyjmowane w wytrzymałości materiałów.
	T-W-14	Wytrzymałość złożona.
	T-W-11	Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.
	T-W-3	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.
	T-W-2	Zasada superpozycji. Zasada de Saint-Venanta. Koncentracja naprężeń. Prawo Hooke'a dla jednoosiowego stanu naprężenia.
	T-W-6	Analiza jednoosiowego i dwuosiowego stanu naprężenia - Koło Mohra.
	T-W-7	Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia, uogólnione prawo Hooke'a.
	T-W-8	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania.
	T-W-13	Pojęcie wytężenia materiału. Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe.
	T-W-4	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne i naprężenia montażowe.
	T-W-12	Wyboczenie sprężyste i niesprężyste.
	T-W-9	Momenty bezwładności figur płaskich.
	T-W-5	Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia. Przekroje główne, naprężenia główne.
Metody nauczania	M-3	Ćwiczenia laboratoryjne: a) pokaz i omówienie próby wytrzymałościowej przez prowadzącego zajęcia, b) pokaz i omówienie próby przez prowadzącego zajęcia i samodzielne prowadzenie dalszych badań przez studentów - pod nadzorem prowadzącego.
	M-1	Wykłady - metoda podająca - wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
	M-2	Ćwiczenia audytoryjne - praktyczne rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie całej grupy.
Sposób oceny	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie przeprowadzonych dwóch kolokwiów i oddanych sprawozdań.
	S-5	Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej (105 min.) i odpowiedzi ustnej. Można do niego przystąpić dopiero po uzyskaniu zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń audytoryjnych na podstawie przeprowadzonych dwóch pisemnych kolokwiów i dwóch sprawdzianów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	- Student nie potrafi wyznaczyć sił wewnętrznych w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Nie potrafi rozwiązać prostych, statycznie wyznaczalnych układów prętowych pracujących na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Nie potrafi przeprowadzić obliczeń wytrzymałościowych dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Nie potrafi przeprowadzić obliczeń wytrzymałościowych dla prętów obciążonych momentami gnącymi.
	3,0	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi.
	3,5	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrznye w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi. - Potrafi napisać równania równowagi i związki geometryczne w przypadku prostych statycznie niewyznaczalnych układów prętowych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. - Potrafi napisać równania równowagi i związki geometryczne dla prostych statycznie niewyznaczalnych układów prętowych pracujących na skręcanie.
	4,0	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciaganie lub ściskanie. Potrafi obliczyć naprężenia termiczne i montazowe. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na skręcanie. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie.
	4,5	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciaganie lub ściskanie. Potrafi obliczyć napręzenia termiczne i montazowe. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na skręcanie. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie. - Potrafi zinterpretować uzyskane wyniki i przeprowadzić krytyczną analizę uzyskanego rozwiązania.
	5,0	- Student potrafi wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach rozciąganych lub ściskanych, skręcanych i zginanych. - Potrafi rozwiązać proste, statycznie wyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciąganie lub ściskanie (naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia). - Potrafi przeprowadzić analizę płaskiego stanu naprężenia. - Potrafi wyznaczyć momenty bezwładności figur płaskich. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami skręcającymi. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów obciążonych momentami gnącymi. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na rozciaganie lub ściskanie. Potrafi obliczyć napręzenia termiczne i montazowe. - Potrafi rozwiązać proste statycznie niewyznaczalne układy prętowe pracujące na skręcanie. - Potrafi obliczyć pręty na wyboczenie. - Potrafi zinterpretować uzyskane wyniki i przeprowadzić krytyczną analizę uzyskanego rozwiązania. - Potrafi wskazać słaby punkt - słabe ogniwo analizowanego układu i zaproponować sposób jego eliminacji.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_1A_C27_K01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie świadomość konieczności prowadzenia szczegółowych analiz wytrzymałościowych tworzonych i eksploatowanych obiektów i ich poszczególnych elementów
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_1A_K02	Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera – technologa materiałów, w tym jej wpływ na środowisko i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje
Cel przedmiotu	C-2	Ukształtowanie umiejętnośći prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie oraz prowadzenia obliczeń wytrzymałościowych belek.
Treści programowe	T-L-3	Próba statyczna ściskania metali. Próba udarności
	T-L-4	Próba ścinania Pomiary twardości
	T-L-2	Statyczna próba rozciągania metali
	T-L-8	Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych Badanie metali na zmęczenie
	T-A-8	Zginanie - wykresy sił tnących i momentów gnących.
	T-A-7	Skręcanie prętów o przekroju kołowym. Układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.
	T-A-2	Prawo Hooke'a dla osiowego stanu naprężenia. Rozwiązywanie układów prętowych statycznie wyznaczalnych - wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń przy rozciąganiu i ściskaniu.
	T-A-6	Uogólnione prawo Hooke'a. Ścinanie. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich.
	T-A-3	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne, naprężenia termiczne i naprężenia montażowe.
	T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych lub ściskanych.
	T-A-9	Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyboczenie.
Metody nauczania	M-3	Ćwiczenia laboratoryjne: a) pokaz i omówienie próby wytrzymałościowej przez prowadzącego zajęcia, b) pokaz i omówienie próby przez prowadzącego zajęcia i samodzielne prowadzenie dalszych badań przez studentów - pod nadzorem prowadzącego.
	M-1	Wykłady - metoda podająca - wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
	M-2	Ćwiczenia audytoryjne - praktyczne rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie całej grupy.
Sposób oceny	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie przeprowadzonych dwóch kolokwiów i oddanych sprawozdań.
	S-5	Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej (105 min.) i odpowiedzi ustnej. Można do niego przystąpić dopiero po uzyskaniu zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena ćwiczeń audytoryjnych na podstawie przeprowadzonych dwóch pisemnych kolokwiów i dwóch sprawdzianów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0