ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2018/2019 / Wydział Techniki Morskiej i Transportu / Oceanotechnika (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Oceanotechnika (S1)

Sylabus przedmiotu Mechanika konstrukcji okrętowych 2:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Oceanotechnika
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Mechanika konstrukcji okrętowych 2
Specjalność	Projektowanie i budowa okrętów
Jednostka prowadząca	Katedra Mechaniki Konstrukcji
Nauczyciel odpowiedzialny	Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>, Tomasz Urbański <Tomasz.Urbanski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	6	30	2,0	0,50	egzamin
laboratoria	L	6	30	2,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z matematyki
W-2	Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki
W-3	Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki konstrukcji
W-4	Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki konstrukcji okrętowych

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami analizy dynamiki, wytrzymałości zmęczeniowej kadłuba okrętowego i obiektów offshore, nośności granicznej elementów konstrukcyjnych i kadłuba statku oraz ich niezawodności.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Szkolenie stanowiskowe zgodnie z przepisami BHP	1
T-L-2	Obliczenia częstości drgań własnych belek	3
T-L-3	Obliczenia częstości drgań własnych płyt.	4
T-L-4	Analiza wytrzymałości zmęczeniowej wg metodyki stosowanej w przepisach towarzystw klasyfikacyjnych (Common Structural Rules).	6
T-L-5	Obliczanie nośności granicznej prętów z wykorzystaniem MES.	4
T-L-6	Obliczanie nośności granicznej płyt z wykorzystaniem MES.	6
T-L-7	Obliczanie nośności granicznej kadłuba statku z wykorzystaniem metody Caldwella, Smitha.	4
T-L-8	Zaliczanie formy zajęć.	2
		30
wykłady
T-W-1	Drgania układów ciągłych, modele teoretyczne drgań giętnych belek i płyt, bezwładność obrotowa, wpływ ścinania na częstość drgań własnych.	2
T-W-2	Macierze mas belkowych i płytowych elementów skończonych. Równania ruchu MES.	2
T-W-3	Definicja wytrzymałości zmęczeniowej, główne czynniki wpływające na wytrzymałość zmęczeniową.	2
T-W-4	Podstawy mechaniki kompozytów.	2
T-W-5	Metody analizy wytrzymałości zmęczeniowej: długoterminowe prognozy obciążeń i naprężeń, analiza widmowa, funkcje gęstości prawdopodobieństwa rozkładu naprężeń.	3
T-W-6	Metody uproszczone analizy wytrzymałości zmęczeniowej: rodzaje naprężeń stosowane w wytrzymałości zmęczeniowej, wytrzymałość zmęczeniowa konstrukcji spawanych, krzywe S-N, metody oparte o mechanikę pękania, krzywe projektowe S-N dla poszczególnych rodzajów naprężeń, hipoteza kumulacji uszkodzeń Palmgrena-Minera.	4
T-W-7	Metoda analizy wytrzymałości zmęczeniowej stosowana w przepisach klasyfikacyjnych, metody poprawy wytrzymałości zmęczeniowej.	2
T-W-8	Podstawy mechaniki nieliniowej, modele płynięcia plastycznego.	4
T-W-9	Nośność graniczna prętów, płyt, metody uproszczone: Johnsona-Ostenfelda, Perry-Robertsona, teoria linii załomów.	3
T-W-10	Nośność graniczna kadłuba statku: metoda Caldwella, Smitha, sformułowanie ISUM.	2
T-W-11	Analiza niezawodności: rozkłady zmiennych losowych, niezawodność konstriukcji, niepewności, metody analizy niezawodności.	4
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-L-2	przygotowanie do zaliczenia	10
A-L-3	opracowywanie sprawozdań	10
		50
wykłady
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Przygotowanie do zaliczenia formy zajęć	18
A-W-3	Udział w egzaminie	2
		50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
M-2	Metody problemowe: wykład problemowy.
M-3	Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.
M-4	Metody programowane: z użyciem komputera.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena ciągła
S-2	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników pracy zaliczeniowej (wykłady).
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia laboratoryjne).

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
O_1A_D1-08_W01 ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych	O_1A_W18	—	—	C-1	T-W-5, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-10, T-W-9, T-W-11, T-L-2, T-L-3, T-L-7, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-3, M-2, M-1	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
O_1A_D1-08_U01 potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej i analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych	O_1A_U12	—	—	C-1	T-W-5, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-10, T-W-9, T-W-11, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-7, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-3, M-2, M-1	S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
O_1A_D1-08_W01 ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych	2,0	Student nie ma wiedzy dotyczącej analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych
	3,0	Student ma wiedzę dotyczącą aanalizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla rozwiązania problemów na podstawowym poziomie trudności.
	3,5	Student ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla rozwiązania problemów na średnim poziomie trudności.
	4,0	Student ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla rozwiązania problemów na zaawansowanym podstawowym poziomie trudności.
	4,5	Student ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla sformułowania i rozwiązania problemów na średnim poziomie trudności.
	5,0	Student ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla sformułowania i rozwiązania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
O_1A_D1-08_U01 potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej i analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych	2,0	Student nie potrafi dobrać metod i narzędzi do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych
	3,0	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na podstawowym poziomie trudności.
	3,5	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na średnim poziomie trudności.
	4,0	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na zaawansowanym poziomie trudności.
	4,5	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na zaawansowanym poziomie trudności, potrafi wykonać analizę wyników.
	5,0	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na zaawansowanym poziomie trudności, potrafi wykonać analizę wyników i zinterpretować wnioski.

Literatura podstawowa

Rakowski, G., Kasprzyk, Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005
Hughes, O.,F., Ship Structural Design, The Society of Naval Architects and Marine Engineers, Jersey City, New Jersey, 1988
Bai, Y., Marine Structural Design, Elsevier, Amsterdam, 2003
Paik, J.-K., Thayamballi, A., K., Ship-Shaped Offshore Installations, Cambridge University Press, Cambridge, 2007
Rosochowicz, K., Problemy pękania zmęczeniowego kadłubów statków, Okrętownictwo i Żegluga, Gdańsk, 2000

Literatura dodatkowa

Gawroński W., Metoda elementów skończonych w dynamice konstrukcji, ARKADY, Warszawa, 1984
Paik, J.,K., Thayamballi, A.,K., Ultimate limit state design of steel-plated structures, John Wiley and Sons, West Sussex, 2003
Petinov, S., Fatigue Analysis of Ship Structures, Backbone Publishing Company, Fair Lawn, NJ 07410, USA, 2003

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Szkolenie stanowiskowe zgodnie z przepisami BHP	1
T-L-2	Obliczenia częstości drgań własnych belek	3
T-L-3	Obliczenia częstości drgań własnych płyt.	4
T-L-4	Analiza wytrzymałości zmęczeniowej wg metodyki stosowanej w przepisach towarzystw klasyfikacyjnych (Common Structural Rules).	6
T-L-5	Obliczanie nośności granicznej prętów z wykorzystaniem MES.	4
T-L-6	Obliczanie nośności granicznej płyt z wykorzystaniem MES.	6
T-L-7	Obliczanie nośności granicznej kadłuba statku z wykorzystaniem metody Caldwella, Smitha.	4
T-L-8	Zaliczanie formy zajęć.	2
		30

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Drgania układów ciągłych, modele teoretyczne drgań giętnych belek i płyt, bezwładność obrotowa, wpływ ścinania na częstość drgań własnych.	2
T-W-2	Macierze mas belkowych i płytowych elementów skończonych. Równania ruchu MES.	2
T-W-3	Definicja wytrzymałości zmęczeniowej, główne czynniki wpływające na wytrzymałość zmęczeniową.	2
T-W-4	Podstawy mechaniki kompozytów.	2
T-W-5	Metody analizy wytrzymałości zmęczeniowej: długoterminowe prognozy obciążeń i naprężeń, analiza widmowa, funkcje gęstości prawdopodobieństwa rozkładu naprężeń.	3
T-W-6	Metody uproszczone analizy wytrzymałości zmęczeniowej: rodzaje naprężeń stosowane w wytrzymałości zmęczeniowej, wytrzymałość zmęczeniowa konstrukcji spawanych, krzywe S-N, metody oparte o mechanikę pękania, krzywe projektowe S-N dla poszczególnych rodzajów naprężeń, hipoteza kumulacji uszkodzeń Palmgrena-Minera.	4
T-W-7	Metoda analizy wytrzymałości zmęczeniowej stosowana w przepisach klasyfikacyjnych, metody poprawy wytrzymałości zmęczeniowej.	2
T-W-8	Podstawy mechaniki nieliniowej, modele płynięcia plastycznego.	4
T-W-9	Nośność graniczna prętów, płyt, metody uproszczone: Johnsona-Ostenfelda, Perry-Robertsona, teoria linii załomów.	3
T-W-10	Nośność graniczna kadłuba statku: metoda Caldwella, Smitha, sformułowanie ISUM.	2
T-W-11	Analiza niezawodności: rozkłady zmiennych losowych, niezawodność konstriukcji, niepewności, metody analizy niezawodności.	4
		30

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-L-2	przygotowanie do zaliczenia	10
A-L-3	opracowywanie sprawozdań	10
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Przygotowanie do zaliczenia formy zajęć	18
A-W-3	Udział w egzaminie	2
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_1A_D1-08_W01	ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_1A_W18	ma wiedzę w zakresie konstrukcji obiektów oceanotechnicznych, metod doboru i optymalizacji elementów konstrukcyjnych oraz analizy ich wytrzymałości
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami analizy dynamiki, wytrzymałości zmęczeniowej kadłuba okrętowego i obiektów offshore, nośności granicznej elementów konstrukcyjnych i kadłuba statku oraz ich niezawodności.
Treści programowe	T-W-5	Metody analizy wytrzymałości zmęczeniowej: długoterminowe prognozy obciążeń i naprężeń, analiza widmowa, funkcje gęstości prawdopodobieństwa rozkładu naprężeń.
	T-W-1	Drgania układów ciągłych, modele teoretyczne drgań giętnych belek i płyt, bezwładność obrotowa, wpływ ścinania na częstość drgań własnych.
	T-W-2	Macierze mas belkowych i płytowych elementów skończonych. Równania ruchu MES.
	T-W-3	Definicja wytrzymałości zmęczeniowej, główne czynniki wpływające na wytrzymałość zmęczeniową.
	T-W-4	Podstawy mechaniki kompozytów.
	T-W-6	Metody uproszczone analizy wytrzymałości zmęczeniowej: rodzaje naprężeń stosowane w wytrzymałości zmęczeniowej, wytrzymałość zmęczeniowa konstrukcji spawanych, krzywe S-N, metody oparte o mechanikę pękania, krzywe projektowe S-N dla poszczególnych rodzajów naprężeń, hipoteza kumulacji uszkodzeń Palmgrena-Minera.
	T-W-7	Metoda analizy wytrzymałości zmęczeniowej stosowana w przepisach klasyfikacyjnych, metody poprawy wytrzymałości zmęczeniowej.
	T-W-8	Podstawy mechaniki nieliniowej, modele płynięcia plastycznego.
	T-W-10	Nośność graniczna kadłuba statku: metoda Caldwella, Smitha, sformułowanie ISUM.
	T-W-9	Nośność graniczna prętów, płyt, metody uproszczone: Johnsona-Ostenfelda, Perry-Robertsona, teoria linii załomów.
	T-W-11	Analiza niezawodności: rozkłady zmiennych losowych, niezawodność konstriukcji, niepewności, metody analizy niezawodności.
	T-L-2	Obliczenia częstości drgań własnych belek
	T-L-3	Obliczenia częstości drgań własnych płyt.
	T-L-7	Obliczanie nośności granicznej kadłuba statku z wykorzystaniem metody Caldwella, Smitha.
	T-L-4	Analiza wytrzymałości zmęczeniowej wg metodyki stosowanej w przepisach towarzystw klasyfikacyjnych (Common Structural Rules).
	T-L-5	Obliczanie nośności granicznej prętów z wykorzystaniem MES.
	T-L-6	Obliczanie nośności granicznej płyt z wykorzystaniem MES.
Metody nauczania	M-3	Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.
	M-2	Metody problemowe: wykład problemowy.
	M-1	Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników pracy zaliczeniowej (wykłady).
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie ma wiedzy dotyczącej analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych
	3,0	Student ma wiedzę dotyczącą aanalizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla rozwiązania problemów na podstawowym poziomie trudności.
	3,5	Student ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla rozwiązania problemów na średnim poziomie trudności.
	4,0	Student ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla rozwiązania problemów na zaawansowanym podstawowym poziomie trudności.
	4,5	Student ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla sformułowania i rozwiązania problemów na średnim poziomie trudności.
	5,0	Student ma wiedzę dotyczącą analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych niezbędną dla sformułowania i rozwiązania problemów na zaawansowanym poziomie trudności.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	O_1A_D1-08_U01	potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej i analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	O_1A_U12	potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zadań inżynierskich charakterystycznych dla oceanotechniki, w tym szczególnie wykorzystać narzędzia komputerowe w modelowaniu i obliczeniach, projektowaniu obiektów technicznych, sterowaniu procesami technologicznymi
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami analizy dynamiki, wytrzymałości zmęczeniowej kadłuba okrętowego i obiektów offshore, nośności granicznej elementów konstrukcyjnych i kadłuba statku oraz ich niezawodności.
Treści programowe	T-W-5	Metody analizy wytrzymałości zmęczeniowej: długoterminowe prognozy obciążeń i naprężeń, analiza widmowa, funkcje gęstości prawdopodobieństwa rozkładu naprężeń.
	T-W-1	Drgania układów ciągłych, modele teoretyczne drgań giętnych belek i płyt, bezwładność obrotowa, wpływ ścinania na częstość drgań własnych.
	T-W-2	Macierze mas belkowych i płytowych elementów skończonych. Równania ruchu MES.
	T-W-3	Definicja wytrzymałości zmęczeniowej, główne czynniki wpływające na wytrzymałość zmęczeniową.
	T-W-4	Podstawy mechaniki kompozytów.
	T-W-6	Metody uproszczone analizy wytrzymałości zmęczeniowej: rodzaje naprężeń stosowane w wytrzymałości zmęczeniowej, wytrzymałość zmęczeniowa konstrukcji spawanych, krzywe S-N, metody oparte o mechanikę pękania, krzywe projektowe S-N dla poszczególnych rodzajów naprężeń, hipoteza kumulacji uszkodzeń Palmgrena-Minera.
	T-W-7	Metoda analizy wytrzymałości zmęczeniowej stosowana w przepisach klasyfikacyjnych, metody poprawy wytrzymałości zmęczeniowej.
	T-W-8	Podstawy mechaniki nieliniowej, modele płynięcia plastycznego.
	T-W-10	Nośność graniczna kadłuba statku: metoda Caldwella, Smitha, sformułowanie ISUM.
	T-W-9	Nośność graniczna prętów, płyt, metody uproszczone: Johnsona-Ostenfelda, Perry-Robertsona, teoria linii załomów.
	T-W-11	Analiza niezawodności: rozkłady zmiennych losowych, niezawodność konstriukcji, niepewności, metody analizy niezawodności.
	T-L-1	Szkolenie stanowiskowe zgodnie z przepisami BHP
	T-L-2	Obliczenia częstości drgań własnych belek
	T-L-3	Obliczenia częstości drgań własnych płyt.
	T-L-7	Obliczanie nośności granicznej kadłuba statku z wykorzystaniem metody Caldwella, Smitha.
	T-L-4	Analiza wytrzymałości zmęczeniowej wg metodyki stosowanej w przepisach towarzystw klasyfikacyjnych (Common Structural Rules).
	T-L-5	Obliczanie nośności granicznej prętów z wykorzystaniem MES.
	T-L-6	Obliczanie nośności granicznej płyt z wykorzystaniem MES.
Metody nauczania	M-3	Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.
	M-2	Metody problemowe: wykład problemowy.
	M-1	Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników pracy zaliczeniowej (wykłady).
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi dobrać metod i narzędzi do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych
	3,0	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na podstawowym poziomie trudności.
	3,5	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na średnim poziomie trudności.
	4,0	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na zaawansowanym poziomie trudności.
	4,5	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na zaawansowanym poziomie trudności, potrafi wykonać analizę wyników.
	5,0	Student potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy dynamicznej, wytrzymałości zmęczeniowej, nośności granicznej oraz analizy niezawodności obiektów oceanotechnicznych na zaawansowanym poziomie trudności, potrafi wykonać analizę wyników i zinterpretować wnioski.