ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2018/2019 / Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej / Nanotechnologia (S1) / Nanomateriały funkcjonalne / Sylabus przedmiotu

Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Nanotechnologia (S1)
specjalność: Nanomateriały funkcjonalne

Sylabus przedmiotu Chemia fizyczna polimerów:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Nanotechnologia
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Chemia fizyczna polimerów
Specjalność	Nanomateriały funkcjonalne
Jednostka prowadząca	Instytut Polimerów
Nauczyciel odpowiedzialny	Agnieszka Piegat <Agnieszka.Piegat@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	4	Grupa obieralna	1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	6	15	1,0	0,62	zaliczenie
laboratoria	L	6	15	1,0	0,38	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Opanowanie tresci z zakresu fizyki, chemii fizycznej i chemii polimerów.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
C-2	Wykształcenie umiejetnosci posługiwania sie wiedza z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnien chemii fizycznej polimerów
C-3	Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Organizacja zajec i BHP	1
T-L-2	Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.	2
T-L-3	Obliczanie ciezarów czasteczkowych polimerów (metoda wiskozymetryczna, osmometrii parowej i membranowej).	2
T-L-4	Obliczanie temperatur zeszklenia na podtsawie równan modelowych	2
T-L-5	Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.	2
T-L-6	Badanie inhibicji w obecnosci zmiataczy biologicznych.	2
T-L-7	Oznaczanie parametrów rozpuszczalnosci Hildebranda metoda pecznienia.	2
T-L-8	Wyznaczanie rzedowosci reakcji rozpadu inicjatora metoda UV-VIS	2
		15
wykłady
T-W-1	Wprowadzenie, pojecia podstawowe – literatura przedmiotu, monomery, mery, polimery, oligomery, historia polimerów, struktura liniowa, rozgałeziona i usieciowana, polidyspersja, ilosciowe okreslenie polidyspersyjnosci polimerów.	2
T-W-2	Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.	2
T-W-3	Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.	2
T-W-4	Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).	1
T-W-5	Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.	2
T-W-6	Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).	2
T-W-7	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.	2
T-W-8	Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).	2
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	przygotowanie do kolokwium zaliczającego	15
		30
wykłady
A-W-1	wykład informacyjny z objaśnieniami tematyki wykładów	15
A-W-2	praca samodzielna	15
		30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
M-2	cwiczenia laboratoryjne

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny na koniec przedmiotu podsumowujacy zdobyta wiedze i umiejetnosci z zakresu przedmiotu
S-2	Ocena formująca: kolokwium pisemne

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
Nano_1A_D1-07a_W01 Student powinien definiowac oraz objasniac i tłumaczyc pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Powinien równiez umiec charakteryzowac modele i zjawiska dotyczace zwiazków wielkoczasteczkowych.	Nano_1A_W02	—	—	C-1, C-3	T-W-2, T-W-4, T-W-7, T-W-5, T-W-6, T-W-8, T-W-3	M-1	S-2
Nano_1A_D1-07a_W02 Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.	Nano_1A_W02, Nano_1A_W03	—	—	C-1, C-3	T-W-2, T-W-4, T-W-7, T-W-5, T-W-6, T-W-8, T-W-3	M-1	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
Nano_1A_D1-07a_U01 Student potrafi interpretowac i ilosciowo opisywac zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej potrafi dobrac odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.	Nano_1A_U01, Nano_1A_U09	—	—	C-1, C-3	T-W-1, T-W-2, T-W-4, T-W-7, T-W-5, T-W-6, T-W-8, T-W-3	M-1	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
Nano_1A_D1-07a_K01 Student wykazuje aktywna postawe na wykładach i cwiczeniach oraz dba o poprawnosc jezykowa zwiazana z terminologia przedmiotu.	Nano_1A_K02, Nano_1A_K01	—	—	C-1	T-W-1, T-W-2, T-W-4, T-W-7, T-W-5, T-W-6, T-W-8, T-W-3	M-1	S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
Nano_1A_D1-07a_W01 Student powinien definiowac oraz objasniac i tłumaczyc pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Powinien równiez umiec charakteryzowac modele i zjawiska dotyczace zwiazków wielkoczasteczkowych.	2,0
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0
Nano_1A_D1-07a_W02 Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.	2,0
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
Nano_1A_D1-07a_U01 Student potrafi interpretowac i ilosciowo opisywac zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej potrafi dobrac odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.	2,0
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek omówione w trakcie wykładów.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
Nano_1A_D1-07a_K01 Student wykazuje aktywna postawe na wykładach i cwiczeniach oraz dba o poprawnosc jezykowa zwiazana z terminologia przedmiotu.	2,0
	3,0	Student wykazuje znikoma aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Literatura podstawowa

W. Przygocki, A.Włochowicz, Uporzadkowanie makroczasteczek w polimerach i włóknach, Warszawa, 2006

Literatura dodatkowa

W. Przygocki, Fizyczne metody badania polimerów, Warszawa, 1990
S. Połowinski, Chemia fizyczna polimerów, Łódź, 1994

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Organizacja zajec i BHP	1
T-L-2	Badanie wpływu stezenia monomeru na przebieg polimeryzacji roztworowej monomerów winylowych.	2
T-L-3	Obliczanie ciezarów czasteczkowych polimerów (metoda wiskozymetryczna, osmometrii parowej i membranowej).	2
T-L-4	Obliczanie temperatur zeszklenia na podtsawie równan modelowych	2
T-L-5	Oczyszczanie polimerów z nano-elementami metoda frakcjonowanego wytracania.	2
T-L-6	Badanie inhibicji w obecnosci zmiataczy biologicznych.	2
T-L-7	Oznaczanie parametrów rozpuszczalnosci Hildebranda metoda pecznienia.	2
T-L-8	Wyznaczanie rzedowosci reakcji rozpadu inicjatora metoda UV-VIS	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wprowadzenie, pojecia podstawowe – literatura przedmiotu, monomery, mery, polimery, oligomery, historia polimerów, struktura liniowa, rozgałeziona i usieciowana, polidyspersja, ilosciowe okreslenie polidyspersyjnosci polimerów.	2
T-W-2	Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.	2
T-W-3	Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.	2
T-W-4	Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).	1
T-W-5	Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.	2
T-W-6	Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).	2
T-W-7	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.	2
T-W-8	Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).	2
		15

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	przygotowanie do kolokwium zaliczającego	15
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	wykład informacyjny z objaśnieniami tematyki wykładów	15
A-W-2	praca samodzielna	15
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	Nano_1A_D1-07a_W01	Student powinien definiowac oraz objasniac i tłumaczyc pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Powinien równiez umiec charakteryzowac modele i zjawiska dotyczace zwiazków wielkoczasteczkowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Nano_1A_W02	ma uporządkowaną i podbudowana teoretycznie wiedzę ogólną w zakresie chemii fizycznej, nieorganicznej i organicznej, analitycznej, biochemii, fizyki i ich technicznych zastosowań niezbędną do rozumienia i opisu podstawowych zjawisk fizycznych oraz rozumienia roli fizyki w różnych obszarach techniki i nanotechnologii
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
Cel przedmiotu	C-3	Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych
Treści programowe	T-W-2	Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.
	T-W-4	Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).
	T-W-7	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.
	T-W-5	Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.
	T-W-6	Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).
	T-W-8	Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).
	T-W-3	Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: kolokwium pisemne
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	Nano_1A_D1-07a_W02	Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Nano_1A_W02	ma uporządkowaną i podbudowana teoretycznie wiedzę ogólną w zakresie chemii fizycznej, nieorganicznej i organicznej, analitycznej, biochemii, fizyki i ich technicznych zastosowań niezbędną do rozumienia i opisu podstawowych zjawisk fizycznych oraz rozumienia roli fizyki w różnych obszarach techniki i nanotechnologii
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Nano_1A_W03	ma podstawową wiedzę w zakresie elektrotechniki, elektroniki i metrologii niezbędną do formułowania i rozwiązywania prostych zagadnień w technice i nanotechnologii
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
Cel przedmiotu	C-3	Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych
Treści programowe	T-W-2	Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.
	T-W-4	Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).
	T-W-7	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.
	T-W-5	Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.
	T-W-6	Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).
	T-W-8	Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).
	T-W-3	Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: kolokwium pisemne
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	Nano_1A_D1-07a_U01	Student potrafi interpretowac i ilosciowo opisywac zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej potrafi dobrac odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Nano_1A_U01	potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie nanotechnologii, nanomateriałów, fizyki, chemii, inżynierii materiałowej i nauk pokrewnych; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Nano_1A_U09	potrafi identyfikować problematykę fizyczną i chemiczną w zjawiskach naturalnych i procesach technologicznych oraz wykorzystywać metodykę badań fizykochemicznych (wyniki eksperymentalne, symulacje) do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
Cel przedmiotu	C-3	Ukształtowanie umiejetnosci opisywania zjawisk i modeli fizycznych zwiazków wielkoczasteczkowych
Treści programowe	T-W-1	Wprowadzenie, pojecia podstawowe – literatura przedmiotu, monomery, mery, polimery, oligomery, historia polimerów, struktura liniowa, rozgałeziona i usieciowana, polidyspersja, ilosciowe okreslenie polidyspersyjnosci polimerów.
	T-W-2	Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.
	T-W-4	Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).
	T-W-7	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.
	T-W-5	Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.
	T-W-6	Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).
	T-W-8	Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).
	T-W-3	Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: kolokwium pisemne
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student potrafi wymienic i objasnic niektóre podstawowe definicje i zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek omówione w trakcie wykładów.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	Nano_1A_D1-07a_K01	Student wykazuje aktywna postawe na wykładach i cwiczeniach oraz dba o poprawnosc jezykowa zwiazana z terminologia przedmiotu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Nano_1A_K02	ma świadomość pozatechnicznych konsekwencji zastosowania nanotechnologii i nanomateriałów ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na środowisko i organizm człowieka, rozumie wagę odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Nano_1A_K01	rozumie potrzebę podnoszenia swoich kwalifikacji, rozumie konieczność nieustannej adaptacji swojej wiedzy i umiejętności do zmian zachodzących w technice i nanotechnologii, potrafi organizować proces zdobywania wiedzy przez inne osoby oraz zachęcać je do pracy samodzielnej
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyka przedmiotu
Treści programowe	T-W-1	Wprowadzenie, pojecia podstawowe – literatura przedmiotu, monomery, mery, polimery, oligomery, historia polimerów, struktura liniowa, rozgałeziona i usieciowana, polidyspersja, ilosciowe okreslenie polidyspersyjnosci polimerów.
	T-W-2	Fluktuacje własciwosci, funkcje rozkładu ciezarów czasteczkowych, srednie ciezary czasteczkowe, statystyka łancucha, funkcje Flory’ego i Schultza, konfiguracje i konformacja.
	T-W-4	Metody badania własciwosci roztworów i oznaczania srednich ciezarów czasteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a srednie ciezary czasteczkowe) – metody oznaczania liczbowo sredniego ciezaru czasteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana róznica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).
	T-W-7	Frakcjonowanie polimerów i metody oceny polimolekularnosci, metoda frakcjonowanego wytracania (fazy, koacerwaty, równanie Flory’ego, współczynnik podziału, frakcjonowanie „w trójkat” i „choinke”), metoda frakcjonowanego rozpuszczania (nosniki, ekstrakcja kolumnowa, gradient składu mieszaniny i temperatury), inne metody frakcjonowania (metoda podziału miedzy dwie fazy ciekłe, metody dyfuzyjne, metoda chromatografii absorpcyjnej). Opracowanie wyników frakcjonowania.
	T-W-5	Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane cisnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów, „metoda połowy sum”, ekstrapolacja do czasu zerowego, kondycjonowanie membran, rodzaje membran, ich asymetria i efekt balonowy), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce), metoda izopiestyczna (zasada pomiaru, metoda Bergera, metoda graficzna), metoda analityczna – oznaczania grup koncowych.
	T-W-6	Metoda oznaczania wagowo sredniego ciezaru czasteczkowego polimeru – rozpraszanie swiatła w badaniach polimerów (małe i duze czasteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własnosci, swiatło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makroczasteczek).
	T-W-8	Metody sedymentacyjne oznaczania ciezarów czasteczkowych polimerów i badanie własciwosci roztworów przy uzyciu ultrawirówek (metoda szybkosci sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).
	T-W-3	Rozcienczone roztwory polimerów – specznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasiegu, łancuch swobodnie zwiazany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobienstwo znalezienia konca łancucha w objetosci, prawdopodobienstwo odległosci konców łancucha.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wyjasnieniami tematyki przedmiotu
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: kolokwium pisemne
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student wykazuje znikoma aktywnosc na wykładach oraz w trakcie realizacji zajec laboratoryjnych
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0