ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2019/2020 / Wydział Budownictwa i Architektury / Budownictwo (S2) / Budownictwo Hydrotechniczne / Sylabus przedmiotu

Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo (S2)
specjalność: Budownictwo Hydrotechniczne

Sylabus przedmiotu Matematyka:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Budownictwo
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Matematyka
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Studium Matematyki
Nauczyciel odpowiedzialny	Maciej Zwierzchowski <Maciej.Zwierzchowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	1	15	1,0	0,41	zaliczenie
wykłady	W	1	15	1,0	0,59	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Znajimość wybranych działów matematyki wyższej z kursów Matematyka 1 i Matematyka 2 wykładanych na studiach pierwszego stopnia Wydziału Budownictwa i Architektury.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Przekazanie studentowi rozszerzonej i pogłębionej wiedzy z matematyki wyższej w zakresie działów objętych przedmiotem.
C-2	Wykształcenie u studenta umiejętności posługiwania się technikami i algorytmami obliczeniowymi niezbędnymi do rozwiązywania zadań inżynierskich.
C-3	Ukształtowanie u studenta świadomości potrzeby uczenia się przez całe życie oraz odpowiedzialności za rzetelną pracę własną i podległego mu zespołu.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Pochodne cząstkowe funkcji złożonej i przekształcenia wyrażeń różniczkowych.	2
T-A-2	Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego.	3
T-A-3	Równania różniczkowe zwyczajne liniowe wyższych rzędów - metoda współczynników nieoznaczonych.	2
T-A-4	Szeregi liczbowe	2
T-A-5	Szeregi potęgowe.	3
T-A-6	Szeregi Fouriera.	3
		15
wykłady
T-W-1	Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego: klasyfikacja równań, warunki początkowe, równanie Laplace'a i równanie struny.	5
T-W-2	Szeregi funkcyjne: szeregi potęgowe i szeregi Fouriera.	5
T-W-3	Transformacja Fouriera, widmo amplituduwe i fazowe.	3
T-W-4	Wybrane zagadnienia rachunku wariacyjnego: równanie Eulera, ekstremum słabe funkcjonału	2
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Uczestnictwo w zajeciach - rozwiązywanie zadań pod kierunkiem osoby prowadzącej ćwiczenia, spororządzanie notatek.	15
A-A-2	Nauka własna - analizowanie zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach, samodzielne rozwiązywanie podobnych zadań, studiowanie literatury.	8
A-A-3	Przygotowanie do dwóch sprawdzianów.	5
A-A-4	Konsultacje z osobą prowadzącą ćwiczenia.	2
		30
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach - słuchanie wykładu i sporządzanie notatek.	14
A-W-2	Nauka własna teorii z wykładu - przeanalizowanie treści, zrozumienie, zapamiętanie, studiowanie literatury.	10
A-W-3	Przygotowanie do sprawdzianu z teorii podanej na wykładzie.	4
A-W-4	Konsultacje z osobą prowadzącą wykład.	1
A-W-5	Zaliczenie wykładu	1
		30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny z objaśnieniami i przykładami.
M-2	Ćwiczenia przedmiotowe - rozwiązywanie zadań rachunkowych i problemowych dotyczących treści wykładu.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Jeden pisemny sprawdzian z teorii podanej na wykładzie.
S-2	Ocena podsumowująca: Dwa pisemne sprawdziany z rozwiązywania zadań rachunkowych i problemowych.
S-3	Ocena formująca: Bierząca ocena wiedzy, umiejętności i aktywności studena na ćwiczeniach.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
B_2A_B/01_W01 Studewnt zna podstawowe definicje, twierdzenia i algorytmy z wybranych działów matematyki wyższej realizowanych w ramach przedmiotu.	B_2A_W01	—	—	C-1	T-W-4, T-W-3, T-W-1, T-W-2	M-1	S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
B_2A_B/01_U01 Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadań oraz problemów matematycznych i inżynierskich, z uwzględnieniem poprawności formuowań wiosków i ich interpretacji technicznej.	B_2A_U01, B_2A_U10	—	—	C-2	T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-6, T-A-5	M-2	S-2, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
B_2A_B/01_K01 Student rozumie potrzebę ciągłego kształcenia się oraz systemetycznej i uczciwej pracy.	B_2A_K02	—	—	C-3	T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-6, T-A-5, T-W-4, T-W-3, T-W-1, T-W-2	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
B_2A_B/01_W01 Studewnt zna podstawowe definicje, twierdzenia i algorytmy z wybranych działów matematyki wyższej realizowanych w ramach przedmiotu.	2,0	Student nie opanował podwstawowych definicji i twierdzeń omawianych w ramach przedmiotu.
	3,0	Student zna wybrane definicje i twierdzenia oraz niktóre algorytmy obliczeniowe.
	3,5	Student zna prawie wszystkie podstawowe - definicje i twierdzenia, - niektóre z nich umie zilustrować przykładami, - niektóre algorytmy obliczeniowe.
	4,0	Student zna większość: - definicji z przykładami, - twierdzeń z ich interpretacją geometryczna, - algorytmów obliczeniowych.
	4,5	Student zna prawie wszystkie: - definicje wraz zprzykładami ilustrującymi je, - twierdzenia wraz z ich interpretacją geometryczną, - algorytmy obliczeniowe.
	5,0	Student zna prawie wszystkie: - definicje wraz z przykładami ilustrującymi je, - twierdzenia wraz z ich interpretacjągeometryczną, - dowody podstawowych twierdzeń, - algorytmy obliczeniowe. Stosuje swoją wiedzę w niektórych zadaniach problemowych.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
B_2A_B/01_U01 Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadań oraz problemów matematycznych i inżynierskich, z uwzględnieniem poprawności formuowań wiosków i ich interpretacji technicznej.	2,0	Student nie spełnia wymagań na ocenę 3,0.
	3,0	Student potrafi rozwiązywać proste zadania z zakresu treści programowych i stosuje czytelny zapis.
	3,5	Student potrafi rozwiązywać większość zadań z zakresu treści programowych analogicznych do tych prezentowanych na wykładach i ćwiczeniach oraz prezentuje przejrzysty tok rozumowania przy ich zozwiązywaniu.
	4,0	Student potrafi rozwiązywać większość zadań z zakresu treści programowych stosując przy tym przejrzysty tok rozumowania. Potrafi weryfikować uzyskane wyniki. Stosuje specjalistyczny język matematyczny zapisu.
	4,5	Student potrafi rozwiązywać zadania z zakresu treści programowych, stosując prrzejrzysty tok rozumowania i specjalistyczny język matematyczny zapisu. Weryfikuje i interpretuje uzyskane wyniki. Prezentuje nowe ( spoza treści programowych ) metody rachunkowe.
	5,0	Student potrafi rozwiązywać zadania z zakresu treści programowych stosując: - przejrzysty tok rozumowania i specjalistyczny matematyczny język zapisu, - weryfikację i interpretację uzyskanych wyników, - nowe ( spoza treści programowych ) metody obliczeniowe. Potrafi poprowadzić merytoryczną dyskusję problemową.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
B_2A_B/01_K01 Student rozumie potrzebę ciągłego kształcenia się oraz systemetycznej i uczciwej pracy.	2,0	Student nie uczęszcza na ćwiczenia lub na kolokwiach pracuje nieuczciwie.
	3,0	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się w stopniu dostatecznym do zajęć. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie.
	3,5	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie w stopniu podstawowym do zajęć.Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. Wykazuje nieduży stopień zaangażowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach.
	4,0	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie do zajęć. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie.Wykazuje duży stopień zaangażowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach.
	4,5	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie do zajęć poszerzając swoją wiedzę o treści z literatury. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. Wykazuje wysoki stopień zaangażowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach.
	5,0	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie do zajęć poszerzając swoją wiedzę o treści z literatury. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. Wykazuje bardzo wysoki stopień zaangżowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach. Przejmuje rolę lidera przy zespołowym rozwiązywaniu zadań i problemów.

Literatura podstawowa

E. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, Wyższa Szkoła Informaryki, Łódzź, 2002, 3
J.M.Gelfand, S. W. Fomin, Rachunek wariacyjny, PWN, Warszawa, 1979, 4
W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, PWN, Warszawa, 1999, 10, Część B
W. Leksiński, W. Żakowski, Podręczniki akademickie, eit, Matematyka, WNT, Warszawa, 2005, Część IV

Literatura dodatkowa

E. Otto, Matematyka dla wydziałów budownictwa i mechanicznych, PWN, Warszsawa, 1984, Części 1,2,3

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Pochodne cząstkowe funkcji złożonej i przekształcenia wyrażeń różniczkowych.	2
T-A-2	Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego.	3
T-A-3	Równania różniczkowe zwyczajne liniowe wyższych rzędów - metoda współczynników nieoznaczonych.	2
T-A-4	Szeregi liczbowe	2
T-A-5	Szeregi potęgowe.	3
T-A-6	Szeregi Fouriera.	3
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego: klasyfikacja równań, warunki początkowe, równanie Laplace'a i równanie struny.	5
T-W-2	Szeregi funkcyjne: szeregi potęgowe i szeregi Fouriera.	5
T-W-3	Transformacja Fouriera, widmo amplituduwe i fazowe.	3
T-W-4	Wybrane zagadnienia rachunku wariacyjnego: równanie Eulera, ekstremum słabe funkcjonału	2
		15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Uczestnictwo w zajeciach - rozwiązywanie zadań pod kierunkiem osoby prowadzącej ćwiczenia, spororządzanie notatek.	15
A-A-2	Nauka własna - analizowanie zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach, samodzielne rozwiązywanie podobnych zadań, studiowanie literatury.	8
A-A-3	Przygotowanie do dwóch sprawdzianów.	5
A-A-4	Konsultacje z osobą prowadzącą ćwiczenia.	2
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach - słuchanie wykładu i sporządzanie notatek.	14
A-W-2	Nauka własna teorii z wykładu - przeanalizowanie treści, zrozumienie, zapamiętanie, studiowanie literatury.	10
A-W-3	Przygotowanie do sprawdzianu z teorii podanej na wykładzie.	4
A-W-4	Konsultacje z osobą prowadzącą wykład.	1
A-W-5	Zaliczenie wykładu	1
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	B_2A_B/01_W01	Studewnt zna podstawowe definicje, twierdzenia i algorytmy z wybranych działów matematyki wyższej realizowanych w ramach przedmiotu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	B_2A_W01	Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i innych obszarów nauki, przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu budownictwa
Cel przedmiotu	C-1	Przekazanie studentowi rozszerzonej i pogłębionej wiedzy z matematyki wyższej w zakresie działów objętych przedmiotem.
Treści programowe	T-W-4	Wybrane zagadnienia rachunku wariacyjnego: równanie Eulera, ekstremum słabe funkcjonału
	T-W-3	Transformacja Fouriera, widmo amplituduwe i fazowe.
	T-W-1	Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego: klasyfikacja równań, warunki początkowe, równanie Laplace'a i równanie struny.
	T-W-2	Szeregi funkcyjne: szeregi potęgowe i szeregi Fouriera.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z objaśnieniami i przykładami.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Jeden pisemny sprawdzian z teorii podanej na wykładzie.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podwstawowych definicji i twierdzeń omawianych w ramach przedmiotu.
	3,0	Student zna wybrane definicje i twierdzenia oraz niktóre algorytmy obliczeniowe.
	3,5	Student zna prawie wszystkie podstawowe - definicje i twierdzenia, - niektóre z nich umie zilustrować przykładami, - niektóre algorytmy obliczeniowe.
	4,0	Student zna większość: - definicji z przykładami, - twierdzeń z ich interpretacją geometryczna, - algorytmów obliczeniowych.
	4,5	Student zna prawie wszystkie: - definicje wraz zprzykładami ilustrującymi je, - twierdzenia wraz z ich interpretacją geometryczną, - algorytmy obliczeniowe.
	5,0	Student zna prawie wszystkie: - definicje wraz z przykładami ilustrującymi je, - twierdzenia wraz z ich interpretacjągeometryczną, - dowody podstawowych twierdzeń, - algorytmy obliczeniowe. Stosuje swoją wiedzę w niektórych zadaniach problemowych.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	B_2A_B/01_U01	Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadań oraz problemów matematycznych i inżynierskich, z uwzględnieniem poprawności formuowań wiosków i ich interpretacji technicznej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	B_2A_U01	Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	B_2A_U10	Potrafi wykorzystać metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich oraz prostych problemów badawczych
Cel przedmiotu	C-2	Wykształcenie u studenta umiejętności posługiwania się technikami i algorytmami obliczeniowymi niezbędnymi do rozwiązywania zadań inżynierskich.
Treści programowe	T-A-1	Pochodne cząstkowe funkcji złożonej i przekształcenia wyrażeń różniczkowych.
	T-A-2	Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego.
	T-A-3	Równania różniczkowe zwyczajne liniowe wyższych rzędów - metoda współczynników nieoznaczonych.
	T-A-4	Szeregi liczbowe
	T-A-6	Szeregi Fouriera.
	T-A-5	Szeregi potęgowe.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe - rozwiązywanie zadań rachunkowych i problemowych dotyczących treści wykładu.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Dwa pisemne sprawdziany z rozwiązywania zadań rachunkowych i problemowych.
Sposób oceny	S-3	Ocena formująca: Bierząca ocena wiedzy, umiejętności i aktywności studena na ćwiczeniach.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie spełnia wymagań na ocenę 3,0.
	3,0	Student potrafi rozwiązywać proste zadania z zakresu treści programowych i stosuje czytelny zapis.
	3,5	Student potrafi rozwiązywać większość zadań z zakresu treści programowych analogicznych do tych prezentowanych na wykładach i ćwiczeniach oraz prezentuje przejrzysty tok rozumowania przy ich zozwiązywaniu.
	4,0	Student potrafi rozwiązywać większość zadań z zakresu treści programowych stosując przy tym przejrzysty tok rozumowania. Potrafi weryfikować uzyskane wyniki. Stosuje specjalistyczny język matematyczny zapisu.
	4,5	Student potrafi rozwiązywać zadania z zakresu treści programowych, stosując prrzejrzysty tok rozumowania i specjalistyczny język matematyczny zapisu. Weryfikuje i interpretuje uzyskane wyniki. Prezentuje nowe ( spoza treści programowych ) metody rachunkowe.
	5,0	Student potrafi rozwiązywać zadania z zakresu treści programowych stosując: - przejrzysty tok rozumowania i specjalistyczny matematyczny język zapisu, - weryfikację i interpretację uzyskanych wyników, - nowe ( spoza treści programowych ) metody obliczeniowe. Potrafi poprowadzić merytoryczną dyskusję problemową.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	B_2A_B/01_K01	Student rozumie potrzebę ciągłego kształcenia się oraz systemetycznej i uczciwej pracy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	B_2A_K02	Jest odpowiedzialny za rzetelność uzyskanych wyników swoich prac oraz ocenę prac podległego mu zespołu
Cel przedmiotu	C-3	Ukształtowanie u studenta świadomości potrzeby uczenia się przez całe życie oraz odpowiedzialności za rzetelną pracę własną i podległego mu zespołu.
Treści programowe	T-A-1	Pochodne cząstkowe funkcji złożonej i przekształcenia wyrażeń różniczkowych.
	T-A-2	Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego.
	T-A-3	Równania różniczkowe zwyczajne liniowe wyższych rzędów - metoda współczynników nieoznaczonych.
	T-A-4	Szeregi liczbowe
	T-A-6	Szeregi Fouriera.
	T-A-5	Szeregi potęgowe.
	T-W-4	Wybrane zagadnienia rachunku wariacyjnego: równanie Eulera, ekstremum słabe funkcjonału
	T-W-3	Transformacja Fouriera, widmo amplituduwe i fazowe.
	T-W-1	Równania różniczkowe cząstkowe liniowe rzędu drugiego: klasyfikacja równań, warunki początkowe, równanie Laplace'a i równanie struny.
	T-W-2	Szeregi funkcyjne: szeregi potęgowe i szeregi Fouriera.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z objaśnieniami i przykładami.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe - rozwiązywanie zadań rachunkowych i problemowych dotyczących treści wykładu.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Jeden pisemny sprawdzian z teorii podanej na wykładzie.
	S-2	Ocena podsumowująca: Dwa pisemne sprawdziany z rozwiązywania zadań rachunkowych i problemowych.
	S-3	Ocena formująca: Bierząca ocena wiedzy, umiejętności i aktywności studena na ćwiczeniach.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie uczęszcza na ćwiczenia lub na kolokwiach pracuje nieuczciwie.
	3,0	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się w stopniu dostatecznym do zajęć. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie.
	3,5	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie w stopniu podstawowym do zajęć.Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. Wykazuje nieduży stopień zaangażowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach.
	4,0	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie do zajęć. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie.Wykazuje duży stopień zaangażowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach.
	4,5	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie do zajęć poszerzając swoją wiedzę o treści z literatury. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. Wykazuje wysoki stopień zaangażowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach.
	5,0	Student uczęszcza na ćwiczenia. Przygotowuje się systematycznie do zajęć poszerzając swoją wiedzę o treści z literatury. Na kolokwiach pracuje samodzielnie i uczciwie. Wykazuje bardzo wysoki stopień zaangżowania w poznawanie nowych zagadnień i technik rachunkowych na ćwiczeniach. Przejmuje rolę lidera przy zespołowym rozwiązywaniu zadań i problemów.