ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2019/2020 / Wydział Budownictwa i Architektury / Inżynieria środowiska (S1) / Sylabus przedmiotu - WZK

Wydział Budownictwa i Architektury - Inżynieria środowiska (S1)

Sylabus przedmiotu WZK - Historia sztuki, kultury i wzornictwa:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Inżynieria środowiska
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	WZK - Historia sztuki, kultury i wzornictwa
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Sztuk Wizualnych
Nauczyciel odpowiedzialny	Wojciech Ciesielski <wciesielski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	1,0	ECTS (formy)	1,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	2	Grupa obieralna	1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	1	15	1,0	1,00	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Student powinien dysponować podstawową wiedzą z zakresu historii sztuki i kultury. Powinien posiadać opanowane podstawowe umiejętności pisania tekstów analityczych oraz samodzielnego zdobywania informacji.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Celem przedmiotu jest poszerzenie ogólnego obrazu historii sztuki. Premiowane jest indywidualne poznawanie dziejów artystycznych i aktywne uczestnictwo w kulturze. Właściwe zrozumienie historycznych formacji sztuki umożliwia lepsze odczytywanie współczesnej, tym samym umożliwia stworzenie bezpośredniego związku między własną pracą, a obrazem kultury i sztuki w całości. Przedmiot umożliwia wypracowanie krytycznych narzędzi obserwacji współczesnej kultury oraz kształtowania przejrzystego i konsekwentnego, indywidualnego stanowiska wobec wyzwań współczesności.

KOD

Cel modułu/przedmiotu

C-1

Celem przedmiotu jest poszerzenie ogólnego obrazu historii sztuki. Premiowane jest indywidualne poznawanie dziejów artystycznych i aktywne uczestnictwo w kulturze. Właściwe zrozumienie historycznych formacji sztuki umożliwia lepsze odczytywanie współczesnej, tym samym umożliwia stworzenie bezpośredniego związku między własną pracą, a obrazem kultury i sztuki w całości. Przedmiot umożliwia wypracowanie krytycznych narzędzi obserwacji współczesnej kultury oraz kształtowania przejrzystego i konsekwentnego, indywidualnego stanowiska wobec wyzwań współczesności.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
wykłady
T-W-1	Ogólne przybliżenie zagadnień, problematyki i najnowszych teorii historii sztuki.	1
T-W-2	Wybrane zjawiska, artyści i zagadnienia sztuki współczesnej XXI i XX wieku. Trickster jako strategia artystyczna, Artysta jako współkreator zmiany społecznej, Relacja artysty z władzą – obywatel aktywny. Artysta jako krytyk kultury i sztuki, Postawy tautologiczne - autorefleksyjne w sztuce, Rynek sztuki - sztuka jako towar i narzędzie propagandy, Poszerzanie granic sztuki, Nowoczesnośc w polskiej sztuce międzywojnia.	14
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo na wykładach, student powinien dysponować wystarczającą wiedzą by swobodnie poruszać się w problemtyce sztuki współczesnej i w sposób otwarty dostrzegać różne aspekty jej funkcjonowania.	15
A-W-2	Praca własna, Kolokwium sprawdzajace zdobytą wiedzę, zarówno pod względem faktograficznym jak i umiejętnego wyrażania własnej opinii oraz analizy dzieła sztuki współczesnej.	15
		30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady - seria wykładów podejmujących wybrane zagadnienai z zakresu historii sztuki designu i kultury.
M-2	Kolokwium - test sprawdzający posiadaną wiedzę oraz umiejętność krytycznego odnoszenia się do zadanych problemów, samodzielnego wyrażania opinii i umiejetnego motywowania dokonywanych wyborów.
M-3	Praca pisemna - samodzielna praca, która rozwija umiejętność krytycznego myślenia, analizy faktów oraz wygłaszania opinii popartych uzasadnionymi argumentami.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Aktywność - aktywne uczestnictwo studenta na zajęciach, także obecność studenta na zajęciach.
S-2	Ocena podsumowująca: Praca pisemna - samodzielna praca, która rozwija umiejętność krytycznego myślenia, analizy faktów oraz wygłaszania opinii popartych uzasadnionymi argumentami.
S-3	Ocena podsumowująca: Kolokwium - ocena cząstkowa wpływająca na ocenę końcową

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IS_1A_S1/A/02-ca_W01 Student ma elementarną wiedzę z zakresu historii sztuki, w pogłębionym zakresie zna powyższe zagadnienia w odniesieniu do w. XIX., a przede wszystkim do wieków XX. i XXI.;	IS_1A_W26	—	—	C-1	T-W-1, T-W-2	M-1	S-2, S-1, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IS_1A_S1/A/02-3_U01 Student przeprowadza analiże problemów współczesności odnoszących się do funkcjonowania artysty, sztuki i estetyki	IS_1A_U22	—	—	—	—	—	—

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IS_1A_S1/A/02-ca_K01 Student jest zdolny krytycznie odnosić się do własnych oraz cudzych działań projektowych; dostrzega etyczne problemy we własnej oraz cudzej twórczości; będąc zdolnym do elementarnej refleksji na temat rzeczywistości społeczno-gospodarczej, w sposób zdystansowany i świadomy analizuje zjawiska rynkowe	IS_1A_K01, IS_1A_K02, IS_1A_K08	—	—	C-1	T-W-1, T-W-2	M-1	S-2, S-1, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
IS_1A_S1/A/02-ca_W01 Student ma elementarną wiedzę z zakresu historii sztuki, w pogłębionym zakresie zna powyższe zagadnienia w odniesieniu do w. XIX., a przede wszystkim do wieków XX. i XXI.;	2,0	Student nie dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc.
	3,0	Student dysponuje elementarnymi informacjami z zakresu prowadzonych zajęc.
	3,5	Student dysponuje elementarnymi informacjami z zakresu prowadzonych zajęc oraz potrafi wykorzystac tę wiedzę w sposób przemyślany.
	4,0	Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi wykorzystac posiadane informacje oraz prowadzic dyskusję w obrębie wiedzy przekazanej na zajęciach.
	4,5	Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi wykorzystac kreatywnie posiadane informacje oraz prowadzic dyskusję w odniesieniu do wiedzy posiadanej także z innych źródeł.
	5,0	Student dysponuje szeroką wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi w efektywny i przemyślany sposób prezentowac, analizowac oraz prowadzic prowadzic dyskusję w odniesieniu do wiedzy posiadanej także z innych źródeł.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
IS_1A_S1/A/02-ca_K01 Student jest zdolny krytycznie odnosić się do własnych oraz cudzych działań projektowych; dostrzega etyczne problemy we własnej oraz cudzej twórczości; będąc zdolnym do elementarnej refleksji na temat rzeczywistości społeczno-gospodarczej, w sposób zdystansowany i świadomy analizuje zjawiska rynkowe	2,0	Student nie dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc.
	3,0	Student dysponuje elementarnymi informacjami z zakresu prowadzonych zajęc.
	3,5	Student dysponuje elementarnymi informacjami z zakresu prowadzonych zajęc oraz potrafi wykorzystac tę wiedzę w sposób przemyślany.
	4,0	Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi wykorzystac posiadane informacje oraz prowadzic dyskusję w obrębie wiedzy przekazanej na zajęciach.
	4,5	Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi wykorzystac kreatywnie posiadane informacje oraz prowadzic dyskusję w odniesieniu do wiedzy posiadanej także z innych źródeł.
	5,0	Student dysponuje szeroką wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi w efektywny i przemyślany sposób prezentowac, analizowac oraz prowadzic prowadzic dyskusję w odniesieniu do wiedzy posiadanej także z innych źródeł.

Literatura podstawowa

Jan Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2004
Ernst Hans Gombrich, O sztuce, Rebis, Poznań, 2009
Anda Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945–2005, Stentor, Warszawa, 2005
Waldemar Baraniewski, Józef A. Mrozek, Maria Poprzęcka, Piotr Szubert, Przemysław Trzeciak, Sztuka świata tom 9, Arkady, Warszawa, 2009

Literatura dodatkowa

Jerzy Ludwiński, Sztuka w epoce postartystycznej i inne teksty, ASP w Poznaiu, BWA we Wrocławiu, Poznań, Wrocław, 2009
Jan Świdziński, Sztuka, społeczeństwo i samoświadomość, CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Warszawa, 2009
Bożena Kowalska, Polska awangarda malarska 1945 - 1970, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1975
Aleksander Wojciechowski, Młode malarstwo polskie 1944 - 1974, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, 1983
Janusz Bogucki, Sztuka Polski Ludowej, Wydawnictawa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1983
Urszula Czartoryska, Od pop-artu do sztuki konceptualnej, Wydawnictawa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1973
Luiza Nader, Konceptualizm w PRL, Wzdawnictwo Uniwersztetu Warszawskiego, Fundacja Galerii Foksal, Warszawa, 2009
Piotr Piotrowski, Znaczenia modernizmu: w stronę historii sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań, 1999
Piotr Piotrowski, Awangarda w cieniu Jałty: sztuka w Europie Środkowo-Wschodniej w latach 1945-1989, Rebis, Poznań, 2005
Grzegorz Dziamski, Sztuka po końcu sztuki. Sztuka początku XXI wieku, Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2009
red: Grzegorz Dziamski, Encyklopedia kultury polskiej XX wieku.Od awangardy do postmodernizmu, Wiedza o Kulturze, Warszawa, 1996
red: Jolanta Ciesielska, Republika bananowa. Ekspresja lat 80., Ośrodek Kultury i Sztuki, Wrocław, 2008
red: Jolanta CIesielska, Suplementy do sztuki polskiej lat 80., Ośrodek Kultury i Sztuki, Wrocław, 2009

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Ogólne przybliżenie zagadnień, problematyki i najnowszych teorii historii sztuki.	1
T-W-2	Wybrane zjawiska, artyści i zagadnienia sztuki współczesnej XXI i XX wieku. Trickster jako strategia artystyczna, Artysta jako współkreator zmiany społecznej, Relacja artysty z władzą – obywatel aktywny. Artysta jako krytyk kultury i sztuki, Postawy tautologiczne - autorefleksyjne w sztuce, Rynek sztuki - sztuka jako towar i narzędzie propagandy, Poszerzanie granic sztuki, Nowoczesnośc w polskiej sztuce międzywojnia.	14
		15

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo na wykładach, student powinien dysponować wystarczającą wiedzą by swobodnie poruszać się w problemtyce sztuki współczesnej i w sposób otwarty dostrzegać różne aspekty jej funkcjonowania.	15
A-W-2	Praca własna, Kolokwium sprawdzajace zdobytą wiedzę, zarówno pod względem faktograficznym jak i umiejętnego wyrażania własnej opinii oraz analizy dzieła sztuki współczesnej.	15
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IS_1A_S1/A/02-ca_W01	Student ma elementarną wiedzę z zakresu historii sztuki, w pogłębionym zakresie zna powyższe zagadnienia w odniesieniu do w. XIX., a przede wszystkim do wieków XX. i XXI.;
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_1A_W26	Zna podstawową terminologię dotyczącą etyki, filozofii, socjologii, sztuki, wzornictwa i kultury.
Cel przedmiotu	C-1	Celem przedmiotu jest poszerzenie ogólnego obrazu historii sztuki. Premiowane jest indywidualne poznawanie dziejów artystycznych i aktywne uczestnictwo w kulturze. Właściwe zrozumienie historycznych formacji sztuki umożliwia lepsze odczytywanie współczesnej, tym samym umożliwia stworzenie bezpośredniego związku między własną pracą, a obrazem kultury i sztuki w całości. Przedmiot umożliwia wypracowanie krytycznych narzędzi obserwacji współczesnej kultury oraz kształtowania przejrzystego i konsekwentnego, indywidualnego stanowiska wobec wyzwań współczesności.
Treści programowe	T-W-1	Ogólne przybliżenie zagadnień, problematyki i najnowszych teorii historii sztuki.
Treści programowe	T-W-2	Wybrane zjawiska, artyści i zagadnienia sztuki współczesnej XXI i XX wieku. Trickster jako strategia artystyczna, Artysta jako współkreator zmiany społecznej, Relacja artysty z władzą – obywatel aktywny. Artysta jako krytyk kultury i sztuki, Postawy tautologiczne - autorefleksyjne w sztuce, Rynek sztuki - sztuka jako towar i narzędzie propagandy, Poszerzanie granic sztuki, Nowoczesnośc w polskiej sztuce międzywojnia.
Metody nauczania	M-1	Wykłady - seria wykładów podejmujących wybrane zagadnienai z zakresu historii sztuki designu i kultury.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Praca pisemna - samodzielna praca, która rozwija umiejętność krytycznego myślenia, analizy faktów oraz wygłaszania opinii popartych uzasadnionymi argumentami.
	S-1	Ocena formująca: Aktywność - aktywne uczestnictwo studenta na zajęciach, także obecność studenta na zajęciach.
	S-3	Ocena podsumowująca: Kolokwium - ocena cząstkowa wpływająca na ocenę końcową
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc.
	3,0	Student dysponuje elementarnymi informacjami z zakresu prowadzonych zajęc.
	3,5	Student dysponuje elementarnymi informacjami z zakresu prowadzonych zajęc oraz potrafi wykorzystac tę wiedzę w sposób przemyślany.
	4,0	Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi wykorzystac posiadane informacje oraz prowadzic dyskusję w obrębie wiedzy przekazanej na zajęciach.
	4,5	Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi wykorzystac kreatywnie posiadane informacje oraz prowadzic dyskusję w odniesieniu do wiedzy posiadanej także z innych źródeł.
	5,0	Student dysponuje szeroką wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi w efektywny i przemyślany sposób prezentowac, analizowac oraz prowadzic prowadzic dyskusję w odniesieniu do wiedzy posiadanej także z innych źródeł.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IS_1A_S1/A/02-3_U01	Student przeprowadza analiże problemów współczesności odnoszących się do funkcjonowania artysty, sztuki i estetyki
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_1A_U22	Potrafi interpretować programy etyczne, socjologiczne, a także analizować współczesne nurty kultury, filozofii, sztuki i wzornictwa

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IS_1A_S1/A/02-ca_K01	Student jest zdolny krytycznie odnosić się do własnych oraz cudzych działań projektowych; dostrzega etyczne problemy we własnej oraz cudzej twórczości; będąc zdolnym do elementarnej refleksji na temat rzeczywistości społeczno-gospodarczej, w sposób zdystansowany i świadomy analizuje zjawiska rynkowe
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_1A_K01	Potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
	IS_1A_K02	Rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej oraz jej wpływ na środowisko
	IS_1A_K08	Student nabywa kompetencje identyfikacji dylematów etycznych, socjologicznych i zagadnień związanych z kulturą, filozofią, sztuką i wzornictwem, co pozwala mu odpowiedzialnie i świadomie uczestniczyć w wydarzeniach społecznych i kulturalnych
Cel przedmiotu	C-1	Celem przedmiotu jest poszerzenie ogólnego obrazu historii sztuki. Premiowane jest indywidualne poznawanie dziejów artystycznych i aktywne uczestnictwo w kulturze. Właściwe zrozumienie historycznych formacji sztuki umożliwia lepsze odczytywanie współczesnej, tym samym umożliwia stworzenie bezpośredniego związku między własną pracą, a obrazem kultury i sztuki w całości. Przedmiot umożliwia wypracowanie krytycznych narzędzi obserwacji współczesnej kultury oraz kształtowania przejrzystego i konsekwentnego, indywidualnego stanowiska wobec wyzwań współczesności.
Treści programowe	T-W-1	Ogólne przybliżenie zagadnień, problematyki i najnowszych teorii historii sztuki.
Treści programowe	T-W-2	Wybrane zjawiska, artyści i zagadnienia sztuki współczesnej XXI i XX wieku. Trickster jako strategia artystyczna, Artysta jako współkreator zmiany społecznej, Relacja artysty z władzą – obywatel aktywny. Artysta jako krytyk kultury i sztuki, Postawy tautologiczne - autorefleksyjne w sztuce, Rynek sztuki - sztuka jako towar i narzędzie propagandy, Poszerzanie granic sztuki, Nowoczesnośc w polskiej sztuce międzywojnia.
Metody nauczania	M-1	Wykłady - seria wykładów podejmujących wybrane zagadnienai z zakresu historii sztuki designu i kultury.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Praca pisemna - samodzielna praca, która rozwija umiejętność krytycznego myślenia, analizy faktów oraz wygłaszania opinii popartych uzasadnionymi argumentami.
	S-1	Ocena formująca: Aktywność - aktywne uczestnictwo studenta na zajęciach, także obecność studenta na zajęciach.
	S-3	Ocena podsumowująca: Kolokwium - ocena cząstkowa wpływająca na ocenę końcową
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc.
	3,0	Student dysponuje elementarnymi informacjami z zakresu prowadzonych zajęc.
	3,5	Student dysponuje elementarnymi informacjami z zakresu prowadzonych zajęc oraz potrafi wykorzystac tę wiedzę w sposób przemyślany.
	4,0	Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi wykorzystac posiadane informacje oraz prowadzic dyskusję w obrębie wiedzy przekazanej na zajęciach.
	4,5	Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi wykorzystac kreatywnie posiadane informacje oraz prowadzic dyskusję w odniesieniu do wiedzy posiadanej także z innych źródeł.
	5,0	Student dysponuje szeroką wiedzą z zakresu prowadzonych zajęc, potrafi w efektywny i przemyślany sposób prezentowac, analizowac oraz prowadzic prowadzic dyskusję w odniesieniu do wiedzy posiadanej także z innych źródeł.