ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2019/2020 / Wydział Budownictwa i Architektury / Inżynieria środowiska (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Budownictwa i Architektury - Inżynieria środowiska (S1)

Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Inżynieria środowiska
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Geometria wykreślna
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Projektowania Architektonicznego
Nauczyciel odpowiedzialny	Ryszard Hajdamowicz <rhajdamowicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	2	15	2,0	0,59	egzamin
ćwiczenia audytoryjne	A	2	30	2,0	0,41	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagane są wiadomości podstawowe z planimetrii i stereometrii (zakres szkoły średniej), definicje,pewniki,twierdzenia.Umiejętność szkicowania odręcznego.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.	2
T-A-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.	2
T-A-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.	2
T-A-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.	2
T-A-5	Kolokwium Nr 1	2
T-A-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do plaszczyzny, wzajemne położenie prostych i płaszczyzn.	2
T-A-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-A-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-A-9	Transformacje:rodzaje i zastosowania.	2
T-A-10	Kolokwium Nr 2	2
T-A-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.	2
T-A-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prosta.	2
T-A-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.	2
T-A-14	Kolokwium Nr 3	2
T-A-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych. Konstrukcje krzywych płaskich występujacych w danych powierzchniach.	2
		30
wykłady
T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).	1
T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą	1
T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	1
T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.	1
T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.	1
T-W-6	Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.	1
T-W-7	Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.	1
T-W-8	Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.	1
T-W-9	Obroty i kłady.	1
T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.	1
T-W-11	Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.	1
T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.	1
T-W-13	Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.	1
T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.	1
T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.	1
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Ćwiczenia polegają na wspólnym przeanalizowaniu problemów zawartych w zadaniach i ich rozwiązywaniu. Studenci rozwiązują zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.	30
A-A-2	Do każdego ćwiczenia jest opracowany zestaw zadań do wykonania w domu.	20
A-A-3	Przygotowanie się do 3 kolokwiów, które następują po zakończonym temacie	10
		60
wykłady
A-W-1	Obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach.	15
A-W-2	Wykonywanie rysunków i ich opis w trakcie wykładu.	30
A-W-3	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie. Zrozumienie i przyswojenie wiedzy podanej na wykładzie.	15
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.

KOD

Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne

M-1

Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IS_1A_S1/B/09_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokatnych i aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.	IS_1A_W02	—	—	C-1	T-W-8, T-W-4, T-W-1, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-11, T-W-6, T-W-10	M-1	S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IS_1A_S1/B/09_U01 Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów, prawdziwe wielkości elementów pokazanych w rzutach.Umie odczytać rzuty topograficzne.	IS_1A_U03	—	—	C-1	T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-5, T-W-8, T-W-4, T-W-1, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-10	M-1	S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IS_1A_S1/B/09_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejętność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.	IS_1A_K01	—	—	C-1	T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-W-8, T-W-4, T-W-1, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-11, T-W-6, T-W-10	M-1	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
IS_1A_S1/B/09_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokatnych i aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.	2,0	Nie potrafi zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
	3,0	Potrafi rozwiązać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych.Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiazania. Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
	4,5	Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
	5,0	Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie, właściwie opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
IS_1A_S1/B/09_U01 Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów, prawdziwe wielkości elementów pokazanych w rzutach.Umie odczytać rzuty topograficzne.	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny,czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
IS_1A_S1/B/09_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejętność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
	3,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,5	Student wykonuje pracę na ocenę pośrednia między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
	4,5	Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.

Literatura podstawowa

Lewandowski Zbigniew, Geometria wykreślna, PWN, Poznań, 1975
Rachwał Tadeusz, Geometria wykreślna, PWN, Łódź, 1964
Otto Edward i Franciszek, Podręcznik geometrii wykreślnej t.1, Warszawa, 1975
Tomasz Bogaczyk,Teresa Romaszkiewicz-Białas, 13 Wykładów z geometrii wykreślnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008, Wydanie VI

Literatura dodatkowa

Tadeusz Rachwał, Stefania Dwuraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej,t.I,Część I. Rzuty Cechowane Tekst + Atlas, PWN Łódź-Warszawa-Kraków, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964, wydanie drugie uzupełnione
Tadeusz Rachwał, Stefania Dwuraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej,t.I,część II.Rzuty Monge`a Tekst+Rysunki, PWN Łódź-Warszawa-Kraków, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964, wydanie drugie uzupełnione
Wiktor Jankowski, Geometria wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1984, Wyd.V

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.	2
T-A-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.	2
T-A-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.	2
T-A-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.	2
T-A-5	Kolokwium Nr 1	2
T-A-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do plaszczyzny, wzajemne położenie prostych i płaszczyzn.	2
T-A-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-A-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-A-9	Transformacje:rodzaje i zastosowania.	2
T-A-10	Kolokwium Nr 2	2
T-A-11	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.	2
T-A-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną oraz punkty przebicia wielościanów prosta.	2
T-A-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.	2
T-A-14	Kolokwium Nr 3	2
T-A-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych. Konstrukcje krzywych płaskich występujacych w danych powierzchniach.	2
		30

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).	1
T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą	1
T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	1
T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.	1
T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.	1
T-W-6	Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.	1
T-W-7	Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.	1
T-W-8	Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.	1
T-W-9	Obroty i kłady.	1
T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.	1
T-W-11	Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.	1
T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.	1
T-W-13	Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.	1
T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.	1
T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.	1
		15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Ćwiczenia polegają na wspólnym przeanalizowaniu problemów zawartych w zadaniach i ich rozwiązywaniu. Studenci rozwiązują zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.	30
A-A-2	Do każdego ćwiczenia jest opracowany zestaw zadań do wykonania w domu.	20
A-A-3	Przygotowanie się do 3 kolokwiów, które następują po zakończonym temacie	10
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach.	15
A-W-2	Wykonywanie rysunków i ich opis w trakcie wykładu.	30
A-W-3	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie. Zrozumienie i przyswojenie wiedzy podanej na wykładzie.	15
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IS_1A_S1/B/09_W01	Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokatnych i aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_1A_W02	Ma podstawową wiedzę z zakresu geometrii wykreślnej oraz rysunku technicznego dotyczącą w szczególności zapisu i odczytu rysunków architektonicznych, budowlanych, map geodezyjnych, geologicznych z wykorzystaniem CAD
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.
Treści programowe	T-W-8	Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-7	Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-11	Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-W-6	Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
	3,0	Potrafi rozwiązać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych.Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Potrafi poprawnie rozwiazać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiazania. Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
	4,5	Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
	5,0	Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie, właściwie opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IS_1A_S1/B/09_U01	Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów, prawdziwe wielkości elementów pokazanych w rzutach.Umie odczytać rzuty topograficzne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_1A_U03	Potrafi odczytać rysunki architektoniczne, budowlane oraz mapy geodezyjne i geologiczne; potrafi sporządzić dokumentację graficzną w środowisku wybranych programów CAD
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.
Treści programowe	T-A-1	Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-A-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-A-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-A-5	Kolokwium Nr 1
	T-W-8	Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-7	Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie umie poradzić sobie z problemem. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny,czytelny.
	5,0	Umie prawidłowo rozwiązać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Umie zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	IS_1A_S1/B/09_K01	Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejętność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IS_1A_K01	Potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych.
Treści programowe	T-A-1	Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-A-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-A-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-A-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-W-8	Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe).
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-7	Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-11	Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-W-6	Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia).
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych trzy razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
	3,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,5	Student wykonuje pracę na ocenę pośrednia między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
	4,5	Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.