Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Logistyka (S1)
Sylabus przedmiotu Wprowadzenie do mechaniki technicznej:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Logistyka | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Wprowadzenie do mechaniki technicznej | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Mechaniki Konstrukcji | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Ryszard Buczkowski <Ryszard.Buczkowski@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Ryszard Buczkowski <Ryszard.Buczkowski@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 3,0 | ECTS (formy) | 3,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Wymagane przygotowanie z przedmiotów Matematyka, Fizyka |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zdobycie umiejętności rozwiązywania wyznaczalnych płaskich i przestrzennych układów sił z tarciem i bez tarcia. Zdobycie umiejętności obliczania układów kratownicowych metodami analitycznymi i graficznymi. Umiejętność rozwiązywania prostych zadań z układów odkształcalnych (prętowych i belkowych). |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Rozwiązywanie zadań z układów płaskich zbieżnych i dowolnych (z tarciem i bez tarcia). Rozwiazywanie zadań z układów zbieżnych i przestrzennych. Znajdowanie środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. Wyznaczanie naprężeń w układach prętowych wyznaczalnych. Układy prętowe złożone (statycznie wyznaczalne). Wykresy momentów zginających belek. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne: naprężenia montażowe i termiczne. | 15 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | 1. Płaskie i przestrzenne układy sił zbieżnych – równania równowagi. 2. Płaskie i przestrzenne układy sił dowolnych – równania równowagi. 3. Płaskie układy sił z tarciem poślizgowym i tarciem tocznym. 4. Metody obliczania środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. 5. Rozwiązywanie kratownic - metody analityczne i graficzne 6. Rozciąganie i ściskanie osiowe. Układy statycznie wyznaczalne. 7. Układy statycznie niewyznaczalne – obciążenia termiczne i montażowe. 8. Proste układy prętowo-belkowe – obliczanie przemieszczeń i naprężeń. 9. Swobodne skręcanie prętów pryzmatycznych. 10. Zginanie proste. Równanie różniczkowe linii ugięcia. 11. Wykresy ugięć i sił wewnętrznych belek zginanych. 12. Wytrzymałość złożona. Hipotezy wytrzymałościowe. Praktyczne wykorzystanie hipotez wytrzymałościowych. | 30 |
| 30 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Uczestnictwo w zajęciach, uczestnictwo w zaliczeniach i sprawdzianach. Wykonanie zadanych projektów. | 15 |
| A-A-2 | Samodzielne wykoanie projektów | 10 |
| 25 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | uczestnictwo w zajęciach obowiązkowych praca własna studenta uczestnictwo w zajęciach nieobowiązkowych (konsultacje) | 30 |
| A-W-2 | Studiowanie literatury | 10 |
| A-W-3 | Przygotowanie do zaliczenia | 10 |
| 50 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Projekty obowiązkowe (obliczanie kratownic). |
| M-2 | Wykład - klasyczna metoda programowa |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy |
| S-2 | Ocena formująca: Zaliczenia cząstkowe z określonej partii materiału |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| LO_1A_C04_W01 Ma wiedzę w zakresie statyki pozwalającą rozwiązywać płaskie i przestrzenne wyznaczalne i niewyznczalne układy sił. | LO_1A_W02 | — | — | C-1 | T-W-1 | M-2 | S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| LO_1A_C04_U01 W zakresie podstawowym: student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych (wyznaczalnych i niewyznaczalnych). W stopniu zadawającym: poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe. W stopniu ponadprzeciętnym: student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki. | LO_1A_U01, LO_1A_U05 | — | — | C-1 | T-W-1 | M-1 | S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| LO_1A_C04_W01 Ma wiedzę w zakresie statyki pozwalającą rozwiązywać płaskie i przestrzenne wyznaczalne i niewyznczalne układy sił. | 2,0 | Student nie posiada żadnej wiedzy. |
| 3,0 | Student posiada wiedzę dotyczącą rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki. | |
| 3,5 | Student posiada wiedzę dotyczącą rozumienia i rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki i wytrzymałośc materiałów. | |
| 4,0 | Student opanował w sposób zadawalający wiedzę pozwalającą na rozwiązywanie elementarnych zagadnień mechaniki i wytrzymałości. | |
| 4,5 | Student opanował w sposób ponadprzeciętny wiedzę dotyczącą podstaw teoretycznych mechaniki. Posiadł umiejętność rozwiązywania elementarnych zagadnień mechaniki i wytrzymałości. | |
| 5,0 | Student posiada wiedzę i umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki i wytrzymałości konstrukcji. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| LO_1A_C04_U01 W zakresie podstawowym: student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych (wyznaczalnych i niewyznaczalnych). W stopniu zadawającym: poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe. W stopniu ponadprzeciętnym: student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki. | 2,0 | Student nie posiada umiejętności rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki. |
| 3,0 | Student opanował zasady statykii. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Rozwiązuje zadania w stopniu zadawalającym. | |
| 3,5 | Student opanował zasady statykii. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Rozwiązuje zadania w stopniu ponadprzeciętnym. | |
| 4,0 | Student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe. | |
| 4,5 | Student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Dobrze rozwiązuje zagadnienia podstawowe. | |
| 5,0 | Student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki. |
Literatura podstawowa
- Buczkowski R., Banaszek A., Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym. Statyka. Przykłady i zadania, WNT, Warszawa, 2009, Wyd.1
- Leyko J., Szmelter J, Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN, Warszawa, 1978, t.1 i t.2
- Nizioł J., Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2017, wyd. 2
- Leyko J., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa, 1966, t.1, t.2, wyd. VII
Literatura dodatkowa
- Szcześniak W., Zbiór zadań z mechaniki teoretycznej. Statyka., Oficyna Wydawnicza PW., Warszawa, 1999