| Pole | KOD | Znaczenie kodu |
|---|
| Zamierzone efekty uczenia się | Nano_2A_D2-02_U01 | Student powinien umieć zastoswać wiedzę na temat właściowści polimerów, dokonać wyboru adekwatnej metody badań, zaproponować metody charakteryzacji zarówno tworzyw niemodyfikowanych jak i kompozycji polimerowych. |
|---|
| Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Nano_2A_U01 | potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie nanotechnologii, nanomateriałów, nanobiomateriałów, fizyki, chemii, inżynierii materiałowej i nauk pokrewnych; potrafi dokonywać ich krytycznej selekcji, interpretacji oraz integracji ze swą dotychczasową wiedzą |
|---|
| Nano_2A_U02 | potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie nanotechnologii i nanobiotechnologii |
| Nano_2A_U03 | na podstawie danych literaturowych oraz własnych badań naukowych potrafi przygotować opracowanie naukowe (publikację) w języku polskim i krótkie doniesienie naukowe w języku angielskim z zakresu zagadnień właściwych dla kierunku nanotechnologii |
| Nano_2A_U05 | potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i wykorzystać proces samokształcenia w miejscu pracy |
| Nano_2A_U07 | potrafi zastosować specjalistyczne metody i procedury pomiarowe z zakresu technologii chemicznej, fizyki i nanotechnologii, aby zaplanować złożony eksperyment laboratoryjny oraz potrafi interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski |
| Nano_2A_U08 | potrafi dokonać doboru metod analitycznych i aparatury właściwych dla przeprowadzenia badań laboratoryjnych poprzez integrację zdobytej wiedzy |
| Nano_2A_U11 | potrafi dostrzegać i oceniać krytycznie, konsekwencje systemowe i pozatechniczne, w tym środowiskowe, ekonomiczne i społeczne wprowadzania konkretnych rozwiązań technicznych w stopniu zaawansowanym w zakresie swojej specjalności |
| Nano_2A_U12 | potrafi określić zakres stosowalności poznanych metod badawczych i technologii oraz nowych rozwiązań w warunkach przemysłowych |
| Nano_2A_U14 | posiada umiejętność doboru reakcji chemicznych, technik laboratoryjnych i rozwiązań inżynieryjnych do realizacji konkretnych zadań z zakresu ukończonej specjalności o zróżnicowanym stopniu trudności |
| Nano_2A_U15 | potrafi przeprowadzić złożoną charakterystykę fizyko-chemiczną nanomateriałów opierając się o zdobytą wiedzę z dziedziny fizyki, chemii i inżynierii materiałowej |
| Cel przedmiotu | C-1 | Zapoznanie studenta z metodami analizy fizycznej i chemicznej materiałów polimerowych. Omówienie najnowszych metod badawczych |
|---|
| Treści programowe | T-W-3 | Metody analizy chemicznej polimerów, tworzyw sztucznych i materiałów polimerowych. |
|---|
| T-W-8 | Metody mechaniczne. Zachowanie w układzie naprężenie-odkształcenie, pełzanie, analizy zmęczeniowe, udarność. Inne metody. |
| T-W-7 | Metody termiczne. Różnicowa kalorymetria skaningowa (DSC). Analiza termograwimetryczna (TGA). Analiza termomechaniczna (TMA). Dynamiczna analiza mechaniczna (DMA). Temperatura mięknienia (metoda Vicata) |
| T-W-6 | Metody wiskozymetryczne (lepkościomierze kapilarne, rotacyjne, z opadającą kulką). Metody reologiczne (wskaźnik płynięcia). |
| T-W-10 | Ocena kolorystyczna. Zmętnienie. Zapłon, palność. Odporność na działanie chemikaliów. Odporność na starzenie. Pomiar wielkości cząstek. |
| T-W-5 | Metody spektroskopowe. Spektroskopia w podczerwieni (FTIR). Spektroskopia absorpcyjna (UV-VIS). |
| T-W-1 | Wiadomości ogólne i podstawowe, główne grupy tworzyw sztucznych. Podział polimerów pod kątem ich właściwości. |
| T-W-9 | Metody mikroskopowe. Elektronowa mikroskopia skaningowa (SEM), mikroskopia sił atomowych (AFM). |
| T-W-2 | Fizyczne i fazowe stany polimerów. |
| T-W-4 | Oznaczenia rozrzutu wielkości cząstek. Chromatografia gazowa (GC). Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC). Chromatografia żelowa (GPC). Osmometria parowa (VPO). |
| Metody nauczania | M-1 | Wykład informacyjny |
|---|
| M-2 | Wykład problemowy |
| Sposób oceny | S-1 | Ocena formująca: Określenie podstawowych informacji i wiedzy studenta po wykładzie informującym o głównych grupach tworzyw sztucznych, stanach fazowych |
|---|
| S-2 | Ocena podsumowująca: Określenie podstawowych informacji i wiedzy studenta po wykładzie informującym o sposobach badań materiałów polimerowych |
| Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
|---|
| 2,0 | Student nie posiada umiejętności w zakresie najprostszego sposóbu określania różnic pomiędzy właściwości tworzywi sztucznych |
| 3,0 | Student posiada ograniczone umiejętności w zakresie sposóbu określania różnic pomiędzy właściwości tworzywi sztucznych |
| 3,5 | Student posiada podstawowe umiejętności w sposobach określania różnic pomiędzy tworzywami sztucznymi, przemianami fazowymi i metodami badań polimerów |
| 4,0 | Student posiada umiejętności w sposobach określania różnic pomiędzy tworzywami sztucznymi, przemianami fazowymi i metodami badań polimerów |
| 4,5 | Student posiada umiejętności w sposobach określania różnic pomiędzy tworzywami sztucznymi i ich przemianami fazowymi oraz dobrać metody badawcze w zależności od rodzaju tworzywa sztucznego |
| 5,0 | Student posiada umiejętności w sposobach określania różnic pomiędzy tworzywami sztucznymi i ich przemianami fazowymi, dobrać metody badawcze w zależności od rodzaju tworzywa sztucznego oraz zaproponować własne rozwiązania |