ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2020/2021 / Wydział Architektury / Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Architektury - Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia (S1)

Sylabus przedmiotu Rysunek:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Rysunek
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Sztuk Wizualnych
Nauczyciel odpowiedzialny	Zbigniew Blekiewicz <zblekiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Bogusława Koszałka <bkoszalka@zut.edu.pl>, Agnieszka Rek-Lipczyńska <areklipczynska@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	7,0	ECTS (formy)	7,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	1	30	2,0	1,00	zaliczenie
laboratoria	L	2	45	2,0	1,00	zaliczenie
laboratoria	L	3	45	3,0	1,00	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Zdolności manualne potrzebne do wizualizacji własnych problemów artystycznych. Podstawowa wiedza dotycząca znajomości perspektywy, konstrukcji, kompozycji oraz technik rysunkowych.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.	2
T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Światłocień /światło czynnikiem budującym formę, światło a destrukcja formy/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.	27
T-L-3	Przeglądy śródsemestralne.	1
		30
laboratoria
T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.	1
T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.	20
T-L-3	Układ przestrzenny zastany – plener -Perspektywa we wnętrzu /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -Elementy przyrody /odniesienie się do aranżacji przestrzeni zewnętrznej/. Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.	21
T-L-4	Zaliczenie przedmiotu.	3
		45
laboratoria
T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.	1
T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.	20
T-L-3	Człowiek. Problematyka: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia.	21
T-L-4	Zaliczenie przedmiotu.	3
		45

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	30
A-L-2	Praca własna.	30
		60
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	45
A-L-2	Praca własna.	15
		60
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	45
A-L-2	Praca własna.	45
		90

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny Wykład problemowy Ćw. Przedmiotowe Metoda projektów

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie.

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
PAWiO_1A_S1/B/04_U01 posiada umiejętność sprawnego rysowania, rzeźbienia, malowania z użyciem różnych narzędzi, materiałów i technik, także komputerowych	PAWiO_1A_U07	—	—	C-1	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-2	M-1	S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
PAWiO_1A_S1/B/04_K01 jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej	PAWiO_1A_K08	—	—	C-1	T-L-3, T-L-1, T-L-2, T-L-2, T-L-1, T-L-4, T-L-3, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4	M-1	S-1

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
PAWiO_1A_S1/B/04_U01 posiada umiejętność sprawnego rysowania, rzeźbienia, malowania z użyciem różnych narzędzi, materiałów i technik, także komputerowych	2,0	Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponuje własnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych w rysunku.
	3,0	W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w rysunku.
	3,5	Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył trójwymiarowych. W rysunku formy wyraża własnymi środkami zamierzone idee.
	4,0	Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. Pogłębia wiedzę w zakresie form przestrzennych architektury wnętrza. Przejawia większą samodzielność artystyczną.
	4,5	Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swoje dokonania w zakresie rysunku o prace realizowane poza uczelnią.
	5,0	Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania z zakresu innych dyscyplin artystycznych.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
PAWiO_1A_S1/B/04_K01 jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej	2,0	Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponuje własnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych w rysunku.
	3,0	W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w rysunku.
	3,5	Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył trójwymiarowych. W rysunku formy wyraża własnymi środkami zamierzone idee.
	4,0	Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. Pogłębia wiedzę w zakresie form przestrzennych architektury wnętrza. Przejawia większą samodzielność artystyczną. Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością.
	4,5	Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swoje dokonania w zakresie rysunku o prace realizowane poza uczelnią.
	5,0	Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania z zakresu innych dyscyplin artystycznych.

Literatura podstawowa

Simblet Sarah, Rysunek. Podręcznik, Arkady, Warszawa, 2006
K.Tessing, Techniki rysunku, WAF, Warszawa, 1982

Literatura dodatkowa

W. Kandyński, Punkt i linia a płaszczyzna, Państwowa Galeria Sztuki, Warszawa, 1986

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.	2
T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Światłocień /światło czynnikiem budującym formę, światło a destrukcja formy/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.	27
T-L-3	Przeglądy śródsemestralne.	1
		30

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.	1
T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.	20
T-L-3	Układ przestrzenny zastany – plener -Perspektywa we wnętrzu /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -Elementy przyrody /odniesienie się do aranżacji przestrzeni zewnętrznej/. Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.	21
T-L-4	Zaliczenie przedmiotu.	3
		45

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.	1
T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.	20
T-L-3	Człowiek. Problematyka: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia.	21
T-L-4	Zaliczenie przedmiotu.	3
		45

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	30
A-L-2	Praca własna.	30
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	45
A-L-2	Praca własna.	15
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	45
A-L-2	Praca własna.	45
		90

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	PAWiO_1A_S1/B/04_U01	posiada umiejętność sprawnego rysowania, rzeźbienia, malowania z użyciem różnych narzędzi, materiałów i technik, także komputerowych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	PAWiO_1A_U07	posiada umiejętność sprawnego rysowania, rzeźbienia, malowania z użyciem różnych narzędzi, materiałów i technik, także komputerowych
Cel przedmiotu	C-1	Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp.
Treści programowe	T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.
	T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Światłocień /światło czynnikiem budującym formę, światło a destrukcja formy/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.
	T-L-3	Układ przestrzenny zastany – plener -Perspektywa we wnętrzu /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -Elementy przyrody /odniesienie się do aranżacji przestrzeni zewnętrznej/. Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.
	T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny Wykład problemowy Ćw. Przedmiotowe Metoda projektów
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponuje własnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych w rysunku.
	3,0	W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w rysunku.
	3,5	Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył trójwymiarowych. W rysunku formy wyraża własnymi środkami zamierzone idee.
	4,0	Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. Pogłębia wiedzę w zakresie form przestrzennych architektury wnętrza. Przejawia większą samodzielność artystyczną.
	4,5	Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swoje dokonania w zakresie rysunku o prace realizowane poza uczelnią.
	5,0	Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania z zakresu innych dyscyplin artystycznych.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	PAWiO_1A_S1/B/04_K01	jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	PAWiO_1A_K08	jest wrażliwy na przejawy sztuki w otaczającej rzeczywistości, którą wykorzystuje do budowania własnej postawy twórczej
Cel przedmiotu	C-1	Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp.
Treści programowe	T-L-3	Przeglądy śródsemestralne.
	T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.
	T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Światłocień /światło czynnikiem budującym formę, światło a destrukcja formy/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.
	T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.
	T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.
	T-L-4	Zaliczenie przedmiotu.
	T-L-3	Układ przestrzenny zastany – plener -Perspektywa we wnętrzu /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -Elementy przyrody /odniesienie się do aranżacji przestrzeni zewnętrznej/. Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.
	T-L-1	Wykład informacyjny – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi. Omówienie kryteriów oceniania.
	T-L-2	Kompozycja układu przestrzennego. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy. Problematyka: -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych.
	T-L-3	Człowiek. Problematyka: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia.
	T-L-4	Zaliczenie przedmiotu.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny Wykład problemowy Ćw. Przedmiotowe Metoda projektów
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponuje własnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych w rysunku.
	3,0	W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w rysunku.
	3,5	Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył trójwymiarowych. W rysunku formy wyraża własnymi środkami zamierzone idee.
	4,0	Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. Pogłębia wiedzę w zakresie form przestrzennych architektury wnętrza. Przejawia większą samodzielność artystyczną. Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością.
	4,5	Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swoje dokonania w zakresie rysunku o prace realizowane poza uczelnią.
	5,0	Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania z zakresu innych dyscyplin artystycznych.