Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska - Budownictwo (N2)
specjalność: Budownictwo Wodne

Sylabus przedmiotu Dynamika i stateczność:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Budownictwo
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Dynamika i stateczność
Specjalność Konstrukcje Budowlane i Inżynierskie
Jednostka prowadząca Katedra Teorii Konstrukcji
Nauczyciel odpowiedzialny Radosław Iwankiewicz <riwankiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Anna Jabłonka <Anna.Jablonka@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
projektyP3 9 1,30,44zaliczenie
wykładyW3 18 1,70,56egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Kursy z dziedziny matematyki wg I stopnia kształcenia
W-2Mechanika Budowli

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Umiejętność zapisywania równań ruchu dla układów liniowych o jenym i wielu stopniach swobody z wykorzystaniem drugiego Prawa Newtona, zasady momentu pędu i równań Lagrange'a oraz wyznaczania częstości własnej dla układów o jednym stopniu swobody.
C-2Umiejętność formułowania i rozwiązywania zagadnienia własnego (wyznaczania częstości własnej i wektorów własnych) dla układów o wielu stopniach swobody.
C-3Umiejętność określania odpowiedzi układów liniowych o jednym i wielu stopniach swobody na wymuszenia harmoniczne i nieokresowe.
C-4Umiejętność formułowania zagadnienia wyboczenia i wyznaczania obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z różnymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wyznaczanie częstości drgań własnych.2
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.2
T-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.2
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.1
T-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.2
9
wykłady
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.2
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.4
T-W-3Równania Lagrange'a.2
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.5
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.2
T-W-6Stabilność położeń równowagi.1
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).2
18

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-1Udział w ćwiczeniach projektowych9
A-P-2Samodzielne wykonanie zadań projektowych15
A-P-3Samodzielna praca studenta15
39
wykłady
A-W-1Udział w wykładach18
A-W-2Samodzielna praca studenta22
A-W-3Przygotowanie do egzaminu10
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny
M-2Rozwiązywanie zadań i realizacja projektów

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena ćwiczeń projektowych
S-2Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_2A_N2/K/D11_W01
Student jest w stanie opracować proste modele matematyczne do analizy drgań i sformułować zagadnienie wyboczenia.
B_2A_W01C-2, C-3, C-1, C-4T-P-5, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-1, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-2, T-W-4, T-W-5, T-W-1M-1, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_2A_N2/K/D11_U01
Student umie rozwiązać numerycznie zagadnienie własne i równania ruchu w zakresie drgań. Student umie rozwiązać równanie stateczności.
B_2A_U01C-2, C-3, C-1, C-4T-P-5, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-1, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-2, T-W-4, T-W-5, T-W-1M-1, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_2A_N2/K/D11_K01
Student wykazuje zdolność do tworzenia planu podjętego projektu badawczego/obliczeniowego, wykonania go i dotrzymania terminów.
B_2A_K01C-2, C-3, C-1, C-4T-P-5, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-1, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-2, T-W-4, T-W-5, T-W-1M-1, M-2S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
B_2A_N2/K/D11_W01
Student jest w stanie opracować proste modele matematyczne do analizy drgań i sformułować zagadnienie wyboczenia.
2,0
3,0Student posiada niezbędną wiedzę na temat matematycznych narzędzi wykorzystywanych do analizy drgań i zagadnienia sprężystej stateczności.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
B_2A_N2/K/D11_U01
Student umie rozwiązać numerycznie zagadnienie własne i równania ruchu w zakresie drgań. Student umie rozwiązać równanie stateczności.
2,0
3,0Student wykazuje umiejętność numerycznego rozwiązywania równań występujących w zagadnieiach drgań i sprężystej stateczności oraz potrafi interpretować wyniki.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
B_2A_N2/K/D11_K01
Student wykazuje zdolność do tworzenia planu podjętego projektu badawczego/obliczeniowego, wykonania go i dotrzymania terminów.
2,0
3,0Student potrafi opracować plan pracy (harmonogram) dla podjętego projektu badawczego/obliczeniowego.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. J. Langer, Dynamika budowli, Wyd. PWr, Wrocław, 1980
  2. R. Ciesielski, A. Gomuliński, Z. Kacprzyk, Z. J. Kawecki, J. Langer, G. Rakowski, Z. Reipert, M. Witkowski, Mechanika budowli. Ujęcie komputerowe. Tom 2., Arkady, Warszawa, 1992
  3. T.Chmielewski, Z.Zembaty, Podstawy dynamiki budowli, Arkady, 1998
  4. Z.Waszczyszyn, Wybrane zagadnienia stateczności konstrukcji, Z.N.Ossolińskich, 1983
  5. R.W.Clough, J.Penzien, Dynamics of Structures, McGraw Hill, 1982
  6. Z.Waszczyszyn, C.Cichoń, M.Radwańska, Stability of Structures by Finite Elements Methods, Elsevier, 1994
  7. K.-J.Bathe, Finite Element Procedures, Prentice Hall, 1996
  8. R. Lewandowski, Dynamika Konstrukcji Budowlanych, WPP, 2006
  9. J. Misiak, Stateczność konstrukcji prętowych, PWN, 1990

Literatura dodatkowa

  1. S.S. Rao, Mechanical Vibrations, Addison-Wesley, 1995, 3rd edition
  2. R. Rykaluk, Zagadnienia stateczności konstrukcji metalowych, DWE, 2012
  3. R. Lewandowski, Redukcja drgań konstrukcji budowlanych, PWN, 2014
  4. A. Jabłonka, R. Iwankiewicz, Moment equations and cumulant-neglect closure techniques for non-linear dynamic systems under renewal impulse process excitations, Probabilistic Engineering Mechanics, Elsevier, 2020, Vol. 60, pp. 1-11
  5. A. Jabłonka, Stochastic sensitivity analysis for structural dynamics systems via the second-order perturbation, Archive of Applied Mechanics, Springer-Verlag, 2016, Vol. 86, pp. 1913-1926
  6. R. Iwankiewicz, Dynamical mechanical systems under random impulses, Series on Advances in Mathematics for Applied Sciences, World Scientific, 1995, Vol.36, ISBN 9810222815, (161 pages)

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wyznaczanie częstości drgań własnych.2
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.2
T-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.2
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.1
T-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.2
9

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.2
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.4
T-W-3Równania Lagrange'a.2
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.5
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.2
T-W-6Stabilność położeń równowagi.1
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).2
18

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1Udział w ćwiczeniach projektowych9
A-P-2Samodzielne wykonanie zadań projektowych15
A-P-3Samodzielna praca studenta15
39
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Udział w wykładach18
A-W-2Samodzielna praca studenta22
A-W-3Przygotowanie do egzaminu10
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięB_2A_N2/K/D11_W01Student jest w stanie opracować proste modele matematyczne do analizy drgań i sformułować zagadnienie wyboczenia.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_2A_W01Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i innych obszarów nauki, przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu budownictwa
Cel przedmiotuC-2Umiejętność formułowania i rozwiązywania zagadnienia własnego (wyznaczania częstości własnej i wektorów własnych) dla układów o wielu stopniach swobody.
C-3Umiejętność określania odpowiedzi układów liniowych o jednym i wielu stopniach swobody na wymuszenia harmoniczne i nieokresowe.
C-1Umiejętność zapisywania równań ruchu dla układów liniowych o jenym i wielu stopniach swobody z wykorzystaniem drugiego Prawa Newtona, zasady momentu pędu i równań Lagrange'a oraz wyznaczania częstości własnej dla układów o jednym stopniu swobody.
C-4Umiejętność formułowania zagadnienia wyboczenia i wyznaczania obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z różnymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
Treści programoweT-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.
T-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.
T-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wyznaczanie częstości drgań własnych.
T-W-3Równania Lagrange'a.
T-W-6Stabilność położeń równowagi.
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Rozwiązywanie zadań i realizacja projektów
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena ćwiczeń projektowych
S-2Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student posiada niezbędną wiedzę na temat matematycznych narzędzi wykorzystywanych do analizy drgań i zagadnienia sprężystej stateczności.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięB_2A_N2/K/D11_U01Student umie rozwiązać numerycznie zagadnienie własne i równania ruchu w zakresie drgań. Student umie rozwiązać równanie stateczności.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_2A_U01Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
Cel przedmiotuC-2Umiejętność formułowania i rozwiązywania zagadnienia własnego (wyznaczania częstości własnej i wektorów własnych) dla układów o wielu stopniach swobody.
C-3Umiejętność określania odpowiedzi układów liniowych o jednym i wielu stopniach swobody na wymuszenia harmoniczne i nieokresowe.
C-1Umiejętność zapisywania równań ruchu dla układów liniowych o jenym i wielu stopniach swobody z wykorzystaniem drugiego Prawa Newtona, zasady momentu pędu i równań Lagrange'a oraz wyznaczania częstości własnej dla układów o jednym stopniu swobody.
C-4Umiejętność formułowania zagadnienia wyboczenia i wyznaczania obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z różnymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
Treści programoweT-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.
T-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.
T-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wyznaczanie częstości drgań własnych.
T-W-3Równania Lagrange'a.
T-W-6Stabilność położeń równowagi.
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Rozwiązywanie zadań i realizacja projektów
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena ćwiczeń projektowych
S-2Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student wykazuje umiejętność numerycznego rozwiązywania równań występujących w zagadnieiach drgań i sprężystej stateczności oraz potrafi interpretować wyniki.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięB_2A_N2/K/D11_K01Student wykazuje zdolność do tworzenia planu podjętego projektu badawczego/obliczeniowego, wykonania go i dotrzymania terminów.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_2A_K01Potrafi profesjonalnie zdefiniować, sklasyfikować i zastosować priorytety służące realizacji podjętego zadania inżynierskiego
Cel przedmiotuC-2Umiejętność formułowania i rozwiązywania zagadnienia własnego (wyznaczania częstości własnej i wektorów własnych) dla układów o wielu stopniach swobody.
C-3Umiejętność określania odpowiedzi układów liniowych o jednym i wielu stopniach swobody na wymuszenia harmoniczne i nieokresowe.
C-1Umiejętność zapisywania równań ruchu dla układów liniowych o jenym i wielu stopniach swobody z wykorzystaniem drugiego Prawa Newtona, zasady momentu pędu i równań Lagrange'a oraz wyznaczania częstości własnej dla układów o jednym stopniu swobody.
C-4Umiejętność formułowania zagadnienia wyboczenia i wyznaczania obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z różnymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
Treści programoweT-P-5Wyznaczanie obciążenia krytycznego dla prętów (słupów) z róznymi warunkami podparcia i prostych ram płaskich.
T-P-2Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o wielu stopniach swobody.
T-P-3Rozwiązywanie zagadnienia własnego dla układów o wielu stopniach swobody: wyznaczanie częstości własnych i wektorów własnych.
T-P-4Wyznaczenie amplitud drgań w stanie ustalonym dla układu o wielu stopniach swobody przy wymuszeniu harmonicznym.
T-P-1Przykłady obliczeniowe: wyprowadzanie równań ruchu dla układów o jednym stopniu swobody, wyznaczanie częstości drgań własnych.
T-W-3Równania Lagrange'a.
T-W-6Stabilność położeń równowagi.
T-W-7Stateczność konstrukcji: sprężyste wyboczenie prętów (słupów), wyboczenie płaskich ram (zastosowanie metody przemieszczeń).
T-W-2Układy o jednym stopniu swobody: równanie ruchu, drgania swobodnie tłumione i nietłumione. Drgania wymuszone: wymuszenie harmoniczne, wymuszenie spowodowane niewyważeniem obrotowym, wymuszenie kinematyczne, wymuszenie nieokresowe.
T-W-4Układy o wielu stopniach swobody: równania ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, wektory własne), hipotezy tłumienia. Drgania wymuszone: metoda bezpośrednia i metoda transformacji własnej przy wymuszeniu harmonicznym.
T-W-5Drgania poprzeczne belki: równanie ruchu, zagadnienie własne (wartości własne, częstości własne, funkcje własne - postaci własne), różne warunki podparcia.
T-W-1Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzi nieodkształcalne, odkształcalne i ich połączenia. Równania ruchu: drugie prawo Newtona i zasada momentu pędu. Ruchy oscylacyjne i ich superpozycja.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Rozwiązywanie zadań i realizacja projektów
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena ćwiczeń projektowych
S-2Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student potrafi opracować plan pracy (harmonogram) dla podjętego projektu badawczego/obliczeniowego.
3,5
4,0
4,5
5,0