ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2020/2021 / Wydział Elektryczny / Automatyka i robotyka (S2) / Systemy sterowania procesami przemysłowymi / Sylabus przedmiotu

Wydział Elektryczny - Automatyka i robotyka (S2)
specjalność: Systemy sterowania procesami przemysłowymi

Sylabus przedmiotu Metody interakcji człowiek-maszyna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Automatyka i robotyka
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Metody interakcji człowiek-maszyna
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Sterowania i Pomiarów
Nauczyciel odpowiedzialny	Maja Kocoń <Maja.Kocon@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
projekty	P	2	33	1,4	0,44	zaliczenie
wykłady	W	2	15	0,6	0,56	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wiedza dotycząca podstaw programowania.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studenta z zagadnieniami związanymi z interakcją człowiek-maszyna.
C-2	Wskazanie studentowi możliwości wykorzystania wiedzy z wielu dziedzin do realizacji zadania poprawy interakcji człowiek-maszyna.
C-3	Zapoznanie studenta z mechanizmami i technikami projektowania interakcji człowiek-maszyna.
C-4	Kształtowanie umiejętności samodzielnego projektowania modułów służących do poprawy jakości interakcji człowiek-maszyna.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Zaprojektowanie modułu systemu interakcji użytkownika z maszyną, który będzie realizował zadane założenia.	31
T-P-2	Prezentacja wykonanych projektów.	2
		33
wykłady
T-W-1	Wprowadzenie do zagadnień związanych z interakcją człowiek-maszyna. Aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną.	2
T-W-2	Obszary zastosowań systemów interakcji człowiek-maszyna. Dostępne kanały wymiany informacji.	2
T-W-3	Graficzny interfejs użytkownika, interfejsy multimedialne, interaktywni asystenci, robotyka społeczna, symulatory urządzeń.	2
T-W-4	Techniki analizy i syntezy ruchu człowieka. Pozyskiwanie danych badawczych.	2
T-W-5	Techniki modelowania interakcji między człowiekiem a maszyną oraz typy interakcji. Projektowanie interakcji.	2
T-W-6	Zastosowanie grafiki trójwymiarowej w projektowaniu wirtualnych agentów. Rzeczywistość wirtualna i rozszerzona w systemach interakcji.	2
T-W-7	Projektowanie systemów interakcji. Opracowanie modułu w oparciu o określone założenia.	2
T-W-8	Testy systemów interakcji, techniki badawcze.	1
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Udział w zajęciach praktycznych.	33
A-P-2	Samodzielna praca nad projektem.	3
		36
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach, opracowanie wybranego zagadnienia z obszaru interakcji człowiek-maszyna oraz przygotowanie się do zaliczenia pisemnego.	15
		15

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny
M-2	Konsultacje projektowe

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Zaliczenie na podstawie zaangażowania studenta w trakcie wykładów, zaliczenia pisemnego i pracy pisemnej dotyczącej wybranego zagadnienia z obszaru interakcji człowiek-maszyna.
S-2	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wykonanego projektu. Ocenie podlega poprawność wykonania projektu oraz jego prezentacja.
S-3	Ocena formująca: Ocena postepów w trakcie opracowywania projektów.
S-4	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta oraz zrozumienia przedstawionego materiału dydaktycznego.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AR_2A_D07-SSPP_W01 Student posiada wiedzę w zakresie zasad projektowania i cech charakterystycznych systemów interakcji człowiek-maszyna.	AR_2A_W01	—	—	C-1, C-2	T-W-2, T-W-7, T-W-1, T-W-5, T-W-4, T-W-6, T-W-8	M-1	S-1, S-4

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AR_2A_D07-SSPP_U01 Student potrafi samodzielnie zaprojektować moduł systemu interakcji z uwzględnieniem wybranych założeń.	AR_2A_U02	—	—	C-3, C-4	T-P-1, T-P-2, T-W-7, T-W-4, T-W-6, T-W-8	M-2	S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
AR_2A_D07-SSPP_W01 Student posiada wiedzę w zakresie zasad projektowania i cech charakterystycznych systemów interakcji człowiek-maszyna.	2,0	Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu. Student uzyskał poniżej 50% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	3,0	Student uzyskał pomiędzy 50% a 60% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	3,5	Student uzyskał pomiędzy 61% a 70% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	4,0	Student uzyskał pomiędzy 71% a 80% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	4,5	Student uzyskał pomiędzy 81% a 90% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	5,0	Student uzyskał powyżej 91% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
AR_2A_D07-SSPP_U01 Student potrafi samodzielnie zaprojektować moduł systemu interakcji z uwzględnieniem wybranych założeń.	2,0	Student uzyskał poniżej 50% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	3,0	Student uzyskał pomiędzy 50% a 60% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	3,5	Student uzyskał pomiędzy 61% a 70% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	4,0	Student uzyskał pomiędzy 71% a 80% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	4,5	Student uzyskał pomiędzy 81% a 90% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	5,0	Student uzyskał powyżej 91% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.

Literatura podstawowa

Yvonne Rogers, Helen Sharp, Jenny Preece, Interaction Design: Beyond Human - Computer Interaction, Willey, 2011
Editors: Professor Dr.-Ing. Karl-Friedrich Kraiss, Advanced Man-Machine Interaction Fundamentals and Implementation, Springer, 2006
Mario Gutierrez, Frederic Vexo, Daniel Thalmann, Stepping into Virtual Reality, Springer-Verlag, London, 2008
Kerstin Dautenhahn, Alan H. Bond, Lola Canamero, Bruce Edmonds, Socially Intelligent Agents. Creating Relationships with Computers and Robots, Springer, US, 2002

Literatura dodatkowa

Takayuki Kanda, Hiroshi Ishiguro, Human-Robot Interaction in Social Robotics, CRC Press, 2017
Cynthia Breazeal, Designing Sociable Robots, The MIT Press, London, 2002

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Zaprojektowanie modułu systemu interakcji użytkownika z maszyną, który będzie realizował zadane założenia.	31
T-P-2	Prezentacja wykonanych projektów.	2
		33

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wprowadzenie do zagadnień związanych z interakcją człowiek-maszyna. Aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną.	2
T-W-2	Obszary zastosowań systemów interakcji człowiek-maszyna. Dostępne kanały wymiany informacji.	2
T-W-3	Graficzny interfejs użytkownika, interfejsy multimedialne, interaktywni asystenci, robotyka społeczna, symulatory urządzeń.	2
T-W-4	Techniki analizy i syntezy ruchu człowieka. Pozyskiwanie danych badawczych.	2
T-W-5	Techniki modelowania interakcji między człowiekiem a maszyną oraz typy interakcji. Projektowanie interakcji.	2
T-W-6	Zastosowanie grafiki trójwymiarowej w projektowaniu wirtualnych agentów. Rzeczywistość wirtualna i rozszerzona w systemach interakcji.	2
T-W-7	Projektowanie systemów interakcji. Opracowanie modułu w oparciu o określone założenia.	2
T-W-8	Testy systemów interakcji, techniki badawcze.	1
		15

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Udział w zajęciach praktycznych.	33
A-P-2	Samodzielna praca nad projektem.	3
		36

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach, opracowanie wybranego zagadnienia z obszaru interakcji człowiek-maszyna oraz przygotowanie się do zaliczenia pisemnego.	15
		15

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	AR_2A_D07-SSPP_W01	Student posiada wiedzę w zakresie zasad projektowania i cech charakterystycznych systemów interakcji człowiek-maszyna.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AR_2A_W01	Ma rozszerzona i pogłębioną wiedzę z matematyki i zna narzędzia informatyczne niezbędne do - opisu i analizy zaawansowanych algorytmów przetwarzania sygnałów, - rozwiązywania złożonych problemów robotyki i automatyki, - optymalizacji układów automatycznego sterowania.
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studenta z zagadnieniami związanymi z interakcją człowiek-maszyna.
Cel przedmiotu	C-2	Wskazanie studentowi możliwości wykorzystania wiedzy z wielu dziedzin do realizacji zadania poprawy interakcji człowiek-maszyna.
Treści programowe	T-W-2	Obszary zastosowań systemów interakcji człowiek-maszyna. Dostępne kanały wymiany informacji.
	T-W-7	Projektowanie systemów interakcji. Opracowanie modułu w oparciu o określone założenia.
	T-W-1	Wprowadzenie do zagadnień związanych z interakcją człowiek-maszyna. Aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną.
	T-W-5	Techniki modelowania interakcji między człowiekiem a maszyną oraz typy interakcji. Projektowanie interakcji.
	T-W-4	Techniki analizy i syntezy ruchu człowieka. Pozyskiwanie danych badawczych.
	T-W-6	Zastosowanie grafiki trójwymiarowej w projektowaniu wirtualnych agentów. Rzeczywistość wirtualna i rozszerzona w systemach interakcji.
	T-W-8	Testy systemów interakcji, techniki badawcze.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Zaliczenie na podstawie zaangażowania studenta w trakcie wykładów, zaliczenia pisemnego i pracy pisemnej dotyczącej wybranego zagadnienia z obszaru interakcji człowiek-maszyna.
Sposób oceny	S-4	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta oraz zrozumienia przedstawionego materiału dydaktycznego.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu. Student uzyskał poniżej 50% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	3,0	Student uzyskał pomiędzy 50% a 60% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	3,5	Student uzyskał pomiędzy 61% a 70% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	4,0	Student uzyskał pomiędzy 71% a 80% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	4,5	Student uzyskał pomiędzy 81% a 90% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	5,0	Student uzyskał powyżej 91% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	AR_2A_D07-SSPP_U01	Student potrafi samodzielnie zaprojektować moduł systemu interakcji z uwzględnieniem wybranych założeń.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AR_2A_U02	Potrafi, wykorzystując właściwe metody i narzędzia informatyczne, przetwarzać sygnały celem wydobycia z nich informacji niezbędnych do prawidłowego działania układu sterowania.
Cel przedmiotu	C-3	Zapoznanie studenta z mechanizmami i technikami projektowania interakcji człowiek-maszyna.
Cel przedmiotu	C-4	Kształtowanie umiejętności samodzielnego projektowania modułów służących do poprawy jakości interakcji człowiek-maszyna.
Treści programowe	T-P-1	Zaprojektowanie modułu systemu interakcji użytkownika z maszyną, który będzie realizował zadane założenia.
	T-P-2	Prezentacja wykonanych projektów.
	T-W-7	Projektowanie systemów interakcji. Opracowanie modułu w oparciu o określone założenia.
	T-W-4	Techniki analizy i syntezy ruchu człowieka. Pozyskiwanie danych badawczych.
	T-W-6	Zastosowanie grafiki trójwymiarowej w projektowaniu wirtualnych agentów. Rzeczywistość wirtualna i rozszerzona w systemach interakcji.
	T-W-8	Testy systemów interakcji, techniki badawcze.
Metody nauczania	M-2	Konsultacje projektowe
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wykonanego projektu. Ocenie podlega poprawność wykonania projektu oraz jego prezentacja.
Sposób oceny	S-3	Ocena formująca: Ocena postepów w trakcie opracowywania projektów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student uzyskał poniżej 50% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	3,0	Student uzyskał pomiędzy 50% a 60% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	3,5	Student uzyskał pomiędzy 61% a 70% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	4,0	Student uzyskał pomiędzy 71% a 80% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	4,5	Student uzyskał pomiędzy 81% a 90% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.
	5,0	Student uzyskał powyżej 91% punktów z części zaliczenia dotyczącego efektu kształcenia.