Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Inżynieria materiałowa (N1)

Sylabus przedmiotu Informatyka:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Informatyka
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechatroniki
Nauczyciel odpowiedzialny Maria Lachowicz <Maria.Lachowicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Tadeusz Ziębakowski <Tadeusz.Ziebakowski@zut.edu.pl>, Sława Żuchowska <Slawa.Zuchowska@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL1 20 2,00,38zaliczenie
wykładyW1 10 1,00,62zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Postawowe umiejętności działania w systemie operacyjnym.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Ukształtowanie umiejętności zapisu drogi rozwiązania problemu techniką budowania algorytmów, z wykorzystaniem języka programowania komputerów.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Zajęcia wprowadzające. Zapoznanie z informatycznym środowiskiem pracy. Inicjowanie programu. Deklaracje typów prostych. Komunikacja z programem poprzez ekran i klawiaturę.2
T-L-2Instrukce przypisania. Stosowanie różnych operatorów.2
T-L-3Sterowanie wykonywaniem programu - instrukcje warunkowe. Sterowanie wykonywaniem progamu - instrukcje wielowariantowego wyboru.3
T-L-4Kolokwium sprawdzające.1
T-L-5Instrukcje iteracyjne - część 12
T-L-6Instrukcje iteracyjne - część 22
T-L-7Budowanie graficznego interfejsu użytkownika.1
T-L-8Tworzenie funkcji i procedur własnych.3
T-L-9Złożone zadanie programistyczne2
T-L-10Kolokwium sprawdzające.2
20
wykłady
T-W-1Algorytm jako instrukcja rozwiązania problemu. Język programowania jako narzędzie zapisu algorytmu. Środowisko programowania.1
T-W-2Podstawowe elementy budowy algorytmów: 1) typy danych, deklaracje typów prostych, 2) wyprowadzanie danych na ekran i wprowadzanie danych z klawiatury, 3) instrukcje przypisania, 4) operacje na danych i operatory.1
T-W-3Podstawowe elementy budowy algorytmów: 5) sterowanie wykonywaniem algorytmu i instrukcje sterujące.1
T-W-4Podstawowe elementy budowy algorytmów: 6) typy strukturalne, 7) instrukcje iteracyjne.2
T-W-5Elementy programowania obiektowego. Struktura programu komputerowego. Dostępne biblioteki, procedury i funkcje. Graficzny interfejs użytkownika.2
T-W-6Tworzenie własnych metod (procedur i funkcji) wywoływanych zdarzeniami na obiektach.2
T-W-7Wybrane typowe algorytmy. Elementy programowania grafiki komputerowej.1
10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Udział w zajęciach laboratoryjnych.20
A-L-2Przygotowanie do kolokwiów.20
A-L-3Przygotowanie do kolejnych zajęć.10
50
wykłady
A-W-1Udział w zajęciach wykładowych10
A-W-2Instalacja narzędzi informatycznych i środowiska programowania.3
A-W-3Przygotowanie do zaliczenia semestralnego10
A-W-4Zaliczenie semestralne2
25

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny i pokaz z użyciem komputera
M-2Ćwiczenia laboratoryjne w opanowaniu technik działania z użyciem komputerów

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Rozwiązanie prostego zadania z użyciem języka programowania. Sprawdzenie umiejętności stosowania podstawowej ogólnej struktury algorytmu i podstawowych operatorów
S-2Ocena podsumowująca: Rozwiązanie zadania z użyciem języka programowania. Sprawdzenie wszystkich założonych efektów kształcenia.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IM_1A_B09_W01
Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje.
IM_1A_W08C-1M-2, M-1S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IM_1A_B09_U01
Potrafi analizować problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania.
IM_1A_U07C-1T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-1, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9M-2, M-1S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IM_1A_B09_W01
Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje.
2,0Student nie zna wszystkich podstawowych struktury algorytmicznych i podstawowych typów informacji.
3,0Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje.
3,5Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w proste algorytmy.
4,0Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w większy algorytm.
4,5Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w większy algorytm w kilku poprawnych wariantach.
5,0Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w większy algorytm. Student ma wiedzę pozwalającą rozważać różne warianty większego algorytmu i świadomie jeden z nich wybierać.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IM_1A_B09_U01
Potrafi analizować problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania.
2,0Student nie potrafi ułożyć drogi rozwiązania problemu.
3,0Student potrafi analizować proste problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania.
3,5Student potrafi analizować proste problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi do algorytmu wprowadzić elementy zabezpieczeń przed błędami użytkownika.
4,0Student potrafi analizować nie tylko proste problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi do algorytmu wprowadzić elementy zabezpieczeń przed błędami użytkownika. Potrafi stosować wbudowane standardowe funkcje języka programowania.
4,5Student potrafi analizować złożone problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi do algorytmu wprowadzić elementy zabezpieczeń przed błędami użytkownika. Potrafi stosować wbudowane standardowe funkcje języka programowania.
5,0Student potrafi analizować złożone problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi stosować wbudowane standardowe funkcje języka programowania i własne funkcje. Student stosuje elementy optymalizacji algorytmu i świadomie wybiera jedno z kilku rozwiązań.

Literatura podstawowa

  1. McKelvy M., Delphi 3 korepetytor, PLJ, Warszawa, 1998
  2. Lis Marcin, Praktyczny kurs Java, Helion, Gliwice, 2007, 2
  3. Maćkowiak H., Programowanie w Delphi, zestaw podstawowych ćwiczeń laboratoryjnych (wraz z wprowadzeniem do ich wykonania), instrukcja do zajęć w Pracowni Informatycznej WIMiM ZUT, Szczecin, 1999

Literatura dodatkowa

  1. Cay S. Horstmann, Gary Cornell, Core Java 2, Podstawy, Helion, Gliwice, 2003

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Zajęcia wprowadzające. Zapoznanie z informatycznym środowiskiem pracy. Inicjowanie programu. Deklaracje typów prostych. Komunikacja z programem poprzez ekran i klawiaturę.2
T-L-2Instrukce przypisania. Stosowanie różnych operatorów.2
T-L-3Sterowanie wykonywaniem programu - instrukcje warunkowe. Sterowanie wykonywaniem progamu - instrukcje wielowariantowego wyboru.3
T-L-4Kolokwium sprawdzające.1
T-L-5Instrukcje iteracyjne - część 12
T-L-6Instrukcje iteracyjne - część 22
T-L-7Budowanie graficznego interfejsu użytkownika.1
T-L-8Tworzenie funkcji i procedur własnych.3
T-L-9Złożone zadanie programistyczne2
T-L-10Kolokwium sprawdzające.2
20

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Algorytm jako instrukcja rozwiązania problemu. Język programowania jako narzędzie zapisu algorytmu. Środowisko programowania.1
T-W-2Podstawowe elementy budowy algorytmów: 1) typy danych, deklaracje typów prostych, 2) wyprowadzanie danych na ekran i wprowadzanie danych z klawiatury, 3) instrukcje przypisania, 4) operacje na danych i operatory.1
T-W-3Podstawowe elementy budowy algorytmów: 5) sterowanie wykonywaniem algorytmu i instrukcje sterujące.1
T-W-4Podstawowe elementy budowy algorytmów: 6) typy strukturalne, 7) instrukcje iteracyjne.2
T-W-5Elementy programowania obiektowego. Struktura programu komputerowego. Dostępne biblioteki, procedury i funkcje. Graficzny interfejs użytkownika.2
T-W-6Tworzenie własnych metod (procedur i funkcji) wywoływanych zdarzeniami na obiektach.2
T-W-7Wybrane typowe algorytmy. Elementy programowania grafiki komputerowej.1
10

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Udział w zajęciach laboratoryjnych.20
A-L-2Przygotowanie do kolokwiów.20
A-L-3Przygotowanie do kolejnych zajęć.10
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Udział w zajęciach wykładowych10
A-W-2Instalacja narzędzi informatycznych i środowiska programowania.3
A-W-3Przygotowanie do zaliczenia semestralnego10
A-W-4Zaliczenie semestralne2
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIM_1A_B09_W01Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIM_1A_W08Ma wiedzę w zakresie informatyki obejmującą znajomość podstawowych programów użytkowych i inżynierskich niezbędną do wykonywania podstawowych obliczeń matematycznych, inżynierskich i przetwarzania danych oraz tworzenia dokumentacji inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1Ukształtowanie umiejętności zapisu drogi rozwiązania problemu techniką budowania algorytmów, z wykorzystaniem języka programowania komputerów.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia laboratoryjne w opanowaniu technik działania z użyciem komputerów
M-1Wykład informacyjny i pokaz z użyciem komputera
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Rozwiązanie zadania z użyciem języka programowania. Sprawdzenie wszystkich założonych efektów kształcenia.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie zna wszystkich podstawowych struktury algorytmicznych i podstawowych typów informacji.
3,0Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje.
3,5Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w proste algorytmy.
4,0Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w większy algorytm.
4,5Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w większy algorytm w kilku poprawnych wariantach.
5,0Student zna podstawowe typy informacji (danych) i podstawowe struktury algorytmów, którymi posługujemy się przetwarzając informacje. Potrafi wybrać i połączyć struktury podstawowe w większy algorytm. Student ma wiedzę pozwalającą rozważać różne warianty większego algorytmu i świadomie jeden z nich wybierać.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIM_1A_B09_U01Potrafi analizować problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIM_1A_U07Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analizy i oceny budowy, struktury i właściwości materiałów
Cel przedmiotuC-1Ukształtowanie umiejętności zapisu drogi rozwiązania problemu techniką budowania algorytmów, z wykorzystaniem języka programowania komputerów.
Treści programoweT-W-2Podstawowe elementy budowy algorytmów: 1) typy danych, deklaracje typów prostych, 2) wyprowadzanie danych na ekran i wprowadzanie danych z klawiatury, 3) instrukcje przypisania, 4) operacje na danych i operatory.
T-W-3Podstawowe elementy budowy algorytmów: 5) sterowanie wykonywaniem algorytmu i instrukcje sterujące.
T-W-4Podstawowe elementy budowy algorytmów: 6) typy strukturalne, 7) instrukcje iteracyjne.
T-W-1Algorytm jako instrukcja rozwiązania problemu. Język programowania jako narzędzie zapisu algorytmu. Środowisko programowania.
T-W-5Elementy programowania obiektowego. Struktura programu komputerowego. Dostępne biblioteki, procedury i funkcje. Graficzny interfejs użytkownika.
T-W-6Tworzenie własnych metod (procedur i funkcji) wywoływanych zdarzeniami na obiektach.
T-W-7Wybrane typowe algorytmy. Elementy programowania grafiki komputerowej.
T-L-1Zajęcia wprowadzające. Zapoznanie z informatycznym środowiskiem pracy. Inicjowanie programu. Deklaracje typów prostych. Komunikacja z programem poprzez ekran i klawiaturę.
T-L-2Instrukce przypisania. Stosowanie różnych operatorów.
T-L-3Sterowanie wykonywaniem programu - instrukcje warunkowe. Sterowanie wykonywaniem progamu - instrukcje wielowariantowego wyboru.
T-L-4Kolokwium sprawdzające.
T-L-5Instrukcje iteracyjne - część 1
T-L-6Instrukcje iteracyjne - część 2
T-L-7Budowanie graficznego interfejsu użytkownika.
T-L-8Tworzenie funkcji i procedur własnych.
T-L-9Złożone zadanie programistyczne
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia laboratoryjne w opanowaniu technik działania z użyciem komputerów
M-1Wykład informacyjny i pokaz z użyciem komputera
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Rozwiązanie zadania z użyciem języka programowania. Sprawdzenie wszystkich założonych efektów kształcenia.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi ułożyć drogi rozwiązania problemu.
3,0Student potrafi analizować proste problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania.
3,5Student potrafi analizować proste problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi do algorytmu wprowadzić elementy zabezpieczeń przed błędami użytkownika.
4,0Student potrafi analizować nie tylko proste problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi do algorytmu wprowadzić elementy zabezpieczeń przed błędami użytkownika. Potrafi stosować wbudowane standardowe funkcje języka programowania.
4,5Student potrafi analizować złożone problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi do algorytmu wprowadzić elementy zabezpieczeń przed błędami użytkownika. Potrafi stosować wbudowane standardowe funkcje języka programowania.
5,0Student potrafi analizować złożone problemy i dobierać algorytmy ich rozwiązywania posługując się standardowymi elementami języka programowania. Potrafi stosować wbudowane standardowe funkcje języka programowania i własne funkcje. Student stosuje elementy optymalizacji algorytmu i świadomie wybiera jedno z kilku rozwiązań.