Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (S1)

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów II:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Wytrzymałość materiałów II
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki
Nauczyciel odpowiedzialny Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl>, Jędrzej Ratajczak <Jedrzej.Ratajczak@zut.edu.pl>, Marta Rybkiewicz <Marta.Abrahamowicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 5,0 ECTS (formy) 5,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL3 15 1,60,26zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA3 30 1,70,30zaliczenie
wykładyW3 30 1,70,44zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Zaliczony kurs: Matematyka I
W-2Zaliczone kursy: Mechanika I, Wytrzymałość Materiałów I

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość, sztywność i stateczność.
C-2Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami obliczeń elementów i konstrukcji w przypadku obciążeń złożonych np. jednoczesne zginanie i skręcanie prętów.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych. Zapoznanie studentów ze sposobami przeprowadzania podstawowych prób wytrzymałościowych, przygotowaniem próbek do badań wytrzymałościowych, używamą aparaturą i obowiązującymi normami oraz ukształtowanie umiejętnosci analizy wyników badań doświadczalnych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu3
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki3
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń4
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie2
T-A-5Wytrzymałość złożona pręta - zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-A-6Kolokwium nr 12
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie2
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach2
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych2
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych2
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych2
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym2
T-A-13Kolokwium nr 22
30
laboratoria
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali2
T-L-3Statyczna próba ściskania metali1
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.1
T-L-5Pomiary twardości2
T-L-6Sprawdzian nr 11
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności1
T-L-8Wyboczenie1
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych2
T-L-10Badanie metali na zmęczenie1
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella1
T-L-12Sprawdzian nr 21
15
wykłady
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.2
T-W-2Naprężenia styczne przy zginaniu nierównomiernym2
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn2
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe2
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-W-6Wytrzymałość zmęczeniowa2
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki2
T-W-8Wyboczenie2
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.2
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.2
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano2
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek2
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram2
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych2
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych2
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury5
A-A-2Uczestnictwo w zajęciach30
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych5
A-A-4Konsultacje u prowadzącego ćwiczenia3
43
laboratoria
A-L-1Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie literatury i norm10
A-L-2Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-3Opracowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych16
41
wykłady
A-W-1Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury3
A-W-2Uczestnictwo w zajęciach30
A-W-3Udział w konsultacjach2
A-W-4Przygotowanie do zaliczenia6
A-W-5Zaliczenie2
43

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Odpowiedzi ustne na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Odpowiedzi ustne na ćwiczeniach laboratoryjnych
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-4Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów.
S-5Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia wykładów jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolowium ( część zadaniowa) oraz pisemnego zaliczenia części teoretycznej.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B09_W01
W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste, analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych)		MBM_1A_W07, MBM_1A_W09——C-1, C-3T-W-4, T-W-9, T-W-7, T-W-10, T-W-15, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-3, T-W-5, T-W-8, T-W-14, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-8, T-A-7, T-A-9, T-A-1, T-A-10, T-A-11, T-A-12, T-L-11, T-L-7, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-9, T-L-10, T-L-1, T-L-8M-3, M-2, M-1S-3, S-5, S-4

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B09_U01
Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, ram, prętów słabo zakrzywionych oraz płyt cienkościennych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.		MBM_1A_U05, MBM_1A_U08, MBM_1A_U09——C-1, C-2, C-3T-W-4, T-W-9, T-W-7, T-W-10, T-W-15, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-3, T-W-5, T-W-8, T-W-14, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-8, T-A-5, T-A-7, T-A-9, T-A-1, T-A-10, T-A-11, T-A-12, T-L-11, T-L-7, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-9, T-L-10, T-L-1, T-L-8M-3, M-2, M-1S-3, S-5, S-4

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B09_K01
W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.		MBM_1A_K01, MBM_1A_K03, MBM_1A_K06——C-1T-W-4, T-W-9, T-W-7, T-W-10, T-W-15, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-3, T-W-5, T-W-8, T-W-14, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-8, T-A-7, T-A-9, T-A-1, T-A-10, T-A-11, T-A-12, T-L-11, T-L-7, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-9, T-L-10, T-L-1, T-L-8M-2, M-1S-3, S-5, S-2, S-1, S-4

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B09_W01
W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste, analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych)		2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi jej wykorzystać w obliczeniach.
3,5Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ją wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudności z rozwiazywaniem zadań niestandardowych.
4,5Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Posiada umiejetność rozwiązywania zadań nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B09_U01
Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, ram, prętów słabo zakrzywionych oraz płyt cienkościennych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.		2,0Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z Wytrzymałości Materiałów.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywacć zadania w sposób bierny, czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Wykazuje inicjatywę w stosowaniu własnych rozwiązań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B09_K01
W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.		2,0Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Z chęcia przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
4,5Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu w sposób podwyższający jakość zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedzą wykraczające poza ramy przedmiotu.

Literatura podstawowa

  1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów t.1 i t.2, WNT, Warszawa, 2003
  2. Banasiak M., Grossman K., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2000
  3. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 1997
  4. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 1996
  5. 4. Rajfert T., Rżysko J, Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów, PWN, 1974
  6. KMPKM, Laboratorium Wytrzymałości Materiałów, 4.http://www.kmpkm.ps.pl/pub/Wytrzymalosc_Materialow/Laboratorium/, 2011
  7. PKN, Polskie normy, 2011, aktualnie obowiążujące

Literatura dodatkowa

  1. Bąk R., Burczyński T., Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa, 2001
  2. Zielnica J., Wytrzymałość Materiałów, Wydawnictwa Politechniki Poznańskiej, 2006
  3. Brzoska Z., Wytrzymałość Materiałów, PWN, Warszawa, 1972

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu3
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki3
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń4
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie2
T-A-5Wytrzymałość złożona pręta - zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-A-6Kolokwium nr 12
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie2
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach2
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych2
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych2
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych2
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym2
T-A-13Kolokwium nr 22
30

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali2
T-L-3Statyczna próba ściskania metali1
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.1
T-L-5Pomiary twardości2
T-L-6Sprawdzian nr 11
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności1
T-L-8Wyboczenie1
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych2
T-L-10Badanie metali na zmęczenie1
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella1
T-L-12Sprawdzian nr 21
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.2
T-W-2Naprężenia styczne przy zginaniu nierównomiernym2
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn2
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe2
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-W-6Wytrzymałość zmęczeniowa2
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki2
T-W-8Wyboczenie2
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.2
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.2
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano2
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek2
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram2
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych2
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych2
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury5
A-A-2Uczestnictwo w zajęciach30
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych5
A-A-4Konsultacje u prowadzącego ćwiczenia3
43
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie literatury i norm10
A-L-2Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-3Opracowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych16
41
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury3
A-W-2Uczestnictwo w zajęciach30
A-W-3Udział w konsultacjach2
A-W-4Przygotowanie do zaliczenia6
A-W-5Zaliczenie2
43
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięMBM_1A_B09_W01W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste, analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych)
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_W07ma szczegółową wiedzę w zakresie projektowania procesów kształtowania części maszyn i montażu maszyn o średnim stopniu złożoności
MBM_1A_W09ma podstawowa wiedzę i zna trendy rozwojowych w obszarach: konstrukcji maszyn, technologii, eksploatacji maszyn, energetyki oraz zarządzania
Cel przedmiotuC-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość, sztywność i stateczność.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych. Zapoznanie studentów ze sposobami przeprowadzania podstawowych prób wytrzymałościowych, przygotowaniem próbek do badań wytrzymałościowych, używamą aparaturą i obowiązującymi normami oraz ukształtowanie umiejętnosci analizy wyników badań doświadczalnych.
Treści programoweT-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-8Wyboczenie
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-3Statyczna próba ściskania metali
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-5Pomiary twardości
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych
T-L-10Badanie metali na zmęczenie
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-8Wyboczenie
Metody nauczaniaM-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
M-1Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-5Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia wykładów jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolowium ( część zadaniowa) oraz pisemnego zaliczenia części teoretycznej.
S-4Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi jej wykorzystać w obliczeniach.
3,5Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ją wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudności z rozwiazywaniem zadań niestandardowych.
4,5Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Posiada umiejetność rozwiązywania zadań nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięMBM_1A_B09_U01Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, ram, prętów słabo zakrzywionych oraz płyt cienkościennych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_U05ma umiejętność samokształcenia - samodzielnego poszukiwania informacji i analizowania poznanych zagadnień
MBM_1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
MBM_1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotuC-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość, sztywność i stateczność.
C-2Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami obliczeń elementów i konstrukcji w przypadku obciążeń złożonych np. jednoczesne zginanie i skręcanie prętów.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych. Zapoznanie studentów ze sposobami przeprowadzania podstawowych prób wytrzymałościowych, przygotowaniem próbek do badań wytrzymałościowych, używamą aparaturą i obowiązującymi normami oraz ukształtowanie umiejętnosci analizy wyników badań doświadczalnych.
Treści programoweT-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-8Wyboczenie
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-5Wytrzymałość złożona pręta - zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-3Statyczna próba ściskania metali
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-5Pomiary twardości
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych
T-L-10Badanie metali na zmęczenie
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-8Wyboczenie
Metody nauczaniaM-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
M-1Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-5Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia wykładów jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolowium ( część zadaniowa) oraz pisemnego zaliczenia części teoretycznej.
S-4Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z Wytrzymałości Materiałów.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywacć zadania w sposób bierny, czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Wykazuje inicjatywę w stosowaniu własnych rozwiązań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięMBM_1A_B09_K01W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
MBM_1A_K03potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
MBM_1A_K06potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotuC-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość, sztywność i stateczność.
Treści programoweT-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-8Wyboczenie
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-3Statyczna próba ściskania metali
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-5Pomiary twardości
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych
T-L-10Badanie metali na zmęczenie
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-8Wyboczenie
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
M-1Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-5Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia wykładów jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolowium ( część zadaniowa) oraz pisemnego zaliczenia części teoretycznej.
S-2Ocena formująca: Odpowiedzi ustne na ćwiczeniach laboratoryjnych
S-1Ocena formująca: Odpowiedzi ustne na ćwiczeniach audytoryjnych
S-4Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Z chęcia przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
4,5Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu w sposób podwyższający jakość zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedzą wykraczające poza ramy przedmiotu.