Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Oceanotechnika (S1)
specjalność: Projektowanie i budowa okrętów
Sylabus przedmiotu Mechanika konstrukcji okrętowych:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Oceanotechnika | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Mechanika konstrukcji okrętowych | ||
| Specjalność | Projektowanie i budowa okrętów | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Mechaniki Konstrukcji | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>, Tomasz Urbański <Tomasz.Urbanski@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 5,0 | ECTS (formy) | 5,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z matematyki |
| W-2 | Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki |
| W-3 | Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki konstrukcji |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i metodami analizy wytrzymałości kadłuba okrętowego oraz stateczności elementów konstrukcyjnych kadłuba. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Przeszkolenie BHP - stanowiskowe. | 1 |
| T-L-2 | Analiza płyty prostokątnej (różne rodzaje podparcia oraz obciążenia) pod względem wytrzymałościowym. | 2 |
| T-L-3 | Analiza tarczy z otworem (koncentracja naprężeń) pod względem wytrzymałościowym. | 2 |
| T-L-4 | Analiza paneli usztywnionych (modelowanie przy pomocy elementów płytowych oraz belkowych) pod względem wytrzymałościowym | 3 |
| T-L-5 | Analiza paneli usztywnionych (usztywnienia w dwóch kierunkach; przejścia usztywnień) pod względem wytrzymałościowym | 4 |
| T-L-6 | Analiza innowacyjnych elementów konstrukcyjnych (paneli sandwich) pod względem wytrzymałościowym | 4 |
| T-L-7 | Analiza najważniejszych połączeń fragmentów konstrukcji okrętowych pod względem wytrzymałościowym | 6 |
| T-L-8 | Analiza własnego modelu fragmentu konstrukcji okrętowej pod względem wytrzymałościowym | 6 |
| T-L-9 | Zaliczenie formy zajęć | 2 |
| 30 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Warunki i obciążenia środowiskowe statków i obiektów oceanotechnicznych. | 2 |
| T-W-2 | Wytrzymałość ogólna kadłuba – zginanie, ścinanie, skręcanie. | 3 |
| T-W-3 | Rozkład naprężeń w belce o przekroju cienkościennym. | 3 |
| T-W-4 | Teoria płyt cienkich Kirchoffa-Love'a, podstawowe rozwiązania analityczne teorii płyt. | 2 |
| T-W-5 | Elementy skończone dla płyt cienkich. | 3 |
| T-W-6 | Płyty usztywnione, ortotropia konstrukcyjna, pas współpracujący poszycia, sposoby modelowania płyt usztywnionych. | 3 |
| T-W-7 | Wytrzymałość lokalna, naprężenia pierwszego, drugiego i trzeciego rzędu, koncentracja naprężeń. | 4 |
| T-W-8 | Stateczność elementów konstrukcyjnych: płyt i paneli usztywnionych; postacie wyboczenia, metody analizy stateczności. | 4 |
| T-W-9 | Modelowanie elementów konstrukcyjnych kadłuba w MES, technika submodellingu. | 2 |
| T-W-10 | Problemy wytrzymałościowe różnych typów statków. | 2 |
| T-W-11 | Problemy wytrzymałościowe konstrukcji offshore. | 2 |
| 30 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-L-2 | Przygotowanie do zajęć | 10 |
| A-L-3 | Opracowanie i analiza wyników | 10 |
| 50 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-W-2 | Przygotowanie do zaliczenia formy zajęć | 24 |
| A-W-3 | Studiowanie literatury | 20 |
| A-W-4 | Udział w egzaminie | 2 |
| 76 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie. |
| M-2 | Metody problemowe: wykład problemowy. |
| M-3 | Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe. |
| M-4 | Metody programowane: z użyciem komputera. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Ocena ciągła |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników pracy zaliczeniowej (wykłady). |
| S-3 | Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia laboratoryjne). |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| O_1A_D1-04_W01 ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych | O_1A_W18 | — | — | C-1 | T-L-5, T-L-4, T-L-6, T-L-7, T-L-2, T-L-3, T-L-8, T-W-8, T-W-5, T-W-2, T-W-4, T-W-7, T-W-9, T-W-6 | M-3, M-2, M-1 | S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| O_1A_D1-04_U01 potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych | O_1A_U12 | — | — | C-1 | T-L-5, T-L-4, T-L-6, T-L-7, T-L-2, T-L-3, T-L-8, T-W-8, T-W-5, T-W-2, T-W-4, T-W-7, T-W-9, T-W-6 | M-3, M-2, M-1 | S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| O_1A_D1-04_W01 ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych | 2,0 | nie ma wiedzy w zakresie analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych |
| 3,0 | ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych niezbędną do rozwiązania problemów na podstawowym poziomie trudności. | |
| 3,5 | ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych niezbędną do rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności. | |
| 4,0 | ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych niezbędną do rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności. | |
| 4,5 | ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o średnim stopniu trudności. | |
| 5,0 | ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych niezbędną do sformułowania i rozwiązania problemów o zaawansowanym stopniu trudności. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| O_1A_D1-04_U01 potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych | 2,0 | nie potrafi dobrać metod i narzędzi do rozwiązania zagadnień analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych |
| 3,0 | potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych na podstawowym poziomie trudności | |
| 3,5 | potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych na podstawowym średnim trudności | |
| 4,0 | potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych na zaawansowanym poziomie trudności | |
| 4,5 | potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych na podstawowym średnim trudności, potrafi dokonać analizy wyników. | |
| 5,0 | potrafi dobrać metody i narzędzia do rozwiązania zagadnień analizy wytrzymałości obiektów oceanotechnicznych na zaawansowanym poziomie trudności, potrafi dokonać analizy wyników. |
Literatura podstawowa
- Rakowski, G., Kasprzyk, Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005
- Hughes, O.,F., Ship Structural Design, The Society of Naval Architects and Marine Engineers, Jersey City, New Jersey, 1988
- Bai, Y., Marine Structural Design, Elsevier, Amsterdam, 2003
Literatura dodatkowa
- Gawroński W., Metoda elementów skończonych w dynamice konstrukcji, ARKADY, Warszawa, 1984