ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2021/2022 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Mechatronika (S2) / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechatronika (S2)

Sylabus przedmiotu Eksploatacja maszyn i urządzeń:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Mechatronika
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Eksploatacja maszyn i urządzeń
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Mechatroniki
Nauczyciel odpowiedzialny	Marcin Hoffmann <Marcin.Hoffmann@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Marcin Hoffmann <Marcin.Hoffmann@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	1	15	1,0	0,50	zaliczenie
wykłady	W	1	15	1,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Podstawowa wiedza z: - statystyki matematycznej, - elektroniki, - mechaniki.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Poznanie zasad eksploatacji układów mechatronicznych. Poznanie metod diagnozowania i nadzoru.
C-2	Nabycie umiejętności oceny niezawodności prostych urządzeń mechatronicznych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.	2
T-A-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.	2
T-A-3	Wyznaczanie trwałości maszyn i środków transportowych na podstawie wyników badań.	2
T-A-4	Estymowanie parametrów niezawodności.	2
T-A-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.	2
T-A-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.	2
T-A-7	Dobór wartości granicznych.	1
T-A-8	Elementy inżynierii niezawodności.	2
		15
wykłady
T-W-1	Metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej. System obsługi.	2
T-W-2	Gospodarka remontowa, organizacja remontów. Naprawa zespołów mechanicznych i elektronicznych.	2
T-W-3	Środki trwałe i ich podział. Dopuszczenie obiektów technicznych do eksploatacji, certyfikacja, deklaracje zgodności.	2
T-W-4	Wycofanie obiektu z użytkowania, utylizacja i recykling.	1
T-W-5	Czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn oraz urządzeń. Niesprawność.	2
T-W-6	Trwałość i niezawodność. Funkcje i miary niezawodności, trwałość, podstawowe zależności. 2	1
T-W-7	Modelowanie procesów życia obiektów. Układy szeregowe, równoległe i złożone. Modele uszkodzeń. Przykłady oceny niezawodności.	2
T-W-8	Systemy naprawialne. Podnoszenie niezawodności i jej koszty, redundancja. Testowanie żywotności. Stan techniczny obiektu.	2
T-W-9	Diagnozowanie. Symptomy i wartości graniczne. Monitorowanie i nadzór.	1
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-A-2	konsultacje	5
A-A-3	przygotowanie do zajęć	5
		25
wykłady
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-W-2	konsultacje	5
A-W-3	przygotowanie do zajęć	5
		25

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny
M-2	Ćwiczenia audytoryjne

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Oceana analityczna - średnia ze stopni ze sprawdzianów z zdaniami rachunkowymi.
S-2	Ocena podsumowująca: Oceana analityczna - średnia ze stopni z pisemnych sprawdzianów wiedzy przekazanej na wykładzie i zdobytej samodzielnie oraz umiejętność rozwiązywania zadań.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena kompetencji personalnych i społecznych - intuicujna w formie aprobaty.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ME_2A_C02_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: - zdefiniować podstawowe zasady eksploatacji układów mechatronicznych, - wymieniać metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej, - wymieniać czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn, - zdefiniować trwałość i niezawodność, - rozpoznać układy szeregowe, równoległe i złożone oraz dobrać metodę ich obliczeń, - opisać stan techniczny obiektu systemy naprawialne oraz metod diagnozowania i nadzoru - zaproponować metodę podniesienia niezawodności układu	ME_2A_W06, ME_2A_W08, ME_2A_W10	—	—	C-1	T-W-8, T-A-8, T-W-6, T-A-5, T-A-4, T-W-7, T-W-1, T-A-2, T-W-5, T-A-3, T-W-9, T-W-4, T-W-2, T-A-7, T-W-3, T-A-1, T-A-6	M-1, M-2	S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ME_2A_C02_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: - zinterpretować podstawowe wskaźniki związane z niezawodnością i eksploatacją układów mechatronicznych - zastosować metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej do konkretnych obiektów - zinterpretować czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn - obliczać niezawodność i trwałość układy szeregowych, równoległych i złożonych - dobierać metodę podniesienia niezawodności układu	ME_2A_U10, ME_2A_U14, ME_2A_U16	—	—	C-2	T-A-2, T-A-8, T-A-7, T-A-5, T-A-1, T-A-3, T-A-4, T-A-6	M-1, M-2	S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ME_2A_C02_K01 Ćwiczenia w grupie kształtują właściwa postawę studenta do efektywnej współpracy w zespole. Student rozumie potrzebę nabywania nowej wiedzy.	ME_2A_K01, ME_2A_K03	—	—	C-1	T-A-5, T-A-2, T-A-7, T-A-3, T-A-1, T-A-8, T-A-4, T-A-6	M-2, M-1	S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ME_2A_C02_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: - zdefiniować podstawowe zasady eksploatacji układów mechatronicznych, - wymieniać metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej, - wymieniać czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn, - zdefiniować trwałość i niezawodność, - rozpoznać układy szeregowe, równoległe i złożone oraz dobrać metodę ich obliczeń, - opisać stan techniczny obiektu systemy naprawialne oraz metod diagnozowania i nadzoru - zaproponować metodę podniesienia niezawodności układu	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzą z zakresu przedmiotu. Nie portafi kojarzyć i analizaować nabytej wiedzy. Czasaem nie wie jak ją wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu średnim między oceną 3.0 i 4.0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4.0 i 5.0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ME_2A_C02_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: - zinterpretować podstawowe wskaźniki związane z niezawodnością i eksploatacją układów mechatronicznych - zastosować metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej do konkretnych obiektów - zinterpretować czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn - obliczać niezawodność i trwałość układy szeregowych, równoległych i złożonych - dobierać metodę podniesienia niezawodności układu	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń nie potrafi wyjaśnić metody obliczeniowej oraz konieczności obliczeń. Ma problemy z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje zadania metodami nieoptymalnymi. Popełnia pomyłki w obliczeniach. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania najczęściej rozwiązuje metodami optymalnymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny, potrafi interpretować wyniki pomiarów. W sposób dobry opanować nazewnictwo z zakresu eksploatacji urządzań.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi. Potrafi wykorzystywać właściwe metody obliczeniowe. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, w sposób aktywny, potrafi ocenić metodę i wyniki obliczeń. Opanował nazewnictwo z zakresu eksploatacji urządzań.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ME_2A_C02_K01 Ćwiczenia w grupie kształtują właściwa postawę studenta do efektywnej współpracy w zespole. Student rozumie potrzebę nabywania nowej wiedzy.	2,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, nie angażuje się w pracy zespołu.
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Pomaga innym członkom zespołu w realizacji ich zadań. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami. Jest kreatywny chętny do współpracy i wykazuje cechy lidera zespołu.

Literatura podstawowa

Gołąbek A., Eksploatacja i niezawodność maszyn, Wydaw. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1988
Bobrowski D., Modele i metody matematyczne w teorii niezawodności, WNT, Warszawa, 1985
Gładysz H., Peciakowski E., Niezawodność elementów elektronicznych, WKŁ, Warszawa, 1987
Cempel Cz., Podstawy wibroakustycznej diagnostyki maszyn, WNT, Warszawa, 1982

Literatura dodatkowa

Red.: J. Korbicz, J.M. Kościelny, Z. Kowalczuk, W. Cholewa, Diagnostyka procesów. Modele. Metody sztucznej inteligencji. Zastosowania., WNT, Warszawa, 2002
Żółtowski B., Tylicki H., Wybrane problemy eksploatacji maszyn, PWSZ St. Staszica, Piła, 2004
Bucior J., Podstawy teorii i inżynierii niezawodności, Oficyna Wydaw. Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów, 2004
Red. Prażewska M., Niezawodność urządzeń elektronicznych, WKŁ, Warszawa, 1987

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.	2
T-A-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.	2
T-A-3	Wyznaczanie trwałości maszyn i środków transportowych na podstawie wyników badań.	2
T-A-4	Estymowanie parametrów niezawodności.	2
T-A-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.	2
T-A-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.	2
T-A-7	Dobór wartości granicznych.	1
T-A-8	Elementy inżynierii niezawodności.	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej. System obsługi.	2
T-W-2	Gospodarka remontowa, organizacja remontów. Naprawa zespołów mechanicznych i elektronicznych.	2
T-W-3	Środki trwałe i ich podział. Dopuszczenie obiektów technicznych do eksploatacji, certyfikacja, deklaracje zgodności.	2
T-W-4	Wycofanie obiektu z użytkowania, utylizacja i recykling.	1
T-W-5	Czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn oraz urządzeń. Niesprawność.	2
T-W-6	Trwałość i niezawodność. Funkcje i miary niezawodności, trwałość, podstawowe zależności. 2	1
T-W-7	Modelowanie procesów życia obiektów. Układy szeregowe, równoległe i złożone. Modele uszkodzeń. Przykłady oceny niezawodności.	2
T-W-8	Systemy naprawialne. Podnoszenie niezawodności i jej koszty, redundancja. Testowanie żywotności. Stan techniczny obiektu.	2
T-W-9	Diagnozowanie. Symptomy i wartości graniczne. Monitorowanie i nadzór.	1
		15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-A-2	konsultacje	5
A-A-3	przygotowanie do zajęć	5
		25

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-W-2	konsultacje	5
A-W-3	przygotowanie do zajęć	5
		25

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ME_2A_C02_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: - zdefiniować podstawowe zasady eksploatacji układów mechatronicznych, - wymieniać metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej, - wymieniać czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn, - zdefiniować trwałość i niezawodność, - rozpoznać układy szeregowe, równoległe i złożone oraz dobrać metodę ich obliczeń, - opisać stan techniczny obiektu systemy naprawialne oraz metod diagnozowania i nadzoru - zaproponować metodę podniesienia niezawodności układu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_2A_W06	ma wiedzę o aktualnych trendach rozwojowych i osiągnięciach z zakresu mechatroniki
	ME_2A_W08	ma wiedzę niezbędną do rozumienia holistycznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz pozwalającą na ich uwzględnianie w praktyce inżynierskiej
	ME_2A_W10	zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu etyki, ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego
Cel przedmiotu	C-1	Poznanie zasad eksploatacji układów mechatronicznych. Poznanie metod diagnozowania i nadzoru.
Treści programowe	T-W-8	Systemy naprawialne. Podnoszenie niezawodności i jej koszty, redundancja. Testowanie żywotności. Stan techniczny obiektu.
	T-A-8	Elementy inżynierii niezawodności.
	T-W-6	Trwałość i niezawodność. Funkcje i miary niezawodności, trwałość, podstawowe zależności. 2
	T-A-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.
	T-A-4	Estymowanie parametrów niezawodności.
	T-W-7	Modelowanie procesów życia obiektów. Układy szeregowe, równoległe i złożone. Modele uszkodzeń. Przykłady oceny niezawodności.
	T-W-1	Metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej. System obsługi.
	T-A-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.
	T-W-5	Czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn oraz urządzeń. Niesprawność.
	T-A-3	Wyznaczanie trwałości maszyn i środków transportowych na podstawie wyników badań.
	T-W-9	Diagnozowanie. Symptomy i wartości graniczne. Monitorowanie i nadzór.
	T-W-4	Wycofanie obiektu z użytkowania, utylizacja i recykling.
	T-W-2	Gospodarka remontowa, organizacja remontów. Naprawa zespołów mechanicznych i elektronicznych.
	T-A-7	Dobór wartości granicznych.
	T-W-3	Środki trwałe i ich podział. Dopuszczenie obiektów technicznych do eksploatacji, certyfikacja, deklaracje zgodności.
	T-A-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.
	T-A-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Oceana analityczna - średnia ze stopni z pisemnych sprawdzianów wiedzy przekazanej na wykładzie i zdobytej samodzielnie oraz umiejętność rozwiązywania zadań.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzą z zakresu przedmiotu. Nie portafi kojarzyć i analizaować nabytej wiedzy. Czasaem nie wie jak ją wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu średnim między oceną 3.0 i 4.0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4.0 i 5.0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ME_2A_C02_U01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: - zinterpretować podstawowe wskaźniki związane z niezawodnością i eksploatacją układów mechatronicznych - zastosować metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej do konkretnych obiektów - zinterpretować czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn - obliczać niezawodność i trwałość układy szeregowych, równoległych i złożonych - dobierać metodę podniesienia niezawodności układu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_2A_U10	potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu mechatroniki do realizacji typowych i nietypowych zadań projektowych
	ME_2A_U14	potrafi rozwiązywać zagadnienia dotyczące niezawodności systemów mechatronicznych, w tym, obliczania charakterystyk i parametrów niezawodnościowych, planowania sposobów testowania i diagnostyki
	ME_2A_U16	potrafi wykonać analizę i zaproponować innowacyjne ulepszenia istniejących rozwiązań technicznych lub technologicznych
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności oceny niezawodności prostych urządzeń mechatronicznych.
Treści programowe	T-A-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.
	T-A-8	Elementy inżynierii niezawodności.
	T-A-7	Dobór wartości granicznych.
	T-A-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.
	T-A-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.
	T-A-3	Wyznaczanie trwałości maszyn i środków transportowych na podstawie wyników badań.
	T-A-4	Estymowanie parametrów niezawodności.
	T-A-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Oceana analityczna - średnia ze stopni ze sprawdzianów z zdaniami rachunkowymi.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń nie potrafi wyjaśnić metody obliczeniowej oraz konieczności obliczeń. Ma problemy z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje zadania metodami nieoptymalnymi. Popełnia pomyłki w obliczeniach. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania najczęściej rozwiązuje metodami optymalnymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny, potrafi interpretować wyniki pomiarów. W sposób dobry opanować nazewnictwo z zakresu eksploatacji urządzań.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi. Potrafi wykorzystywać właściwe metody obliczeniowe. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, w sposób aktywny, potrafi ocenić metodę i wyniki obliczeń. Opanował nazewnictwo z zakresu eksploatacji urządzań.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ME_2A_C02_K01	Ćwiczenia w grupie kształtują właściwa postawę studenta do efektywnej współpracy w zespole. Student rozumie potrzebę nabywania nowej wiedzy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_2A_K01	potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy, współdziałać i pracować w grupie, rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ME_2A_K03	potrafi krytycznie oceniać swoją wiedzę i pojawiające się nowe treści
Cel przedmiotu	C-1	Poznanie zasad eksploatacji układów mechatronicznych. Poznanie metod diagnozowania i nadzoru.
Treści programowe	T-A-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.
	T-A-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.
	T-A-7	Dobór wartości granicznych.
	T-A-3	Wyznaczanie trwałości maszyn i środków transportowych na podstawie wyników badań.
	T-A-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.
	T-A-8	Elementy inżynierii niezawodności.
	T-A-4	Estymowanie parametrów niezawodności.
	T-A-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena kompetencji personalnych i społecznych - intuicujna w formie aprobaty.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, nie angażuje się w pracy zespołu.
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Pomaga innym członkom zespołu w realizacji ich zadań. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami. Jest kreatywny chętny do współpracy i wykazuje cechy lidera zespołu.