ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2021/2022 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Zarządzanie i inżynieria produkcji (N1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Zarządzanie i inżynieria produkcji (N1)

Sylabus przedmiotu Mechanika z wytrzymałością materiałów:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Zarządzanie i inżynieria produkcji
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Mechanika z wytrzymałością materiałów
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Zarządzania Produkcją
Nauczyciel odpowiedzialny	Magdalena Urbaniak <Magdalena.Urbaniak@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Artur Bajwoluk <Artur.Bajwoluk@zut.edu.pl>, Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl>, Marta Rybkiewicz <Marta.Abrahamowicz@zut.edu.pl>, Magdalena Urbaniak <Magdalena.Urbaniak@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	5,0	ECTS (formy)	5,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	4	12	1,5	0,15	zaliczenie
wykłady	W	4	15	2,0	0,50	egzamin
ćwiczenia audytoryjne	A	4	12	1,5	0,35	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wiedza i umiejętności z matematyki i fizyki.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, prawami i zasadami mechaniki ogólnej.
C-2	Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych prostych układów prętowych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
C-3	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analizy prostych płaskich i przestrzennych układów sił znajdujących się w równowadze oraz ukształtowanie umiejętności opisu i analizy ruchu punktu oraz prostych przypadków ruchu bryły sztywnej.
C-4	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
C-5	Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Wyznaczanie sił w płaskim zbieżnym układzie sił metodą geometryczną i metodą analityczną.	2
T-A-2	Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił.	2
T-A-3	Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił z uwzględnieniem tarcia (tarcie ślizgowe, tarcie cięgna o krążek, tarcie toczne).	2
T-A-4	Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.	2
T-A-5	Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.	2
T-A-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego.	1
T-A-7	Kolokwium	1
		12
laboratoria
T-L-1	Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych).	1
T-L-2	Statyczna próba rozciągania metali	2
T-L-3	Próba statyczna ściskania metali	1
T-L-4	Próba ścinania. Próba udarności.	1
T-L-5	Pomiary twardości	2
T-L-6	Badanie metali na zmęczenie	1
T-L-7	Pomiar naprężeń za pomocą tensometrów oporowych	1
T-L-8	Wyboczenie	1
T-L-9	Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności	1
T-L-10	Kolokwium	1
		12
wykłady
T-W-1	Podstawowe pojęcia mechaniki. Prawa Newtona. Zasady statyki. Więzy i ich reakcje.	1
T-W-2	Płaski zbieżny układ sił: wypadkowa układu, warunki równowagi, twierdzenie o równowadze trzech sił.	1
T-W-3	Moment siły względem punktu. Para sił i moment pary sił. Płaski dowolny układ sił, warunki równowagi.	1
T-W-4	Tarcie i prawa tarcia. Tarcie ślizgowe. Tarcie cięgna o krążek. Tarcie toczne.	2
T-W-5	Przestrzenny zbieżny układ sił - równania równowagi.	1
T-W-6	Moment siły względem osi. Przestrzenny dowolny układ sił – warunki równowagi.	1
T-W-7	Kinematyka punktu. Wybrane zagadnienia z kinematyki ciała sztywnego.	1
T-W-8	Wybrane zagadnienia z dynamiki punktu materialnego.	1
T-W-9	Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.	1
T-W-10	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.	1
T-W-11	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.	2
T-W-12	Czyste ścinanie. Skręcanie prętów o przekroju kołowym.	1
T-W-13	Zginanie, wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.	1
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Uczestniczenie w ćwiczeniach audytoryjnych	12
A-A-2	Przygotowywanie się do kolejnych ćwiczeń audytoryjnych na podstawie wykładu i wskazanej literatury.	6
A-A-3	Samodzielne rozwiązywanie zadań ze wskazanych zbiorów zadań w ramach zadań domowych.	10
A-A-4	Przygotowywanie się do kolokwium	10
		38
laboratoria
A-L-1	Uczestniczenie we wszystkich ćwiczeniach laboratoryjnych.	12
A-L-2	Przygotowywanie się do kolejnych ćwiczeń laboratoryjnych, opracowanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.	18
A-L-3	Przygotowywanie się do kolokwium	7
		37
wykłady
A-W-1	Uczestniczenie w wykładach	15
A-W-2	Studiowanie wskazanej literatury	9
A-W-3	Konsultacje	3
A-W-4	Przygotowywanie się do egzaminu	20
A-W-5	Egzamin końcowy	2
		49

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
M-2	Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
M-3	Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzącego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
S-2	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych i oddanych sprawozdań.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych zadań domowych.
S-4	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych wszystkich sprawozdań.
S-5	Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystąpienia jest jest uzyskanie zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać i opisać podstawowe pojęcia, prawa i zasady statyki, kinematyki i dynamiki. Powinien umieć zdefiniować warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien mieć wiedzę niezbędną do opisu kinematyki i dynamiki ruchu punktu oraz kinematyki ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.	ZIIP_1A_W02, ZIIP_1A_W03, ZIIP_1A_W14	—	—	C-1	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-7, T-W-5, T-W-8	M-1	S-5
ZIIP_1A_IJZ/03_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać podstawowe pojęcia i prawa wytrzymałości materiałów. Powinien umieć rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń oraz potrafić dla nich podać warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe.	ZIIP_1A_W04, ZIIP_1A_W07, ZIIP_1A_W13, ZIIP_1A_W14	—	—	C-2	T-W-11, T-W-13, T-W-9, T-W-10, T-W-12	M-1	S-5

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć formułować zadania oraz wybierać stosowne metody ich rozwiązywania. Powinien umieć odpowiednimi równaniami opisać warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien umieć przeprowadzić analizę ruchu punktu materialnego oraz analizę ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.	ZIIP_1A_U14, ZIIP_1A_U19, ZIIP_1A_U22	—	—	C-3	T-A-3, T-A-2, T-A-7, T-A-1	M-2	S-1, S-3
ZIIP_1A_IJZ/03_U02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych.	ZIIP_1A_U14, ZIIP_1A_U19, ZIIP_1A_U22	—	—	C-4	T-A-6, T-A-5, T-A-4, T-A-7	M-2	S-1, S-3
ZIIP_1A_IJZ/03_U03 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.	ZIIP_1A_U15	—	—	C-4, C-5	T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-1, T-L-3, T-L-10	M-3	S-4, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_K01 Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń i prób wytrzymałościowych wykonanych w zespole.	ZIIP_1A_K01, ZIIP_1A_K03	—	—	C-4, C-3, C-5	T-A-6, T-A-5, T-A-3, T-A-2, T-A-4, T-A-1, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-1, T-L-3	M-2, M-3	S-4, S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać i opisać podstawowe pojęcia, prawa i zasady statyki, kinematyki i dynamiki. Powinien umieć zdefiniować warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien mieć wiedzę niezbędną do opisu kinematyki i dynamiki ruchu punktu oraz kinematyki ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.
ZIIP_1A_IJZ/03_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać podstawowe pojęcia i prawa wytrzymałości materiałów. Powinien umieć rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń oraz potrafić dla nich podać warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć formułować zadania oraz wybierać stosowne metody ich rozwiązywania. Powinien umieć odpowiednimi równaniami opisać warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien umieć przeprowadzić analizę ruchu punktu materialnego oraz analizę ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.	2,0	Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z mechaniki.
	3,0	Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.
ZIIP_1A_IJZ/03_U02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych.	2,0	Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z wytrzymałości materiałów.
	3,0	Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.
ZIIP_1A_IJZ/03_U03 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.	2,0	Student nie zapoznał się z instrukcją dotyczącą przeprowadzanych ćwiczeń laboratoryjnych.
	3,0	Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych. Umie krytycznie ocenić przydatność przeprowadzonych badań/prób wytrzymałościowych dla układów rzeczywistych.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_K01 Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń i prób wytrzymałościowych wykonanych w zespole.	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem. W pracy całkiem niesamodzielny i nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,0	Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Gotów do podjęcia współpracy.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Aktywnie przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu. Wykazuje zainteresowanie wiedzą i doskonaleniem umiejętności. Świadomie i odpowiedzialnie podejmuje powierzone zadania.

Literatura podstawowa

Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa, 2008, (i wydania późniejsze)
Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN, Warszawa, 2008, (i wydania późniejsze)
Nizioł J., Metodyka rozwiazywania zadań mechaniki, WNT, Warszawa, 2002, (i wydania późniejsze)
Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów , t.1, t.2, WNT, Warszawa, 2000, (i wydania późniejsze)
Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 2014, (i wydania późniejsze)
Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2016, (i wydania późniejsze)
PKN, Plskie Normy PN-EN ISO, 2016, (aktualnie obowiązujące)

Literatura dodatkowa

Leyko J., Mechanika ogólna, t.1, t.2, PWN, Warszawa, 2008, (i wydania późniejsze)
Leyko J., Szmelter J., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, t.1, t.2, PWN, Warszawa, 1978, (i wydania późniejsze)
Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, t.1, t.2, Arkady, Warszawa, 1986, (i wydania późniejsze)
Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2012, (i wydania późniejsze)
Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 2016, (i wydania późniejsze)
Misiak J., Mechanika techniczna, t.1, t.2, WNT, Warszawa, 2003, (i wydania późniejsze)

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Wyznaczanie sił w płaskim zbieżnym układzie sił metodą geometryczną i metodą analityczną.	2
T-A-2	Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił.	2
T-A-3	Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił z uwzględnieniem tarcia (tarcie ślizgowe, tarcie cięgna o krążek, tarcie toczne).	2
T-A-4	Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.	2
T-A-5	Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.	2
T-A-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego.	1
T-A-7	Kolokwium	1
		12

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych).	1
T-L-2	Statyczna próba rozciągania metali	2
T-L-3	Próba statyczna ściskania metali	1
T-L-4	Próba ścinania. Próba udarności.	1
T-L-5	Pomiary twardości	2
T-L-6	Badanie metali na zmęczenie	1
T-L-7	Pomiar naprężeń za pomocą tensometrów oporowych	1
T-L-8	Wyboczenie	1
T-L-9	Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności	1
T-L-10	Kolokwium	1
		12

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Podstawowe pojęcia mechaniki. Prawa Newtona. Zasady statyki. Więzy i ich reakcje.	1
T-W-2	Płaski zbieżny układ sił: wypadkowa układu, warunki równowagi, twierdzenie o równowadze trzech sił.	1
T-W-3	Moment siły względem punktu. Para sił i moment pary sił. Płaski dowolny układ sił, warunki równowagi.	1
T-W-4	Tarcie i prawa tarcia. Tarcie ślizgowe. Tarcie cięgna o krążek. Tarcie toczne.	2
T-W-5	Przestrzenny zbieżny układ sił - równania równowagi.	1
T-W-6	Moment siły względem osi. Przestrzenny dowolny układ sił – warunki równowagi.	1
T-W-7	Kinematyka punktu. Wybrane zagadnienia z kinematyki ciała sztywnego.	1
T-W-8	Wybrane zagadnienia z dynamiki punktu materialnego.	1
T-W-9	Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.	1
T-W-10	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.	1
T-W-11	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.	2
T-W-12	Czyste ścinanie. Skręcanie prętów o przekroju kołowym.	1
T-W-13	Zginanie, wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.	1
		15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Uczestniczenie w ćwiczeniach audytoryjnych	12
A-A-2	Przygotowywanie się do kolejnych ćwiczeń audytoryjnych na podstawie wykładu i wskazanej literatury.	6
A-A-3	Samodzielne rozwiązywanie zadań ze wskazanych zbiorów zadań w ramach zadań domowych.	10
A-A-4	Przygotowywanie się do kolokwium	10
		38

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestniczenie we wszystkich ćwiczeniach laboratoryjnych.	12
A-L-2	Przygotowywanie się do kolejnych ćwiczeń laboratoryjnych, opracowanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.	18
A-L-3	Przygotowywanie się do kolokwium	7
		37

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestniczenie w wykładach	15
A-W-2	Studiowanie wskazanej literatury	9
A-W-3	Konsultacje	3
A-W-4	Przygotowywanie się do egzaminu	20
A-W-5	Egzamin końcowy	2
		49

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_1A_IJZ/03_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać i opisać podstawowe pojęcia, prawa i zasady statyki, kinematyki i dynamiki. Powinien umieć zdefiniować warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien mieć wiedzę niezbędną do opisu kinematyki i dynamiki ruchu punktu oraz kinematyki ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_W02	ma wiedzę z fizyki na poziomie wyższym niezbędnym do ilościowego opisu, rozumienia i modelowania problemów
	ZIIP_1A_W03	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i technologie w wybranym obszarze inżynierii produkcji ze szczególnym uwzględnieniem komputerowego wspomagania projektowania i wytwarzania
	ZIIP_1A_W14	ma szczegółową wiedzę związaną z niektórymi obszarami reprezentowanej dyscypliny inżynierskiej
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, prawami i zasadami mechaniki ogólnej.
Treści programowe	T-W-1	Podstawowe pojęcia mechaniki. Prawa Newtona. Zasady statyki. Więzy i ich reakcje.
	T-W-2	Płaski zbieżny układ sił: wypadkowa układu, warunki równowagi, twierdzenie o równowadze trzech sił.
	T-W-3	Moment siły względem punktu. Para sił i moment pary sił. Płaski dowolny układ sił, warunki równowagi.
	T-W-4	Tarcie i prawa tarcia. Tarcie ślizgowe. Tarcie cięgna o krążek. Tarcie toczne.
	T-W-7	Kinematyka punktu. Wybrane zagadnienia z kinematyki ciała sztywnego.
	T-W-5	Przestrzenny zbieżny układ sił - równania równowagi.
	T-W-8	Wybrane zagadnienia z dynamiki punktu materialnego.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
Sposób oceny	S-5	Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystąpienia jest jest uzyskanie zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_1A_IJZ/03_W02	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać podstawowe pojęcia i prawa wytrzymałości materiałów. Powinien umieć rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń oraz potrafić dla nich podać warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_W04	ma wiedzę z zakresu planowania i przeprowadzania prostych eksperymentów badawczych (w tym symulacji komputerowej)
	ZIIP_1A_W07	ma podstawową wiedzę z nauki o materiałach
	ZIIP_1A_W13	ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
	ZIIP_1A_W14	ma szczegółową wiedzę związaną z niektórymi obszarami reprezentowanej dyscypliny inżynierskiej
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych prostych układów prętowych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
Treści programowe	T-W-11	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.
	T-W-13	Zginanie, wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.
	T-W-9	Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.
	T-W-10	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.
	T-W-12	Czyste ścinanie. Skręcanie prętów o przekroju kołowym.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
Sposób oceny	S-5	Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystąpienia jest jest uzyskanie zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_1A_IJZ/03_U01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć formułować zadania oraz wybierać stosowne metody ich rozwiązywania. Powinien umieć odpowiednimi równaniami opisać warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien umieć przeprowadzić analizę ruchu punktu materialnego oraz analizę ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_U14	ma umiejętności w zakresie przeprowadzenia analizy problemów mających bezpośrednie odniesienie do zdobytej wiedzy
	ZIIP_1A_U19	potrafi wykorzystać w zadaniach inżynierskich metody analityczne, symulacyjne, eksperymentalne
	ZIIP_1A_U22	ma umiejętności w zakresie rozumienia i stosowania w praktyce zdobytej wiedzy
Cel przedmiotu	C-3	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analizy prostych płaskich i przestrzennych układów sił znajdujących się w równowadze oraz ukształtowanie umiejętności opisu i analizy ruchu punktu oraz prostych przypadków ruchu bryły sztywnej.
Treści programowe	T-A-3	Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił z uwzględnieniem tarcia (tarcie ślizgowe, tarcie cięgna o krążek, tarcie toczne).
	T-A-2	Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił.
	T-A-7	Kolokwium
	T-A-1	Wyznaczanie sił w płaskim zbieżnym układzie sił metodą geometryczną i metodą analityczną.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych zadań domowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z mechaniki.
	3,0	Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_1A_IJZ/03_U02	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_U14	ma umiejętności w zakresie przeprowadzenia analizy problemów mających bezpośrednie odniesienie do zdobytej wiedzy
	ZIIP_1A_U19	potrafi wykorzystać w zadaniach inżynierskich metody analityczne, symulacyjne, eksperymentalne
	ZIIP_1A_U22	ma umiejętności w zakresie rozumienia i stosowania w praktyce zdobytej wiedzy
Cel przedmiotu	C-4	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
Treści programowe	T-A-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego.
	T-A-5	Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.
	T-A-4	Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.
	T-A-7	Kolokwium
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych zadań domowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z wytrzymałości materiałów.
	3,0	Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_1A_IJZ/03_U03	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_U15	potrafi planować, przeprowadzać eksperymenty (w tym pomiary i symulacja komputerowa), interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski z eksperymentów
Cel przedmiotu	C-4	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
Cel przedmiotu	C-5	Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych.
Treści programowe	T-L-6	Badanie metali na zmęczenie
	T-L-7	Pomiar naprężeń za pomocą tensometrów oporowych
	T-L-8	Wyboczenie
	T-L-9	Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności
	T-L-2	Statyczna próba rozciągania metali
	T-L-4	Próba ścinania. Próba udarności.
	T-L-5	Pomiary twardości
	T-L-1	Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych).
	T-L-3	Próba statyczna ściskania metali
	T-L-10	Kolokwium
Metody nauczania	M-3	Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzącego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.
Sposób oceny	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych wszystkich sprawozdań.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych i oddanych sprawozdań.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie zapoznał się z instrukcją dotyczącą przeprowadzanych ćwiczeń laboratoryjnych.
	3,0	Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych. Umie krytycznie ocenić przydatność przeprowadzonych badań/prób wytrzymałościowych dla układów rzeczywistych.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_1A_IJZ/03_K01	Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń i prób wytrzymałościowych wykonanych w zespole.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_K01	ma świadomość potrzeby dokształcania ze szczególnym uwzględnieniem samokształcenia się
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_K03	ma kompetencje w zakresie świadomej odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania
Cel przedmiotu	C-4	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
	C-3	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analizy prostych płaskich i przestrzennych układów sił znajdujących się w równowadze oraz ukształtowanie umiejętności opisu i analizy ruchu punktu oraz prostych przypadków ruchu bryły sztywnej.
	C-5	Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych.
Treści programowe	T-A-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego.
	T-A-5	Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.
	T-A-3	Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił z uwzględnieniem tarcia (tarcie ślizgowe, tarcie cięgna o krążek, tarcie toczne).
	T-A-2	Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił.
	T-A-4	Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.
	T-A-1	Wyznaczanie sił w płaskim zbieżnym układzie sił metodą geometryczną i metodą analityczną.
	T-L-6	Badanie metali na zmęczenie
	T-L-7	Pomiar naprężeń za pomocą tensometrów oporowych
	T-L-8	Wyboczenie
	T-L-9	Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności
	T-L-2	Statyczna próba rozciągania metali
	T-L-4	Próba ścinania. Próba udarności.
	T-L-5	Pomiary twardości
	T-L-1	Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych).
	T-L-3	Próba statyczna ściskania metali
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
Metody nauczania	M-3	Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzącego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.
Sposób oceny	S-4	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych wszystkich sprawozdań.
	S-1	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
	S-2	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych i oddanych sprawozdań.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych zadań domowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem. W pracy całkiem niesamodzielny i nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,0	Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Gotów do podjęcia współpracy.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Aktywnie przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu. Wykazuje zainteresowanie wiedzą i doskonaleniem umiejętności. Świadomie i odpowiedzialnie podejmuje powierzone zadania.